นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 584 ปวดหัวจนแทบจะระเบิด
ทันทีที่ยวี๋น่าได้ยินชื่อหลินหนาน เธอก็รู้สึกกระสับกระส่ายอยู่ครู่หนึ่ง เธอมองไปที่ซูฉิง และต้องการบอกว่าเกิดอะไรขึ้นในเช้าวันนี้ แต่เธอกลัวว่าซูฉิงจะบอกหลินหนาน เพราะเหตุนี้ หลังจากที่คิดแล้วคิดอีก เธอก็ทนเก็บมันเอาไว้
ช่างมันเถอะ มันเป็นเรื่องระหว่างเธอกับหลินหนาน
“ไม่มีอะไรหรอก เมื่อวานฉันเหนื่อยนิดหน่อย เลยไม่มีสมาธิ ฉันนอนสักครู่หนึ่งเดี๋ยวก็หาย”
เมื่อชูฉิงเห็นยูนาแบบนี้ จึงไม่ค่อยสะดวกที่จะพูดอะไรอีก เธอเพียงแต่เกลี้ยกล่อมให้เธอให้ความสำคัญกับการพักผ่อนมากขึ้น เธอยังคอยจับตาดูอยู่แม้ออกไปข้างนอก เธอเดินไปที่ห้องนั่งเล่นที่ระเบียง ขมวดคิ้วและลดเสียงของเธอพูดกับหลินหนาน
“หลินหนาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ เกิดอะไรขึ้นกับคุณและน่าน่า ทำไมเธอดูอารมณ์ไม่ดี คุณรังแกเธอเหรอ?”
หลินหนานก็กังวลมากเช่นกัน และตอนนี้ได้ยินคำพูดของซูฉิง เขาก็สับสน ส่ายหัวอย่างว่างเปล่า และพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อผมกลับมาจากข้างนอกวันนี้ น่าน่าก็ดูไม่ค่อยสบายใจมาตลอด ผมถามเขาก็ไม่ได้ตอบอะไร”
“ฮึ……”
ซูฉิงถอนหายใจเบา ๆ และมองไปที่ใบหน้าของหลินหนานอีกครั้ง วันนี้ชายคนนี้แปลก แม้ว่าเธอจะเป็นคนนอก แต่ในเมื่อเกี่ยวกับเพื่อนสนิทของเธอ อะไรที่ควรพูดก็ต้องพูดออกมา
“หลินหนาน ยวี๋น่ากำลังตั้งท้องลูกของคุณอยู่ เธอกำลังท้อง มันเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอที่จะมีอารมณ์ไม่มั่นคงในบางครั้ง ฉันขอบอกคุณว่าถ้าคุณมีความขัดแย้งใดๆ ให้แก้ไขโดยเร็วที่สุด อารมณ์ของเธอที่ไม่ดีก็เช่นกัน มันส่งผลต่อตัวเธอเอง ร่างกาย เธอตัดสินใจแต่งงานกับคุณ ไม่ใช่เพื่อจะให้อารมณ์ไม่ดีนะรู้ไหม?”
แม้ว่านี่จะฟังดูเป็นการพูดที่ไม่จริงจัง แต่ก็เป็นซูฉิงที่เตือนหลินหนาน ไม่เช่นนั้นยวี๋น่าก็ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับความคับข้องใจอะไรบ้าง
“ผมรู้ครับ พี่ฉิง ผมจะปฏิบัติต่อน่าน่าอย่างดี” หลินหนานพยักหน้า พูดอย่างจริงใจ
อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงเฉินซินอ้าย ก็ทำให้หลินหนานปวดหัว
เขาไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้เขาและเฉินซินอ้ายทำอะไรกัน
เมื่อเห็นท่าทีเฉินซินอ้ายแล้ว เธอบอกว่าเรื่องระหว่างพวกเขาสองคนสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น มันได้เกิดขึ้นหมดแล้ว
แต่ว่า หลินหนานกลับจำอะไรไม่ได้เลย
เมื่อเห็นว่าหลินหนานแสดงถึงความจริงใจ ซูฉิงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ซูฉิงยืนขึ้น “เอาล่ะ ถึงเวลาที่ฉันจะต้องกลับแล้ว ไม่รบกวนพวกนายแล้วล่ะ”
“ฉันไปส่งพี่นะคะ” บวี๋น่าก็ลุกขึ้นยืน ต้องการออกไปส่งซูฉิง
ซูฉิงรีบคว้าตัวยวี๋น่า “น่าน่า อย่าขยับ เธอต้องพักผ่อนให้มากกว่านี้”
ยวี๋น่าท้องได้นานกว่าหกเดือนแล้ว และท้องของเธอก็ดูใหญ่กว่าท้องของหญิงตั้งครรภ์ปกติที่อายุครรภ์ได้หกเดือน ดังนั้นจึงเคลื่อนไหวไม่ค่อยสะดวก
หลินหนานก็เข้าไปพยุงตัวยวี๋น่าอย่างรวดเร็ว “ใช่ น่าน่า รีบขึ้นไปนอนลงบนเตียงเถอะนะ”
“อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ” ยวี๋น่าผลักหลินหนานออกไป
หลินหนานตกใจ
“น่าน่า เป็นอะไรไป?” เมื่อเห็นยวี๋น่าเป็นแบบนี้ ซูฉิงก็รู้ไม่สบายใจที่จะจากไป
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” เมื่อยวี๋น่านึกถึงโทรศัพท์ที่เฉินซินอ้ายโทรหาเธอ หัวใจของเธอก็ถูกปิดกั้น
แต่ว่า ต่อหน้าซูฉิงเธอไม่ต้องการที่จะแสดงให้เห็นเช่นกัน
เธอไม่ต้องการให้ซูฉิงมากังวลอะไรเกี่ยวกับเธอ
“ฉิงฉิง ถ้าพี่มีอะไรเร่งด่วนต้องทำก็กลับก่อนเถอะค่ะ ฉันไม่เป็นไร” ยวี๋น่าเม้มริมฝีปากของเธอแล้วพูดด้วยลมหายใจเข้าลึกๆ
ซูฉิงยังคงกังวลอยู่ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงบอกให้หลินหนานดูแลยวี๋น่าให้เป็นอย่างดี
“พี่ฉิงบ ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลน่าน่าอย่างดี” หลินหนานให้ความมั่นใจ
“งั้นก็ดี อีกไม่กี่วันฉันจะไปหาเธอนะน่าน่า พักผ่อนให้เพียงพอล่ะ” ซูฉิงพยักหน้าแล้วหันหลังเดินจากไป
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของซูฉิงที่จากไป ยวี๋น่าก็รู้สึกเสียใจ
ในที่สุดซูฉิงและฮ่อหยุนเฉิงก็ลงเอยกันด้วยดีและมีความสุข แต่เธอกลับมีเรื่องวุ่นวายมากมาย
อย่างแรก เขาผ่านความสัมพันธ์อันยาวนานกับอู๋เทียนเหอและจบลงโดยไม่มีปัญหากัน จากนั้นเขาก็มีความสัมพันธ์เพียงคืนเดียวกับหลินหนานและตั้งครรภ์
ในที่สุดเธอก็ฝังความรู้สึกที่มีต่ออู๋เทียนเหอไว้ในใจ ค่อยๆ ยอมรับหลินหนานและวางแผนที่จะอยู่กับหลินหนานไปตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ แต่หลินหนานกลับเป็นคนสองใจ ไปมีความสัมพันธ์กับเฉินซินอ้าย
ตอนนี้เฉินซินอ้ายก็โทรมาแสดงตัว ยวี๋น่าจะไม่ตื่นตระหนกในใจได้อย่างไร?
เมื่อเห็นท่าทางบูดบึ้งของยวี๋น่า หลินหนานก็กังวลมาก “น่าน่า คุณเป็นอะไร? มีเรื่องอะไรในใจหรือเปล่า? แค่บอกฉันว่ามีอะไร อย่าเก็บมันไว้ในใจ มันจะส่งผลเสียต่อร่างกายของคุณและไม่ดีต่อลูกด้วย”
“คุณกับเฉินซินอ้ายเกิดอะไรขึ้น?” ยวี๋น่าตัดสินใจที่จะไม่เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจของเธออีกต่อไป และบอกให้หลินหนานรู้
สิ่งที่ยวี๋น่าพูดนั้นเกี่ยวข้องกับเฉินซินอ้ายอย่างไม่คาดคิด หัวใจของหลินหนานดิ่งลงในทันที
เขาไม่สามารถบอกยวี๋น่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
ถ้ายวี๋น่ารู้ เกรงว่าเธอจะโกรธมากกว่านี้
“ระหว่างผมกับเขาไม่ได้มีอะไร ผมเคยพูดไปแล้ว ผมแค่ปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นน้องสาวคนหนึ่งแค่นั้นเอง” หลินหนานกล่าวด้วยความรู้สึกผิด
“น้องสาวสาว?” ยวี๋น่าเยาะเย้ย
จิตสำนึกที่ผิดของหลินหนานไม่รอดสายตาของยวี๋น่าไปได้ และยวี๋น่าก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวตลก
“โอเค หยุดคิดเรื่องไร้สาระได้แล้ว งั้นวันนี้ผมจะลาหยุดอยู่บ้านเป็นเพื่อนคุณ” หลินหนานพยายามเปลี่ยนเรื่องและเอื้อมมือไปกอดยวี๋น่า
ยวี๋น่าผลักหลินหนานออกไปอย่างแรง “ไปอยู่กับเฉินซินอ้ายของคุณเถอะ!”
เสียงของยวี๋น่าดังขึ้นเล็กน้อย เมื่อแม่หลินซึ่งอยู่ข้างนอกได้ยิน แม่หลินก็ขมวดคิ้วทันที ผลักประตูและเดินเข้าไปในห้องของหลินหนาน”พวกเธอสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่?”
“แม่ มาที่นี่ทำไม? พวกเราสบายดี” หลินหนานพูดอย่างรวดเร็ว
“ไม่มีอะไร?” เห็นได้ชัดว่าแม่หลินไม่เชื่อ และสูดลมหายใจอย่างเย็นชา “ไม่เป็นไร? แล้วพวกเธอสองคนจะทะเลาะกันทำไม? ดังมากขนาดนี้จนฉันได้ยินจากข้างนอก”
หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง แม่หลินก็เหลือบมองยวี๋น่า”ยวี๋น่า เธอพูดอะไรเกี่ยวกับเฉินซินอ้ายนะ?เธออย่าพูดใส่ร้ายคนอื่นลับหลังนะ”
ยวี๋น่า: ???
เห็นได้ชัดว่าเฉินซินอ้ายคิดถึงผู้ชายของเธอ และเธอก็เรียกร้องอย่างไร้ยางอาย แต่ตอนนี้กลายเป็นของเธอแล้วใช่ไหม?
ยวี๋น่ารู้สึกว่าแม่หลินนั้นไม่มีเหตุผล
แต่แม่หลินก็ไม่เคยชอบเธอเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของหลินหนานเธอคงถูกไล่ออกจากบ้านไปนานแล้ว
ยวี๋น่าตื่นตระหนกในใจและพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ฉันจะออกไปเดินเล่น”
เมื่อคำพูดจบลง เธอก็ไม่สนใจหลินหนานและแม่หลินอีก และเดินออกจากห้องไป
“น่าน่า…” หลินหนานต้องการไล่ตามยวี๋น่า แต่ถูกแม่หลินหยุดเอาไว้
“ยวี๋น่าคนนี้นี่อุกอาจมาก เอาแต่สะบัดหน้าให้ใครทุกวัน?” แม่หลินพูดอย่างโกรธเคืองมองที่แผ่นหลังของยวี๋น่า
หลินหนานทำอะไรไม่ถูก “แม่ น่าน่ากำลังตั้งท้องลูก ดังนั้นเธอจะต้องคิดเรื่องไร้สาระอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่าว่าเธอเลย”
“ทำไม จะทนไม่ได้เหรอ? ฉันเป็นแม่สามีของเธอ พูดกับเธอนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป แกกับเธอก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน แกเลยไม่เข้าข้างแม่ แต่งงานแล้วลืมแม่หรือไง?” แม่หลินยิ่งโกรธมากขึ้น
หลินหนานรู้สึกว่าปวดหัวจนแทบจะระเบิด