ตอนที่ 303 : คนไร้อารยธรรมมีอยู่ทุกที่จริงๆ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

ตอนที่ 303 : คนไร้อารยธรรมมีอยู่ทุกที่จริงๆ

ประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์นั้นอยากจะร้องไห้ด้วยความคับข้องใจ!

เป็นไปได้ไหมว่ามีคนที่ทรงพลังคอยแอบช่วยอยู่ข้างหลัง?

ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าพวกนักลงทุนพวกนี้คิดอะไรอยู่?

ประธานบริษัทที่แอบเข้ามาสอดแนมความลับของบริษัทอื่นพอถูกจับแล้วผู้คนก็ต่างชื่นชมว่า เขาทุ่มเท? ขยัน? สร้างประโยชน์ให้กับบริษัท?

พระเจ้าN
ประธานกัดฟันและลุกขึ้นมา “ไม่! ฉันเองก็จะปีนกําแพงด้วย!”
ผู้บริหารของบริษัทเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์ “???”

นี่มันสถานการณ์อะไรกัน?

ประธานคุณตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรอ?

ดวงตาของประธานเป็นประกายก่อนจะพูดออกมาว่า “ใช่แล้ว ฉันเองก็จะปีนกําแพงของเหล่ยถิงมอเตอร์! ตั้งแต่นี้ฉันจะปีนกําแพงขึ้นๆลงๆ! ต่อให้โดนจับสักสองสามวันก็ยังคุ้ม!”

เมื่อผู้บริหารไปฟัง

มีเหตุผล!

ตกตะลึง!

“ท่านประธาน ท่านฝากครอบครัวของท่านไว้กับพวกเราทุกคนได้เลย! ผมขอเคารพคุณในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง!” “ท่านประธาน ทําตามที่ท่านต้องการได้เลย!”

“ท่านประธาน ผมจะจับบันไดของท่านเอง!”

“ท่านประธาน นี่คือเสื้อแจ็คเก็ตครับ สวมไว้จะได้ไม่ถูกสุนัขกัด!”
หลังจากนั้นประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์ก็เริ่มไปปีนข้ามกําแพง

ผลก็คือ

เขาถูกจับและส่งไปที่สถานีตํารวจ

ตํารวจในตอนนี้ก็ได้แต่ปวดหัว

ตัวเองก็เป็นถึงประธานบริษัท ทําไมถึงต้องมาตะเกียกตะกายปืนข้ามกําแพงด้วย?

ตัวเองเบื่อมากนักหรือยังไง?

พวกเขาทําการฝากขังเพื่อรอการดําเนินคดี
เหม่ยจือจือประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์ ก็ถูกส่งไปเข้าเรือนจําพร้อมกับในของเขาที่คิดว่ามูลค่าหุ้นของเขานั้นคงกําลังพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

แต่ใครจะรู้ –

วันรุ่งขึ้น ทนายความของเขาก็วิ่งเข้ามาด้วยความโกรธและเริ่มรายงาน

“เป็นยังไงบ้าง ถึงขีดจํากัดการซื้อขายรายวันหรือยัง?”

“มันไม่ขึ้นไปเลยครับแต่มันลง!”

ทนายความร้องไห้แล้วพูดออกมาว่า “นักวิเคราะห์ในตลาดหุ้นนั้นต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า นี่ถือเป็นขาลงครั้งใหญ่เลย!”

ประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์โกรธจนปอดแทบระเบิด “นี่มันไม่ยุติธรรมเลย! เขาปืนกําแพงของฉันแต่ทําไมมูลค่าหุ้นของเขากลับขึ้น! แล้วทําไมพ่อถึงเวลาที่ฉันทํามั่ง ทําไมมันถึงไม่เป็นแบบนั้น!”

ทนายความหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนจะส่งให้เขา
เมื่อประธานไปดูแล้วก็ต้องตะลึง

เขานั้นได้ขึ้นไปอยู่บนการค้นหายอดนิยมและโถวเกี่ยวนั้นก็ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้เอาไว้ด้วย

ประธานบริษัทเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์นั้นได้ ทําตามประธานเหล่ยถึงในการปีนข้ามกําแพง ทําไมถึงเป็นข้อเสียของเขา!”

ข้อเสียที่ 1 [เลียนแบบคู่แข่งโดยที่ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แสดงว่าประธานคนนี้เป็นคนที่ไม่มีความคิด ได้แต่เพียงลอกเลียนแบบคนอื่นเท่านั้น]

ประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์ “…”

ข้อเสียที่ 2 โรู้ว่าผิดกฎหมายแต่ก็ยังไม่เคารพกฎหมาย! เขานั้นหวังใช้การปีนกําแพงเข้าในการเพิ่มราคาหุ้น นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าประธานคนนี้ไร้ศีลธรรม!]

ประธานกลอกตาด้วยความโกรธ

ข้อเสียที่ 3 [การปีนกําแพงเข้ามาใช้คนช่วย ซึ่งหมายความว่าประธานคนนั้นมีร่างกายที่แข็งแรง ปกติแล้วเขาคงไม่ออกกําลังกาย! เขาคงจะใช้ชีวิตด้วยความหยิ่งและฟุ่มเฟือย!]

ประธานแทบจะล้มลงไปกับพื้น

ข้อเสียที่ 4 [ประธานคนนี้ถูกต้องสงสัยว่าจงใจทําผิดกฎหมายเพื่อทําการบิดเบือนราคาหุ้น เขาสมควรถูกลงโทษอย่างรุนแรง!]

ประธานของเซาท์ไชน่าอิเล็กทริกส์กลอกตา!

อีกนิดเดียวฉันจะโมโหจนตายแล้ว!

นี่มันไม่ยุติธรรม!

ทําไมกัน?

เขาก็ปีนกําแพงเหมือนกันแต่ทําไมผลถึงต่างกันขนาดนี้!

“ฮ่าๆๆๆษม”

ในเวลานี้เองเหล่ยฮวาซานนั้นก็หัวเราะอย่างร่าเริง

ในตอนนี้เขานั้นได้มาพบเจียงเฉินแล้ว!

เขารู้สึกขอบคุณมาก!

เขาโค้งคํานับเจียงเฉินแล้วพูดออกมาว่า “ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ คิดไม่ถึงเลย น้องชาย ฉันคิดไม่ถึงจริงเลยว่านายจะเหมือนกับเทพพระเจ้าขงเบ้ง! ฉันเพียงทําตามที่นายพูดบริษัทเหล่ยถึงมอเตอร์ ของฉันก็พ้นจากวิกฤติ! และคู่แข่งของฉันก็เป็น ฝ่ายที่ไปยืนแทนที่ฉัน!”

“น้องชาย ฉันชื่นชมนายจริงๆ”

“ดังนั้น!”

ดวงตาของเหล่นฮวาซานเป็นประกายและพูดออกมาว่า “น้องชาย นายมีความสามารถ! นายไปทําอาชีพทําธุระมันไม่คู่ควรกับความสามารถของนาย ทําไมนายไม่มาทํางานในบริษัทของฉันล่ะ ฉันจะให้ตําแหน่งรองประธานกับนายเงินเดือน 1 ล้านต่อปี! เป็นยังไงบ้าง?”

เดิมที่เขานั้นคิดว่าเจียงเฉินนั้นจะต้องรู้สึกขอบคุณและตอบตกลงเขาทันที
แต่ใครจะรู้ –

พระเจ้ากลับไม่เล่นด้วย!

เจียงเฉินขมวดคิ้ว “เข้าร่วมกับบริษัทของคุณ? เงินเดือนต่อปี 1 ล้าน? ลืมมันไปเถอะ! ผมต้องการแค่คําชม 5 ดาว!”

ปัก!
เหล่ยฮวาซานล้มลงกับพื้น!

ฉันเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่โต มองตําแหน่งรองประธานให้พร้อมกับเงินเดือนกว่า 1 ล้านต่อปี แต่เขากลับไม่ต้องการและต้องการแค่คําชมระดับ 5 ดาว!

เจียงเฉินเร่ง “เร็วเข้า!”

เหล่นฮวาซานทําอะไรไม่ถูก เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดให้ 5 ดาวกับเจียงเฉิน

เขายังรู้สึกงงและถามออกมา

“ใช่แล้ว นายรู้ได้ยังไงว่าโถวเกียวจะลงข่าวแบบนั้น เข้าข้างฉันแต่ก็จัดการคู่แข่งของฉันในเวลาเดียวกัน ทําไมวิธีเดียวกันถึงได้แตกต่างกันมากขนาดนี้?”

“ฉันมักจะรู้สึกอยู่ตลอดว่าเหมือนมีคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่ใครกันที่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง?”

เมื่อได้ยินแบบนั้นเจียงเฉินก็ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
ก็ในเมื่อ [โถวเกี่ยว] มันเป็นของฉันเองนี่!

ดังนั้นการจัดการแค่นี้มันก็แค่เรื่องง่ายๆ!

แต่เรื่องแบบนี้สําหรับเจียงเฉินแล้วการไม่พูดออกไปนั้นจะดีกว่า
เจียงเฉินลดหมวกลงก่อนจะโบกมืออย่างสง่างามแล้วก็จากไป!
เหลือทิ้งไว้เพียงเหล่ยฮวาซานที่กําลังนั่งอยู่คนเดียวด้วยความสับสน

เจียงเฉิน “ทุกวันนี้การทําธุระไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ต้องรู้วิธีการควบคุมรอกตกปลา อินเทอร์เน็ต และตลาดหุ้น”

เจียงเฉินเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วเปิดตลาดหุ้นอย่างเงียบๆ ปรากฏว่าวันนี้ราคาหุ้นของเหล่ยถึงมอเตอร์อยู่ที่ 312 หยวนต่อหุ้น!

สําหรับหุ้น 500 ล้านหุ้นที่เจียงเฉินซื้อมาตอนนี้ มีเพียงแค่ 130 ล้านหุ้นเท่านั้นที่ยังขายไม่ออก

และจากการคาดการณ์ของเจียงเฉินแล้วหุ้นทั้งหมด 500 ล้านตัวนั้นจะสามารถขายได้หมดในวัน
มาคํานวณกันเถอะ

ราคาซื้อ 103 หยวนและขายที่ 302 หยวน!

กําไรรวม 1 พันล้าน!

เพียงแค่ 2 วัน แต่กลับสามารถทํากําไรถึง 1 พันล้าน!

ความจริงแล้วเจียงเฉินนั้นใช้เหล่นฮวาซานเป็นเครื่องมือในการสร้างโมเมนตั้มของข่าวบนอินเทอร์เน็ต

ดังนั้นเมื่อทําสําเร็จแล้วเขานั้นก็จะได้ประโยชน์ถึงสามข้อด้วยกัน
ข้อที่หนึ่ง : ความนิยมของโถวเดียวนั้นสูงมากขึ้น!

ข้อที่สอง : สร้างเงินได้หนึ่งพันล้าน!

ข้อที่สาม : ได้ส่งเหล่นฮวาซานที่พยายามหลอกตัวเองไปอยู่ที่สถานีตํารวจสองวัน!

แต่อย่างไรก็ตามมันก็ช่วยบรรเทาวิกฤตของเหล่ยถึงมอเตอร์ของเหล่ยฮวาซานได้จริงๆ

ดังนั้นในทางทฤษฎีแล้วเขาควรจะขอบคุณแจ้งเห็นจริง
หลังจากทํากําไรได้อย่างมหาศาลเจียงเฉินนั้นก็มีความสุขมาก
การทําธุระยังคงดําเนินต่อไป เจียงเฉินเริ่มมองหาคําข้อที่น่าสนใจ
[เฮ้ คนทําธุระ วันนี้ฉันจะไปสัมภาษณ์ มาช่วยฉันสัมภาษณ์ที]

เจียงเฉิน “…”

บ้าอะไรกัน?

ช่วยสัมภาษณ์? มันจะไปช่วยกันได้ยังไง?

มันก็ควรเหมือนกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ใช่หรอ?

แต่ว่าฉันหล่อมากนะ ฉันจะแกล้งเป็นเขาได้งั้นหรอ?

เจียงเฉินกําลังปวดหัว

ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็มาถึงชั้นล่างของสถานที่สัมภาษณ์

หญิงสาวที่อยู่หน้าประตูเมื่อเห็นเช่นในเครื่องแบบก็รีบโบกมือทันที

“อ้าว พี่ชาย ทางนี้!”

“??? ผู้หญิง?”

เจียงเฉินยิ่งสับสนขึ้นไปอีก สาวน้อย ฉันจะช่วยเธอสัมภาษณ์ เป็นยังไง?
หญิงสาวพูดมาว่า “พี่ชาย พี่ชายต้องขึ้นไปสัมภาษณ์ก่อนฉันแล้วก็จําคําถาม แล้วมาบอกฉันอีกทีหนึ่งและหลังจากนั้นจะขึ้นไปสัมภาษณ์”
“แบบนี้เองสินะ ง่ายมาก!”

เมื่อเจียงเฉินได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้ได้ทันทีว่านี่เป็นงานที่ง่ายมาก
จากนั้นเขาก็ถอดเครื่องแบบให้เหลือชุดธรรมดาๆที่ปิดบังร่างกายที่สมบูรณ์แบบของเขาเอาไว้!

“ยังไงก็เถอะ พี่ชาย สถานีสัมผัสก็คือไปช่วงดีไซน์ ชั้น 17 อย่าไปผิดล่ะ…. แล้วก็ งานนี้รับเพียงแค่ตําแหน่งเดียวเท่านั้น อย่าสัมภาษณ์จนผ่านนะ”
“ได้เลย! ไม่ต้องห่วง!”

เจียงเฉินทําท่าทางก็จะเดินขึ้นไปชั้นบน

ในเวลานี้เองที่ชั้น 17 ไปชวงดีไซน์

ห้องทํางานของประธาน

ประธานกําลังสั่งคนสองคนจริงจังให้ทําการแขวนรูปภาพขนาดใหญ่ไว้บนผนัง

“ระวังอย่าให้ภาพออกมาแตกนะ!”

“ภาพนี้มีความสําคัญมาก!”

มันเป็นภาพหมู่

มันเป็นภาพล่าสุดที่เขานั้นได้เข้าร่วมงานแต่งงานของตระกูลหยาง หยางเฟิง) และเขานั้นก็ได้ถ่ายรูปหมู่กับบุคคลที่ร่ํารวยและมีอํานาจคน

อื่น!

ถ้าเจียงเฉินได้มาเห็นภาพถ่ายนี้ เขานั้นก็จะพบ ว่าคนที่อยู่ตรงกลางของภาพหนึ่งก็คือตัวเอง!

“ท่านประธานคะทําไมต้องแขวนภาพนี้ไว้กลางออฟฟิศด้วยคะ? คุณชอบ รูปนกอินทรีย์ตอนกําลังสยายปีก” มากที่สุดไม่ใช่หรอคะ?” เลขามองภาพถ่ายหมู่แล้วถามประธานด้วยความสงสัย
ประธานหัวเราะออกมา

“เธอไม่เข้าใจหรอก แม้ว่า รูปนกอินทรีที่กําลังสยายปีก” นั้นจะเป็นสิ่งที่ฉันชอบจริง แต่มันก็ไม่สามารถช่วยธุรกิจของฉันได้ แต่เธอเห็นอะไรในภาพนี้ไหม ผู้คนที่อยู่ในความมีทั้งหมดพวกเขาต่างก็เป็นคนรวยกันทั้งนั้น!

ประธานาธิบดีที่คนคนหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าของรูปถ่ายหมู่ “คนนี้ก็คือคุณเฉียนตง เขาก็คือคนที่ร่ํารวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้… ลองดูสิและดูการจัดตําแหน่งของฉัน”

เลขามองไปที่รูปก่อนจะพบว่าประธานของเธอนั้นอยู่ที่ขอบของรูปพอดี
ในภาพหมู่ประธานของเธอนั้นเหมือนกับน้องชายตัวเล็กๆเท่านั้น

เลขาสาวอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!

ประธานของตัวเองก็มีทรัพย์สินเกินกว่า 1 พัน ล้านแล้วนะ! ทําไมเขาถึงกลายไปเป็นเหมือนน้องชายในรูปนี้ได้?

แสดงว่าคนในรูปนี้ร่ํารวยๆกันทุกคนอย่างงั้นหรอ?

ในเวลานี้เอง ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็เดินเข้ามา 3 “ท่านประธาน นี่คือข้อมูลพนักงานที่คุณต้องการสําหรับไตรมาสนี้…”

“ไปกันเถอะ” ประธานพูดออกมาโดยที่สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ภาพถ่าย

เมื่อเห็นว่าประธานให้ความสําคัญกับภาพนี้มาก ผู้จัดการฝ่ายบุคคลนั้นก็อดไม่ได้ที่จะมองดูสักสองสามครั้ง

“หือ…” จู่ๆ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็อุทานออกมา ชี้ไปที่บุคคลที่อยู่ตรงกลาง “นี่คือคนที่ร่ํารวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้ คุณเฉียนดงไม่ใช่หรอ?”
ประธานพยักหน้า “ใช่ เขาเอง”

“ปรากฏว่าเป็นเขาจริงๆด้วย…” หลังจากมองอยู่นาน ผู้จัดการฝ่ายบุคคลนั้นก็พบว่าในนั้นมีผู้นําทางด้านธุรกิจที่มีชื่อเสียงอยู่หลายคน

ทันใดนั้น สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่สวมหน้ากากที่อยู่ถัดจากเฉียนตง มหาเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้

เมื่อมองดูการจัดลําดับของรูปหมู่แล้ว ดูเหมือนว่าความสําคัญของคนๆนี้จะไม่แพ้กับเฉียนตงเลย!

หรือจะให้พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือสถานะของชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะสูงมากพอๆกับบุคคลที่ร่ํา รวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้!

“มันเป็นไปได้ยังไงกัน”

“นี่คือคนที่ร่ํารวยที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้เลยนะ!”

ผู้จัดการฝ่ายบุคคลรู้สึกราวกับเกิดพายุขึ้นมาในใจของเขา

“ท่านประธานครับ นี้คือใครกันครับ?” ผู้จัดการฝ่ายบุคคลถามด้วยความสงสัย

ประธานส่ายหัว “ฉันรู้เพียงแค่ว่าชื่อของเขาคือ คุณเจียง ฉันไม่รู้เลยว่าเขาเป็นคนยังไง แต่คนรวยรอบๆตัวเขา ต่างก็เคารพเขากันมาก ซึ่งแน่นอนว่าตัวตนของเขานั้นคงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!”

ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็ได้ก้าวออกมาจากลิฟต์ และมาที่แผนกต้อนรับของบริษัท

สาวสวยที่อยู่แผนต้อนรับเมื่อเห็นเจียงเฉิน เธอก็ต้องปิดปากของเธอด้วยความตกตะลึง

“พระเจ้า! เทพบุตร!”

เจียงเฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย

“สวัสดีครับ ผมมาเพื่อสัมภาษณ์งาน”

“สวัสดีค่ะ ฉันจะรีบลงทะเบียนให้คนเดี๋ยวนี้เลย” สาวสวยที่แผนกต้อนรับหน้าแดง หัวใจของเธอนั้นเป็นเร็วขึ้น หลังจากที่ลงทะเบียนเสร็จอย่างรวดเร็ว เธอก็พาเที่ยวเชิญเข้าไปในบริเวณสํานักงาน

โหมดความหล่อยังถูกเปิดอยู่ต่อเนื่อง

เพื่อนร่วมงานหญิงทุกคนต่างหันมาสนใจ!

“พระเจ้า! ผู้ชายอะไรหล่อได้ขนาดนี้!”

“หล่อมาก!”

ใบหน้าของเฉินนั้นเต็มไปด้วยความหล่อเหลา พวกเธอนั้นต่างก็หลงใหลกับมัน

เมื่อพวกเธอรู้ว่าเจียงเฉินนั้นมาเพื่อสัมภาษณ์ งานพวกเธอก็ตื่นเต้น
“ว้าว ว้าวยังไงก็ต้องติดให้ได้!”

“ยังไงเขาก็ต้องมาเป็นเพื่อนร่วมงานกับเราให้ได้!”

“ผู้ชายหล่อๆแบบนี้ ไม่ควรปล่อยให้หลุดออกไป!”

เจียงเฉินถูกนําไปที่ห้องประชุมขนาดเล็กที่อยู่ด้านข้างแผนต้อนรับ และขอให้จียงเฉินนั่งดื่มชา หล่ออย่างเงียบๆ

ไม่นาน ด้านนอกห้องประชุมนั้นก็เต็มไปด้วย เพื่อนร่วมงานหญิง และพนักงานหญิงจากแผนกอื่นที่ได้ข่าวมา

เนื่องจากห้องประชุมนั้นถูกกั้นเอาไว้ด้วยก็จบ และมีการปิดเฉพาะส่วนตรงกลางด้วยพลาสติกเท่านั้นเพื่อป้องกันมองเข้าไปข้างใน แต่ก็ยังพอสามารถมองเข้าไปได้อยู่ดี

เหล่าผู้หญิงที่เข้ามาห้อมล้อมอยู่ข้างนอก มองเข้าไปข้างในแล้วก็น้ําลายไหลออกมา

“(จ)ะ เทพบุตรของฉัน! หล่อมาก!”

“ฉันกําลังมีความรักแล้ว! ฉันกําลังมีความรัก!”

“ฉันจะประกาศว่าเขาเป็นสามีของฉัน!”

“ออกไป! เขาเป็นของฉันต่างหาก!”

เกือบจะได้ตบตีกัน!

เจียงเฉินไม่ได้สนใจมากนักเพราะเขาเคยชิ นกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว
แค่หลอกกันไปก็เหมือนกับได้ทําบ้าไปแล้ว!
ในเวลานี้เอง ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็เดินออกมา จากห้องทํางานประธานและขมวดคิ้วทันทีเมื่อ เห็นกลุ่มพนักงานหญิงที่รวมตัวกันอยู่รอบๆ

“ทําอะไรกันอยู่ อุ้งานกันหรือยังไง!”

ตะโกนออกมา!

เหล่าพนักงานหญิงพากันแยกย้ายออกไป ทันที!

ไม่นานผู้จัดการฝ่ายบุคคลนั้นก็รู้ว่ามีชายหนุ่มรูปงามมาสัมภาษณ์งาน แล้วก็ยังพบว่าพนักงานหญิงนั้นต่างก็พากันหมกมุ่นกับความหล่อของผู้สัมภาษณ์

เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที! เนื่องจากผู้จัดการฝ่ายบุคคลนั้นเคยพยายามไล่จีบพนักงานสาวสวยเหล่านี้ แต่พวกเธอนั้นก็เมินเฉยและเย็นชาต่อเข้ามาตลอด

แต่ตอนนี้สาวสวยที่เย็นชาพวกนั้นกลับมาค้างนมา!

ผู้จัดการฝ่ายบุคคลโกรธขึ้นมาทันที!

ในใจเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่า

“มาสัมภาษณ์ใช่มั้ย! นับตั้งแต่ที่นายก้าวเข้ามkในบริษัทนี้ นายก็พลาดไปแล้ว!”

ภายใต้ความหึงหวง เขาตัดสินใจที่จะตบหน้kเจียงเฉินด้วยความอิจฉาริษยา