เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 361
ผู้ช่วยผบ.ฮู๋หยิบหมายจับแผ่นหนึ่งออกมา แล้วกล่าวกับเย่หนานเทียนด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

“ฮ่าๆๆ!”

ทันใดนั้น

เย่หนานเทียนก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

เขาแสยะยิ้มแล้วกล่าวว่า : “ต้องการจะจับฉัน มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”

พูดจบ

เขาก็ยื่นมือออกไปคว้าหมายจับในมือของผู้ช่วยผบ.ฮู๋ จากนั้นก็ฉีกเป็นชิ้นๆ

เขาตะโกนเสียงดังอย่างบ้าคลั่งว่า: “ฉันจะคอยดูว่าพวกแกจะจับฉันได้อย่างไร!”

เย่หนานเทียนไม่ได้โง่

เขารู้ดีว่า

ถ้าหากวันนี้ตนเองถูกจับเข้าไป นั่นก็คือไม่มีโอกาสที่จะได้ออกมาอีกแล้ว

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็สู้กันจนตายไปข้างหนึ่งเสียดีกว่า

เมื่อเห็นว่าหมายจับถูกเย่หนานเทียนฉีกเป็นชิ้นๆ สีหน้าผู้ช่วยผบ.ฮู๋ก็เปลี่ยนไปทันที

เขากล่าวด้วยสีหน้าที่เยือกเย็นว่า: “เย่หนานเทียน คาดไม่ถึงว่าแกจะกล้าขัดขืนการจับกุม ดูท่าแกคงจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!”

“เข้ามา จับเข้าเอาไว้!”

สิ้นเสียงคำสั่ง

พลทหารสองนายก็เดินเข้ามา แล้วหยิบกุญแจมือที่เปล่งแสงแวววับออกมา

“ไสหัวไปให้พ้น!”

เย่หนานเทียนคำรามด้วยความโมโห

จากนั้นก็ยื่นมือออกไป

ตุบ!

ในทันใด

พลทหารสองนายก็ลอยลิ่วออกไป

“กล้าใช้กำลังขัดขืนการจับกุม ไปตายซะเถอะ!”

ตะโกนเสียงดัง

ผู้ช่วยผบ.ฮู๋ชักปืนออกมาจากเอวทันที และยิงใส่เย่หนานเทียน

ปัง!

เพียงได้ยังเสียงปีนดังขึ้น

กระสุนลูกหนึ่งก็พุ่งไปอย่างรวดเร็ว

ชั่วพริบตา

เย่หนานเทียนก็หยุดนิ่งอยู่กับที่ การแสดงออกแข็งทื่อขึ้นมา…..

หว่างคิ้วของเขา ปรากฏรูกระสุนปืน

ครืน!

เสียงดังขึ้น

ร่างของเย่หนานเทียนล้มลงไป ฝุ่นก็ฟุ้งขึ้นมา!

ผู้ช่วยผบ.ฮู๋เก็บปืน และกล่าวด้วยสีหน้าที่เหยียดหยามว่า: “กล้าเป็นศัตรูกับผู้ว่าการ รนหาที่ตายจริงๆ!”

“เลิกกองกำลังได้!”

เสียงตะโกนเสียงดัง

ทันทีหลังจากนั้น

รถฮัมเมอร์สีเขียวเข้มสิบคัน ก็ออกไป!

ผู้ช่วยผบ.ฮู๋มาเร็ว และก็ไปเร็ว

ช่วงระยะเวลาตั้งแต่ต้นจนจบเพียงแค่สิบนาที

แต่กลับนำความสั่นสะเทือนอันมหาศาลมาให้ทุกคน!

เป็นถึงผู้นำตระกูลเย่แห่งจงโจว คาดไม่ถึงว่าเย่หนานเทียนจะถูกฆ่าตาย!

ฮือ!

หลังจากผู้ช่วยผย.ฮู๋และคนอื่นๆ ออกไป

ทุกคนก็ส่งเสียงดังเกรียวกราว!

“พ่อ!”

เย่โหรวโผเข้าหาร่างของเย่หนานเทียน และร้องไห้จนแทบจะขาดใจ

“พ่อ ท่านอย่าจากฉันไปนะ!”

“ท่านตื่นขึ้นมาสิ ลูกสาวไม่สามารถไม่มีท่านได้นะ!”

เย่โหรวร้องไห้โฮ เศร้าโศก หมดหนทาง และใจสลาย!

ตั้งแต่เด็กจนโต

เธออยู่ภายใต้การปกป้องคุ้มครองจากเย่หนานเทียนมาโดยตลอด

สำหรับเธอแล้ว เย่หนานเทียนก็เปรียบเสมือนเสาหลักที่มั่นคง!

แต่ตอนนี้

โคนเสาหลักนี้ จู่ๆ ก็ล้มลง!

สำหรับเธอแล้ว มันเป็นการกระทบกระเทือนจนถึงแก่ชีวิตจริงๆ!

นับจากนี้ไป

เธอจะต้องไปเผชิญหน้ากับลมฝนเพียงลำพัง

ไม่มีใครกำบังทุกสิ่งทุกอย่างให้เธออีกแล้ว!

เผชิญหน้ากับความรู้สึกลึกซึ้งระหว่างพ่อลูกของเย่โหรวแล้ว

ภายในใจหยางเฟิง ก็รู้สึกสุดที่จะทนได้ขึ้นมาทันที

เพียงแต่ เขาก็หลับมาเข้มแข็งได้อย่างรวดเร็ว

เย่หนานเทียนสมควรได้รับกรรมจริงๆ

การตายของเขา ล้วนเป็นเขาที่รนหาที่ตายเองทั้งสิ้น!

คนที่ก่ออาชญากรรม ละเมิดกฎหมาย และกดขี่ประชาชน หรือว่าไม่สมควรตาย??

เห็นเหตุการณ์นี้แล้ว

เหอเซิ่งหงและคนอื่นๆ ก็เงียบกริบ

เย่หนานเทียนเป็นถึงผู้นำตระกูลเย่ในจงโจว ยังตายไปต่อหน้าพวกเขาเช่นนี้

การสั่นสะเทือนนี้สำหรับพวกเขาแล้ว ช่างยิ่งใหญ่ซะเหลือเกิน!

โดยเฉพาะเหอเซิ่งหง ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าเสียใจ

การตายของเย่หนานเทียน เป็นเพราะเขาเปิดกาสิโน

แต่เหอเซิ่งหงก็ยังเปิดกาสิโน

บางที

วันนี้เป็นของเย่หนานเทียน พรุ่งนี้ก็อาจจะเป็นของเหอเซิ่งหง

นึกถึงจุดนี้แล้ว

เหอเซิ่งหงมองไปยังแววตาของหยางเฟิง และปรากฏความหวาดกลัวลึกๆ

เขามองนาฬิกาข้อมือเล็กน้อย

ซึ่งเป็นเวลาสี่ทุ่มพอดี

หยางเฟิงพูดว่าเย่หนานเทียนจะต้องตายตอนสี่ทุ่ม ผลสุดท้ายเขาก็ตายจริงๆ!

อีกทั้งยังตายในบ้านของตนเองอีก

สำหรับตระกูลเหอแล้ว เป็นความอับอายขายหน้าอย่างมาก!

แต่เวลานี้ เหอเซิ่งหงก็หวานอมขมกลืน

ถึงแม้หยางเฟิงจะฆ่าเย่หนานเทียนด้วยมือตัวเอง เขาก็ไม่กล้าพูดอะไร