นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 577 ทำออกมาได้สวยหรู
“สมกับที่เป็นคนของตระกูลเฉีน ทำออกมาได้หรูหรามาก”
“จำได้ว่าหยกชิ้นนี้เป็นชิ้นที่ท่านเฉินทำออกมา ตอนนี้เกรงว่าราคาจะไม่ธรรมดา”
“คุณหนูเฉินได้รับการให้ความสำคัญจากคุณท่านเฉินมากเลยนะเนี่ย”
“นี่ถือว่าเป็นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดใช่มั้ยคะ”
ทุกคนที่อยู่โดยรอบที่หลังจากเห็นหยกแล้วต่างก็พูดฮือฮากัน ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอิจฉา
น้ำเสียงที่แสดงออกว่าอยากได้ทำให้เฉินเจียวรู้สึกว่าคุ้มค่า เธอก็ยิ้มได้ใจออกมา
“ของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ เธอช่างใส่ใจจริงๆ ฝากไปขอบคุณคุณท่านด้วยนะ”
คุณปู่พยักหน้าแล้วยิ้มพูด มองไปที่หญิงสาว เห็นได้ชัดว่าท่านชอบของขวัญชิ้นนี้
“ดูท่าการแกะสลักนี้น่าจะเป็นช่างที่มีฝีมืออย่างหลิวเฉิงอวี่”คนที่อยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเป็นใครเอ่ยพูดออกมาทำให้ดึงดูดความสนใจจากคนอื่นไม่ใช่น้อย
เฉินเจียวหันไปมองรอบๆ ก็ไปหยุดที่หน้าของฮ่อหยุนเฉิง พร้อมกับยิ้มพูด:”เป็นผลงานแกะสลักของช่างหลิวเฉิงอวี่จริงค่ะ ฉันไปหาท่านและให้เขาแกะสลักให้ด้วยตัวเอง ขอเพียงแค่คุณปู่ชอบของขวัญชิ้นนี้ จะอย่างไรก็ถือว่าดีแล้ว”
พอเอ่ยถึงหลิวเฉิงอวี่ เกรงว่าไม่มีใครไม่รู้จักเขา เขาได้กลายเป็นช่างอันดับหนึ่งในการแกะสลักหยกตั้งแต่อายุยังไม่ถึงสามสิบด้วยซ้ำ แม้แต่หอศิลปะต่างก็มีผลงานของเขาจำนวนมาก และคงจะยิ่งยากหากจะขอให้เขาลงมือแกะสลักในตอนนี้
และยิ่งไปกว่านั้นเฉินเจียวที่อายุยังน้อย ก็สามารถขอร้องให้หลิวเฉินอวี่แกะสลักให้เกรงว่าจะไม่ธรรมดาซะแล้ว ช่างน่าอิจฉาจริงๆ เลย
ซูฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆ พอได้ยินชื่อของหลิวเฉินอวี่ ก็กัวเราะออกมาเบาๆ แต่ทว่าท่าทางของเธอก็ถูกเฉินเจียวมองตลอด เฉินเจียวมองไปกล่องที่อยู่ในมือชองซูฉิงแล้วถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้ว่าคุณซูมอบของขวัญอะไรให้กับคุณปู่ฮ่อหรอคะ คงจะไม่ใช่เครื่องประดับหยกหรอกใช่มั้ย ฉันจำได้ว่าครั้งที่แล้วคุณชนะ หินมังกรหยกจักรพรรดิราคาไม่ธรรมดาเลยนะคะ”
พอเฉินเจียวพูดจบทุกคนต่างก็หันไปมองซูฉิง หินมังกรหยกจักรพรรดินั่นมันราคาสูงลิบลิ่วเลยนะ
แล้วก็เห็นเฉินเจียวเดินไปข้างหน้ามองไปรอบๆ พร้อมพูดอธิบาย”คิดไม่ถึงว่าคุณซูจะเป็นนักพนันหิน แม้แต่ฉันก็ยังแพ้ให้กับเธอ ตอนนี้ฉันอยากจะมาคารวะคุณซูเป็นลูกศิษย์จริงๆ อยากให้เธอช่วยสอนเรื่องการแยกแยะหินหยก”
เฉินเจียวที่ได้สมญานามว่าเป็นคนที่อัจฉริยะเรื่องพนันหิน ทุกคนต้องก็รู้กัน แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องที่เธอพูดออกมาวันนี้ ทำให้ทุกคนมองท่าทางของซูฉิงด้วยสายตาแปลกๆ
ซูฉิงที่ถูกเฉินเจียวพูดเยินยอ ก็ยกยิ้ม แล้วพูดเบาๆ :”ได้สิ ในเมื่อคุณเฉินอยากจะคำนับฉันเป็นอาจารย์ งั้นฉันก็คงต้องรับเอาไว้”
เฉินเจียวคิดไม่ถึงเลยว่าซูฉิงจะมีท่าทีอย่างนี้ทำให้ยืนอึ้งอยู่กับที่
“เธอว่าอะไรนะ”
แต่ทว่าซูฉิงกลับกะพริบตามองอย่างซื่อๆ :”คุณเฉินไม่ใช่บอกว่าจะคารวะฉันเป็นอาจารย์กรอ”
เฉินเจียวที่อึ้งไม่พูดไม่ออก เธอกำมือแน่นแล้วยิ้มพูด:”คุณซูไม่ถ่อมตัวเลยสักนิดนะคะ”
“คุณเฉินที่เป็นถึงอัจฉริยะพนันหินชื่นชมฉันมาโดยตลอด แล้วฉันมีอะไรที่ต้องถ่อมตนด้วยละ”
ซูฉิงที่ยิ้มตาหยีพูด ทำให้เฉินเจียวรู้สึกโกรธมาก ที่เธอพูดไปไม่ใช่เป็นการชมซูฉิงเลย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือเธอเล่นไปตามน้ำ
“คิดไม่ถึงว่าเสี่ยวฉิงจะเล่นอะไรอย่างนี้เป็นด้วย “คุณปู่ฮ่อเองก็คิดไม่ถึง เงยหน้าขึ้นมองซูฉิง
ซูฉิงก็ส่ายหน้าเบาๆ มองคุณปู่ฮ่อแล้วพูด:”หนูไม่รู้เรื่องพนันหินอะไรหรอกค่ะ เพียงแค่ดวงดีก็เท่านั้นเอง อย่างที่คำโบราณว่าไว้ดวงดีก็ถือเป็นพลังอย่างหนึ่งไงคะ คุณว่ามั้ยคะคุณเฉิน”
เห็นได้ชัดว่าซูฉิงพูดแสกหน้าเฉินเจียว คนที่เป็นอัจฉริยาด้านพนันหินพ่ายแพ้ให้กับคนที่ไม่รู้เรื่องหินพนัน เรื่องอย่างนี้ถ้าหากเผยแพร่ออกไป เกรงว่ามีคนจะหัวเราะเยาะจนฟันร่วง
เฉินเจียวก่นด่าซูฉิงอยู่ในใจ แล้วไม่ได้พูดเรื่องพนันหินอีก ทำได้เพียงแค่ทำให้ทุกคนสนใจของขวัญของซูฉิง
“คุณซูอย่ามัวแต่อุบเอาไว้เลย ของขวัญที่คุณมอบให้กับคุณปู่คืออะไรคะ”
“คุณเฉินเดาไม่ผิดเลยค่ะ ของขวัญที่ฉันนำมามอบให้กับคุณปู่ก็คือหินหยกมังกรจักรพรรดิ”ซูฉิงที่ทั้งพูดพร้อมกับเปิดกล่องออก ก็เห็นข้างในมีสร้อยกำไลข้อมือหยกอยู่ด้านใน
หยกพวกนั้นล้วนเป็นทรงกลม ประดับด้วยเลี่ยมทอง ดูธรรมดามาก ถ้าไม่ใช่หหินหยกมังกร เกรงว่าจะไม่ทำให้คนรู้สึกตื่นตาตื่นใจ ด้วยเหตุนี้มีคนที่เห็นสร้อยกำไลข้อมือที่อยู่ในกล่องก็ถึงกับมองด้วยสายตาผิดหวัง
เพราะถ้าเทียบของหยกแกะสลักหุบเขาโดยช่างหลิวเฉิงอวี่แล้ว สร้อยกำไลข้อมือนี้ดูธรรมดามาก
เฉินเจียวเห็นอย่างนั้นก็เผยสีหน้าได้ใจออกมา แล้วทำหน้าผิดหวังพร้อมพูดออกมา
“คุณซู หยกชิ้นงามขนาดนี้ คุณเจียระไนออกมาได้แค่สร้อยกำไลข้อมือธรรมดาๆ นี่ไม่เท่ากับว่าทำลายแร่ธรรมชาติหรอกหรอคะ ฉันว่านะหยกที่ดีนั้น ควรทำเป็นที่วางประดับสิถึงจะดี แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ทำออกมาได้แค่สร้อยกำไลข้อมือเท่นั้น ไม่งั้นฉันจะต้องหาโอกาสช่วยคุณพูดกับอาจารย์หลิวเฉิงอวี่ให้ช่วยคุณ ไม่แน่เขาจะต้องช่วยคุณแกะสลักแน่”
“ดูท่าสร้อยกำไลข้อมืออันนี้จะเทียบกับของคุณไม่ได้นะ เพราะคนที่แกะสลักเป็นถึงช่างแกะสลักหลิวเฉิงอวี่เชียว ส่วนสร้อยกำไลข้อมืออันนี้ของฉันเพียงแค่ให้ช่างธรรมดาๆ ทำเท่านั้น “ซูฉิงพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมา”
“อันนี้ทำอะไร เสี่ยวเฉิงงั้นรีบเอากำลังข้อมือมาให้ปู่ดูหน่อย”
ซูฉิงพยักหน้าแล้วหยิบเอากำไลข้อมือย่อเข่าลงตรงหน้าของคุณปู่ฮ่อ
“ไม่เลว สวยมาก”คุณปู่ฮ่อพยักหน้า แล้วหยิบเอาสร้อยกำไลออกมาและตอนที่ท่านกำลังจะเอามาสวมใส่ข้อมือ ทันใดนั้นท่านก็อึ้งตะลึง
“สร้อยกำไลข้อมือของเธอ……..”
“คุณปู่ชอบมั้ยคะ”ซูฉิงยิ้มพูด
ฮ่อปู่ไม่ได้ตอบซูฉิงในทันที แต่หยิบเอาสร้อยกำไลมาดูอีกครั้ง เหมือนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้ คิ้วที่ขมวดอยู่ก็คลายลง
ผ่านไปสักครู่ ก็หันกลับมามองหน้าซูฉิงอีกครั้ง :”เสี่ยวฉิง สร้อยกำไลข้อมือนี้เธอไปจ้างใครแกะสลักหรอ”
“แกะสลัก? คุณปู่ฮ่อ ก็เห็นอยู่ว่าบนกำไลไม่มีลวดลายอะไรเลยนะ “เฉินเจียวพูดอย่างรู้สึกสงสัย
แต่ทว่าคุณปู่ฮ่อเห็นอย่างนั้นก็พูดเสียงเบาว่า:”จะไม่มีลายได้ยังไง ชัดเจนขนาดนี้ไม่มีใครเห็นหรอ”
คุณปู่ฮ่อที่พูดพร้อมกับวางสร้อยกำไลลงในกล่อง แล้วยื่นออกไปให้ทุกคนที่อยากรู้ได้ดูพร้อมกับพูดชมอย่างเซอร์ไพรส์
สร้อยกำไลหยกนี้หากมองไกลๆ ก็เหมือนกับสร้อยกำไลหยกธรรมดาทั่วไปแต่มองจากด้านในถึงได้เห็นลวดลายที่ประณีตสวยงาม
และแต่ละลูก แม้แต่ใส่ใจนำภาพทิวทัศน์ของจงหลิงยวี่ทั้งหมดแกะสลักลงไปบนลูกปัดเล็ก ๆ นี้ บนลูกปัดหยกแต่ละลูกมีลวดลายแตกต่างกัน สื่อความหมายออกมาก็แตกต่างกันด้วยเช่นกัน
แต่อย่าพูดถึงความหมายของมันเลย เพราะแค่เทคนิคการแกะสลักนี้ เกรงว่าในโลกนี้จะไม่เป็นสองรองใคร