มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 505
ชายหนุ่มที่หล่อเหลาและหญิงสาวสวย ๆ อย่างน้อยสี่สิบคนต่างก็อยู่ที่นั่นกันแล้ว กำลังรอที่จะได้สัมภาษณ์กัน
ขณะที่เขาเดินไปทางห้องสัมภาษณ์ เขาก็เดินผ่านพื้นที่สำนักงานห้องหนึ่ง
ผู้หญิงจำนวนมากทำงานอยู่ที่นั่นและทุกครั้งที่พวกเธอเห็นผู้ชายหล่อ ๆ ก้าวออกมาจากลิฟต์ พวกเธอก็จะพูดกระหืดกระหอบกันอย่างอึกทึก และทำเหมือนราวกับว่าพวกเธอไม่เคยเห็นผู้ชายในชีวิตนี้มาก่อนงั้นแหละ
เจอรัลด์บอกได้เลยว่ามีเสียงหืดหอบเบา ๆ อย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาก้าวออกมาจากลิฟต์ เมื่อเทียบกับผู้ชายที่ก้าวออกมาถัดไป เขาไม่มีเสน่ห์มากขนาดเลยจริง ๆ เหรอ?
เขาจึงอดไม่ได้ที่จะสบถเล็กน้อยในใจเขา
“ให้ตายเถอะ คนที่สามสิบแปดอยู่นี่แล้ว! วันนี้พวกเขาจะจ้างเพียงแค่สองคนเท่านั้นดังนั้นทำไมพวกเราจำนวนมากมายขนาดนี้ถึงมาสัมภาษณ์กันล่ะ?!”
เสียงนี้มาจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ยังคงนับจำนวนคนที่พวกเขาต้องแข่งด้วยต่อไป เอาตามตรง มันค่อนข้างทำให้ใจห่อเหี่ยวกัน
“เฮ้ ดูผู้ชายคนนั้นสิ เขามาคนเดียว! เขาคิดจริง ๆ เหรอว่าเขาจะได้งานนี้ตามเกณฑ์ของเขาอย่างเดียว?”
“ใช่ไหมล่ะ? นอกเหนือจากรูปลักษณ์ที่หล่อเหล่านิด ๆ ของเขาแล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นที่น่าดึงดูดเกี่ยวกับเขาเลย! ฉันไม่แม้แต่จะคิดว่าเขาสามารถเทียบได้กับคนหล่อที่พวกเราเห็นเมื่อครู่ก่อนด้วยซ้ำ!”
“จริงด้วย! มันคงดีกว่าสำหรับเขาที่จะออกไปตอนนี้ซะเพื่อที่จะได้ไม่ทำให้พวกเราเสียเวลาไปมากกว่านี้กัน!”
เหล่านี้คือ สิ่งที่ผู้ถูกสัมภาษณ์ชายที่กำลังรออยู่ที่นั่นพูดกันเมื่อพวกเขาเห็นเจอรัลด์
เอาตามตรงพวกเขากำลังรู้สึกกดดันด้วยเหมือนกัน พวกเขาส่วนใหญ่มาเป็นกลุ่ม และเพราะการแข่งขันทั้งหมดนั่น พวกเขาบางคนจึงอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยกันอย่างไม่สุภาพเพื่อทำให้ตัวเองใจเย็นลง
เจอรัลด์แค่สูดหายใจเข้าลึก ขณะที่เขาฟังคำสบประมาทและคำเยาะเย้ยของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ตอบสนองใด ๆ เลย ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็รู้ว่าจุดประสงค์ของเขาที่นี่ในวันนี้คืออะไร
ขณะนั้นเอง ประตูลิฟต์ก็เปิดออกและผู้หญิงตัวสูงคนหนึ่งก็ก้าวออกมา เธอดูสูงอย่างน้อยถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซ็นติเมตร
เธอมีผมยาวสีม่วงแดง และนิ้วมือที่เรียวสวย แม้แต่ผิวของเธอก็ขาวสวยอย่างมาก
เธอให้ความรู้สึกของภาพลักษณ์และภาวะอารมณ์ที่ดีมากเช่นกัน! ช่างเป็นเทพธิดาที่งดงามอะไรอย่างงี้!
คล้ายกับคนอื่น ๆ เธอเดินไปทางห้องสัมภาษณ์พร้อมกับกองเอกสารในมือ
เมื่อเธอเข้ามาใกล้ หญิงสาวส่วนใหญ่ที่นั่นจึงเงียบลงกันทันที ผู้ชายส่วนใหญ่กลับตรงกันข้าม พวกเขาจ้องมองเธอด้วยหัวใจในดวงตาของพวกเขา
แม้แต่เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เธอ เธอสวยมากขนาดนี้ ถ้าเขาจะเปรียบเทียบอย่างใจจริงละก็ ความสวยของเธอนั้นก็เทียบเท่ากับของกีย่า
“เฮ้ หวัดดี คนสวย มานี่เพื่อสัมภาษณ์เหรอครับ? มันช่างเป็นความบังเอิญที่ดีมากอะไรอย่างงี้ที่พวกเราได้พบกัน! ถ้ามันไม่เป็นการสะดวกมากเกินไปสำหรับคุณละก็ คุณช่วยเพิ่มผมในวีแชทขอบคุณได้ไหมครับ? คุณรู้ไหม พี่เขยของผมก็ทำงานในบริษัทนี้ในผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายจัดหาคน!” หนึ่งในผู้ถูกสัมภาษณ์ที่หล่อกว่าพูดขึ้นมาขณะที่เขาเดินไปหาเธอ
“ขอบใจนะ แต่ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้นหรอกค่ะ” หญิงสาวคนนั้นกล่าว ขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ หน้าแดงขึ้นมาอย่างเขินอาย
“ไม่มีความจำเป็นต้องกลัวไปหรอกครับ คุณรู้ไหม? เพราะคุณมีภาวะอารมณ์ที่ดีเช่นนี้ ผมเชื่อว่าคุณจะเหมาะกับเกณฑ์การรับสมัครอย่างแน่นอน! พวกเขาจะจ้างผู้ชายและผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้นในช่วงเวลานี้ ดังนั้นผมจึงยิ่งกว่ามั่นใจว่ามันจะเป็นพวกเราสองคนที่จะได้รับการจ้างในท้ายที่สุด เช่นนั้นทำไมไม่เพิ่มผมในวีแชทเพื่อที่พวกเราจะได้ทำความรู้จักกันให้เร็วขึ้นไงล่ะครับ?” ผู้ชายคนนั้นตอบขณะที่เขายังคงตื้อเธอต่อไป
เจอรัลด์สามารถรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนั้นมีความมั่นใจมากแค่ไหนเมื่อเขากล่าวไปแบบนั้น เขาจึงอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าจดหมายแนะนำของเขาในวันนี้จะไร้ประโยชน์หรือไม่
เห็นได้ชัดว่าผู้ถูกสัมภาษณ์ไม่ใช่หญิงสาวประเภทง่าย ๆ แต่เพราะผู้ชายคนนั้นเอาแต่ตื้อเธอต่อหน้าผู้คน เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเพิ่มเขาในวีแชท สิ่งนี้ทำให้ผู้ชายคนอื่น ๆ รู้สึกอิจฉามาก
“เอาล่ะ สงบกันหน่อยทุกคน ตอนนี้พวกเราจะอ่านชื่อของพวกคุณจากรายชื่อ! ถ้าคุณอยู่ที่นี่ โปรดขานรับ ‘ค่ะ/ครับ’ ด้วย! หลังจากนั้น คุณก็เข้าไปในห้องสัมภาษณ์ได้ คนแรก จาเรด คลอคฟอร์ด!”
ขณะนั้นเอง ผู้ถูกสัมภาษณ์ที่หล่อเหล่าก่อนหน้านี้และเจอรัลด์ก็ตะโกนขึ้นว่า ‘ครับ’ ในเวลาเดียวกัน
บรรยากาศกลายเป็นเงียบลงอย่างน่าอึดอัดในตอนนั้นขณะที่ทั้งเจอรัลด์และผู้ชายคนนั้นมองกันและกัน
“นี่อะไรกัน? สองคนมีชื่อเหมือนกันเหรอ? เกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน?”
จากนั้นผู้ช่วยหญิงคนนั้นก็เดินไปหาเจอรัลด์ เห็นได้ชัดจากการกระทำของเธอ ว่าจาเรด คลอคฟอร์ดรู้จักผู้ช่วยจัดหาคนทุก ๆ คน ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เดินผ่านเขาไปและตรงไปหาเจอรัลด์ ขณะที่เธอมองเอกสารของเจอรัลด์ เธอก็ยกคิ้วขึ้น
“ชื่อของคุณคือเจอรัลด์ คลอฟอร์ดไม่ใช่เหรอ? คุณพยายามที่จะทำให้ตัวเองขายขี้หน้าอยู่หรือเปล่าเนี่ย? ทำไมถึงขานตอบ เมื่อมันไม่ใช่ชื่อของคุณที่ฉันตะโกนเรียกด้วยล่ะ?”