CLS ตอนที่ 326: โพล่งความลับออกมาตรงๆ
ในขณะที่ขุนพลมังกรถูกส่งมา อี้เทียนหยุนก็ใกล้จะกลับมาถึงป่าภูตแล้ว แต่ในขณะที่เขากำลังจะถึงอยู่นั้น หูของเขาก็พลันได้ยินเสียงระบบดังมา
“ติ๊ง ท่านทำภารกิจ “ช่วยเหลือเผ่าภูต” ภารกิจที่ 4 “ช่วยเผ่าภูตที่ถูกจับในคุกใต้พิภพออกมา” สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 50 ล้าน, ค่าความคลั่ง 200,000, ค่าความชั่ว 5,000, ค่าความชอบของเผ่าภูตเพิ่มขึ้น 50!”
รางวัลขนาดใหญ่ถูกประกาศออกมา ทำให้เขารู้สึกพอใจถึงที่สุด พริบตาก็ได้ค่าประสบการณ์ 50 ล้านมา ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป อีกไม่นานเขาต้องเลื่อนระดับอย่างแน่นอน
“ติ๊ง ท่านรับภารกิจ “ช่วยเหลือเผ่าภูต” ภารกิจที่ 5 “ปกป้องเผ่าภูตจากการโจมตีของขุนพลมังกร” สำเร็จ เมื่อสำเร็จจะได้รับ ค่าประสบการณ์ 60 ล้าน, ค่าความคลั่ง 250,000, ค่าความชั่ว 10,000, ค่าความชอบของเผ่าภูตเพิ่มขึ้น 100!”
คาดไม่ถึงว่าจะมีภารกิจที่ 5 โผล่ขึ้นมา ทั้งรางวัลยังมากกว่าเดิมด้วย ถ้าเขาไม่มาที่นี่ ก็คงไม่มีทางได้ภารกิจนี้ แต่ขณะเดียวกัน ความยากของมันก็เพิ่มขึ้นด้วย คราวนี้ต้องเผชิญหน้ากับขุนพลมังกรที่น่าสะพรึง!
ผู้เชี่ยวชาญระดับวิญญาณเที่ยงแท้มาเอง ถ้ามีแค่เขาคงไม่สามารถกำจัดอีกฝ่ายได้แน่ ตอนนี้คงได้แต่ให้บรรพชนเผ่าภูตลงมือ คงต้องรีบถอนพิษให้กับบรรพชนเผ่าภูตโดยเร็ว ถ้ามีแค่เขาที่ต้องลงมือ กลัวว่าคงยากที่จะต่อกรกับอีกฝ่ายได้
ขุนพลมังกรไม่ใช่พวกโง่ การจะจัดการกับอีกฝ่ายย่อมไม่ง่าย ต้องระมัดระวังมากกว่าพวกต้าเฉินหลายเท่า
“ดูเหมือนว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายก็น่าจะมาถึงแล้ว…..”
อี้เทียนหยุนคาดเดาจากภารกิจ คิดว่าพวกเขาคงตามหลังเขามาอีกไม่นาน แต่ถ้าเรื่องการบินแล้ว หากเทียบกับเขาอีกฝ่ายย่อมช้ากว่ามาก อย่างน้อยเขาก็กลับมาถึงนี่ได้อย่างปลอดภัย แต่ว่าจะช้าแค่ไหนนั้นไม่สำคัญ กลัวแต่ว่าจะเจอปัญหาระหว่างทางเข้าน่ะสิ
อย่างรวดเร็ว เขาก็กลับมาถึงป่าภูต หลังจากร่อนลงมา เขาก็เดินเข้าไปในป่าภูตอย่างไม่ลังเล เขาไม่รู้ว่าทางที่เดินจะไปไหน แต่เขารู้ว่าตราบที่เดินเข้าไป อีกฝ่ายจะต้องรู้ว่ามีคนมา เมื่อถึงตอนนั้น ก็จะมีคนเข้ามาตรวจสอบ จากนั้นก็จะรู้ว่าเขานั้นกลับมาแล้ว
แล้วก็จริง ขณะที่เขากำลังเดินอยู่ ทันใดนั้นก็มีร่างงามที่คุ้นตาโผล่ออกมาตรงหน้าเขา
“เทียนหยุน!”
เย่ชิงเสวียนมาปรากฏตัวตรงหน้าเขา ใบหน้าที่งดงามเต็มไปด้วยความดีใจ ไม่มีอะไรจะมีความสุขไปกว่าการที่อี้เทียนหยุนกลับมา ถ้าพวกเธอกลับมาแล้วอี้เทียนหยุนไม่กลับมา นั่นคงทำให้พวกเธอต้องโทษตัวเองไม่หยุดอย่างแน่นอน
“เป็นอะไร ไม่ใช่ว่าข้าบอกไปแล้วไม่มีปัญหาอย่างงั้นเหรอ” อี้เทียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม
“ฮึ่ม แล้วข้าจะไปรู้ไหมล่ะว่าเจ้าจะมีหรือไม่มีปัญหา!” จากนั้นเย่ชิงเสวียนก็พูดอย่างจริงจังว่า “ตอนข้ากลับมาถึง ข้าก็พลันได้ข่าวว่าเจ้าได้สู้กับขุนพลมังกรอย่างงั้นเหรอ?”
“ดูเหมือนว่าข่าวจะแพร่มาเร็วดีนะ ใช่ ข้าได้สู้กับขุนพลมังกร….. โชคดีที่หนีรอดมาได้ พูดไปแล้ว ขุนพลมังกรนี่ก็แข็งแกร่งจริงๆ นั่นล่ะ!” อี้เทียนหยุนพูดอย่างชื่นชมโดยไม่คิดอะไรมาก
“ตอนที่ได้ยินพวกข้าตกใจแทบตาย ขุนพลมังกรมีชื่อเสียงจะตาย ไม่มีใครเคยหนีรอดจากเงื้อมมือเขามาได้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะเป็นคนแรก” เย่ชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
“งั้นนี่ก็ถือว่าเป็นเกียรติของข้าสินะ” อี้เทียนหยุนยิ้ม จากนั้นก็เก็บรอยยิ้มไป แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ข้าคิดว่าอาณาจักรใต้พิภพคงจะลงมือเร็วๆ นี้ พวกเราที่อยู่ที่นี่อีกไม่นานต้องถูกโจมตีแน่นอน ตอนนี้ต้องเลือกแล้วว่าจะหลบ หรือว่าจะสู้ เจ้าจะเลือกแบบไหน?”
“สู้ให้ถึงที่สุด!” เย่ชิงเสวียนก็เก็บรอยยิ้มเช่นกัน เปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง “แต่นี่จะเป็นวิธีสุดท้าย หากทำอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ”
หากหนีไปจากที่นี่จะไม่สามารถให้กำเนิดได้ เรื่องนี้จำต้องคิดให้ดี แต่ถ้าคิดจะตั้งรับที่นี่ พวกเขาก็จะต้องพบกับจุดจบ แม้ว่าเผ่าภูตจะมีค่ายกลคอยป้องกันไว้ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ค่ายกลถูกทำลาย เมื่อนั้นเผ่าภูตก็คงถึงจุดจบ
“ถ้าจะเอาอย่างนั้น งั้นข้าก็จะสู้ร่วมกับเจ้าจนถึงที่สุด!” อี้เทียนหยุนเผยรอยยิ้มออกมา “เอาล่ะ ปิดตาข้าแล้วพาข้าไปได้แล้ว”
“น่าโง่ เจ้ายังคิดว่าตอนนี้ยังต้องปิดตาเจ้าอีกเหรอ? ต่อให้เป็นครั้งแรก ข้าก็จะไม่ปิดตาเจ้า!” เย่ชิงเสวียนกรอกตาใส่เขา จากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไปกันเถอะ ตามข้ามา”
อี้เทียนหยุนยิ้ม จากนั้นทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน
อย่างรวดเร็ว พวกเขาก็กลับมาถึงป่า เมื่อเผ่าภูตทั้งหลายเห็นอี้เทียนหยุนกลับมา ก็พากันเข้ามาต้อนรับ พร้อมกับโห่ร้องเสียงดัง
“ผู้กล้าของพวกเรากลับมาแล้ว!”
“กลับมาแล้วจริงๆ หลังจากช่วยท่านบรรพชนออกมา ได้ยินว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับขุนพลมังกร! ใครว่าขุนพลมังกรนั้นร้ายกาจนัก ตอนนี้ไม่ใช่ว่าผู้กล้าของเรากลับมาแล้วหรอกเหรอ?”
“ใช่ ผู้กล้าของเราร้ายกาจที่สุด!”
“ผู้กล้าคนนี้เป็นหว่านเอ๋อพามาใช่ไหม!”
พวกเขามีความสุข ต้อนรับอี้เทียนหยุนอย่างอบอุ่น เทียบกันก่อนหน้าแล้วต่างกันราวฟ้ากับเหว ก่อนหน้านี้พวกเขาต่อต้านคนนอก แต่ตอนนี้กลับต่างกัน พวกเขารู้แล้วว่าอี้เทียนหยุนไม่ใช่คนที่จะหักหลังพวกเขา
“แน่นอนอยู่แล้ว ข้าบอกแล้วว่าพี่ใหญ่อี้ร้ายกาจมาก ต่างกับคนพวกนั้น!” เย่หว่านเอ๋อเชิดหน้าอย่างภาคภูมิ ราวกับตนเป็นผู้สร้างความดีความโชคครั้งใหญ่
“เอาล่ะ เอาล่ะ แยกย้ายได้แล้ว” เย่ชิงเสวียนยิ้ม บอกให้พวกเขาสลายตัว
นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ มีบางคนที่อยากคุยกับอี้เทียนหยุน แต่ก็ทำได้เพียงเชื่อฟังคำพูดของเย่ชิงเสวียนแล้วถอนตัวไป
“พาข้าไปหาท่านบรรพชนเผ่าภูต ข้าจะช่วยถอนพิษทั้งหมดในร่างของเขาออกมา” อี้เทียนหยุนพูด
“ข้าก็ตั้งใจแบบนี้อยู่แล้ว ขอแค่ท่านบรรพชนยังอยู่ เผ่าภูตของเราก็ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว!” นัยน์ตาเย่ชิงเสวียนเป็นประกายเย็นชาขึ้นหลายส่วน “ต่อให้เป็นขุนพลมังกรมาเอง มันก็ต้องถูกขับไล่ออกไป!”
การจัดการค่ายกลของนักสลักอาคมระดับจงซือเป็นอะไรที่น่าสะพรึงมาก
จากนั้น พวกเขาก็ไปถึงทางด้านที่บรรพชนเผ่าภูตอยู่อย่างรวดเร็ว บรรพชนเผ่าภูตกำลังพักผ่อนอยู่ในสวนน้อย เมื่อเห็นว่าเขามา ก็พลันส่งยิ้มออกมา “กลับมาแล้ว? ดื่มชาหน่อยไหม”
เขาบอกให้อี้เทียนหยุนกับพวกนั่งลง เย่ชิงเสวียนรีบพูดขึ้นว่า “ท่านบรรพชน พวกเราต้องถอนพิษให้ท่านตอนนี้”
“กังวลอะไรกัน ดื่มชาก่อนแล้วค่อยว่ากัน” บรรพชนเผ่าภูตทำเหมือนกับว่าคนที่ถูกพิษไม่ใช่เขา
พวกเขานั่งลงอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็ดื่มชาลงไป พร้อมกันนั้น ตาของอี้เทียนหยุนก็เป็นประกาย “ดี ดี ชาดี แม้ว่าข้าจะไม่รู้เรื่องชาเท่าไหร่ แต่ว่าชานี้ดีจริงๆ…..”
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าชาที่ดื่มเป็นชาอะไร แต่ก็สามารถบอกได้ว่าชาที่ดื่มนั้นดีหรือไม่ดี
“ชอบก็ดีแล้ว ส่วนจะรู้จักหรือไม่รู้จักนั้นไม่สำคัญ” บรรพชนเผ่าภูตพูดด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดี “นี่ก็เหมือนเจ้า คนนอกเผ่าก็สามารถเป็นพวกเดียวกันได้ ในเมื่อเจ้าช่วยพวกเรา เจ้าก็มีสิทธิ์นั่งตำแหน่งราชาภูต เสิ้งหนี้เจ้าว่ายังไง?”
“นี่….” เย่ชิงเสวียนตกใจ เธอไม่คิดว่าคำนี้จะออกมาจากปากของท่านบรรพชน!
“เจ้าไม่ต้องพูดหรอก ตั้งแต่ที่ข้าเห็นเจ้า ข้าก็รู้แล้วว่าพรสวรรค์ของเจ้าถูกย้าย และเมื่อข้าได้เห็นสหายน้อยคนนี้ ข้าก็เข้าใจ เจ้าย้ายพรสวรรค์ของเจ้าให้กับเขาใช่ไหม” บรรพชนเผ่าภูตอยู่ๆ ก็พูดความลับของพวกเขาออกมาตรงๆ!
เย่หว่านเอ๋อที่ฟังอยู่ข้างๆ พลันตกใจ พรสวรรค์ของพี่สาวเธอถูกมอบให้กับพี่ใหญ่อี้อย่างงั้นเหรอ!