ตอนที่ 702 ไฉนจึงเป็นนาง?
หลงเย่ว์ยอมแพ้ เรื่องนี้ทำเอาทั้งราชันแคว้นมู่และครึ่งเซียนตระกูล
หลงต่างตื่นตะลึงยืนนิ่งตาค้าง!
นี่หมายความถึง พวกเขาต้องสูญเสียสิ่งของล้ำค่ายิ่ง!
โดยเฉพาะกับราชันแคว้นมู่ เมื่อครู่เขาสูญเสียต้นกำเนิดเซียน และ
ตอนนี้ ยังต้องสูญเสียวิญญาณยุทธ์จันทราทองม่วง
เรื่องราวที่เขายอมรับไม่ได้ที่สุดยังคงเป็นฉินหยุน อีกฝ่ายสังหาร
ศิษย์ของเขาไป ทั้งขณะนี้ยังจะชนะได้รับของไปเพิ่ม!
หลังจากเจี้ยนสือเทียนถอนม่านพลัง เขาจึงลงมาที่ข้างกายฉินหยุน
ผู้คนของตระกูลหลงต่างเร่งร้อนขึ้นมาบนลานประลองยุทธ์
โดยเฉพาะครึ่งเซียนวัยกลางคนของตระกูลหลง ทันทีเมื่อขึ้นมา ฝ่า
มือนั้นตบฉาดอย่างรุนแรง
หลงเย่ว์ผู้ซึ่งเพิ่งลุกขึ้นยืน ขณะนี้ร่างกระเด็นพ้นลานประลองยุทธ์
โดยครึ่งเซียนวัยกลางคน
ผู้คนตระกูลหลงต่างคิดอยากไล่ตามนางเพื่อทุบตีซ้ำเติมต่อ ทว่าพวก
เขาไม่คาดคิด ว่าหลงเย่ว์จะถูกเชี่ยวเย่ว์หลานรับตัวเอาไว้
ยิ่งไปกว่านั้น แม่เฒ่าหยุนเหยายังเป็นฝ่ายออกหน้าขวางพวกเขา ทั้ง
ยังตบหน้าจักรพรรดิยุทธ์ผู้หนึ่งจนร่างกระเด็น!
“พวกเจ้าคิดทำอะไร?” ครึ่งเซียนตระกูลหลงร้องคำราม
“หลงเย่ว์คือศิษย์ของเกาะจันทราปีศาจเรา!” ได้เห็นหลงเย่ว์ถูกทำร้าย
แม่เฒ่าหยุนเหยาจึงตัดสินใจออกหน้าเข้าคุ้มครองหลงเย่ว์อย่างสุดตัว
ที่บนลานประลองยุทธ์ ผู้คนของตระกูลหลงต่างเอ่ยถามต่อฉินหยุน
อย่างกราดเกรี้ยว ว่าเขาไปเรียนรู้วิชาลับมังกรสวรรค์จากที่ใด
ฉินหยุนมองทางหลงเย่ว์ที่อยู่กับเชี่ยวเย่ว์หลาน หัวใจพลันต้องเต้น
รัวเร็ว เพราะก่อนหน้านี้หลงเย่ว์ไม่ได้บาดเจ็บใดแม้เพียงนิด เป็น
นางจงใจยอมแพ้ต่อเขา
ตัวเขาเองรู้ดีกว่าผู้ใด ว่าหลังจากออกสองกระบวนท่านั้น เขาไม่มี
แรงให้สู้ต่อได้แล้ว
สำหรับหลงเย่ว์ แม้นางเหมือนล้มลงกับพื้น ทว่านางยังมีกำลังเปี่ยม
ล้น คิดเอาชนะฉินหยุนไม่ใช่เรื่องยาก!
ฉินหยุนยิ่งมั่นใจ ว่าหลงเย่ว์คือคนใกล้ชิดที่คุ้นเคยด้วย เพราะเหตุนั้น
นางจึงยอมให้เขาได้รับชัยชนะ
สำหรับผู้อื่น เรื่องราวเช่นนี้พวกเขามีแต่จะยินดีที่ได้เป็นผู้รับชม
พวกเขาชื่นชอบได้พบเห็นเภทภัยผู้อื่นเป็นล้นพ้น
ครึ่งเซียนวัยกลางคนจากแคว้นมังกรทะยานฟ้าผู้นี้ เป็นเบื้องสูงแห่ง
ตระกูลหลง สายตาของเขามองทางแม่เฒ่าหยุนเหยาพร้อมเอ่ยเสียง
เย็น “พวกเจ้าเหล่าสตรีจงรอคอย ไม่นานข้าจะไปกวาดล้างพวกเจ้า
จนหมดสิ้น!”
ราชันแคว้นมู่เร่งร้อนทะยานเข้ามาเอ่ยคำกราดเกรี้ยวต่อฉินหยุน
“ฉินหยุน เจ้าได้ลักลอบเรียนรู้วิชาลับของตระกูลหลง เป็นเจ้าทำผิด
ร้ายแรงต่อมหาวิถียุทธ์แห่งเต๋า จงเร่งรีบจบสิ้นชีวิตตนเองเสียที่นี่
และวันนี้!”
เปาเฉิงโฉ่วยืนต่อหน้าฉินหยุน เขาเพิ่งได้รับต้นกำเนิดเซียนทั้งสาม
จากเจี้ยนสือเทียน ฉินหยุนชนะได้พวกมันมาทั้งสิ้น ด้วยเหตุนี้ แม้
ต้องแลกด้วยชีวิต เขาก็ต้องปกป้องฉินหยุนไว้ให้จงได้
ฉินหยุนนั่งกับพื้น พร้อมรับเอาวิญญาณยุทธ์จันทราทองม่วงมา
เจี้ยนรั่วหยานและเย่ว์ผูเฟิงต่างเข้ามา ทั้งสองช่วยส่งถ่ายพลังให้แก่
ฉินหยุนเพื่อช่วยเหลือฟื้นฟู
แม้ฉินหยุนไร้เรี่ยวแรง ทว่าเขาหาได้กังวลใดไม่ นั่นก็เพราะเปาเฉิง
โฉ่วย่อมต้องออกหน้าปกป้องเขา
“พวกเจ้าคิดสังหารฉินหยุนหรือ? คิดว่าข้าเป็นคนตายหรือไร?” เปา
เฉิงโฉ่วขึ้นเสียงกล่าวคำ
“เปาเฉิงโฉ่ว นำต้นกำเนิดเซียนทั้งสามนั่นไสหัวกลับนครเซียน
ยุทธภัณฑ์ของเจ้าไป! นี่ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้าอีก!” ราชัน
แคว้นมู่นำดาบยาวออกมา พลังเซียนอัดแน่นเต็มที่ เพียงมองย่อม
ทราบ ว่านั่นคืออุปกรณ์เซียน
เปาเฉิงโฉ่วเผยเสียงหัวเราะดัง “ฉินหยุนเป็นศิษย์ของนครเซียน
ยุทธภัณฑ์ของข้า นี่จะไม่ใช่เรื่องของข้าได้อย่างไร? หากเจ้าคิดอยาก
สังหารฉินหยุน เช่นนั้นก็ข้ามศพข้าไปก่อน!”
ครึ่งเซียนวัยกลางคนจากตระกูลหลงเผยเสียงเย็น “ข้าคือจ้าวตระกูล
ลำดับที่สองแห่งตระกูลหลงในแคว้นมังกรทะยานฟ้า หลงเชี่ยน! เจ้า
สมควรเคยได้ยินนามข้าหรือไม่ใช่? คิดหรือว่าเจ้าสามารถเอาชนะข้า
ได้?”
“ข้าย่อมไม่เคยได้ยินนามเจ้า! ข้าไม่คิดว่าสามารถเอาชนะ แต่อย่าง
น้อยคิดลากพวกเจ้าตายร่วมด้วยก็ไม่ใช่เรื่องยาก!” เปาเฉิงโฉ่วแค่น
เสียงกล่าว “ข้ากล้าสู้กับเจ้าโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แล้วพวกเจ้าเล่า
กล้าสู้กับข้าหรือไม่?”
“ได้ อย่างนั้นถอยกันคนละก้าว ข้าเพียงต้องการทำลายการฝึกฝน
ของฉินหยุน! มันลักลอบเรียนรู้วิชาลับมังกรสวรรค์แห่งตระกูลหลง
เรื่องนี้เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่อาจเถียง!” หลงเชี่ยนกล่าวคำ
ฉินหยุนฟื้นฟูจนมีกำลังระดับหนึ่ง เขาจึงกล่าวออกด้วยเสียงโกรธ
แค้น “ตัวข้าหาได้ลักลอบเรียนวิชาลับมังกรสวรรค์พวกเจ้าไม่! นี่
เป็นวิชายุทธ์โทเทมที่ข้าได้เรียนรู้จากโทเทมมังกร!”
“พวกเจ้าเรียกขานมันเป็นวิชาลับมังกรสวรรค์ ทว่าแท้จริงแล้วดัด
แปลงมาจากวิชายุทธ์โทเทมมังกร! และที่พวกเจ้ามี มันหาได้ลึกล้ำ
ดังเช่นวิชายุทธ์โทเทมมังกรที่ข้าเชี่ยวชาญ!”
คำของฉินหยุนทำเอาฝูงชนระเบิดเสียงฮือฮาดังก้อง!
แท้จริงมันคือวิชายุทธ์โทเทมมังกร!
ผู้คนของตระกูลหลงต่างพูดกล่าวกันไม่ถูก นี่ก็เพราะวิชาลับมังกร
สวรรค์ แท้จริงแล้วมันดัดแปลงมาจากวิชายุทธ์โทเทมมังกรจริง
เปาเฉิงโฉ่วหัวเราะกล่าว “พวกเจ้าล้วนได้ยินแล้วหรือไม่ใช่? นี่คือ
วิชายุทธ์โทเทมมังกร! และโทเทมมังกรหาได้ใช่มีแต่เฉพาะตระกูล
หลงของพวกเจ้า ฉินหยุนเรียนรู้เข้าใจวิชายุทธ์โทเทมและได้รับสืบ
ทอดมา นี่ถือเป็นเรื่องธรรมดา!”
“มันโกหก! ตัวมันมีโทเทมราชสีห์สวรรค์อยู่แล้ว ดังนั้นย่อมไม่มี
ทางครอบครองโทเทมมังกรได้อีกแน่ ทั้งสองอย่างนี้ถือเป็นปฏิปักษ์
ซึ่งกันและกัน! นี่ต้องเป็นเรื่องที่มันอุปโลกน์ขึ้น!” หลงเชี่ยนเผย
เสียงเย็น
ฉินหยุนยืนขึ้นพร้อมแค่นเสียงกล่าวคำ “เจ้าต้องการให้ข้าแกะสลัก
โทเทมมังกรที่ตรงนี้เลยหรือไม่เล่า?”
“เจ้า… นี่เจ้าเชี่ยวชาญโทเทมมังกรจริง?” ราชันแคว้นมู่ตื่นตะลึง
กระทั่งเขายังไม่อาจเชี่ยวชาญโทเทมมังกรที่สมบูรณ์ได้ ที่ทำได้ก็
เพียงแค่ส่วนหนึ่งของมันเท่านั้น
กระทั่งในตระกูลหลง ก็มีอาจารย์จารึกเพียงน้อยนิดเท่านั้นที่สามารถ
แกะสลักโทเทมมังกร!
หลงเชี่ยนเผยอาการตื่นตะลึง “ฉินหยุน นี่เจ้าเชี่ยวชาญโทเทมมังกร
จริง?”
ฉินหยุนยิ้มกล่าว “ถูกต้อง! ให้ข้าแกะสลักที่นี่และตอนนี้ยังได้! ทั้งนี้
ข้าจะยังจะแจกจ่ายเผยแพร่พวกมัน ถือเป็นของขวัญจากข้าแด่
อาจารย์จารึกทั้งหลายในแดนวิญญาณอ้างว้าง!”
“พวกเจ้าเชื่อหรือไม่ ว่าข้าสามารถทำให้โทเทมมังกรกลายเป็นขยะ
ข้างทางได้?”
คำกล่าวของฉินหยุน ทำเอาผู้คนของทั้งตระกูลหลงและตำหนัก
จารึกเทวะเกิดความหวาดกลัว
หากโทเทมมังกรถูกเผยแพร่สู่สาธารณะ อย่างนั้นมันจะส่งผลต่อ
พวกเขาอย่างมหาศาล
นั่นก็เพราะพวกเขาเชี่ยวชาญโทเทมมังกรอันล้ำค่า ดังนั้นพวกเขาจึง
สามารถดึงดูดอาจารย์จารึกที่พร้อมยอมแลกชีวิตมาเข้าร่วมได้
“ตอนนี้พวกเจ้าเชื่อหรือไม่ว่าข้ามีโทเทมมังกร?” ฉินหยุนหันมอง
ทางหลงเชี่ยนพร้อมกล่าว “วิชายุทธ์ของข้า เป็นข้ารู้และเข้าใจเอง
จากโทเทมมังกร!”
หลงเชี่ยนและราชันแคว้นมู่ ขณะนี้ต่างไม่ทราบว่าควรลงมืออย่างไร
ต่อ!
พวกเขาคิดอยากจับตัวฉินหยุน เพราะฉินหยุนชนะได้รับต้นกำเนิด
เซียนของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงคิดใช้โอกาสนี้จัดการอีกฝ่าย
กระนั้นตอนนี้ พวกเขากลับต้องโดนคำกล่าวของฉินหยุนสกัดการ
กระทำเอาไว้
ฉินหยุนมองทางเจี้ยนสือเทียนพร้อมเผยยิ้ม “จ้าวสำนักดาบ ขอขอบคุณ
ท่านที่ช่วยเหลือ! เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ และถือเป็นการ
กระชับความสัมพันธ์ระหว่างนครเซียนยุทธภัณฑ์และตำหนักเซียน
ดาบ ให้ข้ามอบโทเทมมังกรเป็นสิ่งตอบแทนเป็นไร!”
มอบโทเทมมังกรตามใจชอบ เรื่องราวเช่นนี้กล่าวได้ว่ามีอิทธิพล
อย่างยิ่ง ผู้อื่นต่างได้แต่ต้องร้องออกอย่างไม่อาจอดกลั้น
โดยเฉพาะขั้วอำนาจใหญ่ดังเช่นตระกูลหลงและตำหนักโทเทม พวก
เขาถือได้ว่าเจ็บปวดและกราดเกรี้ยวที่สุด เพราะพวกเขาได้ควบคุม
เรื่องราวเหล่านี้ไว้ ทว่าตอนนี้ ฉินหยุนคิดส่งมอบพวกมันได้ง่ายดาย
ดังใจนึก
คำกล่าวของฉินหยุน ทำให้ครึ่งเซียนของตำหนักเซียนดาบหลายคน
ต่างพร้อมใจนำดาบของตนออกมา จากที่เห็น พวกเขาพร้อมปกป้อง
ฉินหยุนอย่างเต็มที่แล้ว
“ฉินหยุน เพื่อเป็นการตอบแทนต่อของขวัญนั้น พวกเราขอรับประกัน
ว่าจะไม่ให้เจ้าต้องได้รับบาดเจ็บใด!” เจี้ยนสือเทียนหัวเราะกล่าว
“หากจำเป็น พวกเราจะเชิญผู้อาวุโสทั้งหมดของตำหนักเซียนดาบมา
เพื่อออกหน้าให้แก่เจ้า!”
โทเทมมังกรที่ฉินหยุนคิดส่งมอบ มันเพียงพอให้ตำหนักเซียนดาบ
เรียกขุมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา
หลงเชี่ยนและราชันแคว้นมู่ เวลานี้ต่างคล้ายคนไร้วิญญาณ
พวกเขาอยู่ในพื้นที่ของตำหนักเซียนดาบ และตำหนักเซียนดาบออก
โรงให้การคุ้มกันแก่ฉินหยุน พวกเขาเวลานี้แม้ปลายผมฉินหยุนก็ไม่
อาจแตะต้องได้แล้ว
“ฉินหยุน เจ้าจงระวังเงาหัวเอาไว้ให้ดี!” หลงเชี่ยนกล่าวคำเสียงสั่น
เขาหันกลับมองทางแม่เฒ่าหยุนเหยาพร้อมตะโกน “นางเฒ่า เร่งรีบ
ส่งหลงเย่ว์มา! ให้ข้าได้ลงทัณฑ์นางที่ตรงนี้!”
ตอนนี้เอง เชี่ยวเย่ว์หลานพลันส่งเสียงสื่อสารบอกต่อฉินหยุน “เสี่ยว
หยุน หลงเย่ว์คือเสี่ยวเม่ยเหลียน นางเมื่อครู่โดนตบ อาการบาดเจ็บ
ร้ายแรงนัก!”
ฉินหยุนอึ้งไปวูบ ก้นบึ้งภายในจิตใจคล้ายภูเขาไฟพร้อมปะทุ
ชี่เม่ยเหลียน แท้จริงคือผู้ปลอมตัวเป็นหลงเย่ว์!
เขาไม่ทราบว่าเหตุใดชี่เม่ยเหลียนต้องการแทรกซึมสู่ตระกูลหลง เขา
เพียงทราบว่าชี่เม่ยเหลียนอยู่ตรงหน้า และนางถูกหลงเชี่ยนตบหน้า
อย่างรุนแรง
“บัดซบ!” ฉินหยุนหันกลับมองทางหลงเชี่ยนที่ด้านหลัง โทสะไร้
ก้นบึ้งภายในใจปะทุออกในชั่ววินาทีนี้ “เจ้าบังอาจทำร้ายเสี่ยวเม่ย
เหลียน ข้าจะให้ชีวิตเจ้าเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”
ยามเมื่อผู้คนหันมองทางแม่เฒ่าหยุนเหยา หม้อราชสีห์สวรรค์สะกด
มังกรพลันปรากฏเบื้องบนศีรษะของหลงเชี่ยน!
หม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรปรากฏ ปลดปล่อยพลังสะกดมังกร
อันเลิศล้ำออกมา เป็นผลให้หลงเชี่ยนที่ร่างปกคลุมด้วยพลังมังกร
กลับกลายเป็นนิ่งแข็งค้าง และขณะเขาเพียงรู้สึกโดยยังไม่ทัน
ตอบสนองนั้นเอง…
ตู้ม!
หม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรพลันสะกดลงที่ร่างหลงเชี่ยน!
หม้อสามขาเริ่มหดขนาดเล็กลงก่อนจะบินกลับเข้าสู่มือของฉินหยุน
ผู้คนเรือนหมื่นในลานกว้างต่างนิ่งอึ้ง พวกเขามองทางฉินหยุนด้วย
ดวงตาเบิกกว้างแทบถลนออกมา!
ครึ่งเซียนถึงขั้นถูกฉินหยุนจับตัวเอาไว้!
กระทั่งเจี้ยนสือเทียนและเปาเฉิงโฉ่วยังไม่คาดคิด ว่าฉินหยุนถึงขั้น
สามารถทำได้เพียงนี้
หลงเชี่ยนที่เมื่อครู่ครอบครองอำนาจชวนสะพรึง ขณะนี้อีกฝ่ายไม่
อาจแม้รับมือต่อฉินหยุน
และฉินหยุนในเวลานี้ แทบไม่น่าเหลือแรงจูงใจใดให้ลงมือต่อหลง
เชี่ยน
กระนั้น เขาก็ยังลงมือ!
มีแต่เชี่ยวเย่ว์หลานที่หาได้ประหลาดใจใดไม่
“ฉินหยุน… นั่นเจ้าทำอะไร!” ผู้อื่นของตระกูลหลงต่างตะโกน
คำรามโกรธแค้น
“จับตัวบรรพบุรุษพวกเจ้าไว้อย่างไรเล่า! แล้วยังไง พวกเจ้าจะทำ
อะไรได้?” ฉินหยุนตอบกลับอย่างมีโทสะ เขายังจดจำได้ว่าหลง
เชี่ยนทำร้ายชี่เม่ยเหลียนอย่างไร ภายในใจของเขายังมีโทสะที่ยังไม่
อาจดับมอด
ผู้คนต่างไม่ทราบ ว่าเหตุใดฉินหยุนที่เพิ่งหลบหนีพ้นจากเภทภัยของ
ตระกูลหลง ขณะนี้กลับปะทุเอาโทสะรุนแรงออกมา
เจี้ยนหนันหู่เอ่ยคำเสียงเบา “ฉินหยุน เร่งรีบปล่อยมันออกมา ไม่
อย่างนั้นตระกูลหลงไม่เอาเจ้าไว้แน่!”
“อย่าได้ห่วงไป ข้าสัญญากับตำหนักเซียนดาบเอาไว้แล้วว่าจะส่ง
มอบโทเทมมังกรให้ ข้าย่อมทำตามสัญญา! แต่หากไม่คิดอยากได้รับ
โทเทมมังกรแล้ว เช่นนั้นก็เลิกให้การคุ้มกันแก่ข้า!”
“ข้ามีข้อพิพาทกับตระกูลหลงเป็นล้นพ้น โอกาสได้จับตัวครึ่งเซียน
พวกมันไว้หาได้ยากนัก ข้าย่อมไม่คิดพลาดโอกาส!”
ฉินหยุนย่อมไม่มีทางปล่อยหลงเชี่ยนที่ทำร้ายชี่เม่ยเหลียน
เจี้ยนสือเทียนผู้ซึ่งอึ้งอยู่ครู่ ขณะนี้ภายในต้องสาปแช่งต่อฉินหยุน
เขาทราบแน่ชัดอยู่แก่ใจแล้ว ว่าโทเทมมังกรไม่มีทางได้รับมาโดย
ง่ายดาย
แม้ครึ่งเซียนดาบจากตำหนักเซียนดาบสาปแช่งฉินหยุนที่ภายในใจ
พวกเขาก็ไร้ซึ่งทางเลือก มีแต่ต้องปกป้องฉินหยุน เพราะโทเทม
มังกรเป็นสิ่งล้ำค่าและสำคัญแก่พวกเขายิ่ง
“พวกเราตำหนักเซียนดาบไม่สนเรื่องข้อพิพาทระหว่างฉินหยุนและ
ตระกูลหลง!”
“แต่หากพวกเจ้าคิดอยากลงมือต่อเขาในตำหนักเซียนดาบ เช่นนั้น
พวกเราจะไม่นิ่งเฉยดูดาย!” เจี้ยนสือเทียนมองทางกลุ่มคนตระกูล
หลงที่ใกล้ระเบิดโทสะออก
เจี้ยนหนันหู่พลันลากฉินหยุนออกมาไกลพร้อมกล่าว “ให้ข้าพาเจ้า
ไปพบผู้อาวุโสสาวงามของพวกเรา!”
ตำหนักเซียนดาบมีอาจารย์จารึกเต๋าที่งดงามและมากพรสวรรค์อยู่ผู้
หนึ่ง นางคือผู้อาวุโสของตำหนักเซียนดาบ สาเหตุว่าทำไมเจี้ยนหนัน
หู่คิดพาฉินหยุนไปพบผู้อาวุโสสาวงามผู้นี้ย่อมแน่ชัด
นั่นก็เพื่อให้ฉินหยุนส่งมอบโทเทมมังกรแก่ผู้อาวุโสสาวงาม และก็
เพื่อไม่ให้คนของตระกูลหลงพุ่งมาระเบิดโทสะเข้าใส่
ฉินหยุนยังคิดอยากพูดกล่าวกับชี่เม่ยเหลียน กระนั้นก็ถูกเจี้ยนหนัน
หู่กระชากลากตัวไป
ไม่นานหลังเจี้ยนหนันหู่นำฉินหยุนออกมาพ้นลานกว้าง บอลสีดำ
ขนาดใหญ่ยักษ์พลันเคลื่อนคล้อยลงจากฟากฟ้า มันทะลวงผ่านม่าน
พลังหลายชั้นจนกระทั่งลงจอดนิ่งที่ลานกว้าง
เจี้ยนสือเทียนและครึ่งเซียนดาบผู้อื่นต่างเผยสีหน้าแปรเปลี่ยน
บอลสีดำลูกใหญ่นี้มีขนาดกว้างกว่าร้อยเมตร หลังลงจอดที่ลาน
กว้าง กลุ่มคนชุดดำจึงทะยานออกพร้อมออร่าอสูรหนาแน่น
ตูเทียนตี้ครานี้ค่อยเผยเสียงหัวเราะดัง “คนของเขตแดนลึกล้ำแห่ง
แดนอสูรอ้างว้างมาถึงแล้ว พวกเจ้าทั้งหมดจบสิ้นที่เท่านี้!”
แดนวิญญาณอ้างว้างมีเขตแดนลึกล้ำ แดนอสูรอ้างว้างก็มีเช่นกัน!
จุดประสงค์ของกลุ่มคนจากเขตแดนลึกล้ำอสูรอ้างว้าง เป้าหมาย
ย่อมชัดเจน นั่นก็คือมาเพื่อฉกชิงต้นกำเนิดเซียน
เจี้ยนสือเทียนสบถภายใน นี่ก็เพราะพายุลูกแรกยังเข้าไม่ทันไร
ขณะนี้กลับมีพายุอีกลูกกระหน่ำซัดเข้าซ้ำเติม
ที่พวกกังวลยิ่งกว่า คือสำนักเซียนอื่นจะร่วมมือกับคนของเขตแดน
ลึกล้ำจากแดนอสูรอ้างว้าง
ยกตัวอย่างเช่นราชันแคว้นเยี่ย หรือหุบเขาเซียนโอสถ หากพวกเขา
ใช้โอกาสนี้บุกโจมตี ตำหนักเซียนดาบย่อมต้องพินาศย่อยยับ