คนเมืองฝูถูสีหน้าเปลี่ยนไปทันที หันไปมองชายหน้าบากด้วยสีหน้าหวาดผวา
“หึหึ สาวงามร่างอสูรฟ้า ข้าทนรอไม่ไหวแล้ว”
คนที่มีผลการฝึกตนราชายุทธ์ขั้น9 คนที่สาม ปรากฏตัวด้านหลังฮู๋ชิงชิงเหมือนผี ดาบสั้นสีเลือดในมือ จ่ออยู่ตรงคอเธอ
“สาวงามอย่าขยับ ไม่งั้นถ้ามือฉันสั่นขึ้นมา คอของเธออาจจะขาดได้”
นี่เป็นชายผมสั้น หน้าตาน่าเกลียด บนใบหน้ามีรอยยิ้มหื่นกาม เขาสูดหายใจลึก หัวเราะเสียงดัง แล้วพูดว่า “สาวน้อยตัวหอมมาก ได้กลิ่นเพียงเล็กน้อย ข้าก็ทนไม่ไหวแล้ว”
“หรงเซี๋ย แกจะกินคนเดียวหรือไง” เหอหวู่เจียงส่งเสียงเย็นชา
“ใครฆ่าคนได้มากที่สุด ร่างอสูรฟ้าก็เป็นของคนนั้น ยังไม่ทันได้ฆ่าคนจนหมด ถ้าแกกล้าแอบกิน ข้าจะฟันแก!” ชายหน้าบากก็ตวาดอย่างเคร่งขรึม
พวกเขาทั้งสามคน ล้วนต้องการใช้หยวนหยินของร่างอสูรฟ้า เพื่อทะลุไปแดนจักรพรรดิยุทธ์ เห็นคนชื่อหรงเซี๋ย ที่หน้าตาน่าเกลียด จับฮู๋ชิงชิงเอาไว้ ถึงเป็นคนสำนักเดียวกัน ถ้าถึงเวลาต้องแตกหัก ก็ไม่มีความลังเลใดๆ
แดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด เดิมทีเป็นลัทธิมาร สำนักชั่วร้าย เรื่องเข่นฆ่าภายในสำนัก เป็นสิ่งที่ปกติมาก
“หึหึ ฉันลองใช้มือสัมผัสให้สะใจหน่อยไม่ได้หรือไง” หรงเซี๋ยเบะปาก เขารู้ว่าถ้าตัวเองจะแอบกินคนเดียว สองคนนี้ต้องร่วมมือกันจัดการตัวเองแน่นอน
ตอนเขากำลังจะยื่นมือไปแตะหน้าอกฮู๋ชิงชิง ม่านแสงที่ปิดกั้นรอบบริเวณรัศมีร้อยเมตร สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“เกิดอะไรขึ้น”
ชายหน้าบากที่ควบคุมค่ายยากเย็น สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ทันใดนั้น เขาเห็นเงารูปมังกรสีเขียว ทำลายม่านแสงค่ายยากเย็น พุ่งเข้ามาตรงหน้าเขาภายในพริบตา
“หรงเซี๋ย ระวังด้านหลัง!”
ชายหน้าบากตกใจ รีบพูดออกมาเสียงดัง
ยังไงหรงเซี๋ยก็เป็นผู้แข็งแกร่งราชายุทธ์ขั้น9 ไม่ต้องให้ชายหน้าบากเตือนสติ ก็สัมผัสได้ถึงอันตรายที่พุ่งมาจากด้านหลัง
“อะไรกัน กล้ามารบกวนเรื่องดีงามของข้า”
หรงเซี๋ยส่งเสียงหึ สะบัดมือเป็นพลังดาบสีเลือดฟันไปด้านหลัง
พลั่ก!
ทันใดนั้น พลังดาบสีเลือดแตกออก เงาใครคนหนึ่งปรากฏอยู่ใกล้หรงเซี๋ย กระบี่เล่มใหญ่สีดำพุ่งออกมา เร็วดั่งสายฟ้า
หรงเซี๋ยแอบสบถ เขาคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะทำลายการโจมตีของตัวเองได้ง่ายดายเช่นนี้ เมื่อเจอกับกระบี่นี้ เขาไม่สามารถหลบได้แล้ว
เสียงดังสวบ กระบี่ใหญ่สีดำแทงเข้ามาที่ไหล่ซ้ายของเขา จากนั้นโดนเจ้าของกระบี่เล่มใหญ่ ใช้แรงยกจนเขากระเด็นออกไป
“เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
เสียงอันคุ้นเคยดังเข้ามาในหูฮู๋ชิงชิง จากนั้นเธอรู้สึกว่าตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดอันอบอุ่น
“ใช่อาจารย์หรือเปล่า” ฮู๋ชิงชิงเงยหน้าขึ้น เห็นใบหน้าชายหนุ่มแข็งแกร่งและเด็ดเดี่ยว
เมื่อกี้ตอนโดนหรงเซี๋ย ราชายุทธ์ขั้น9 จับเอาไว้ เธอไม่สามารถขัดขืนได้ ความรู้สึกโชคดีที่รอดมาได้อย่างหวุดหวิด ทำให้เธอตื่นตระหนก จนใจเต้นไม่หยุด
คนที่บุกเข้ามาในค่ายกลอย่างกะทันหัน เพื่อช่วยฮู๋ชิงชิง แน่นอนว่าเป็นหลัวซิว
เขาพยักหน้าเบาๆ ทันใดนั้นจึงกวาดตามองคนอื่นบริเวณรอบๆ ถ้าเมื่อกี้ไม่กลัวว่าจะพลาดทำให้ฮู๋ชิงชิงบาดเจ็บ กระบี่นั้นไม่มีทางไปที่ไหล่ของอีกฝ่ายแน่นอน แต่จะแทงไปที่จุดตันเถียนของอีกฝ่าย
แม้ว่าคู่ต่อสู้มีผลการฝึกตนราชายุทธ์ขั้น9 เจอเขาลอบโจมตี ก็ต้องตายทันที!
ทันใดนั้นเต็มไปด้วยความเงียบ สายตาของทุกคน พากันมองมาที่หลัวซิว
นี่เป็นชายหนุ่มสวมชุดคลุมดำ ในมือมีกระบี่เล่มยาวสีดำ ตรงปลายกระบี่ยังมีหยดเลือดสีแดง
อีกด้านหนึ่ง หรงเซี๋ยที่โดนเขาใช้กระบี่ยกจนปลิว กำลังกุมหัวไหล่ สีหน้าอึมครึม ไม่ว่าเขาจะห้ามเลือดอย่างไร ก็มีเลือดไหลออกจากบาดแผลไม่หยุด อีกทั้งเหมือนทั้งแขนของเขาโดนทำลาย ยากจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เขาเข้าใจทันที การโจมตีของอีกฝ่ายแปลกประหลาด ไม่งั้นตามปกติ แค่กินยารักษาตัวเพียงเม็ดเดียว แผลแบบนี้จะฟื้นฟูเพียงไม่กี่อึดใจ
คนแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด ล้วนไม่รู้จักหลัวซิว แต่ศิษย์เมืองฝูถูที่ยังมีชีวิตรอด มองแวบเดียวก็จำได้
“คือเขาเหรอ”
สีหน้าคนเมืองฝูถูแปลกประหลาด ตอนแรกพวกเขาร่วมมือกับกู้เผิง ไล่คนนี้ออกไป
ตอนแรกที่เผชิญกับฝูงงูพิษห้าสี คนนี้ช่วยทุกคนเอาไว้ อีกทั้งตอนนี้เผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องตาย เขาก็ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน
เหอหวู่เจียงกับชายหน้าบากก็ขมวดคิ้วขึ้นมา คนๆ นี้สามารถทำลายค่ายยากเย็นขั้น5 ได้ภายในพริบตา แถมยังทำร้ายหรงเซี๋ยจนบาดเจ็บด้วยกระบี่เดียว ต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
หลัวซิวกวาดตามองพวกที่สวมชุดคลุมยาวสีเลือด ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ความอาฆาตล้อมรอบตัวคนพวกนี้ เห็นได้ชัดว่าแต่ละคนเป็นนักยุทธ์ ที่ฝึกตนด้านการเข่นฆ่า อีกทั้งความอาฆาตบนตัวคนพวกนี้ แฝงไปด้วยความชั่วร้าย
เดิมทีเขาผ่านมาที่นี่ เห็นฮู๋ชิงชิงโดนคนจับ เกือบจะโดนทำมิดีมิร้าย จะทำเป็นไม่สนใจได้อย่างไร
เดิมทีศิษย์เมืองฝูถูมี 12 คน ตอนนี้กลายเป็นศพไปสองสามคน นอนจมอยู่ในกองเลือด ตัดกู้เผิงที่หนีไปคนเดียวออกไป รวมฮู๋ชิงชิงไปด้วย เหลือเพียงแค่ 6 คน
ตอนนี้คนพวกนี้มารวมกันอยู่ข้างหลัวซิว แอบเห็นเขาเป็นที่พึ่งสุดท้าย
เหอหวู่เจียงมองชายหน้าบาก แววตาทั้งสองคนเคร่งขรึม เห็นพวกเขาสะบัดมือ ศิษย์แดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือดทั้งหมด รีบเข้ามาล้อมทันที
“ไอ้พวกนี้เป็นใคร” หลัวซิวปล่อยฮู๋ชิงชิงที่โดนตัวเองกอดไว้ แล้วถามขึ้น
“พวกเขาเป็นศิษย์ของแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือดแห่งอาณาจักรตะวันตก……” ฮู๋ชิงชิงรีบพูด ขณะเดียวกันยังบอกหลัวซิวว่า พละกำลังของแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด เหนือกว่าเมืองฝูถูเยอะมาก เป็นอำนาจใหญ่ที่มีผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ ดำรงตำแหน่งอยู่ถึงสามคน
ไม่ต้องไปสนใจว่าแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด จะมีมหาจักรพรรดิยุทธ์ ดำรงตำแหน่งอยู่กี่คน หลัวซิวไม่สนใจ เพราะที่นี่คือแดนแต่งตั้งราชา มีเพียงราชายุทธ์ที่เข้ามาได้
“สหายท่านนี้ ฉันขอเตือนนายไว้ ทางที่ดีอย่าเข้ามายุ่งเรื่องแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือดของเรา ไม่งั้น……”
เหอหวู่เจียงพูดด้วยน้ำเสียงข่มขู่ เขาไม่ได้ให้คนลงมือ เพราะหนุ่มที่ใส่ชุดคลุมดำตรงหน้า ทำให้เขารู้สึกเป็นอันตรายมาก
นักยุทธ์ที่ฝึกตนด้านการเข่นฆ่า มีสัญชาตญาณด้านอันตรายเฉียบคมมาก
แต่หรงเซี๋ยโดนแทงด้วยกระบี่เดียว ในใจอัดอั้นไปด้วยความโกรธ บวกกับไม่สามารถห้ามเลือดบาดแผลได้ จึงตวาดออกมาอย่างโมโห “จะไปพูดไร้สาระกับมันทำไม พวกเราทั้งหมดเข้าไปฆ่ามันซะ!”
แดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด ถึงได้รับการขนานนามว่าแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่แท้จริงแล้วเป็นลัทธิมาร สำนักชั่วร้าย ศิษย์ในสำนักชอบการเข่นฆ่า ไม่มีคุณธรรมและข้อจำกัดความคิดไม่ดีของมนุษย์ ทำอะไรตามใจปรารถนา
หลัวซิวเห็นศพผู้หญิงสองคนบริเวณหัวสะพาน ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็นฝีมือของคนแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือดแน่นอน
นี่ทำให้ความอาฆาตในใจหลัวซิวพลุ่งพล่าน ถึงเขาฆ่าคนมาเยอะเหมือนกัน แต่มีบรรทัดฐานของตัวเอง ถึงเขาไม่ได้ทำอะไรยุติธรรมขนาดนั้น แต่สำหรับกากเดนแบบนี้ ถ้าเขามีพละกำลัง จะต้องกำจัดคนพวกนี้แน่นอน