แดนนิรมิตเทพ บทที่ 584
ภายในภาพฉาย เห็นเพียงว่านเหวินโยวล้มลงจากรถเข็น แล้วเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น แต่ไม่สามารถได้ยินเสียงใดๆ
แต่ไม่ว่าใครก็สามารถรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของร่างกายว่านเหวินโยว
ภาพฉายเปลี่ยนไป ว่านฉางเฟิงที่กำลังสั่งสอนกลุ่มทหารอยู่ในลานฝึกทหาร จู่ๆร่างกายก็มีเปลวไฟสีเทาลุกโชนเผาทั่วร่างกายอย่างงุนงง ทำเอาพวกทหารตื่นตกใจ ต่างรีบวิ่งนำน้ำสาดใส่ตัวว่านฉางเฟิง
แต่ว่าเปลวไฟสีเทาแผดเผามาจากภายในสู่ภายนอก น้ำธรรมดาพวกนั้นจึงไม่สามารถดับได้ พวกทหารจึงทำได้แค่ยืนมองดูว่านฉางเฟิงถูกเผาจนกลายเป็นผุยผงเท่านั้น
ตามมาด้วย ภาพฉายเปลี่ยนไปอีกครั้ง ว่านอี้เสียงรองนายกฯเมืองฮ่านหยางที่กำลังจัดการประชุมอยู่ในห้องประชุมเองก็มีไฟลุกโชนขึ้นมาอย่างกะทันหัน เปลวไฟสีเทากลืนกินเขาจนมอดไหม้
แต่เปลวไฟสีเทานี้ไม่ได้เผาสิ่งอื่นใดอีกนอกจากคนของตระกูลว่าน เนื่องจากนี้คือไฟแห่งกฎสายเลือดเท่านั้น สิ่งที่เปลวไฟนี้จะสามารถแผดเผาได้ มีเพียงคนที่มีสายเลือดของตระกูลว่านเท่านั้น
ว่านฉางหรูมองดูภาพต่างๆที่ค่ายกลล่าวิญญาณสายเลือดฉายให้เห็นอย่างหวาดกลัว แต่เขาไม่ได้เชื่อ เขาคิดว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่วิชาลวงตาที่เฉินโม่แสดงให้เห็นเท่านั้น
แต่ว่า จนกระทั่งที่คนวัยหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นพนักงานของเหม่ยหวากรุ๊ปปรากฏขึ้น ว่านฉางหรูถึงได้กระวนกระวาย
“ไม่ ไม่นะ หยุดซะ นายรีบหยุดเดี๋ยวนี้!”
หนุ่มคนนี้เฉินโม่ไม่ได้รู้จัก เขาคือลูกนอกสมรสของว่านฉางหรู เป็นสายสืบที่ถูกส่งไปแฝงตัวในเหม่ยหวากรุ๊ปมานานแล้ว
เขาซ่อนไว้อย่างดี แต่ต่อหน้าของค่ายกลล่าวิญญาณสายเลือด ทุกการเสแสร้งไม่มีประโยชน์ใดๆอีก กฎแห่งสายเลือดที่มีตัวตนอยู่ในโลก จะฆ่าล้างสามชั่วโคตรที่มีสายเลือดของว่านฉางหรู
นอกจากว่าตระกูลว่านจะมีผู้ที่มีพลังแข็งแกร่งมากกว่าเฉินโม่ มิฉะนั้นสามชั่วโคตรของตระกูลว่านจะไม่มีใครหนีรอดพ้นแม้แต่คนเดียว
ภาพเหตุการณ์เดียวกันเกิดขึ้นเหมือนกันในทุกสารทิศของเมือง แม้กระทั่งลูกสาวของว่านฉางหรูที่อาศัยอยู่ไกลถึงประเทศอเม ก็ไม่สามารถรอดพ้นจากการถูกฆ่าของค่ายกลล่าวิญญาณสายเลือด
ว่านฉางหรูล้มลงคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเฉินโม่ ก้มหัวคำนับอ้อนวอนด้วยน้ำตานองหน้า “หยุด ขอร้องละ รีบหยุดซะ! นายอยากจะทำอะไรก็ได้ ฉันยินยอมทุกอย่าง ได้โปรดปล่อยชีวิตตระกูลว่านซะเถอะ!”
ว่านฉางหรูเคยคาดเดาถึงวิธีการหลายอย่างที่เฉินโม่จะใช้แก้แค้น เขาคิดว่าไม่ว่าเฉินโม่จะแก้แค้นอย่างไร หรือแม้กระทั่งฆ่าเขาให้ตาย ก็ล้วนยังอยู่ในขอบเขตที่เขาสามารถยอมรับได้
แต่ว่า ฝีมือของผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปอย่างเขาจะสามารถคาดคิดได้
วิธีการที่เฉินโม่เลือกแก้แค้น ไม่ต้องพูดถึงว่าว่านฉางหรูไม่สามารถรับได้ แม้กระทั่งทั่วทั้งตระกูลว่านก็ไม่สามารถยอมรับได้!
สามชั่วโคตรของตระกูลว่าน เทียบเท่ากับว่าจะทำลายล้างผู้ที่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับตระกูลว่านให้หายไปจากโลกนี้จนหมด หรือเท่ากับว่าทำลายล้างการมีตัวตนอยู่ของตระกูลว่านจนหมดสิ้น!
ว่านฉางหรูไม่สามารถยอมรับได้ ถึงขั้นมิอาจคาดคิด!
ในเวลานี้ สองชั่วโคตรของตระกูลว่านได้ถูกฆ่าจนหมดแล้ว ใกล้จะถึงคิวของชั่วโคตรที่สามแห่งตระกูลว่านแล้ว
เฉินโม่ค่อยๆยื่นมือออกไป เตรียมจะหยุดค่ายกลล่าวิญญาณสายเลือด
แต่ว่า เมื่อนึกถึงการกระทำทั้งหมดที่ตระกูลว่านทำกับเขาเมื่อชาติที่แล้ว มือที่ยกขึ้นของเฉินโม่ก็ค่อยๆปล่อยลง
ชาติที่แล้วเขาคิดมาตลอดว่าหลี่ซู่เฟินตายในอุบัติเหตุรถชน จนกระทั่งวันนี้เขาถึงได้รู้ ว่าทั้งหมดนี้คือแผนการชั่วร้ายของตระกูลว่าน
การตายของหลี่ซู่เฟินกระทบจิตใจเฉินจิงเย่จนโศกเศร้าอย่างหนัก และเพียงไม่นานก็ตายตามไป
แล้วจากนั้นก็ยึดครองเหม่ยหวากรุ๊ป บีบบังคับจนเฉินโม่เกือบจะฆ่าตัวตาย และเพื่อเป็นการช่วยชีวิตเฉินโม่ เวินฉิงถึงขั้นยอมเสียสละตัวเองแต่งงานกับว่านเหวินโยว
หลังจากที่เหยียบย่ำเวินฉิงแล้ว ตระกูลว่านก็ทรยศไม่ทำตามคำพูด ทำการกดดันเฉินโม่ต่อไป สุดท้ายก็บีบบังคับจนเฉินโม่กระโดดตึกฆ่าตัวตาย
หากไม่ใช่เพราะว่าเฉินโม่บังเอิญถูกกษัตริย์เซียนตงหวาพาตัวไปได้พอดี คาดว่าคงจะทำได้แค่ร่ำไห้คร่ำครวญอยู่ในนรกเท่านั้น
ถึงแม้ว่าระยะเวลาจะผ่านมากว่าหกร้อยปีแล้ว แต่ประสบการณ์ความเจ็บปวดนี้ ก็ยังเป็นความเจ็บปวดภายในใจที่เฉินโม่มิอาจลบเลือนได้!
ความแค้นในเบื้องลึกหัวใจพวกนั้น ถึงแม้จะเป็นวันนี้แล้ว แต่สำหรับเฉินโม่ก็ยังคงรู้สึกเหมือนดั่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
“ตระกูลว่าน พวกนายติดหนี้แค้นฉันไว้มากเกินไป!”
บทที่ 583
บทที่ 585