บทที่ 247 นรกบนดิน
ในเมืองเอกของคลับพักผ่อนของโลกบาดาล
พุ่งกระฉูด！
เลือดกระฉูดออกมา จนมีเลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจนสาดใส่เครื่องเคลือบที่ขาวสะอาด เลือดสดที่ไหลออกมานั้นทำให้เกิดควันขาวขึ้นมา
พรวด！
บนบันไดชั้นสองนั้น มีมือปืนอีกคนหนึ่ง แต่กลับเป็นลูกน้องที่ล้มลงบนพื้นตั้งแต่ยังไม่ได้ยิงปืนออกมาเลยแม้แต่น้อย แล้วก็ล้มลงมาจากบันได
บันไดในตอนนั้นเอง มีซากศพจำนวนมากที่ตัวยังอุ่นๆนอนระเกะระกะอยู่นานแล้ว ถ้านับเพียงคนบนชั้นหนึ่ง ก็มีอย่างน้อยสามสิบคนที่ต้องหลับตาไปตลอดกาล คาวเลือดคละคลุ้งนั้นไหลไปตามพื้น จนสะสมเลือดเป็นแอ่งเล็กๆ ราวกับว่าศพกองกันมากมาย ส่วนเลือดก็ไหลเป็นสายน้ำ
โลกบาดาลในตอนนี้ มันเป็นเหมือนนรกบนดิน ที่ทำให้หนาวจนขนหัวลุกไปเลยล่ะ!
พุ่งกระฉูด！
เย่เทียนเอาดาบคมกริบในมือแทงเข้าไปที่หน้าอกของลูกน้องด้านหน้าด้วยแววตาเย็นชา เมื่อผลักลูกน้องที่ค่อยๆหมดลมหายใจไปนั้น ก็รีบพุ่งพรวดเข้าไปที่ชั้นสาม！
อันที่จริง ดาบคมกริบในมือของเย่เทียนนั้น มันเป็นเพียงที่ตะไบเล็บเท่านั้น
ตอนที่กำลังทะลุทะลวงไปถึงสนามที่สิบแปดแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะใช้แรงมากเกินไปหรือเปล่า เลยทำให้เล็บของเขาหักเลยทีเดียว
แม้จะเป็นเพียงสิ่งของที่เบาบางและธรรมดาเช่นนี้ แต่เมื่อมาอยู่ในมือของเย่เทียนแล้ว มันก็เป็นอาวุธสังหารทรงพลังเลยล่ะ！
ในโถงที่ชั้นสามของคลับพักผ่อนของโลกบาดาลนั้น มันมีคนถึงห้าคนที่กำลังรออยู่
คนที่นั่งอยู่ตำแหน่งสูงสุดนั้นเป็นชายฉกรรจ์วัยกลางคนที่มีแววตาเย็นชา ที่คอของเขานั้นมีรอยของตะขาบยาวราวๆเจ็ดเซนติเมตร หน้าตาเหมือนกับจูยิ่วฟานไม่น้อย และเป็นหัวหน้าของเซิ่งเหอเซิ่งที่ชื่อจูยิ่วถิง！
แต่ด้านหลังของจูยิ่วถิง กลับมีคนใส่แว่นกรอบทองคนหนึ่งยืนอยู่ และมีชายสง่าไว้เคราแพะ เขาคือเสนาธิการของเซิ่งเหอเซิ่ง
ชายที่เหลือสามคนที่ยืนอยู่ตรงกลางนั้น เดาได้ไม่ยากว่าพวกเขาคือจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามของเซิ่งเหอเซิ่ง！
ทั้งสามคนนั้นดูไร้อารมณ์ ราวกับว่าไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ทั้งเนื้อทั้งตัวนั้นมีออร่าของความตายอยู่
ตอนที่เย่เทียนปรากฏตัวขึ้นมานั้น แววตามืดดำของพวกเขานั้นมีแววขึ้นมา รอเพียงเสียงกริ่งของจูยิ่วถิงเท่านั้น พวกเขาก็จะเข้าจู่โจมเลยทันที！
“แล้วก็จะเป็นคนสุดท้ายด้วย”
เย่เทียนเบ้ปาก ก่อนจะเล่นที่ตะไบเล็บในมือที่ถูกย้อมไปด้วยสีเลือดสด พลางพูดด้วยความอาฆาต “ที่มาวันนี้ เมืองเอกจะต้องไม่มีเซิ่งเหอเซิ่งอีกต่อไป！”
เมื่อพูดจบ เขาก็ขี้เกียจจะพูดอะไรกับจูยิ่วถิงต่อ เท้ายึดมั่น ก่อนจะปรี่เข้าไปหาจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามอย่างรวดเร็วราวปีศาจ
ซวา！
ที่ตะไบเล็บปกติธรรมดานั้นมันมีความเย็นยะเยือกที่ไม่ปกติออกมา ในเวลาอันสั้นนั้น มันได้ตัดแขนของจอมพลออกไปเรียบร้อยแล้ว
ในตอนนั้นเอง จอมพลอีกสองคนกลับมาล้อมเขาเอาไว้แล้ว จอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามใช้กลยุทธ์สามเหลี่ยมในการล้อมเย่เทียนเอาไว้ตรงกลาง ก่อนจะตีวงของเขาให้แคบลง
จอมพลที่ถูกตัดแขนไปนั้นมีสีหน้าปกติ ไม่มีความประหลาดใจไปเลย ราวกับว่าดาบที่ลงไปเมื่อครู่นั้นมันเป็นเพียงรอยยุงกัดเท่านั้น ไม่ได้เจ็บคันอะไรเลย
สวบๆ！
ยังไม่ทันรอให้เย่เทียนขยับอะไร จอมพลด้านหลังทั้งสองก็เดินเข้ามาด้านหน้า ก่อนจะต่อยเข้าไปที่ท้ายทอยของเย่เทียนเต็มแรง
ส่วนจอมพลที่อยู่ด้านหน้านั้นก็ลงมือเร็วปานสายฟ้า ก่อนจะเตะไปที่เย่เทียนอย่างไม่ออมแรง
เร็ว！
จอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามไม่ได้มีออร่าของนักบู๊ออกมาเลยแม้แต่น้อย แต่ความเร็วนั้นกลับเร็วจนถึงที่สุด！
ถึงกระนั้น ความเข้ากันของทั้งสามนั้นดีมาก เหมือนจะรู้ใจกันเป็นอย่างดีเลยล่ะ
เพียงแต่ว่า พวกเขาจะเข้ากันได้ดีมากแค่ไหน เย่เทียนก็ไม่มีทางใส่ใจเหมือนเดิม
ผ่าง！
คัมภีร์หวงในร่างกายของเย่เทียนนั้นเปิดออกทันที ก่อนจะมีพลังอันแกร่งกล้าออกมาจากตัว จนทำให้ทั้งสามคนนั้นเกือบจะถูกพัดปลิวไป！
แต่ทว่า ฉากนี้กลับไม่ได้ทำให้คนในเหตุการณ์แปลกใจอะไรเลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่รู้ว่าเย่เทียนเป็นคนทลายสนามทั้งสิบแปดอย่างไม่หยุดหย่อน พวกเขาก็เดาออกแล้วว่าเย่เทียนนั้นไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน อย่างต่ำๆก็ต้องเป็นนักบู๊ระดับเหลืองชั้นต่ำ！
ถึงอย่างไร หนิงหยวนก็เป็นนักบู๊ระดับเหลืองและชั้นต่ำ แต่เขากลับยังแพ้ให้กับเย่เทียน นี่มันเดาได้ไม่ยากเลย
จากนั้น จอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามก็สบตากัน ก่อนจะปล่อยหลังอันแข็งแกร่งออกมาจากเรือนร่างพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
สิ่งที่ทำให้เย่เทียนตกใจก็คือ พลังของพวกเขาทั้งสามคนนั้นเมื่อเอามารวมกัน มันรวมกันเป็นพลังที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก！
เย่เทียนขมวดคิ้วเป็นปมขึ้นมาทันที ถ้าเกิดแยกจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามออกมา อันที่จริงก็เป็นเพียงแดนเหลืองระดับกลางคนหนึ่งและระดับเหลืองชั้นต่ำอีกสองคน
พลังของทั้งสามคนในตอนนั้นเมื่อเอามารวมกัน กลับทำให้มันไปถึงระดับดำชั้นสูงจนน่าตกใจ
หลังจากที่ตกอกตกใจกันแล้ว เย่เทียนก็เหมือนจะคิดอะไรออก มุมปากก็ยิ้มขึ้นมาอย่างไม่แยแส
“วิชารวมพลังเหรอ？งั้นก็ให้ฉันดูหน่อยสิว่าพวกคุณมีดีแค่ไหน！”
เมื่อพูดจบ เย่เทียนก็ไม่ถอยแต่ยังเข้าสู้ เขาวาร์ปเข้าไปหาด้านหน้าของจอมพลทันที
หมัดที่รวมพลังเอาไว้ก็ต่อยไปอย่างเต็มแรง จนเกิดเป็นมวลกระเพื่อมของอากาศ ก่อนจะเกิดเป็นคลื่นออกมาเป็นระลอกๆ
ปัง！
จอมพลน่าสงสารที่ยืนอยู่ด้านหน้าเย่เทียน และมีกำลังเพียงแค่แดนเหลืองระดับกลางเท่านั้น ยังไม่ต้องพูดถึงการหยุดยั้ง เพียงแค่การตอบสนองยังไม่ทันเลยล่ะ
เขาเพียงแค่คิดว่ามันมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นที่หน้าอกเป็นอย่างมาก มันรู้สึกเหมือนถูกบิดอยู่ด้านในลึกลงไปเกินต้าน
บูม！
แต่ทว่า ช่วงที่ทนความเจ็บปวดได้ราวๆสามวินาที สีหน้าของจอมพลคนนั้นก็เปลี่ยนไป เรือนร่างทั้งตัวก็ระเบิดออกจากภายใน
เลือดสดคาวคลุ้ง และเนื้อเป็นชิ้นๆกระจายไปทั่วห้องโถง มันคาวเป็นอย่างมาก！