เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 385
ชายหน้าผีหันหัวกลับมา
หยางเฟิงสีหน้าเย็นชา ต่อยไปที่เขาหนี่งหมัดแรงๆ
หมัดนี้ของหยางเฟิง ไม่สามารถต้านได้!
ชายหน้าผีรีบหันตัวกลับ จับไปทางที่หมัดของหยางเฟิง
ตูม!
เสียงดังมาก
ทันใดนั้น
ทั้งสองแยกจากกัน
ชายหน้าผี ถอยหลังไปสามก้าว เลือดเต็มปาก เกือบจะพุ่งออกมา!
ชั่วขณะ
ในใจเขา มีความคิดหนึ่ง นั่นก็คือ——หนี!
เขารู้ว่า ตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฟิงเลย
ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อ เกรงว่าคนที่จะตายจะเป็นตัวเอง!
ขณะที่ชายหน้าตาผีถอยหลัง ก็จับตัวเหอเซิ่งหงเอาไว้
เหอเซิ่งหงในเวลานี้ สีหน้ามึนงง!
เขาคิดไม่ถึงว่า แม้แต่ผู้คุมกฎสิบก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฟิง
หยางเฟิงนี้ เป็นสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่!
ไม่รอให้เหอเซิ่งหงตอบสนอง
เขาก็ถูกชายหน้าผีจับขึ้นมาทั้งคน
ชายหน้าผีหันหัวมา จ้องไปที่หยางเฟิงแล้วพูด “ไอ้น้อง ฉันจำแกไว้แล้ว! รุกรานกุ่ยเหมินฉัน ต่อไปนี้บนสวรรค์หรือบนพื้นก็จะไม่มีใครช่วยแกได้ทั้งนั้น!”
พูดแบบนี้เสร็จ
ชายหน้าผีจับตัวเหอเซิ่งหงไว้ จากไปอย่างรวดเร็ว หายตัวไปจากที่เดิม!
“ตามมันไป!”
ลั่วเจิ้นตงดูถึงตรงนี้ รีบตะโกนเรียก
ทันใดนั้น กลุ่มพลทหารที่มีอาวุธครบชุดพุ่งไป
แต่ความเร็วของชายหน้าผีนั้นเร็วเกินไป
พวกเขาตามไม่ทันเลย!
สำหรับหยางเฟิง บนใบหน้าเผยสีหน้าที่คิดหนักอยู่
เขาไม่ได้ไปตามชายหน้าผี
เพราะเขารู้ว่า อะไรเรียกว่าศัตรูที่มาถึงหมดหนทางแล้วถูกข่มเหงจนเกินไป ก็จะสู้กลับอย่างสิ้นหวัง!
ชายหน้าผีคนนี้ ปรากฏตัวมากะทันหันเกินไป!
และความสามารถแข็งแกร่ง!
สามารถต้านทานหนึ่งหมัดของตัวเองโดยไม่ตาย!
ต้องรู้ว่า หมัดของหยางเฟิง เคยฆ่าปรมาจารย์ใหญ่นับไม่ถ้วนของประเทศศัตรูด้วยหมัดเดียว!
หรือว่า……
คนคนนี้จะเป็นปรมาจารย์ใหญ่ที่อยู่บนจุดสูงสุด?
หรือ……
เก่งกว่าปรมาจารย์ใหญ่?
เป็นผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์เหมือนกับตัวเอง?
ชั่วขณะหนึ่ง ในดวงตาของหยางเฟิง เผยสีหน้าหนักแน่นที่เห็นได้ยาก
สักครู่หนึ่ง
ลั่วเจิ้นตงนำคนกลับมาด้วย
เขาพูดด้วยสีหน้าอับอาย “ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยไร้ความสามารถ เหอเซิ่งหงหนีไปกับชายหน้าผีแล้ว!”
นำพลทหารที่มีอาวุธครบชุดหลายร้อยนาย ไปไล่ตามคนที่บาดเจ็บทั้งสอง แต่กลับกลับมาด้วยความล้มเหลว!
จำเป็นต้องพูดว่า ตอนจบแบบนี้ทำให้ลั่วเจิ้นตงหงุดหงิดมาก
เวลาเดียวกัน เขาก็เกรงกลัวมาก
เขากลัวว่าถ้าหยางเฟิงโกรธ จะลากเขาลงจากตำแหน่งผู้ว่าการเมืองกาสิโนเลย!
ถึงแม้เขาจะเป็นสมาชิกระดับสูงของราชสำนัก ผู้ว่าการเมืองกาสิโน เป็นทูตแห่งนครหนึ่ง!
แต่ลั่วเจิ้นตงรู้ดีอยู่แล้ว
แค่หยางเฟิงพูดมาหนึ่งคำ
ผู้ว่าการเมืองกาสิโนอย่างเขา ก็ต้องลงจากตำแหน่งโดยดี!
หยางเฟิงเหลือบมองลั่วเจิ้นตง พูดอย่างเคร่งขรึม “ช่างเถอะ! พวกนายตามไม่ทันเขาหรอก! คนคนนี้ เป็นผู้แข็งแกร่งมาก!”
ก่อนหน้านี้ หยางเฟิงเคยต่อสู้กับชายหน้าผี
เขารู้ว่า ชายหน้าผี ซ่อนความสามารถและทักษะไม่แสดงให้ใครเห็น เป็นศัตรูแข็งแกร่งที่เจอได้ยากจริงๆ!
เพียงแค่ลั่วเจิ้นตงและคนอื่นๆอยากจะจับเขาได้ มันเป็นแค่ความฝันจริงๆ!
เห็นหยางเฟิงไม่ได้โทษอะไร
ลั่วเจิ้นตงถอนหายใจด้วยความโล่งอก คิดอะไรบางอย่าง
เขาถามด้วยความเคารพ “ท่านแม่ทัพ ตอนนี้เหอเซิ่งหงหนีไปแล้ว ควรจะทำยังไงต่อไป?”
หยางเฟิงยิ้มเบาๆ “ริบทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเหอ มอบให้แก่คลังสมบัติของรัฐ เวลาเดียวกันขจัดกองกำลังพื้นที่สีเทาในเมืองกาสิโน รวมถึงกาสิโนใหญ่ต่างๆด้วย พวกนี้คงไม่ต้องให้ฉันสอนนายนะ!”
“แล้วก็……ฉันหวังว่าจะไม่มีอะไรที่ไม่สบายใจเกิดขึ้นระหว่างที่ริบทรัพย์สมบัติของตระกูลเหอนะ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนาย!”
คำพูดพื้นบ้านพูดได้ดี เงินทองทำให้ใจคนหวั่นไหว
ตระกูลเหอที่ทรัพย์สมบัติเยอะขนาดนี้
ในขั้นตอนการริบทรัพย์ คงหนีไม่พ้นคนบางส่วนหวั่นไหว
แล้วกล้าเสี่ยงที่จะทำอะไรเพื่อสิ่งนี้!