บทที่ 528 สู่ขอ

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 528 สู่ขอ
“คนขับรถล่ะ? บอดี้การ์ดล่ะ?”

“พวกเขาไปตายที่ไหนแล้ว? รีบเรียกพวกเขามาพบฉัน!” เจี่ยงเส้าตะคอกด้วยความโกรธเหมือนบ้าไปแล้ว

ในเวลานี้ คนขับรถและบอดี้การ์ดของเจี่ยงเถียนเถียน ยังเฝ้าอยู่ที่นอกประตูตระกูลลิ พวกเขาเฝ้าอยู่ในรถทั้งคืน รู้สึกว่าตัวเองทุ่มเทให้กับหน้าที่อย่างมาก

รับสายโทรศัพท์ ได้ยินว่าคุณหนูเกิดเรื่องแล้ว พวกเขารีบพุ่งเข้าไปในตระกูลลิขอคน

หลังจากได้รับแจ้งว่าเจี่ยงเถียนเถียนขึ้นมาเมื่อคืน ก็จากไปอย่างรวดเร็วแล้ว

พวกเขากลับไปตระกูลเจี่ยงด้วยความสะพรึงกลัว มองเห็นรูปลักษณ์ของเจี่ยงเถียนเถียน แต่ละคนตกใจจนใบหน้าซีด

เพียงแต่ พวกเขายืนกรานว่า หลังจากที่เมื่อคืนคุณหนูเข้าไปในตระกูลลิ ก็ไม่ออกมาเลย

หรือว่า คนของตระกูลลิกำลังพูดโกหก?

“ลิเหลียงเป็นคนทำ!”

“คนทั้งหมด หยิบอาวุธ ตามฉันไปตระกูลลิ!” ความโกรธของเจี่ยงเส้า แค่คิดก็สามารถรู้ได้ ดวงตาของเขาแดงก่ำ ต้องการต่อสู้กับตระกูลลิให้ตายไปข้าง

ในเวลานี้ ท่ามกลางหมดสติของเจี่ยงเถียนเถียน ทันใดนั้นก็ส่งเสียงร้องที่น่ากลัวออกมา

“ฉินเทียน แกไอ้ปีศาจ ฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่นอน!”

“ฉินเทียน ฉันจะฆ่าแก!”

“อย่า…..อ้า!”

ฉินเทียน?

หลังจากได้ยินชื่อนี้ เจี่ยงเส้าตัวสั่นสะท้าน อดไม่ได้ที่จะตะลึงอยู่กับที่ เรื่องเหล่านี้ ฉินเทียนเป็นคนทำทั้งหมด?

ตกลงเกิดอะไรขึ้น? เมื่อคืนเจี่ยงเถียนเถียน เห็นได้ชัดว่าไปหาลิเหลียงแล้ว

นอกจากนี้คนขับรถกับบอดี้การ์ดก็พูดแล้ว หลังจากเห็นเธอเข้าไป ก็ไม่เห็นออกมาอีกเลย จะเป็นฉินเทียนได้อย่างไร?

เจี่ยงเส้าสงบสติลง สามารถทำได้แค่ให้หมอ ช่วยเจี่ยงเถียนเถียนฟื้นกลับมา

เจี่ยงเถียนเถียนลืมตา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอยังคงจมอยู่ในความมืดอันไร้ขอบเขตของค่ำคืนที่ผ่านมา ในความเจ็บปวดเสียดแทงหัวใจ

จนกระทั่งมองเห็นชัดเจนเจี่ยงเส้าที่อยู่ตรงหน้า ค่อยร้องไห้เสียงดัง หลังจากนั้น เล่าเรื่องที่ผ่านมา

ที่แท้เธอแอบหนีออกจากตระกูลลิ ไปหาฉินเทียนที่โรงแรมตัวคนเดียว

หลังจากนั้น ถูกลูกน้องของฉินเทียนมัด หลังจากการมาของฉินเทียน ทรมานเธอหนึ่งคืนเต็มๆ

ตอนนี้เธอยังสามารถมีชีวิตรอดกลับมาได้ มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากแล้ว

“ฉินเทียน ฉันกับแกอยู่ร่วมโลกเดียวกันไม่ได้!”

เจี่ยงเส้าคำรามด้วยความโกรธ อัวะ กระอักเลือดออกมา

มันช่าง เกินไปแล้วจริงๆ!

ฉินเทียนฆ่าคนมันก็แล้วไป ท้ายที่สุดแล้วยอดฝีมือในยุทธภพเหล่านั้น อาจคุกคามการปกครองในอนาคตของเขาได้

แต่ว่า สำหรับเจี่ยงเถียนเถียนคุณหนูใหญ่ที่ไร้เดียงสาแบบนี้ เห็นหน้าตาดีก็อยากมีเพศสัมพันธ์ด้วย ถึงทำการกระทำที่เหมือนกับสัตว์เดรัจฉานแบบนี้!

เจี่ยงเส้าไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ในเวลานี้รวบรวมบอดี้การ์ดทั้งหมดของตระกูล ดุร้ายอย่างมาก เตรียมจะไปสู้กับฉินเทียนอย่างเอาเป็นเอาตาย

ดวงตาทั้งคู่ของเขาแดงก่ำ ในครั้งนี้ ทุ่มทั้งหมดออกไปแล้วจริงๆ

เพิ่งออกจากรประตู มีรถคันหนึ่งขับมา ลิเหลียงและถงเหรินลงมาจากรถ

สีหน้าของลิเหลียงเคร่งขรึม รีบพูด : “ลุงเจี่ยง ได้ยินว่าเถียนเถียนเกิดเรื่องแล้ว ตกลงเกิดอะไรขึ้น?”

“เธอยังสบายดีอยู่ไหม?”

เจี่ยงเส้าลังเลสักพัก พูดด้วยความลำบากใจเล็กน้อย : “ไม่เป็นไร…..”

“ลิเหลียง ฉินเทียนสังหารเจ็ดเมืองทางใต้ ฉันจะไปสู้กับเขาอย่างเอาเป็นเอาตายตอนนี้เลย”

“ในฐานะที่ตระกูลลิของพวกนายเป็นตระกูลอันดับหนึ่ง ยังเลือกที่จะอยู่ห่างจากมันอีกหรือไม่?”

ลิเหลียงพูดด้วยรอยยิ้ม : “เถียนเถียนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”

“เมื่อคืนผมออกไปทำธุระ หลังจากกลับมา ได้ยินถงเหรินพูด เมื่อคืนเถียนเถียนเธอเคยไปหาผม”

“คนขับรถของเธอบอกว่าเธอหายตัวไปแล้ว ผมยังคิดว่าเกิดเรื่องอะไรสะอีก”

“สำหรับเรื่องของเจ็ดเมืองทางใต้กับฉินเทียน…..”

ลิเหลียงครุ่นคิดสักพักหนึ่ง และพูด : “ลุงเจี่ยง คุณก็รู้ สุขภาพของพ่อผมไม่ค่อยดีมาโดยตลอด เรื่องของตระกูลตกอยู่ที่ผม”

“ผมอายุยังน้อย ประสบการณ์น้อย ความสามารถก็มีข้อจำกัด ทุกวันเพียงแค่จัดการเรื่องของบริษัท ก็ยุ่งจนหัวไหม้หมดแล้ว”

“ไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องของสมาคมจริงๆ ดังนั้นสามารถทำได้แค่สละสิทธิ์”

เจี่ยงเส้าหึหนึ่งที พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ไยดี : “โชคดีที่นายระบุไว้ล่วงหน้าว่าสละสิทธิ์ ไม่อย่างนั้น ตระกูลลิเกรงว่าก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือที่โหดเหี้ยมของฉินเทียนเหมือนกัน”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เชิญนายกลับไปได้แล้ว”

“ฉันเจี่ยงเส้าจะไปสู้กับฉินเทียนอย่างเอาเป็นเอาตาย!”

ในเวลานี้ มีสาวใช้คนหนึ่งตะโกนและวิ่งออกมาจากลานบ้าน

“เจ้าบ้าน แย่แล้ว!”

“คุณหนูจะผูกคอตาย คุณรีบไปดูเร็วเข้า!”

อะไรนะ?

เจี่ยงเส้าตกตะลึง ไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว รีบกลับเข้าไป ลิเหลียงก็ตามเข้าไปเช่นกัน

ภายในห้อง เจี่ยงเถียนเถียนเป็นเหมือนเสือที่บ้าคลั่งตัวหนึ่ง ยากที่จะจินตนาการ คุณหนูใหญ่อย่างเธอที่มักจะอ่อนโยนและอ่อนแอแบบนี้ จะระเบิดพลังดังกล่าวออกมาได้

ผมของเธอกระเซิง ออกแรงผลักคนรับใช้ที่ต้องการขัดขวางเธอ

แขวนผ้าพันคอยาวไว้เหนือวงกบประตู ต้องการฆ่าตัวตาย

ดูจากรูปลักษณ์นี้ หัวใจของเจี่ยงเส้าแตกสลายไปแล้ว

“เถียนเถียน ลูกรักของพ่อ!”

“ลูกไม่ต้องการพ่อแล้วเหรอ? ลูกตายไปแล้ว จะให้พ่อมีชีวิตอยู่ต่อได้อย่างไร?” เขากอดลูกสาว ร้องไห้อย่างหนัก

ดวงตาของเจี่ยงเถียนเถียนแดง พูดพึมพำ : “คุณพ่อ พ่อให้หนูตายเถอะ”

“ฉันสกปรกไปแล้ว ไม่มีหน้าอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ไม่มีหน้าไปเจอพี่ลิเหลียง…..”

“ฉันอยากกลายร่างเป็นผี ไปแก้แค้นฉินเทียน!”

สำหรับผู้หญิงที่บริสุทธิ์คนหนึ่งอย่างเธอแบบนี้ เกิดเรื่องเมื่อคืนแบบนั้น มีชีวิตอยู่ต่อไป มันเจ็บปวดยิ่งกว่าตายจริงๆ

“ฉินเทียน?”

“เขาทำอะไรคุณ?” ใบหน้าลิเหลียงมืดมน

เจี่ยงเถียนเถียนตะลึงสักพัก มองเห็นลิเหลียงที่ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน

ชั่วขนาดนั้น ความอับอายและความโกรธตีกัน ยิ่งมีความแน่วแน่ที่อยากจะตาย

“พี่ลิเหลียง ฉันขอโทษพี่ ฉันไม่คู่ควรกับพี่อีกแล้ว!”

“ชาติหน้า ฉันค่อยแต่งงานกับพี่!” ระหว่างที่พูด จู่ๆเธอก็ออกแรงผลักเจี่ยงเส้า ดึงมีดออกมาจากเอวของบอดี้การ์ด แทงไปที่คอของตัวเอง

บางครั้งศักยภาพของคนที่ถูกระตุ้นออกมา ยากที่จะจินตนาการได้ ดังนั้น แม้แต่บอดี้การ์ดที่ถูกฝึกซ้อมอย่างดีก็ไม่สามารถตอบสนองทัน

เมื่อเห็นว่า มีดเหล็กที่คมกริบ กำลังจะแทงไปที่คอขาวของเจี่ยงเถียนเถียน

“อย่า!” ลิเหลียงตะโกนหนึ่งที พุ่งเข้าไป กอดเจี่ยงเถียนเถียนเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น

“เถียนเถียน เชื่อใจผม ไม่ว่าเรื่องอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะแบกรับกับคุณด้วยกัน!”

“อย่าคิดฆ่าตัวตายเป็นอันขาด!”

เจี่ยงเถียนเถียนตะลึงสักพัก พูดด้วยความเซอร์ไพรส์เล็กน้อย : “พี่ลิเหลียง คุณพูดอะไรนะ?”

“คุณ…..จะอยู่กับฉันด้วยกัน?”

ลิเหลียงพยักหน้า พูดเสียงต่ำ : “คุณก็รู้ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกคนหนึ่ง”

“เถียนเถียน อันที่จริง ผมชอบคุณมาโดยตลอด”

เจี่ยงเถียนเถียนร้องไห้ด้วยความดีใจ

“พี่ลิเหลียง ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ สามารถได้ยินคำพูดประโยคนี้ของคุณ ฉันดีใจมากจริงๆ”

“แต่ว่า ฉันไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป”

“ขอร้องล่ะ ให้ฉันตายเถอะ!”

“ชาติหน้า ชาติหน้าฉันขอเป็นภรรยาของคุณอย่างสะอาดบริสุทธิ์!”

เธอยังคงเลือกที่จะฆ่าตัวตาย เพียงแต่ ถูกลิเหลียงกอดเอาไว้แน่น

ดูจากท่าทางนี้ เจี่ยงเส้าพูดเสียงลึก : “ลิเหลียง เถียนเถียนก็เป็นเพราะว่านาย เลยไปหาฉินเทียน”

“คิดไม่ถึงเลยว่า คนแซ่ฉินเดรัจฉานคนนั้น …..กล้าทำร้ายเธอ!”

“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นายจะปล่อยให้เธอมีหน้าอยู่ต่อได้อย่างไร?”

ลิเหลียงครุ่นคิดสักพักหนึ่ง ดูเหมือนว่าจะทำการตัดสินใจครั้งใหญ่

เขาพูดเสียงดัง : “ลุงเจี่ยง ผมชอบลูกสาวของคุณมาโดยตลอด”

“ตอนนี้ ผมขอสู่ขอกับคุณอย่างเป็นทางการ หวังว่าคุณจะสามารถให้เถียนเถียนแต่งงานกับผม”

“ผมสาบาน ชีวิตนี้ จะดูแลเธอเป็นอย่างดี ในเวลาเดียวกัน ฆ่าฉินเทียนด้วยมือของตัวเอง ล้างแค้นความเกลียดชังด้วยเลือดแค้น!”