บทที่ 346 บทความที่ถูกมองข้าม
“ตามทฤษฎีการเคลื่อนที่ของโมเลกุล การใช้เอนโทรปีในการอธิบายสูตร ลูเซียน อีวานส์ ได้เสนอบทวิเคราะห์ที่ค่อนข้างสมบูรณ์ถึงความหมายของสูตร ซึ่งสามารถแก้โจทย์ที่ค้างคาใจจอมเวทหลายต่อหลายคน กฎการแผ่ความร้อนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการวิจัยอาร์คานา ดังนั้น ผลลัพธ์ที่ได้จึงเรียกได้ว่าเป็นการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่ คำอธิบายนี้มีความสำคัญต่อการพัฒนาเวทมนตร์ของสำนักอุณหพลศาสตร์ และคำอธิบายนี้เองก็มีคุณค่าอย่างยิ่งต่อการอภิปรายเชิงลึก”
โคลหยุดคิดครู่หนึ่งแต่ก็หยุดเขียนต่อไม่ได้ “อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอสนับสนุนบทความชิ้นนี้ยังคงเป็นเพียงสมมติฐาน เมื่อใช้ ‘ค่าคงที่อีวานส์’ ก็ไม่จำเป็นต้องลงรายละเอียดความหมายในเชิงอาร์คานา เมื่อเราใช้เป็นเพียงค่าคงที่ในการแก้โจทย์ปัญหา สมมติฐานยังไม่ได้รับการพิสูจน์ในฐานะคำอธิบายเดียวของค่าคงที่นี้”
หากความคิดเห็นส่วนแรกของเขาเขียนขึ้นด้วยน้ำเสียงของคณะกรรมการตรวจสอบอาร์คานา แต่ส่วนที่ตามมาเขียนขึ้นมาจากความกลัวลึกๆ ในจิตใจของโคล
“โดยสรุปแล้ว ขอเสนอให้ลูเซียน อีวานส์ ได้รับรางวัลเป็นค่าเสียงชื่ออาร์คานาสี่สิบห้าคะแนน และคะแนนอาร์คานาสี่ร้อยคะแนน”
รางวัลที่เสนอสูงยิ่งกว่าบทความชิ้นก่อนของลูเซียนที่เกี่ยวกับคลื่นสมองมาก ซึ่งแสดงให้เห็นถึงคุณค่าอันยิ่งใหญ่ที่จอมเวทตระหนักถึงในสูตรนี้ อย่างไรก็ตาม หากเปรียบเทียบกับค่าชื่อเสียงและคะแนนที่ลูเซียนได้รับจากการนำเสนอตารางธาตุและบทความเรื่องคาร์บาไมด์สังเคราะห์ รางวัลที่ได้รับก็ไม่ได้สูงส่งอะไร นั่นแสดงให้เห็นว่าโคล จอมเวทหัวโบราณ รู้สึกกลัว กระวนกระวาย และต่อต้านสมมติฐานที่หนักแน่นและสร้างผลกระทบนี้โดยเฉพาะเมื่อยังไม่ได้รับการพิสูจน์ความถูกต้อง
หากทฤษฎีที่เป็นรากฐานของสูตรนี้ไม่ใช่ของโคล รางวัลที่เสนออาจจะน้อยกว่านี้ด้วยซ้ำ
…
ภายในสำนักงานที่ตกแต่งอย่างหรูหราของคณะกรรมการตรวจสอบอาร์คานา พื้นปูด้วยพรมสีน้ำตาลเข้มที่นำเข้ามาจากอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทร หลอดไฟคริสตัลเวทมนตร์แขวนอยู่บนเพดาน และฝังในผนังที่มีการสลักภาพนูนต่ำที่งดงาม ณ มุมหนึ่งของห้อง มีเคาน์เตอร์บาร์ส่วนตัวตั้งอยู่ ซึ่งเต็มไปด้วยขวดสุรามูลค่าสูงวางเรียงรายบนชั้น ไม่ว่าจะเป็นเหล้าเลซจากราชรัฐไวโอเล็ต ไวน์เบิร์น เหล้าโกลด์รัมจากอาณาจักรซีราคิวส์ เหล้าแบล็กเม็ตซ์และเหล้าโกลด์เลก้าจากจักรวรรดิชาชราน
สีผมแดงเหมือนสีไวน์คนหนึ่งนั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะ ขณะกำลังลิ้มรสแอลกอฮอล์สีทอง นางเปิดอ่านเอกสารผ่านๆ อย่างสบายใจเพื่อดูว่าชิ้นไหนที่นางจะเก็บไว้ตรวจเอง และชิ้นไหนที่จะส่งให้ลูกศิษย์หรือจอมเวทที่ทำงานร่วมกันเป็นผู้ตรวจ
นางเป็นสตรีที่หน้าตาดี เมื่อดื่มเหล้าในมือเข้าไปอีกอึกใหญ่ ดวงตาของนางก็เป็นประกายขึ้น แต่นางไม่ได้เมามายแต่อย่างใด
“การกระจายพลังงานของการแผ่รังสีของวัตถุดํา?” ซอนย่าพูดพึมพำ นางเป็นจอมเวทระดับเจ็ดและนักเวทระดับแปด สังกัดองค์กรกระท่อมแห่งพาล์เมรา นางกำลังสงสัยว่าบทความชิ้นนี้จะเกี่ยวกับคำอธิบายสูตรการแผ่รังสีของวัตถุดําธิติพิมพ์ก่อนหน้านี้ในวารสารอาร์คานาใช่หรือไม่
ในฐานะผู้ทรงอิทธิพลในการศึกษาศาสตร์เวทมนตร์หิมะและน้ำแข็ง ซอนย่าให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับสูตรการแผ่ความร้อน ไม่เพียงเวทมนตร์ที่สร้างความร้อนสูงเกี่ยวกับการใช้ความร้อนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเวทมนตร์ที่ใช้หิมะและน้ำแข็ง ในฐานะจอมเวทที่สามารถสำรวจความหมายของสูตรนี้ได้ไม่ผิดเพี้ยน นางเองก็คิดทบทวนถึงโจทย์ปัญหาดังกล่าวอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงขั้นยกเลิกการเดินทางกลับไปยังดินแดนตอนเหนืออันไกลโพ้น
ขณะเดียวกัน นางก็พบเบาะแสบางอย่าง นางรู้ว่าทฤษฎีใหม่โคลน่าจะเป็นประโยชน์ในการตีโจทย์นี้
อย่างไรก็ตาม นางยังคงต้องแก้ปัญหาที่ยุ่งยากและโจทย์อีกมากมาย ก่อนที่จะได้คำตอบท้าย นางวางแผนที่จะใช้เวลาอีกสองสัปดาห์เพื่อไขปริศนานี้ให้ลุล่วง ขณะมองที่ชื่อของบทความ ความสงสัยของนางก็ผุดขึ้นมา
เมื่อหยิบบทความออกจากซองเอกสาร นางก็มั่นใจว่าบทความชิ้นนี้พูดถึงความหมายของสูตร เมื่อได้เห็นชื่อของลูเซียนบนหน้าปก แต่สิ่งที่นางประหลาดใจก็คือลูเซียน อีวานส์ สามารถแก้โจทย์ซึ่งเป็นปัญหาหนักอกของมหาจอมเวทหลายคนมายาวนานภายในระยะเวลาสั้นๆ
หลังจากอ่านส่วนแรกของบทความและเห็นว่าลูเซียนเองก็ใช้มุมมองเดียวกัน รอยยิ้มแห่งผู้ชนะก็ปรากฏบนหน้าของนาง เมื่อยกสุราในมือซดอีกอึกใหญ่ นางก็เชื่อว่ามหาจอมเวททั้งหมดก็มีความคิดเห็นเช่นเดียวกัน
แต่เมื่อผ่านไปสักพักใหญ่ รอยยิ้มเหมือนหน้าของซอนย่าก็ค่อยๆ หายไป
“ในการใช้สูตรนี้ให้ได้ผลสัมฤทธิ์ จำเป็นต้องตั้งสมมติฐานว่าการปล่อยและการดูดซับพลังงานมีลักษณะไม่ต่อเนื่องกัน แต่ถูกแบ่งออกเป็นส่วนๆ”
น้ำสุราสีทองในแก้วเริ่มกลายเป็นน้ำแข็งด้วยพลังวิญญาณของนาง
“ช่างเป็นสมมติฐานที่ล้มล้างความเชื่อเดิม…” ซอนย่าดูดริมฝีปากตัวเอง ในหัวของนางเต็มไปด้วยความคิดและอารมณ์มากมายประดังประเด ทั้งความโกรธ ความเหยียดหยาม และความกลัว
โลกแห่งพุทธิปัญญาอันเยือกเย็นของซอนย่าซึ่งเต็มไปด้วยจุดสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนเคลื่อนที่ช้าๆ ก็เริ่มเย็นยะเยือกลง และพายุหิมะก็ก่อตัวรุนแรงมากขึ้น
แต่นับว่ายังโชคดี จากบทความของมหาจอมเวททั้งห้า ซอนย่าก็ได้เตรียมใจไว้แล้วสำหรับบทสรุปดังกล่าว หากระบุให้ชัดแล้ว นี่เป็นเพียงสมมติฐานของลูเซียนคนเดียวเท่านั้น นางยังพอรับมือได้
อย่างไรก็ตาม ไม่นาน อุณหภูมิของทั้งสำนักงานก็ลดลงกะทันหัน พรม โต๊ะทำงาน และทุกจุดที่ไม่มีวงเวทปกป้องก็เริ่มมีน้ำค้างเกาะ ซึ่งรวมถึงขวดไวน์บนชั้นวาง
“เขาทำได้! เขาอธิบายความหมายเชิงอาร์คานาของสูตร!” ซอนย่าไม่อาจระงับเสียงดังที่พูดออกมาได้
ด้วยความกลัวจับใจ นางอ่านบรรทัดดังกล่าวอีกครั้ง
“ในการใช้สูตรนี้ให้ได้ผลสัมฤทธิ์ จำเป็นต้องตั้งสมมติฐานว่าการปล่อยและการดูดซับพลังงานมีลักษณะไม่ต่อเนื่องกัน แต่ถูกแบ่งออกเป็นส่วนๆ”
นางพูดพึมพำกับตัวเอง “นั่นแปลว่า… สมมติฐานนี้อาจถูกต้อง!”
นางรีบคว้าปากกาขนนกบนโต๊ะ ซอนย่าเริ่มคิดคำนวณและหักลบโดยใช้วิธีของลูเซียน นางไม่อยากเชื่อสายตา!
ภายในสำนักงาน หิมะหนักเริ่มหนาตัว สายลมเย็นยะเยือกพัดโชย ในฐานะที่ใกล้เคียงต่อการเลื่อนสู่ระดับเก้า การเปลี่ยนแปลงภายในโลกแห่งพุทธิปัญญาของซอนย่าทรงพลานุภาพมากพอที่จะส่งผลต่อโลกทางกายภาพภายนอก
“ปีศาจ!” ซอนย่ากระโดดลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้และเขวี้ยงปากกาขนนกทิ้ง ในจิตของนางเต็มไปด้วยความกลัวอันร้ายกาจ
ขวดไวน์บนชั้นทุกขวดระเบิดออก น้ำสุราหลากหลายสีกระจัดกระจายเต็มพื้น เป็นสีที่ตัดกับหิมะอย่างสิ้นเชิง
จากนั้น ซอนย่าการทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้และพูดพึมพำซ้ำไปซ้ำมา “นี่เป็นเพียงสมมติฐาน… แค่สมมติฐาน…”
ดวงตาและใบหน้าของนางเริ่มมีชั้นผนึกน้ำแข็งสีฟ้าบางๆ ขึ้นปกคลุม
แม้ว่าสถานการณ์ของนางจะดีกว่าโคลและนางก็เผื่อใจเตรียมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ไว้บ้างแล้ว แต่ซอนย่าก็ยังไม่สามารถยอมรับสมมติฐานนี้ได้ หากนางยอมรับและสรุปว่าสมมติฐานนี้สมเหตุสมผล ก็เสมือนนางยอมรับว่ารากฐานของระบบอาร์คานาทั้งหมดเป็นข้อผิดพลาด ซึ่งเป็นเสมือนการปฏิเสธชีวิตของนาง
วิญญาณของซอนย่าบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อโลกแห่งความเข้าใจของนางถูกสั่นคลอนอย่างหนัก แต่โชคยังดี นางยังสามารถรักษาสภาพโลกแห่งพุทธิปัญญาและผลักดันให้เดินหน้าต่อไปได้
“สมมติฐาน ยังเป็นเพียงสมมติฐาน…”
ขณะนั่งอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้เวลาผ่านไป ซอนย่าก็ฟื้นตัวขึ้นในที่สุดและมองไปรอบๆ
“ไวน์ของข้า!”
นางทุ่มเทกับการสะสมไวน์ชั้นเลิศทุกขวดอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ไวน์ทุกขวดกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น!
ซอนย่าถอนหายใจและส่ายหน้าพร้อมกับรอยยิ้มอันข่มขืน “ทำงานให้คณะกรรมการตรวจสอบอันตรายจริงๆ ข้าต้องให้คณะกรรมการชดเชยค่าเสียหาย อยากให้ลูเซียน อีวานส์ เป็นคนชดใช้เองเสียจริงๆ!”
ขณะเหลือบมองที่บทความ ยังมีความกลัวหลงเหลืออยู่ในตาของซอนย่า ราวกับว่าซองเอกสารนั้นผนึกปีศาจที่ทรงพลังพอจะทำลายโลกทั้งใบ
ขณะนวดขมับ ซอนย่าก็เริ่มเขียนความเห็นของนาง
“บทความชิ้นนี้ได้นิยามคุณค่าเชิงอาร์คานาของสูตรการแผ่รังสีของวัตถุดําของอีวานส์ และได้แก้โจทย์ที่เป็นปัญหากวนใจนักเวทมากมายมายาวนาน แม้ว่าข้อสนับสนุนคำอธิบายสูตรยังไม่ได้รับการยืนยัน แต่ความจริงที่สูตรนี้สามารถใช้อธิบายได้ก็มีคุณค่ามาก นี่คือบทความชิ้นสำคัญในสำนักอุณหพลศาสตร์ที่ควรค่าต่อการอภิปรายเชิงลึก”
ไม่ต่างจากโคล ซอนย่ายังคงเขียนต่อไปว่า
“ก่อนสมมติฐานจะได้รับการตรวจสอบความถูกต้อง ผู้ฉลาดไม่ควรใช้ความคิดกับเรื่องนี้มากเกินไป การใช้ค่าคงที่อีวานส์ก็เหมือนกับค่าคงที่ทั่วไปอื่นๆ และข้าขอเสนอว่า สำหรับตอนนี้ ความเห็นควรระบุอยู่ในช่วงต้นของบทความ เพื่อให้จอมเวทได้เตรียมใจและเป็นการเตือนล่วงหน้า สำหรับทั้งบทความนี้ ข้าเสนอให้ควรได้รับค่าชื่อเสียงอาร์คานาสามสิบคะแนนและคะแนนอาร์คานาสามร้อยห้าสิบคะแนนเป็นรางวัล”
หากลูเซียนไม่ได้อธิบายซ้ำๆ ในบทความว่าข้อเสนอสนับสนุนคำอธิบายนี้เป็นเพียงสมมติฐาน และบทความได้รับการพัฒนาอย่างมีตรรกะและนำเสนออย่างชัดเจน ซอนย่าอาจปฏิเสธบทความชิ้นนี้และไม่ยอมให้ผ่านการตรวจสอบ
…
หลังจากได้รับผลการตรวจบทความ จอมเวทชั้นอาวุโสหลายต่อหลายคนก็ได้รับข่าวและหยิบยืมบทความนี้มาอ่าน
ณ สำนักงานใหญ่ของวารสารอาร์คานา ดรัมมอนด์เขวี้ยงบทความชิ้นนี้ลงบนโต๊ะอย่างรุนแรง แม้เขาจะได้รับคำเตือนมาก่อนแล้ว วิญญาณก็ยังคงได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยอยู่ดี ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ
“นี่ยังไม่ได้ตรวจสอบผล” ดรัมมอนด์ตะโกนด้วยความโกรธ
…
อิซาเบลลามีบทความวางเปิดอยู่บนโต๊ะตรงหน้า พูดพึมพำกับตัวเองราวกับว่านางกำลังหลงทาง
“ต่อเนื่อง… ไม่ต่อเนื่อง… แบ่งเป็นส่วน…”
นางเห็นภาพหลอน นางเห็นปีศาจ ผีร้าย เทวทูต เทพ เทพี รวมถึงหมู่ดาวเทวลิขิต โลกอาร์คานาในพุทธิปัญญาของนางเกิดรอยร้าว
ขณะเช็ดเลือดออกจากมุมปาก อิซาเบลลาก็ปลอบตัวเอง “อาจมีคำอธิบายอื่น…”
ผ่านมาอีกพักใหญ่ อิซาเบลลาก็บอกกับราเชล ลูกศิษย์ของนาง “ตอนใช้ค่าคงที่นี้ ข้าหวังว่าเจ้าจะลืมสมมติฐานที่ไร้สาระนี้ไปก่อน…”
…
การตอบรับของนักเวทชั้นอาวุโสเป็นไปตามที่ลูเซียนคาดคิด เขารู้ว่าพวกนักเวทจะรู้สึกตกตะลึงและหวาดกลัวสุดขีด พร้อมทั้งบอกกับตัวเองว่าเพียงแค่ใช้สูตรก็เพียงพอ แต่ควรจะลืมสมมติฐานทิ้งเสีย
มหาจอมเวทให้เวลากับเหล่านักเวทเตรียมตัวเตรียมใจ
หากไม่มีหลักฐานสนับสนุนที่หนักแน่นและชัดเจน สมมติฐานที่เป็นกบฏต่อแนวความคิดเดิมและทรงพลังเพียงพอที่จะทำลายระบบโลกอาร์คานาที่มีอยู่อาจถูกมองข้ามหัวและเนรเทศโดยผู้ปกครอง
นั่นคือเส้นทางที่ผู้ปกครองใหม่ที่ทุกคนต้องเผชิญ ก่อนที่จะขึ้นสู่บัลลังก์!
…
“ตามความเห็นของสมาชิกคณะกรรมการสองคน ความเห็นโดยรวมต่อบทความของลูเซียน เป็นผลการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่และควรค่าแก่การอภิปรายเชิงลึก บทความชิ้นนี้มีคุณค่าอย่างยิ่ง แต่ข้อเสนอสนับสนุนยังไม่ได้รับการพิสูจน์ และบทสรุปของบทความก็ขัดแย้งกับความรู้ความเข้าใจในปัจจุบันของสาธารณะ ดังนั้น บทความชิ้นนี้ถือว่ายังไม่สามารถโน้มน้าวหรือแสดงหลักฐานให้เชื่อถือได้มากเพียงพอ ฉะนั้น ขอมอบค่าชื่อเสียงสามสิบห้าคะแนน และคะแนนอาร์คานาสามร้อยแปดสิบคะแนนให้กับลูเซียน อีวานส์ เป็นรางวัล”
ลูเซียนคาดการณ์ไว้แล้ว เขาสบายใจแล้วที่สมาชิกคณะกรรมการตรวจสอบอาร์คานาทั้งสองคนยังมีหัวอยู่บนบ่า
ตอนนั้นเอง ร็อค ผู้รับผิดชอบโครงการวิจัยการกระจายตัวของประจุ ก็เดินเข้ามา และพูดกับลูเซียนในห้องทำงาน “ข้าพบบางอย่างผิดปกติ เจ้าน่าจะอยากมาดูกับตา”