เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 495
เลือดบนนิ้วของอู่คงหลิงหยดลงบนพื้น
ลู่ฝานดึงกระบี่หนักของตัวเองออกมา
อู่คงหลิงมองลู่ฝาน พูดอย่างเย็นชาว่า “บอกฉันมา นายทำลายวิชาถึงวิญญาณได้ยังไง คนระดับต่ำกว่าแดนปราณดินลงไป ไม่มีใครสามารถทำลายวิชาถึงวิญญาณของฉันได้”
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “นั่นเพราะเธอมั่นใจเกินไป คุณอู่คงหลิง เป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย แต่กล้าอยู่ในเมืองตงหวาอย่างสง่าผ่าเผย กล้ามากจริงๆ เธอต้องรู้ว่าแค่ตอนนี้ฉันออกไปป่าวประกาศ เธอจะโดนนักบู๊ที่รักความยุติธรรมล้อมโจมตี”
ใบหน้าของอู่คงหลิงไม่มีความหวาดกลัว “คุณชายก็มั่นใจเกินไปเหมือนกัน บอกว่าฉันฝึกวิชาชั่วร้าย ต้องมีหลักฐานสิ บนตัวฉันมีออร่าชั่วร้ายเหรอ”
ลู่ฝานพูดว่า “อย่าบอกนะว่าที่เธอใช้เมื่อกี้ไม่ใช่วิชาชั่วร้าย”
อู่คงหลิงยิ้มออกมา “เมื่อกี้ฉันใช้วิชาเหรอ”
อู่คงหลิงมองลู่ฝานอย่างยียวน
แต่ทันใดนั้นเธอตกใจกับการกระทำของลู่ฝาน
ลู่ฝานไม่ใช่คนชอบพูดไร้สาระ ในเมื่ออู่คงหลิงไม่ยอมรับ ลู่ฝานก็ไม่เกรงใจแล้ว
ลู่ฝานง้างมือฟันกระบี่ลงไปโดยไม่ลังเล
เกิดเสียงดัง ตัวของอู่คงหลิงเหาะไปที่มุมห้องราวกับเทเลพอร์ตไป
ส่วนกระบี่ของลู่ฝาน ฟันลงบนพิณของอู่คงหลิงจนแตกเป็นชิ้นๆ
อู่คงหลิงมองลู่ฝานอย่างตกตะลึง จากนั้นกัดฟันพูดว่า “นายกล้าทำลายพิณของฉัน”
ลู่ฝานแบกกระบี่แล้วพูดว่า “มีคนจะจัดการฉัน ฉันไม่เกรงใจเธออยู่แล้ว”
อู่คงหลิงหน้าซีดเพราะการกระทำก้าวร้าวของลู่ฝาน
เห็นลู่ฝานมีเหตุผลเต็มที่ที่จะพูดได้เต็มปากเต็มคำ อู่คงหลิงตะโกนเสียงดังว่า “ฉันแค่อยากค้นหาเขตวิถีของนาย สัมผัสวิถีบู๊ในหัวสมองนาย นายจะตอบโต้รุนแรงแบบนี้ทำไม”
ลู่ฝานตอบรับแล้วพูดว่า “เมื่อกี้เธอสร้างดินแดนแห่งความเพ้อฝันใส่ฉัน แค่เผื่อค้นหาเขตวิถีของฉันเหรอ แต่ขอโทษด้วยนะ คนอย่างฉันรังเกียจที่คนอื่นเข้ามาค้นหัวสมองของฉันที่สุด”
เมื่อพูดเช่นนี้ ตัวของลู่ฝานมาโผล่ข้างอู่คงหลิงเหมือนผี
ราวกับอู่คงหลิงคิดไม่ถึงว่าลู่ฝานจะเร็วขนาดนี้ เธอช็อกอยู่ครู่หนึ่ง
หมัดของลู่ฝานโจมตีลงบนท้องอู่คงหลิง
พลังหมัดอันแข็งแกร่งเข้าไปในร่างกายอู่คงหลิง แต่จู่ๆ มีแสงสีดำกะพริบบนผ้าปิดหน้าของอู่คงหลิง
ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังหมัดที่ตัวเองปล่อยออกไป โดนผ้าปิดหน้าดูดเข้าไปจนหมด
อู่คงหลิงรีบเว้นระยะห่างกับลู่ฝาน
ยื่นนิ้วทั้งห้าออกมา ใช้ปราณก่อตัวเป็นพิณ
พลังปราณพุ่งออกมา กลายเป็นสายพิณตรงหน้าอู่คงหลิง
แน่นอนว่าลู่ฝานไม่มีทางให้โอกาสอู่คงหลิงลงมืออีก แววตาของลู่ฝานเป็นประกาย
ทันใดนั้นอู่คงหลิงเอามือกุมหัวแล้วร้องออกมา
ลู่ฝานก้าวเข้ามาข้างหน้า ซัดหมัดไปฆ่าอู่คงหลิง
ทันใดนั้น อู่คงหลิงเอานิ้วแตะไปที่ตันเถียนของลู่ฝาน
พลังประหลาด กลายเป็นค่ายกลผนึก ต้องการจะผนึกตันเถียนของเขาไว้
นี่มันล่วงเกินคนที่มีความสามารถเหนือกว่าตัวเองชัดๆ ลู่ฝานไม่ต้องพูดอะไร เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นมา
“ฮ่าๆ มีคนเอาของมาให้อีกแล้ว”
ทันใดนั้น ค่ายกลที่อู่คงหลิงเพิ่งก่อตัวขึ้นมา โดนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรแย่งไป
อู่คงหลิงที่ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี โดนหมัดของลู่ฝานอีกครั้ง
แต่พลังหมัดยังคงโดนผ้าปิดหน้าของอู่คงหลิงดูดไปหมด
ผ้าปิดหน้าผืนนี้ มีความประหลาด!
อู่คงหลิงถอยหลังกรูดๆ เหงื่อไคลไหลลงจากหน้าผาก