ตอนที่ 400: มองเห็นแต่ความโกรธ
เจี้ยนเฉินได้นำลูกเสือและที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้ง 5 เข้ามาร้านอาหารที่ดีที่สุดของเมืองเพื่อมากินอาหารเช้า ชายทั้ง 6 เดินไปที่โต๊ะและเริ่มเพลิดเพลินกับอาหารที่ดีที่สุดที่มีให้
ในขณะที่ลูกเสือกำลังกินอย่างตะกละตะกลามไปกับเนื้อย่างรสชาติเยี่ยม พร้อมกับเสียงกลืนเนื้อลงคอ ท่ามกลางสายตาของคนอื่น ๆ ซึ่งมองดูโต๊ะอาหารที่พวกเขาอยู่อย่างแปลก ๆ
เจี้ยนเฉินนั่งลงและฟังเสียงพูดคุยรอบ ๆ โดยไม่กินอะไรเลย
อาณาจักรฉินกานอยู่ใกล้กับอาณาจักรเกอซุนมาก ดังนั้นเจี้ยนเฉินจึงสามารถสอบถามข้อมูลในปัจจุบันของอาณาจักรเกอซุนได้อย่างรอบคอบ สำหรับข้อมูลที่แพร่กระจายจากทหารรับจ้างที่พวกเขาได้บอกมาแล้ว มันแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและน่าจะเชื่อได้ว่ามันเป็นความจริง
อาณาจักรเกอซุนจะเป็นไรไป 4 อาณาจักรก็มีคนรวมกันมากกว่า 2 ล้านคน ในขณะที่อาณาจักรเกอซุนมีคนแค่ไม่กี่แสน พวกเขาจะต่อต้านสิ่งพวกนี้ได้อย่างไร?
“อาณาจักรเกอซุนมีความสมบูรณ์ที่สุดต่างจากอาณาจักรใกล้เคียง ดังนั้นอาณาจักรอื่น ๆ ได้หมายตามานานแล้ว มันก็เหมือนกับมองไปยังลูกกวาด
ถูกต้อง ตอนนี้อาณาจักรเกอซุนต้องทำฐานที่มั่น พวกมันอาจจะซื้อเวลาได้บ้าง แต่กองทัพยังคงถูกทำลายในภายหลัง ข้าได้ยินมาว่าอาณาจักรเกอซุนมีคน 6 ล้านคน แต่ตอนนี้พวกเขาเหลือไม่ถึง 1 ล้านคน หลังจากที่ถูกอาณาจักรเกณฑ์คนเข้ามาเป็นทหารอย่างบ้าคลั่ง
มีปืนใหญ่ผลึกแกนอสูรระดับกลาง 200 กระบอกเท่านั้นที่คอยสนับสนุน แต่ปริมาณของแกนอสูรที่พวกเขามีนั้นน้อยอย่างมาก แม้กระทั่งในคลังของพวกเขาก็เกือบจะว่างเปล่า ดังนั้นขุมอำนาจหลักและรองต่างก็หาแกนอสูรให้กับอาณาจักร
ครึ่งเดือนก่อน มีปืนใหญ่ 10 กระบอกระเบิดขึ้นหลังจากที่มันถูกใช้บ่อยเกินไป ข้าได้ยินมาว่าพวกเขาได้ทำลายฐานที่มั่นไป 1 แห่งและทำให้คนนับพันเสียชีวิต
ความแตกต่างระหว่างอาณาจักรเกอซุนและพันธมิตรทั้ง 4 อาณาจักรนั้นมากเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะระดมกำลังทหารทั้งหมดรวมถึงทหารรับจ้าง แต่พลังของพวกเขาก็มีได้เกิน 3 ล้านคน ส่วนอาณาจักรทั้ง 4 นั้นมีมากกว่าพวกเขาถึง 3 เท่าหากพวกเขาต้องการ นอกจากนี้อาณาจักรเกอซุนยังไม่มีผู้เชียวชาญถึงครึ่ง ครั้งนี้อาณาจักรเกอซุนต้องล่มสลายในไม่ช้า
ข้าได้ยินมาว่าเซียนสวรรค์ 2 คนจากอาณาจักรเกอซุนได้ตายไปแล้วและอีก 3 คนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ในขณะที่อีก 4 อาณาจักรมีเพียงเซียนสวรรค์คนเดียวที่ตาย แต่ข่าวลือบอกว่าเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงได้ช่วยชีวิตเขาไว้ได้และตอนนี้ก็มีสุขภาพแข็งแรงดี นั่นก็หมายความว่าพวกเขาไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ
หลังจากได้ยินข้อมูลเหล่านี้ เจี้ยนเฉินก็หน้าซีดมากขึ้น แม้ว่าสิ่งต่าง ๆ จะยังไม่เลวร้ายที่สุด แต่เมื่อมองดูสถานการณ์ มันมีความแตกต่างทางการทหารอย่างมาก
พวกเจ้าอาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ เมื่อสามวันก่อนข้ากลับมาจากอาณาจักรหยันหยาน ข้าได้ยินข่าวลือว่ามีเซียนสวรรค์ที่น่าสะพรึงที่มาจากอาณาจักรเกอซุนจากที่นั่น เขาสามารถต่อสู้กับเซียนสวรรค์ได้ถึง 6 คนด้วยตัวคนเดียวและได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาได้ใช้ทักษะการต่อสู้ที่เหนือธรรมชาติเพื่อสังหารเซียนสวรรค์ไป 2 คนและบาดเจ็บอีก 3 คน คนที่รอดคิดว่าเขาไม่อาจต่อสู้ด้วยได้ จึงได้หลบหนีไปจากเขา !
อ่า ข้าได้ยินเรื่องนี้เหมือนกัน มีคนบอกว่าแม้จะอยู่ในอาณาจักรเกอซุนเขาก็เป็นแค่เซียนสวรรค์ระดับต่ำ ไม่ถูกนับรวมใน 10 อันดับแรกและมีคนน้อยมากที่รู้ถึงตัวตนของเขา มีคนแรก ๆ ที่เคยรู้จักเขา รู้สึกเขาจะชื่อว่า…เจียงหวู่จี่ ?
จากนั้นทหารรับจ้างอีกคนที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางก็พูดกับคนอื่น ๆ ว่า แล้วไง ? เจียงหวู่จี่ นั้นจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่บนจุดสูงสุดในขอบเขต ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่อาจทำอย่างที่พูดมาได้ ข้าจะบอกเรื่องที่น่าตกใจให้พวกเจ้าฟัง จากการต่อสู้เมื่อสามวันก่อน มีเซียนปฐพีที่โจมตีจนเซียนสวรรค์จากวายุครามจนได้รับบาดเจ็บสาหัส
มันเป็นไปไม่ได้ เซียนปฐพีจะสู้กับเซียนสวรรค์ได้อย่างไร ?
ข้าไม่เชื่อหรอก ทำไมเจ้าไม่หลอกเด็กก่อนที่จะมาหลอกพวกเรา ?
ทั้งโรงเตี๊ยมก็เริ่มพูดออกมาโดยไม่มีใครเชื่อเรื่องที่ทหารรับจ้างคนพูด
นี่ ข้าไม่ได้โกหก พวกเขาบอกว่าเซียนปฐพีได้ใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์และทำร้ายจนเซียนสวรรค์บาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่ใช่เพราะการแทรกแซงจากเซียนสวรรค์คนอื่น ๆ เซียนปฐพีผู้นั้นคงได้สังหารเซียนสวรรค์ไปแล้ว จุ๊ ๆ การสู้รบที่งดงาม เมื่อมีการใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ ท้องฟ้าจะเปลี่ยนสีและเมฆดำก็รวมตัวกันจนทรายและหินปลิวว่อน มันยากที่จะเป็นอะไรเหล่านี้และไม่เคยได้ยินว่ามีเซียนปฐพีคนนี้ใช้ทักษะการต่อสู้สวรรค์ ทุกครั้งที่เขาทำ แผ่นดินก็สะเทือนรวมถึงที่มั่นของอาณาจักเกอซุน ในจุดนี้ทุกคนต่างก็หวาดผวา
ไม่น่าแปลกใจ ที่มีเหตุการณ์แปลก ๆ เมื่อสามวันก่อน แต่สิ่งพวกนี้เป็นเรื่องจริงรึ? มันน่าหวาดกลัวมาก ! ฐานที่มั่นในอาณาจักรเกอซุนอยู่ห่างจากสถานที่แห่งนี้แค่พันกิโลเมตร ซึ่งมันก็อยู่ไม่ไกลเลย
สำหรับการที่ผืนดินได้สั่นไหวที่เกิดจากทักษะการต่อสู้สวรรค์ ? นั่นมันเป็นไปไม่ได้
ชายคนนั้นพูดต่อไปว่า นั่นมันยังไม่หมด มีคนบอกว่าเซียนปฐพีผู้นี้เป็นเซียนธาตุลมซึ่งมันรวดเร็วอย่างมาก แม้หลังจากที่ได้ต่อสู้กับเซียนสวรรค์กับไปกว่าครึ่งวัน ทั้งสองก็ยังไม่อาจสยบและฆ่าเขาได้
มันช่างน่าแปลก เขาเป็นเซียนปฐพีจริงหรือไม่ ?
หลายคนในโรงเตี๊ยมเริ่มพึมพำออกมาอย่างประหลาดใจต่อความแข็งแกร่งของเซียนปฐพี
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เจี้ยนเฉินก็มีรอยยิ้มน้อย ๆ บนใบหน้าของเขา เขาเดาได้อย่างรวดเร็วว่าทักษะการต่อสู้สวรรค์นี้มีเพียงเซียนปฐพีอย่างหมิงตงเท่านั้นที่จะใช้ได้
แต่ชายคนนั้นยังพูดไม่จบในเรื่องที่เขารู้ การตายของเซียนสวรรค์ 2 คนของ 4 อาณาจักรไม่ได้มีอะไรมาก สองวันก่อนทั้ง 4 อาณาจักรได้ส่งทหาร 2 ล้านคนไปยังฐานที่มั่นทางเหนือเพื่อสู้รบตลอดกลางวันกลางคืน เสียงของสงครามทำให้หูผู้คนเลือดออกและหนวกได้เลย พื้นดินเต็มไปด้วยเลือดสีแดงและมีซากศพกองสุมกันสูงพอ ๆ กับภูเขา ที่จุดทางเหนือของป้อมปราการอาณาจักเกอซุนนั้นไม่อาจต่อสู้ได้อีกต่อไป แม้กระทั่งประตูที่เสริมเหล็กก็ยังถูกทำลาย มีการสูญเสียมากมายทั้งสองฝ่าย ข้าได้ยินมาว่าเซียนสวรรค์จากอาณาจักรปิงหยางได้จับกุมเจ้าหน้าที่ตำแหน่งสูงและได้ตัดแขนขาของเขาออกไป นำไปแขวนไว้บนกำแพงฐานที่มั่นของอาณาจักรปิงหยางแทน
ช่างโหดร้ายเหลือเกิน ! อาณาจักรปิงหยางมีความบาดหมางอะไรกับเจ้าหน้าที่คนนี้หรือเปล่า ? แม้จะได้เปรียบแต่เขาก็ไม่น่าจะทำถึงขนาดนี้ ?
การจะที่จะถูกตัดแขนขาได้ เจ้าหน้าที่คนนั้นต้องเป็นคนที่มีชื่อเสียงมาก
โรงเตี๊ยมเริ่มพูดคุยกันด้วยประเด็นใหม่อย่าตื่นเต้น
ชายคนนั้นส่ายหัวยิ้ม เจ้าเดาผิดแล้ว คนนั้นไม่ใช่ผู้บัญชาการที่โด่งดัง เขาเป็นแค่บางคนที่ชื่อเจียงหยางหู่ เขาเป็นผู้บัญชาการแนวหน้า
ถัดไปอยู่ไม่ไกล เจี้ยนเฉินที่อยู่ที่นั่นได้ตัวแข็งค้างและใบหน้าของเขาก็ซีดขาวอย่างน่ากลัว ไม่นานเขาก็ไปปรากฏอยู่ต่อหน้าของคนที่พูด มือทั้งสองของเขาได้รั้งเอาเสื้อผ้าของอีกฝ่ายจนตัวของผู้พูดลอยขึ้นมาจากเก้าอี้ เจี้ยนเฉินพูดปานกับฟ้าร้องว่า เจ้าพูดอะไร ? คนที่ถูกตัดแขนขาและแขวนไว้ที่กำแพงเป็นใคร ? ดวงตาของเจี้ยนเฉินเริ่มแดงขึ้นมาพร้อมกับจิตสังหาร
สารเลว เจ้าอยากตาย ? ผู้อาวุโสคนนั้นโกรธอย่างมากขณะที่เขาคว้าคอเจี้ยนเฉินด้วยมือของเขา
พูดมา ! เจี้ยนเฉินตะโกนปานกับสิงโตหนุ่มที่โกรธแค้น เสียงของเขาทำให้ทั้งโรงเตี้ยมสั่นไหวขณะที่สายตาของเขาเย็นชา ดวงตาของเขาราวกับดาบที่เจาะเข้าไปในตาของชายคนนั้นทำให้เขารู้สึกกลัวจนไม่กล้ามองหน้าเจี้ยนเฉิน
ในเวลาเดียวกันจิตสังหารที่รุนแรงก็แผ่ออกมาจากเจี้ยนเฉิน ทำให้ทุกคนในโรงแรมรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาได้ตกลงไปในธารน้ำแข็งที่เย็นไปถึงกระดูก
โรงเตี๊ยมที่เสียงดังก่อนหน้านี้ได้เงียบลงทันที ดวงตาของทุกคนหันไปมองเจี้ยนเฉินที่กำลังโกรธเกรี้ยว ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่จะกล้าจะเคลื่อนไหว ตั้งแต่ที่กลิ่นอายได้แผ่ออกมาจากชายหนุ่มคนนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกได้ถึงพลังที่น่ากลัวของเขา
แม้กระทั่งชายที่เจี้ยนเฉินคว้าตัวยังคงตกตะลึงเงียบ ๆ ใบหน้าของเขาซีดและร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง บรรยากาศการฆ่าฟันของเจี้ยนเฉินได้แผ่ออกไปทั่วสถานที่นี่ทั้งหมด แต่มันได้ส่งผลกระทบต่อเขามากที่สุด จากกลิ่นอายชายคนนั้นไม่อาจหายใจได้สะดวกและไม่นานเขาจะตายอย่างช้า ๆ
ย…อย่า….อย่าฆ่าข้า อย….อยาก…รู้อะไร ? ข้า…ข้า…ข้าจะ…ข้าจะบอกทุกอย่างที่…ข้ารู้ ชายผู้นั้นพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว ถึงนี้เขาเริ่มเปลี่ยนท่าทีต่อเจี้ยนเฉินราวกับว่าเขาเป็นยมทูตที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำให้แม้แต่วิญญาณของเขาก็สั่นสะท้าน
สายตาของเจี้ยนเฉินยังคงดุดันขณะที่เขามองชายคนนั้นอย่างกระหายเลือด ใครที่โดนตัดแขนขาและแขวนไว้บนกำแพง ? เจ้าอย่าโกหก ไม่อย่างนั้นเจ้าจะตายอย่างไร้ค่า ในคำพูดสุดท้ายจองเจี้ยนเฉินนั้นได้พูดอย่างดุดันขณะที่ดวงตาที่แดงก่ำจ้องมองไปที่เขา
ข้า…ข้าพูดว่า…คน…คนนั้น…เจียงหยาง…เจียงหยางหู่ เขา…ถูกจับโดยเซียนสวรรค์…เซียนสวรรค์ของอาณาจักรปิงหยาง แล…และจากนั้นก็โดนแขวนบนกำแพง…ตลอดทั้งวัน ชายคนนั้นพูดติดอ่าง