ตอนที่ 2084 การตายของฉินหยวน (4)
“แค่ก”
ฉินหยวนไอและอาเจียนออกมาเป็นเลือด ใบหน้าซีดของเขาก็ยิ่งไร้สีเลือด
“เฟยเอ๋อร์ ถ้าความตายของข้าทำให้เจ้าจดจำข้าได้ ข้าก็ไม่เสียดายชีวิตแล้ว” เขาผลักมู่ชิงเฟยออกไปอย่างยากลำบากแล้วโซเซจนล้มลงไปที่พื้น “และข้าก็โกหกเจ้าด้วย บุตรสาวของเจ้าไม่ได้โดนหลอก อวิ๋นลั่วเฟิง…ดูแลนางดีมาก ถ้าเจ้าสามารถออกไปจากที่นี่ได้ ตามหาอวิ๋นลั่วเฟิง นางจะปกป้องเจ้า”
บุรุษผู้นี้พูดดีมากตอนที่ความตายใกล้เข้ามา
ตราบใดที่มู่ชิงเฟยมีชีวิตรอด เขา…ก็ยินดีบอกความจริงกับนาง อีกอย่างตอนนี้คนเดียวที่ปกป้องเฟยเอ๋อร์ได้ก็คือนาง…
“ฉินหยวน!” ริมฝีปากของมู่ชิงเฟยสั่น “ขอบคุณ…”
ไม่ว่าฉินหยวนจะทำเรื่องแย่ไปมากขนาดไหน เขาก็ไม่เคยทำร้ายนาง กลับกันเขาดูแลนางดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
คำ ‘ขอบคุณ’ นี้ดูเหมือนจะทำให้ฉินหยวนมีความสุข รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาและเขาก็ค่อยๆ ปิดตาลงโดยไม่เสียดาย
มู่ชิงเฟยหลับตาแล้วกำหมัด หลังจากที่ผ่านไปสักพัก จู่ๆ นางก็ลืมตาขึ้นมาแล้วจ้องหน้าฉินเทียนเหลา “เจ้าทำแบบนี้ทำไม เขาเป็นบุตรชายของเจ้านะ! แม้แต่พยัคฆ์ที่ดุร้ายยังไม่กินลูกตัวเอง เหตุใดเจ้าถึงสังหารบุตรชายตัวเอง”
“คนทรยศต้องตาย!” ฉินเทียนเหลายิ้มเยาะ “แน่นอนว่าในฐานะบิดาของเขา ข้าต้องตามใจบุตรชายอยู่แล้วดังนั้นข้าจึงทำตามที่เขาต้องการ! เขาชอบเจ้าไม่ใช่หรือ ถ้าอย่างนั้นข้าจะส่งเจ้าไปอยู่กับเขาในโลกหลังความตาย!”
ตูม!
ทันใดนั้นกลิ่นอายทรงพลังก็พุ่งออกมาจากตัวฉินเทียนเหลา เขาปลดปล่อยพลังฌานออกมาโจมตีมู่ชิงเฟย เมื่อโดนกลิ่นอายทรงพลังล้อมรอบ มู่ชิงเฟยก็ไม่สามารถขยับตัวได้ นางทำได้แค่ดูพลังฌานเข้ามาโจมตีนาง
“โฮก!”
ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงคำรามของมังกรดังขึ้นจนสั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า พลังฌานที่กำลังจะโดนมู่ชิงเฟยก็สลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและกระจายไปตามอากาศ…
ทุกคนตะลึง เมื่อฉินเทียนเหลาเงยหน้า ร่างขนาดมหึมาก็พุ่งลงมาจากฝากฟ้า เขาคว้าตัวมู่ชิงเฟยขึ้นมาแล้วพุ่งออกจากตระกูลฉินโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
“มังกรบรรพบุรุษขั้นเซียนจักรพรรดิงั้นหรือ เผ่ามังกรบรรพบุรุษ? ไม่สิ ไม่มีมังกรแบบนี้ในหมู่มังกรขั้นเซียนจักรพรรดิของเผ่ามังกรบรรพบุรุษ!” ฉินเทียนเหลาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วออกคำสั่งทันที “ผู้คุ้มกัน ไปขอให้ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิที่มาถึงที่เมืองฉินแล้วมาล้อมมังกรบรรพบุรุษตัวนี้…”
แก่นเลือดของมังกรบรรพบุรุษเป็นของล้ำค่ามากโดยเฉพาะขั้นเซียนจักรพรรดิแบบนี้ ดังนั้นคนพวกนั้นไม่มีทางยอมแพ้ตราบใดพวกเขาบอกอีกฝ่ายว่ามีมังกรจักรพรรดิอยู่ที่นี่!
เมื่อคิดอย่างนั้น ประกายละโมบก็พาดผ่านดวงตาของฉินเทียนเหลาและจากนั้นเขาก็รีบพุ่งไปหามังกรบรรพบุรุษ…
บนถนน
เสียงอึกทึกของผู้คนหายไปแล้วเหลือทิ้งไว้แต่ความเงียบ
เสี่ยวฉงอุ้มมู่ชิงเฟยแล้วรีบบินไปทางโรงเตี๊ยมที่อวิ๋นลั่วเฟิงพักอยู่ เขามองผู้ล่าที่อยู่ด้านหลังเขาเป็นครั้งคราวแล้วประกายดุร้ายก็พาดผ่านดวงตา
ฟุบ ฟุบ ฟุบ!
ทันใดนั้นร่างจำนวนมากก็ปรากฏตัวขึ้นจากไหนไม่ทราบแล้วล้อมเสี่ยวฉงเอาไว้
คนพวกนี้เป็นเซียนจักรพรรดิทั้งหมด!
ถึงแม้ว่าเสี่ยวฉงจะเป็นเซียนจักรพรรดิเหมือนกันและยังแข็งแกร่งมากกว่าคนอื่นซึ่งต้องขอบคุณรากฐานของเขา แต่ว่าเขาพึ่งผ่านด่านขั้นเซียนจักรพรรดิได้ไม่นานและยังไม่สามารถควบคุมพลังได้ดี อีกอย่างเขายังต้องรับมือกับผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิตั้งเจ็ดถึงแปดคนพร้อมกันด้วยตัวคนเดียวทำให้เขารู้สึกไร้พลัง…
ตอนที่ 2085 เผ่ามังกรบรรพบุรุษ (1)
“ข้าอยากเห็นนักว่าเจ้าจะหนีอย่างไร”
ฉินเทียนเหลาไล่ตามมาจากข้างหลังและยืนขวางทางเสี่ยวฉงเอาไว้ เขาเชิดหน้าขึ้นและมองอีกเสี่ยวฉงอย่างเฉยชา “ถึงแม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าเกี่ยวข้องอย่างไรกับมู่ชิงเฟยแต่ข้ารู้ว่า…วันนี้เจ้าไม่มีทางได้ออกจากเมืองฉิน!”
“โฮก!” เสี่ยวฉงคำรามอย่างโกรธเคือง “สวะอย่างเจ้ารังแกสตรีได้อย่างไร นายท่านกับนายหญิงของข้ากำลังมาแล้ว พอพวกเขามาถึง พวกเจ้าทุกคนก็ต้องตาย!”
หลังจากที่หนีจากตระกูลฉิน เสี่ยวฉงก็บอกอวิ๋นเซียวว่าเกิดอะไรขึ้นผ่านการสื่อสารทางจิตดังนั้นอวิ๋นเซียวและอวิ๋นลั่วเฟิงจึงอยู่ระหว่างการเดินทางมาแล้ว
โชคร้ายที่เมืองฉินใหญ่เกินไป เทียบกับแคว้นเจ็ดเมืองแล้ว เมืองนี้ใหญ่เท่าแคว้นทั้งแคว้นเลย ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลานานกว่าจะมาถึงที่นี่…
ดวงตาของฉินเทียนเหลาเป็นประกายยากจะยั่งถึง “ถ้าข้าเดาไม่ผิด เจ้าคงเป็นผู้ติดตามของอวิ๋นลั่วเฟิง เจ้าเป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิ บุตรชายข้าบอกข้าแล้ว!”
“ฮึ่ม!” เสี่ยวฉงส่งเสียงขึ้นจมูก กรงเล็บของเขายังคงจับมู่ชิงเฟยไว้อยู่ดังนั้นเขาจึงต้องระวัง “ไม่ใช่เรื่องของเจ้า! คนของเจ้ายังไม่เท่ากับซอกฟันข้าเลย”
“สามหาว!” ฉินเทียนเหลา “พวกเราโจมตีมังกรตัวนี่พร้อมกันแล้วจับมันแบบมีชีวิต”
ฉินเทียนเหลาตะโกนเสียงต่ำคล้ายกับฟ้าผ่าแล้วพุ่งเข้ามาเหนือศีรษะของเสี่ยวฉงทันที เขางอมือเป็นเหมือนมีดแล้วฟันลงมา เสี่ยวฉงหลบการโจมตีของเขาอย่างรวดเร็วทันทีแล้วสะบัดหางเพื่อปัดฉินเทียนเหลาออกไป
ฉินเทียนเหลาเกือบจะกระอักเลือดออกมาแต่เขาก็กลืนมันลงไป เขาจ้องหน้าเสี่ยวฉงด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
“เจ้าหาเรื่องตายแล้ว!”
ขณะเดียวกันผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิคนอื่นๆ ก็ปลดการโจมตีใส่เสี่ยวฉง เมื่อถูกคนพวกนี้ล้อม เสี่ยวฉงก็ดูไร้พลังเล็กน้อย…
“สวะ! เจ้ากล้าตีข้างั้นหรือ!” เมื่อเสี่ยวฉงโดนต่อยเขาก็โกรธจนร่างใหญ่โตของเขาส่วนอยู่กลางอากาศ เขาสะบัดหางอย่างดุร้ายและกวาดคนพวกนี้ออกไป
มู่ชิงเฟยที่ถูกเสี่ยวฉงใช้กรงเล็บจับไว้ก็ไม่กล้าขยับเพราะกลัวว่านางอาจจะทำให้มังกรบรรพบุรุษที่กำลังต่อสู้อยู่ว่อกแว่ก…
“ถ้าเจ้าจัดการพวกเขาไม่ได้ เจ้าก็ปล่อยข้า ข้าช่วยเจ้าได้” มู่ชิงเฟยลังเลแล้วเสนอขึ้น
แต่ว่าคำพูดของนางทำให้เสี่ยวฉงโกรธ “เจ้าหมายความว่าอย่างไร เจ้ากำลังจะบอกว่าข้าปกป้องสตรีคนหนึ่งไม่ได้งั้นหรือ ข้าคงเสื่อมเสียชื่อเสียงถ้าข้าทิ้งเจ้าไว้ข้างหลังแล้วหนีไป!”
เขาพูดราวกับว่าเขาไม่เคยหนีก่อนเลย
เสี่ยวฉงลืมไปแล้วว่าตอนที่เขาอยู่ที่เผ่ามังกร เขาโกหกคนในเผ่ามังกรแล้วหนีมาตอนที่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนมาหาหาเรื่องเขา
แต่ตอนนี้เขาเริ่มสนใจ ‘ชื่อเสียง’ ของตัวเองแล้วงั้นหรือ
มู่ชิงเฟยไม่ได้พูดอะไรอีกเมื่อนางได้ยินคำพูดของเสี่ยวฉงแต่ดวงตาของนางก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาสังหารเมื่อคิดถึงการตายของฉินหยวน
เสี่ยวฉงดูเหมือนว่าจะไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์นี้ได้แต่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิพวกนั้นก็ไม่ได้ได้เปรียบเหมือนกัน
ฉินเทียนเหลาขมวดคิ้ว เขาไม่คิดเลยว่ามังกรบรรพบุรุษตัวนี้จะแข็งแกร่งและดูเหมือนว่าเขาจะไม่เจ็บปวดสักนิดเดียวไม่ว่าเขาจะตีอีกฝ่ายหนักแค่ไหน! ถ้ายังเป็นแบบนี้อีกไม่นานคนของอวิ๋นลั่วเฟิงที่มีความสามารถใกล้เคียงกันต้องมาถึงที่นี่แน่ เขาไม่ลืมที่ฉินหยวนเคยพูดครั้งหนึ่งว่าอวิ๋นลั่วเฟิงมีผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิอยู่ในมือสองคน…