มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 491
“โอ้ อย่าเป็นแบบนั้นสิคะรองเลอา มันไม่ใช่ทุกวันที่พวกเราจะได้เห็นรองเลซี่กำลังมีความสุขนะ! ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังคงต้องทำตามโควต้าก้อนโตที่แม้แต่ประธานก็อาจจะไม่สามารถเอื้อมถึงด้วยซ้ำ และเธอก็เป็นแค่รองเอง!” หนึ่งในผู้หญิงที่สนิทกับเลอาพูดเยาะเย้ย
เลอาพอใจที่ได้ยินแบบนั้น “ถูกต้องค่ะ! เธอยังคงเป็นแค่รอง! ราวกับว่าเธอจะมีอำนาจมากขนาดนั้นแหละ!”
เลซี่เพียงยิ้มเท่านั้นโดยไม่พูดแม้แต่คำเดียว
ในขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งก็พราดพราดเข้ามาในสำนักงานฉับพลัน มีเหงื่อปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า
เมื่อเห็นแบบนี้ พนักงานทั้งหลายในห้องก็ตะโกนขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกันทันที “ประธาน!”
“ประธานคาน เกิดอะไรขึ้นคะ? คุณเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเชียว!” เลอาถาม
ตามปกติแล้ว เลอาจะได้รับความเคารพนับถือจากประธานคานเพราะสามีของเธอครั้งนี้ อย่างไรก็ตามเธอไม่แม้แต่จะมองไปที่เธอด้วยซ้ำ เธอแค่เดินไปหาเลซี่ราวกับว่าเธอไม่ได้ยินคำพูดจากเลอาเลย
“รองเลซี่ คุณได้ทำสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีอย่างมากในนามของธนาคารคราวนี้! ฉันไม่มั่นใจจริง ๆ ว่าจะขอบคุณอย่างเหมาะสมได้อย่างไรดี!” ประธานพูดอย่างตื่นเต้น
“เกิดอะไรขึ้นคะ ประธานคาน?” เลซี่ถาม เธอเดาได้พอควรว่าเรื่องนี่เกี่ยวกับอะไร แต่เธอก็ยังคงถามออกมาอยู่ดี
“ฮ่าฮ่า…เอาล่ะ จำกลุ่มการค้าเมย์เบอร์-ฉันหมายถึง ดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ปได้ไหม? บริษัทที่ฉันอยากจะร่วมงานด้วยมาตลอด? ฉันมักจะคิดเสมอว่าฉันคงไม่มีวันได้ทำงานกับพวกเขาเพราะสถานะของฉัน ฉันไม่แม้แต่จะมั่นใจด้วยซ้ำว่าบริษัทที่เล็กที่สุดของพวกเขาจะอยากร่วมงานกับพวกเราไหม!”
“แต่อย่างไรก็ตาม! คุณจัดการได้รับความเชื่อถือจากบริษัทสามสิบแห่งภายใต้ชื่อของพวกเขา คุณยังได้เซ็นสัญญาทางการเงินมากกว่าหกสิบฉบับกับพวกเขา และตัวเลขก็ยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ! ฉัน…ฉันไม่แม้แต่จะมั่นใจด้วยซ้ำว่าตอนนี้จะทำอะไร!”
ประธานคานไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกช็อก เลซี่ก็ช็อกพอ ๆ กันเหมือนกัน
เธอคิดว่าเจอรัลด์อาจจะเพียงสามารถติดต่อหนึ่งหรือสองบริษัทภายใต้ชื่อของพวกเขาได้แต่เมื่อคิดว่าเขาให้ความเชื่อถือบริษัทถึงสามสิบแห่งและสัญญาทางการเงินมากกว่าหกสิบฉบับนั้นกับเธอแล้วก็?
โอ้ พระเจ้า!
ด้วยเหตุการที่พลิกผันนี้ เธออาจจะไม่ได้ดำรงแค่ตำแหน่งรองในคราวนี้ ใช่ไหม?
“ยังไงซะ ฉันมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่าพวกเราจะเซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการกับพวกเขาในวันพรุ่งนี้ ตามปกติแล้วคุณจะต้องมากับฉัน แต่อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งปัจจุบันของคุณไม่เหมาะกับคุณอีกต่อไปแล้ว ฉันต้องคุยกับผู้บริหารระดับสูงและตอนนี้คุณจะเป็นรองประธานสำรอง เลนนอนจะเกษียณในเดือนหน้าและเมื่อเขาจากไปแล้ว คุณก็จะได้รับตำแหน่งของเขา! เนื่องจากว่าตำแหน่งผู้อำนวยการก็จะว่างลงเช่นกัน คุณจะมีทั้งสองตำแหน่งในช่วงเวลานี้!”
“สำหรับตอนนี้ แค่กรอกแบบฟอร์มทั้งสองตำแหน่งของผู้อำนวยการและรองประธานก่อน ฉันจะอนุมัติคำร้องขอในภายหลังเอง!”
“ฉัน-ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ประธานคาน! ขอบคุณสำหรับการไว้วางใจในตัวดิฉันนะคะ!”
เลซี่ตื่นเต้นมากจนเธอน้ำตาแทบจะไหลออกมาได้
เมื่อประธานคานจากไปแล้ว เลซี่ไม่ว่ารู้ว่าจะทำยังไง เธอรู้สึกได้ถึงการจู่โจมของอารมณ์ในขณะนั้น
ทันทีทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงแก้วแตกเป็นเสี่ยง ๆ
แก้วของเลอาตกแตกอยู่บนพื้น ใบหน้าของเธอซีดเซียวและมือของเธอก็ยังคงแข็งทื่อราวกับว่าเธอยังคงถือแก้วอยู่ เธอตกอยู่ในอาการช็อก
“นี่…นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน? เรื่องพวกนี้เป็นไปได้อย่างไรกัน?” เลอะพึมพำกับตัวเองด้วยความไม่เชื่ออย่างสุด ๆ
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคู่แข่งของเธอในที่สุดจะแซงหน้าเธอไปได้! เลอาเป็นผู้นำมานานแล้วแต่กระนั้น จู่ ๆ เลซี่ก็ได้เลื่อนขั้นให้อยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่าเธอมาก! มันไม่ใช่บางอย่างที่เลอาจะสามารถรับมันได้อย่างใจเย็น!
“ยินดีด้วยค่ะ รอง-ฉันหมายถึง รองประธานเลซี่!” หนึ่งในพนักงานกล่าวขึ้นมา ทุกคนที่อยู่ในสำนักงานจึงเริ่มปรบมือกัน
เอ่อ ทุกคนแต่ยกเว้นเลอา เลซี่มองไปที่เลอาก่อนจะยิ้มอย่างมีชัยชนะ
ทันทีทันใดหลังจากนั้น เธอก็โทรหาเจอรัลด์
“เฮลโล? เจอรัลด์? ฉันต้องการจะขอบคุณเธอเป็นส่วนตัว เพราะเพื่อนของเธอ ตอนนี้ฉันถึงได้เป็นรองประธาน! ฉันต้องการจะเลี้ยงอาหารเธอเมื่อเธอว่าง เจอรัลด์! แน่นอนเธอต้องมาให้ได้นะ โอเคไหม?” เลซี่กล่าวออกมาเสียงดังเป็นพิเศษเพื่อที่คน ๆ นั้นจะสามารถได้ยินเธอได้
“แน่นอนครับ ป้าเลซี่!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาพยักหน้าให้กับปลายสายของอีกด้าน
หลังจากเธอวางสาย เธอก็มองไปที่เลอาที่จ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เบิกกว้าง
“คุณ…ใครช่วยคุณนะ? คุณบอกว่าเขาชื่ออะไรนะ?”
ใบหน้าของเลซี่ซีดเซียวราวกับแผ่นกระดาษขณะที่เธอถามขึ้นมา