Prev
Next
ตอนที่261:ให้ตายเถอะนายกล้าพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้จริงๆหรอ!
เมื่อผ่านประตูรักษาความปลอดภัยเข้ามาสู่ภายในของนิทรรศการ
ทันใดนั้นวิสัยทัศน์นั้นก็เปิดกว้างออกมาทันที
ภายในศูนย์การประชุมและนิทรรศการขนาดใหญ่ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นพื้นที่สำหรับงานแฟชั่น
พวกเขาสามารถเห็นนางแบบที่มีรูปร่างที่ดูน่าซึ่งสวมใส่เสื้อผ้าที่ถูกเปิดตัวออกมาใหม่ล่าสุดอยู่ที่แถวหน้าของโถงนิทรรศการที่มีขนาดใหญ่พวกเธอพากันโพสต์ท่าต่างๆออกมากันอย่างต่อเนื่อง!
แน่นอนว่าก็ต้องมีนายแบบอยู่ด้วยซึ่งแน่นอนว่าเฉินนั้นก็ต้องไม่สนใจคนกลุ่มอยู่แล้วเพราะว่าเที่ยงเฉินนั้นชอบแต่ผู้หญิงที่สวยเท่านั้น
เจียงเฉินกับอันนิ่งพากันไปเดินดูในงาน
เสื้อผ้าหลากหลายสไตล์ผ่านตาของเฉินอย่างต่อเนื่อง
บางส่วนก็ดูล้ำสมัยจนเกินไปและยังมีบางส่วนที่ใส่ใจละเอียดจนดูเรากับทรายที่ถูกแกะสลัก
บางส่วนนั้นก็สามารถเข้ากับสไตล์ของเจียงเฉินได้อย่างดีทำไมเจียงเฉินนั้นสามารถดูพวกมันได้อย่างสบายตา
แต่อย่างไรก็ตามไม่มีชุดไหนเลยที่สามารถหยุดเท้าของเจียงเฉินเพื่อดูได้เนื่องจากเขานั้นให้ความสนใจกับชุดที่อันฉิงออกแบบมากกว่า
“ไปดูเสื้อผ้าที่เธอออกแบบกัน”
“อื้ม!ฉันจำได้ว่ามันอยู่ที่โถงนิทรรศการที่6”
อันฉิงยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ
เธอเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองมากไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติต่อตัวเองหรืองานของเธอ
และในไม่ช้าเจียงเฉินกับอันฉิงก็มาถึงที่โถงนิทรรศการที่6
ในส่วนของโถงนี้ได้รับการออกแบบให้กลายเป็นสะพานขนาดเล็กสำหรับข้ามคลองน้ำซึ่งเต็มไปด้วยเสน่ห์แบบโบราณ
ชุดกี่เพ้า[เทพธิดาลั่ว]ที่เธอออกแบบนั้นเป็นชุดกี่เพ้าที่ผสมผสานความแฟชั่นและเสน่ห์แบบโบราณ
มีคนเข้ามาดูเยอะมาก!
มีแขกจำนวนไม่น้อยเลยที่มารวมตัวกันอยู่ที่นี่ซึ่งดูแล้วอาจจะมากกว่าในโถงนิทรรศการอื่นๆมากด้วย
เมื่อเทียบกับโถงนิทรรศการอื่นแล้วที่นี่ไม่ต่างจากใจกลางเมืองเลย
เห็นได้ชัดว่าชุดเทพธิดารั่วชุดนี้เป็นชุดที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
เมื่อเห็นแบบนี้อันฉิงก็ยิ้มหวานออกมาอย่างสง่างามในเมื่อการออกแบบของเธอนั้นได้รับการยอมรับเธอก็ต้องดีใจและมีความสุขโดยธรรมชาติ
ในเวลานี้เองผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาด้อยกว่าอันนิ่งเพียงเล็กน้อยก็สวมชุด [เทพธิดาลัว] พร้อมกับปิ่นปักผมและต่างหูเป็นเครื่องประดับ…
อัศจรรย์!!
พวกคนที่ดูอยู่รอบพากันชมออกมา“มันสวยงามมาก!”
“กี่เพ้าเป็นชุดประจำชาติของเรา!มันมีโอกาสน้อยมากเลยนะที่จะถูกนำมาจัดแสดงที่งานนิทรรศการของหลุยส์วิตตอง!”
“ดูที่ชื่อของดีไซเนอร์สิอันนิ่งน่าจะอาจว่าอันฉิงนะชื่อนี้เป็นชื่อภาษาจีนหรือเปล่า?”
“ฉันจะบอกให้นะพวกชาวต่างชาติจะเข้าใจมรดกวัฒนธรรมของคนจีนอย่างเราได้ยังไง?แล้วมันเป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะออกชุดกี่เพ้าของจีนแบบนี้?”
“ฉันเคยเห็นชุดอื่นๆมาเยอะแล้วแต่ฉันก็รู้สึกตลอดว่ามันได้รับความนิยมมากจนเกินไปแต่ตอนนี้พอฉันได้เห็นชุดนี้แล้วฉันก็เข้าใจทันทีเลยว่านี่คือชุดแบบที่ฉันชอบเพราะท้ายที่สุดแล้วของต่างชาติยังไงก็เป็นของต่างชาติวัฒนธรรมของพวกเขาต่างจากเรา”
“ใช่ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน”
“ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน”
“ยังไงซะชุดที่เป็นของประเทศเรามันก็ดูสบายตากว่าเยอะ!”
หญิงสาวคนหนึ่งพูดออกมาว่า“เทพธิดาลั่ว?แรงบันดาลใจของชุดนี้มาจากบทกวี”ลั่วเฉินฟู่รึเปล่า?
เธอพูดถูก
เหตุผลที่ชุดนี้ถูกตั้งชื่อว่า“เทพธิดารั่ว”นั่นก็เพราะแรงบันดาลใจของอันชิงนั้นมาจากบทกวี“ลัวเฉินฟู”
“สง่างามราวกับมังกรพเนจร”
“ราวกับว่าดวงจันทร์ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆบางๆปลิวไสวเหมือนหิมะในสายลม”
ผู้หญิงที่มีความอ่อนโยนดั่งสายน้ำและชุดที่เพาเทพธิดารั่วนี้ก็ใช้“สีน้ำเงิน”เป็นสีหลักแนะนำนั่นก็เป็นแนวคิดหลักในการออกแบบในขณะที่ยังรักษาเสน่ห์แบบโบราณเอาไว้แต่ก็ยังเพิ่มความแฟชั่นและความสวยงามของผู้หญิง
และนางแบบสาวคนนี้ก็บังเอิญมีใบหน้าร่างกายและผมที่สอดคล้องกับรูปแบบของสาวงามในสมัยโบราณมากแม้ว่าเธอนั้นอาจจะไม่สวยเท่าอันนิ่งแต่มันก็มากพอที่จะบดขยี้สาวธรรมดาๆ
นางแบบที่สวมชุดกี่เพ้าเทพธิดาลั่วทุกการเคลื่อนไหวของเธอนั้นดูสง่างามและสวยมากๆ
อันฉิงรู้สึกเบิกบานใจเมื่อเธอได้ยินคำชมจากบรรดาแขกมากมาย
ในเวลานี้เองชายหนุ่มที่มาพร้อมกับหัวทรงสกินเฮดและดูเย่อหยิ่งก็เดินเข้ามา
“ว้าวสวยจัง!”
ชายหนุ่มคนนั้นมองนางแบบสาวด้วยตาที่เป็นประกาย
“คนสวยแอดวีแชทกันหน่อยไหมผมมีชื่อว่าซูเล่อ”
“คนสวยมาเป็นแฟนผมเถอะครอบครัวของผมมีทรัพย์สินอยู่นับพันๆล้านถ้าคุณแต่งงานกับผมเมื่อไหร่บ้านผมก็จะกลายเป็นชื่อของคุณเงินเดือนเค้าผมก็จะมอบให้คุณคุณเป็นคนสุดท้ายที่ผมจะพูดแบบนี้ด้วย….ถ้าคุณไม่เชื่อผมยอมเซ็นสัญญากับคุณได้เลยมาเป็นแฟนของผมนะครับที่รัก”
“…”
“ก็ได้ถ้าเกิดคุณตกลงก็รอผมหลังเลิกงานผมจะกลับมาคุณอีกทีนะครับที่รัก”
คราวนี้ในที่สุดนางแบบสาวก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่เขา
“ว้าวที่รักคนดูดีมากนะเวลาที่คุณยิ้ม”
ผู้คนรอบๆพากันมองไปที่ใบหน้าๆของหญิงสาวที่กำลังหยวนชายหนุ่มแต่พวกเขานั้นก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็พาอันนิ่งแทรกตัวเข้าไปในฝูงชน
ในเวลานี้เองเขานั้นก็ได้เห็นภาพชุดทั้งหมดแบบชัดๆ
น่าตกตะลึงมาก!!
เจียงเฉินนั้นอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเขากระซิบที่หูของอันฉิง“มันสวยมากเลยนะไว้โอกาสหน้าโอกาสให้ฉันดูหน่อยได้ไหม”
อันนิ่งที่ได้ยินก็หน้าแดงออกมาแล้วจะมองไปที่เฉินยังเขินอาย
ในเวลานี้เองชายหนุ่มพร้อมกับผมทรงสกินเฮดก็หันกลับมาเห็นอันฉิง
สาวสวยในชุดเดรสแฟชั่นรุ่นที่เป็นรูปตัวSเต็มไปด้วยความสวยงาม!
“บ้าไปแล้วNNสาวสวย!นี่มันเทพธิดาชัดๆ!
ชายหนุ่มผมสกินเฮดกรีดร้องออกมา
เขาทิ้งนางแบบสาวสวยและหันไปพูดคุยกับอันเฉิงทันที
“เทพธิดา….ผมคิดว่าชุดกี่เพ้าเทพธิดาถั่วมีแต่เทพธิดาแบบคุณเท่านั้นถึงจะเหมาะกับมัน….สวัสดีครับผมชื่อซูเล่อบริษัทการค้าหยางเฟยเป็นธุรกิจของบ้านผมเองครอบครัวผมมีทรัพย์สินอยู่นับพันๆล้านเรามาแอดวีแชทกันหน่อยไหมครับ?”
เจียงเฉินกับอันนิ่ง“…”
แขกที่อยู่รอบๆพูดไม่ออกเมื่อกี้ยังตามจีบนางแบบสาวอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?แล้วทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนใจไปจีบอีกคนหนึ่งแล้วล่ะ?
นางแบบสาวโกรธจัดจนรู้สึกปวดตับตอนแรกเธอเห็นว่าชายหนุ่มผมทรงสกินเฮดดูเป็นคนตลกหล่อเหลาและร่ำรวยเลยจะลองคบเป็นแฟนกันดู
แต่ผลก็คือ….
ผ่านไปได้ไม่กี่วินาทีทุกอย่างก็พลิกคว่ำ!
เจียงเฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง….
บริษัทการค้าหยางเฟย?
ผู้ชายคนนี้…เป็นญาติของซูเจียชางงั้นหรอ?
ในเวลานี้เองซูเล่อผู้ที่มีหนังหน้าหนามากก็พูดพล่ามออกมาไม่หยุด“อย่างไรก็ตามคนสวยอย่างคนนั้นเหมาะกับชุดกี่เพ้าเทพธิดารั้วนี้มากกว่าแล้วผมจะบอกความลับอะไรกับคุณให้นะผมนั้นเป็นเพื่อนกับดีไซเนอร์ของชุดนี้ถ้าเกิดว่าคุณนั้นต้องการชุดนี้ผมจะเอามาให้คุณได้อย่างรวดเร็วเลยนะ…”
พรูดNN
เจียงเฉินจ้องมองไปที่ชายหนุ่มผมสกินเฮด“ให้ตายเถอะนายกล้าพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้จริงๆหรอ?”
ชายหนุ่มผมกินเหตุพูดออกมาอย่างยิ่ง“ไร้สาระอะไร?ที่ฉันพูดออกมาคือความจริง!ชุดกี่เพาเทพธิดารั่วมีเพื่อนของฉันเป็นดีไซเนอร์เขาชื่อว่าอันฉิงอายุ40ปีและฉันก็เป็นคนที่ให้แรงบันดาลใจเข้าไปไม่น้อยเลย…..”
เขาพูดพล่ามออกมาราวกับมันเป็นเรื่องจริง
คนรอบข้างต่างมองเขาด้วยความชื่นชม
กลายเป็นว่าเขาเป็นเพื่อนของดีไซน์เนอร์ของชุด[เทพธิดาว]?
แถมยังเป็นคนที่ให้แรงบันดาลใจกับดีไซเนอร์ด้วย?
คนที่เจ๋งสุดๆไปเลย!
แต่ผลลัพธ์ก็คือ….
ชายวัยกลางคนอายุประมาณ40ปีก็เดินเข้ามาพร้อมกับป้ายที่อยู่ตรงหน้าอกของเขาที่เขียน
ไว้ว่า
[ผู้รับผิดชอบงานแฟชั่นโชว์:คังเหลียง]
เมื่อคงเหลียงเห็นเจียงเฉินที่เป็นแขกวีไอพีเข้ามาถึงในงานเขาก็ดูตื่นเต้นขึ้นมาทันทีต่อมาเขาก็เห็นว่ามีผู้หญิงยืนอยู่ข้างเจียงเฉินซึ่งนั่นก็คือดีไซเนอร์ของชุดกี่เพ้าเทพธิดาลัวชุดนี้!
ตกตะลึง!
เข้ามาหาเจียงเฉินและอันฉิงทันทีเขาจับมืออย่างความกระตือรือร้น
“คุณเจียงดีไซเนอร์อันยินดีต้อนรับครับ!ผมมีชื่อว่าคงเหลียงแล้วผมก็เป็นผู้รับผิดชอบงานแฟชั่นโชว์ครั้งนี้!”
เจียงเฉินกับอันนิ่งพยักหน้าเล็กน้อยแม้ว่าเจียงเฉินนั้นจะไม่รู้จักคงเหลียงแต่อันนิ่งนั้นเคยพบกับอีกฝ่ายมาก่อนที่จะจัดงานแฟชั่นโชว์
คังเหลียงพูดกับแขกทุกคน“สมเด็จพระสวัสดีท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่านผมขอแนะนำคนๆนึงให้ทุกคนได้รู้จักนี่คือคุณอันฉิงดีไซเนอร์ของชุด[เทพธิดาลัว]เธอเป็นคนออกแบบชุดกี่เพ้าทั้งชุดนี้ด้วยตัวเองและชุดที่เธอนั้นได้ออกแบบกลายเป็นชุดที่ที่มีความสำคัญลำดับต้นๆของงานแฟชั่นโชว์ครั้งนี้!และที่สำคัญเธอนั้นเป็นดีไซเนอร์อย่างเป็นทางการของหลุยส์วิตตองของเราด้วย!”
แขกทุกคนพากันส่งเสียงและเริ่มพูดคุยกัน
“อะไรนะ?!”
“นี่คืออันนิ่งดีไซเนอร์ของชุดกี่เพ้าเทพธิดารั่วคุณอันฉิง?”
“ว้าวยังสาวอยู่เลย!”
“การที่ได้เป็นดีไซเนอร์ของหรือวิตตองตั้งแต่อายุยังน้อยอนาคตของเธอจะต้องสดใสอย่างแน่นอน!”
“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอมีเซนส์ด้านแฟชั่นกลับกลายเป็นว่าเธอนั้นเป็นดีไซเนอร์จริงๆ!”
“คนสวยจงเจริญ!”
“ฉันจับได้แล้วฉันเคยดูรายการวาไรตี้ดีไซน์101!ที่มีเธอเข้าร่วมรายการด้วยฉันก็ว่าอยู่ว่าทำไมถึงคุ้นๆ!”
“ความสามารถในการออกแบบของเธอแข็งแกร่งมากไม่ได้ด้อยไปกว่านักออกแบบชั้นนำจากต่างประเทศเลย!”
ในเวลานี้เองอันฉิงก็ได้กลายเป็นดาราดังในชั่วขณะ!
อยู่ๆก็กลายเป็นที่นิยม!
รายการวาไรตี้ที่เธอนั้นเคยเข้าร่วมก่อนหน้านี้มีผู้ชมเป็นจำนวนมาก!
“เดี๋ยวนะชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้เพิ่งจะพูดไปหรอกว่าเขานั้นเป็นเพื่อนกับดีไซเนอร์ของชุดกี่เพ้าเทพธิดาลั่วชุดนี้?แถมเขายังบอกว่าดีไซเนอร์นันท์อายุ40เข้าไปแล้วและผู้ชายคนนั้น…”
“ปรากฏว่าเขาก็แค่โม้!”
“บ้าเอ๊ย!แค่คนขี้โม้!”
“สมัยนี้มีคนโกหกมากเกินไปแล้ว!”
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับข้อกล่าวหาของทุกคนชายหนุ่มทรงผมสกินเฮดก็ได้เริ่มแสดงความหน้าหนาของเขาให้ทุกคนได้เห็นอีกครั้งเขานั้นไม่หนีไปไหนและยังคงอยู่ต่อหน้าอันนิ่ง
“คุณอันฉิงผมซูเล่อขอทำความรู้จักกับคุณหน่อยได้ไหมครับ?ผมเคยได้ยินชื่อของดีไซเนอร์อันมาก่อนแล้ว…”
แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดจบก็มีเสียงคำรามดังขึ้น
มา!
“ซูเล่อ!ไอ้ลูกสารเลว!!”
แล้วร่างหนึ่งก็วิ่งเข้ามา
ซูเล่อ“???”
ทำไมพ่อถึงดูโกรธขนาดนี้?