ตอนที่ 2086 เผ่ามังกรบรรพบุรุษ (2)
ตอนที่ฉินเทียนเหลากำลังวุ่นวายใจ ท้องฟ้าก็มืดครึ้มราวกับว่าถูกปกคลุมด้วยเมฆทึบ
ทุกคนหยุดแล้วมองท้องฟ้าอย่างแปลกใจ ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นมังกรบรรพบุรุษตัวใหญ่จำนวนมหาศาลปรากฏขึ้น ร่างกายของพวกเขาใหญ่โตราวกับภูเขามหึมา ถ้าพวกเขาบังเอิญร่วงลงมาจากท้องฟ้า พวกเขาต้องล้มทับคนมากมายแน่นอน…
“เผ่ามังกรบรรพบุรุษ!” ฉินเทียนเหลาตะลึง ด้วยดวงตาที่เป็นประกายยากจะหยั่งถึงแล้วมองเสี่ยวฉงอย่างครุ่นคิด
“นายท่านฉิน”
เสียงตะโกนที่ได้ยินไม่ชัดดังขึ้นจากท้องฟ้า เสียงของเขาชราราวกับว่าเป็นเสียงที่ผ่านกาลเวลามานานแล้วระเบิดข้างหูฉินเทียนเหลาจนทำให้หูของเขารู้สึกเหมือนโดนเสียดแทง
“ขอประทานโทษ ท่านคือท่านหลงเหยียนของเผ่ามังกรบรรพบุรุษใช่หรือไม่” ฉินเทียนเหลาเดาตัวตนของเขาได้จากเสียงที่เขาพูดและถามอีกฝ่ายทันที
“ใช่แล้ว ข้าเอง!” มังกรบรรพบุรุษตัวมหึมาพูด “ข้ามาที่นี่เพราะข้าได้ยินว่าเจ้ารู้ที่อยู่ของคุณหนูของพวกเรา ถ้าเจ้าบอกข้าได้ เผ่ามังกรบรรพบุรุษของพวกเราก็จะทำตามที่เจ้าปรารถนาไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม!”
เผ่ามังกรบรรพบุรุษรักษาสัญญาเสมอ ตอนที่คุณหนูของพวกเขาหายตัวไป พวกเขาประกาศว่าถ้ามีใครสามารถช่วยเขาหาตัวคุณหนูของพวกเขา พวกเขาจะทำตามที่คนคนนั้นปรารถนา
“ผู้อาวุโสหลงเหยียน ท่านไม่เห็นหรือว่าพวกเรากำลังทำอะไรกันอยู่” ดวงตาของฉินเทียนเหลาสว่างวาบและมองไปที่เสี่ยวฉง “นี่เป็นมังกรบรรพบุรุษจากเผ่าท่านหรือไม่”
หลงเหยียนมองเสี่ยวฉงอย่างแปลกใจแล้วคิดสักพักก่อนจะส่ายหน้า “ข้าไม่รู้จักเขา”
ฉินเทียนเหลาโล่งอก เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ข้าเห็นคุณหนูของท่านอยู่ข้างกายบุรุษผู้นี้ดังนั้นข้าจึงเชิญผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิมาล้อมตัวเขาเอาไว้แต่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับ! แต่ว่าถึงแม้ว่าเขาจะทรยศเผ่าพันธุ์ของท่าน ข้าก็ยินดีลงโทษเขาแทนท่านขอรับ”
ทุกคนตะลึง ฉินเทียนเหลาสามารถพูดคำโกหกโดยตาไม่กะพริบได้อย่างไร
แต่ว่า…
ทุกคนในแผ่นดินนี้รู้ดีว่าเผ่ามังกรบรรพบุรุษเป็นอย่างไร ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่าพวกเขามาล้อมเสี่ยวฉงเพราะต้องการแก่นเลือดจากตัวเขา เผ่ามังรบรรพบุรุษไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปแน่
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องสาดโคลนใส่เสี่ยวฉง!
“หืม?” หลงเหยียนหรี่ตาแล้วปล่อยกลิ่นอายทรงพลังที่กดดันเหมือนภูเขามหึมาออกมา เขาจ้องเสี่ยวฉงอย่างเย็นชา “เจ้าลักพาตัวคุณหนูของพวกเรางั้นหรือ”
“ถ้าเจ้าเชื่อมนุษย์มากกว่าข้า ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว” เสี่ยวฉงส่งเสียงขึ้นจมูกแล้วพูดอย่างเหยียดหยาม
หลงเหยียนหันไปหาฉินเทียนเหลาอีกครั้ง “นายท่านฉิน ท่านพูดความจริงใช่หรือไม่ ท่านรู้ว่าถ้าท่านหลอกลวงพวกเรา ท่านจะมีจุดจบอย่างน่าอดสู”
ฉินเทียนเหลาหน้าเปลี่ยนสีแต่ก็พยายามใจเย็น “ผู้อาวุโสหลงเหยียน ข้าทำตัวดีกับท่าน แล้วท่านมาสงสัยข้าได้อย่างไร ข้า ฉินเทียนเหลา เป็นคนเปิดเผยและไม่เคยกล่าวหาใคร! อีกอย่างถ้าข้าต้องการจะจัดการกับมังกรตนนี้ ข้าก็สามารถทำด้วยตัวคนเดียวได้ เหตุใดข้าต้องรวบรวมยอดฝีมือทรงพลังเหล่านี้มาที่นี่ด้วย ข้าทำแบบนี้ก็เพราะข้าต้องการใช้กำลังบังคับให้เขามอบตัวคุณหนูของท่านมา! แต่สุดท้ายความใจดีของข้าก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย!”
ตอนที่ 2087 อวิ๋นลั่วเฟิงมาแล้ว (1)
ภายใต้สายตาหวาดระแวงของหลงเหยียน ฉินเทียนเหลาก็ดูขุ่นเคืองราวกับว่าเขาโดนกล่าวหาผิดไปมาก
หลงเหยียนหันไปหาเสี่ยวฉงอีกครั้งแล้วขมวดคิ้ว “ถ้าคุณหนูของพวกเราอยู่ในมือเจ้าจริงๆ ได้โปรดคืนตัวนางมาให้พวกเรา”
ดวงตาของเสี่ยวฉงปรากฏความผิดหวังที่อธิบายไม่ได้ ก่อนหน้านี้เขาวาดฝันเกี่ยวกับเผ่ามังกรบรรพบุรุษเต็มไปหมด ถึงขั้นจินตนาการถึงวันที่เขาได้กลับเผ่ามังกรบรรพบุรุษ แต่ว่าตอนนี้…
เมื่อเผชิญหน้าสายตาเย็นชาของหลงเหยียน เขาก็รู้สึกผิดหวัง
เสี่ยวฉงหรี่ตาที่เป็นประกายดุร้าย เขาเงยหน้ามองมังกรตัวใหญ่ที่อยู่เต็มท้องฟ้าแล้วพูดอย่างไร้ความกลัวว่า “ข้าไม่เคยเจอคุณหนูของเจ้ามาก่อน เหตุใดถึงมากล่าวหาว่าข้าลักพาตัวนาง”
“นายท่านฉินพูดถูก ถ้าเขาอยากจัดการกับเจ้า เขาไม่จำเป็นต้องรวบรวมคนมาเยอะขนาดนี้และตัดสินโทษเจ้า” เสียงชราของหลงเหยียนฟังดูเย็นชามาก “แต่ในเมื่อเจ้าเองก็เป็นเผ่ามังกรบรรพบุรุษเหมือนกัน ข้าก็จะปล่อยเจ้าไปอย่างปลอดภัย ถ้าเจ้าคืนตัวคุณหนูของพวกเรามา”
เผ่ามังกรบรรพบุรุษหยิ่งทะนงมาก เมื่อพวกเขาเชื่อสิ่งใดแล้วก็ไม่มีใครเปลี่ยนความคิดพวกเขาได้
เสี่ยวฉงไม่เข้าใจว่าเหตุใดบุรุษผู้นี้ถึงดื้อดึงนัก…
ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเสียเวลากับคนพวกนี้อีก เขาจึงยิ้มเยาะ “ข้าอยากจะรู้ว่าเจ้าจะจัดการข้าอย่างไร!”
โฮก!
มังกรตัวหนึ่งส่งเสียงคำรามดังก้องไปทั่วท้องฟ้า ร่างของเสี่ยวฉงพุ่งเข้าไปหาหลงเหยียนอย่างรวดเร็วราวกับสายลม
“เจ้าประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว!” หลงเหยียนส่งเสียงขึ้นจมูก แทนที่จะถอยหนีเขากลับวิ่งเข้าหาเสี่ยวฉง
พวกเขาทั้งคู่มีร่างขนาดมหึมาและมาจากเผ่ามังกรบรรพบุรุษดังนั้น…
ร่างของพวกเขาปะทะกันจนทำให้ท้องฟ้าปั่นป่วน ทั่วท้องท้องฟ้าดูเหมือนจะระเบิดออก คนที่อยู่รอบตัวพวกเขาก็โดนพลังนี้ทำให้กระเด็นถอยหลังไปสองก้าว
ฉินเทียนเหลายิ้มอย่างสบายใจ เผ่ามังกรบรรพบุรุษเคยเป็นใหญ่ในแผ่นดิน แม้ว่าพวกเขาจะร่วมมือกัน พวกเขาก็ต่อกรกับหลงเหยียนไม่ได้!
ทั่วทั้งแผ่นดินคงอยู่ภายใต้การปกครองของเผ่ามังกรศักดิ์สิทธิ์แล้ว หากไม่มีเรื่องราวเกิดขึ้นกับเผ่ามังกรบรรพบุรุษจนทำให้ทั้งเผ่าหายไปจากแผ่นดินนี้
แต่ถึงอย่างนั้น เผ่ามังกรบรรพบุรุษก็ยังคงทรงพลังจนไม่อาจเอาชนะได้อยู่ดี…
ปัง!
เสี่ยวฉงถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกปวดแปลบภายในร่างและแม้แต่การมองเห็นของเขาก็พร่ามัว
“ดูเหมือนว่าที่จริงแล้วเผ่ามังกรบรรพบุรุษจะเป็นพวกไร้เหตุผล!” มู่ชิงเฟยยิ้มเยาะแล้วเงยหน้ามองใบหน้าหยิ่งทะนงของผู้อาวุโสหลงเหยียน “เจ้าบอกว่าเขาผิดเพราะคำพูดไม่กี่คำของฉินเทียนเหลาได้อย่างไร เขาบอกว่าพวกเราเอาตัวคุณหนูของเจ้าไปแต่เขามีหลักฐานอะไรล่ะ”
หลงเหยียนหน้าบึ้งเล็กน้อย อันที่จริงเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ พวกเขาแค่ต้องคืนตัวคุณหนูมาให้ เป็นความผิดของพวกเขาเองที่ทำให้เรื่องบานปลายถึงขั้นนี้
“มู่ชิงเฟย! เจ้ายั่วยวนบุตรชายข้าและข้าก็ยังไม่ได้คิดบัญชีกับเจ้าเลย เจ้ากล้าพยายามจะหลอกลวงผู้อาวุโสหลงเหยียนงั้นหรือ!” ดวงตาของหลงเหยียนเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร “ข้าสาบานเลยว่าข้าเห็นด้วยตาตัวเองว่ามังกรตัวนี้ลักพาตัวคุณหนูของเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ไป! ทั่วทั้งโลกรู้ดีว่าข้าเป็นคนเปิดเผยที่ไม่เคยคิดคดหรือโกหกใคร!”
คนส่วนใหญ่เชื่อว่าฉินเทียนเหลาเป็นแบบนั้นและมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้จักนิสัยที่จริงของเขา…