ตอนที่ 312 : เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน?
หลังจากดื่มเหล้าไปสามแก้ว
เจียงเฉินก็ขอตัวไปห้องน้ําเพื่อทําธุระ
ออกมาจากห้องน้ํา
ในจังหวะที่เขาเดินเลี้ยวออกมาก็เดินเข้าไปชนกับใครบางคน
“อ๊ะNNN”
เสียงของผู้หญิงดังออกมา
เจียงเฉินหันไปมองและพบว่าเขาชนเข้ากับ หญิงสาวน่ารักที่มีคะแนน 80 คะแนน
“อาNNN เจ้านาย!!” ตอนแรกหญิงสาวดูหงุดหงิดเล็กน้อย แต่หลังจากที่เธอพบว่าเขาคือเจียงเฉิน เธอก็ต้องร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะปิดปากของเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ
ตื่นเต้นจัง!!
พระเจ้า ฉันได้เดินชนเจ้านายด้วย!
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและร้อนแรง
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ “คุณเป็นใคร?”
หญิงสาวพูดออกมา “ฉันเป็นพนักงานของโรงแรมผางอู่ค่ะ!”
เจียงเฉินเข้าใจได้ทันที
ปรากฏว่าเป็นพนักงานของเขาเอง
“เจ้านาย ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ?”
“แน่นอน”
แชะ
ถ่ายรูปเสร็จแล้ว
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็สังเกตุเห็นหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่กําลังซ่อนตัวอยู่
มันดึงดูดความสนใจของเจียงเฉินทันที
ฉีต้วนในตอนนี้กําลังกระวนกระวาย พระเจ้า ฉันมาเจอกับเจ้านายได้ยังไงกัน?
จบแล้ว!
เมื่อเธอคิดถึงเรื่องน่าอายครั้งก่อน เธอนั้นบอกว่าเจ้านายนั้นตามจีบเธอก็ไม่ติด ตอนนี้ในใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
อะไรกัน…
ไม่สิ ครั้งก่อนฉันแต่งหน้าหนาขนาดนั้น เจ้านายน่าจะจําฉันไม่ได้
“ฮีตัวน เธอชอบเจ้านายมากไม่ใช่หรอจะซ่อนตัวไปทําไม?” เพื่อนของเธอดึงเธอออกมา
“เปล่า ไม่มีอะไร อะแฮ่ม ฉันตื่นเต้นไปหน่อยที่ได้เจอเจ้านายสุดหล่อ” ฉีต้วนพยายามแก้ตัว
เจียงเฉินนั้นจําเธอได้ในทันที เธอในตอนนี้ เหมือนกับในรูปถ่ายนั้นทุกประการ รูปร่างหน้าตาของเธอตอนนี้ดูดีกว่าตอนแต่งหน้าครั้งก่อนมาก
อย่างไรก็ตามมุมปากของเจียงเฉินก็กระตุก
“คนสวย ผมเคยเจอคุณมาก่อนรึเปล่า?”
ฉีต้วนพูดอย่างรวดเร็ว “ไม่ค่ะ ไม่” เจียงเฉินยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “จริงหรอ? เราไม่เคยเจอกันมาก่อนงั้นหรอ? ทําไมคุณถึงดูคุ้นหน้าจังนะ?”
ฉีต้วนรู้สึกผิด “ไม่ค่ะ ไม่เคยเจอเลยจริงๆค่ะ!”
มันจบแล้ว ดูเหมือนเจ้านายจะจําฉันได้!
แกล้งทํา?
ฮีม ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่!
ด้วยเหตุนี้เอง เจียงเฉินเลยหยิบโทรศัพท์ที่ฉีต้วนลืมไว้ออกมา
“อ๊ะ ดูเหมือนว่าครั้งก่อนเราจะเจอกันที่ร้านอาหารนะ…”
เพื่อน “นี่มันโทรศัพท์ของฉีต้วนไม่ใช่หรอ ฉันเป็นคนให้เคสนี้กับเธอเอง…
ไม่สิ ฉีต้วน เธอไม่ได้บอกฉันว่ามันพังไปแล้วหรอ?”
ฉีต้วน “…”
อยากจะร้องไห้ออกมา
โดนเพื่อนสาวหักหลัง!
เจียงเฉินแกล้งทําเป็นประหลาดใจ “อ่าว มันเป็นของเธอเองหรอ?”
ฉีต้วนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “มันไม่ใช่ของฉันค่ะ ไม่ใช่ของฉันจริงๆ”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ไม่ใช่ของคุณงั้นสินะ งั้นก็ลืมมันไปเถอะ งั้นผมขอเอาไปก็แล้วกัน…”
แล้วก็เดินจากไป
ฉีต้วนร้องไห้ออกมาและมองดูโทรศัพท์มือถือของเธอที่ซื้อมือในราคาเจ็ดแปดพันค่อยๆหายไป และยังไม่รวมถึงข้อมูลสําคัญมากมายภายในนั้น
ในเวลานี้เองเพื่อนสาวของเธอก็โพสต์รูปลง แวดวงเพื่อน
“ว้าว วันนี้ฉันโชคดีมากมาทานอาหารค่ําแล้ วก็เจอกับเจ้านายพอดี ฉันมีความสุขมากเลย!! [รูป] [รูป] [รูป] Na”
ในไม่ช้าก็มีความคิดเห็นที่เต็มไปด้วยความอิจ ฉาถล่มเข้ามา
ในอีกด้านหนึ่ง
ฟานเหม่ยอิงบิดเอวของเธอเข้าไปในห้อง [สมถะ] ด้วยท่าทางที่คิดว่าตัวเองสวย
“สวัสดีค่ะ คุณวอร์เรน คุณเควิน ฉันคือฟานเหม่ยอิงเจ้าของบริษัทยิ่งเค่อ…”
วอร์เรน “…”
เควิน “…..”
มองหน้ากัน
นายรู้จักเธอด้วยหรอ?
ไม่รู้จัก!
เควินพยักหน้า “ผมต้อขอโทษด้วย เราไม่รู้จักคุณ ช่วยออกไปด้วย”
ฟานเหม่ยอิงยิ้มและขยิบตา “โอ้ คุณเควิน คุณไม่รู้จักฉันหรอ? แต่ว่าตอนนี้ฉันเตรียมของขวัญมาให้พวกคุณสองคนแล้ว”
ปรบมือ
จากนั้นเลขาของเธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางสองใบ
ข้างในเต็มไปด้วยเงินใบละ 1 ล้าน!
เงินเต็มไปหมด!
ฟานเหม่ยอิงนั้นเป็นคนเรียบง่ายและหยาบคาย การทํางานของเธอนั้นเรียบง่ายแต่ก็หยาบคายมาก เพราะเธอนั้นใช้เงินแก้ปัญหาทุกอย่าง!
วางกระเป๋าเงินลงบนโต๊ะ!
เปิด!
ฑนบัตรสีแดงปรากฏต่อหน้าคนทั้งสอง!
ที่ผ่านมาวิธีนี้ไม่เคยพลาด! พวกเขาจะต้องตกอยู่ภายใต้อํานาจการโจมตีของเงิน!
แต่ถ้ามันไม่ได้ผลเธอก็ไม่ลังเลที่จะใช้สาวงามในบริษัทของเธอ
ผลลัพธ์…
วอร์เรนมองเธอด้วยความดูถูก ฉากแบบนี้เขา ไม่เคยเห็นมาก่อน รองประธานบริษัทระดับโลกที่มีมูลค่า 1 แสนล้านจะสะเทือนด้วยเงินแค่ 1 ล้าน? เธอบ้ารึเปล่า?
เควินพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “นี่คุณหมายความว่ายังไง?”
ฟานเหม่ยอิงพูดออกมา “โอ้ ประธานเควิน อย่าเย็นชากันเลย ฉันแค่ต้องการเป็นเพื่อนกับพวกคุณ…”
ในเวลานี้เองก็มีเสียงปรบมือดังมาจากข้างหลัง
“ฮ่าๆๆ – เยี่ยมมาก ฉันเห็นหมดแล้วล่ะ!” เสียงหัวเราะดังออกมา
ฟานเหม่ยอิงหันกลับไปมองด้วยความรู้สึกรําคาญ
ปรากฏว่า….เป็นเจ้าบ้านั่น!
คนทําธุระที่ทําให้เธอต้องกิน!
เมื่อเห็นเจียงเฉินยิ้มออกมา
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันที “ได้ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าแกจะกล้ามาปรากฏตัวต่อหน้าฉัน!”
เจียงเฉินหัวเราะออกมา “ทําไมผมจะไม่กล้า?”
ฟานเหม่ยอิงเยาะเย้ย “นายไม่เห็นหรอว่าที่นี่ คือที่ไหน?! คนทําธุระตัวเล็กๆแบบแก แค่มื้อเดียวคงต้องทํางานเป็นสิบวันแล้วมั้งถึงจะพอ…โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว นายมาที่นี่เพื่อหลอกล่อคนใหญ่คนโตใช่ไหม?! ดูเหมือนว่านายไม่อยากจะยอมแพ้ให้กับชีวิตของตัวเองก็เลยมาหาโอกาศกับคนใหญ่คนโตงั้นสินะ!”
คําพูดที่เต็มไปด้วยความหยาบคายนั้นก็ทําให้วอร์เรนและเควินต้องขมวดคิ้ว
รุ่นน้องจากมหาลัยของเจียงเฉินเองก็รู้สึกโกรธไปด้วย
เจียงเฉินโบกมือตรงจมูกของเขา “ผมจําได้ว่าวั้นนี้คุณกินอไป และผมก็อยากจะบอกว่าตอนนี้ทั้งห้องเหม็นกลิ่นอ็มากเลยนะรู้ไหม…”
“แก!!!”
ฟานเหม่ยอิงระเบิดด้วยความโกรธ ตอนแรกเธอนั้นก็แค้นเจียงเฉินมากอยู่แล้วและตอนนี้ยัง มาถูกเขาเยาะเย้ยอีกเธอจะทนได้ยังไง!
“ฮิม ตายให้ฉันเถอะ!”
ฟานเหม่ยอิงพยายามเอาเล็บของเธอเข้าไปข่วนเจียงเฉิน
เจียงเฉินหลบไปด้านข้างและด้วยความที่เธอน นอ้วนเกินกว่าที่จะหยุดทัน เธอก็เข้าไปกระแทกกับประตูไม้ของห้องอย่างแรง
“กรี๊ด”
เธอโกรธมาก
เธอพยายามไล่ตามเจียงเฉิน
และในเวลานี้เองเฉียวซินก็ออกมาขวางทาง
“ไปให้พ้น!”
เธอผลักเฉียวซินที่เป็นหญิงสาวอ่อนแอล้มลงไปกับพื้นจนมีแผลเลือดไหลออกมา
“รุ่นน้อง!”
เจียงเฉินโกรธขึ้นมาทันทีเขาหันไปหาฟานเหม่ยอิงหญิงที่น่ารังเกียจก่อนจะถีบเธอออกไป
ในเวลานี้เอง ในที่สุดพนักงานของจิงซินเหลียนก็เข้ามาจับตัวของฟานเหม่ยอิงที่กําลังคลั่งเอาไว้
“เธอโอเคไหม?” เจียงเฉินช่วยเฉียวซินลุกขึ้นมา
“ฉัน…” เฉียวซินสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเจียงเฉินที่อยู่ใกล้เธอมาก มันทําให้หัวใจของเธอนั้นแทบทะลุออกมาจากหน้าอกของเธอ ใบหน้าของเธอนั้นแดงไม่ต่างจากลูกพีช วอร์เรนและเควินก็โกรธจัด!
เดิมที่พวกเขานั้นต้องการที่จะให้ความบันเทิงกับเจียงเฉินแต่กลับมีคนเข้ามาวุ่นวาย!
วอร์เรน “เกิดอะไรขึ้นกับร้านของพวกคุณ! พวกคุณปล่อยให้คนนอกเข้ามาในห้องส่วนตัวของพวกเราได้ยังไง!”
เควิน “พวกเราต้องการคําอธิบาย!”
ผู้จัดการร้านรีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเหงื่อที่เต็มตัว
เมื่อเขาเห็นเควินเขาก็จําอีกฝ่ายได้ทันที
ปวดหัว!!
นี่คือประธานของเมอร์เซเดส เบนซ์ และเครือข่ายความสัมพันธ์ของเขานั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสู้ด้วยได้!
ในเวลานี้เองก็มีคนเดินเข้ามา
รองประธานฟาน!
เมื่อเห็นว่าฟานเหม่ยอิงกําลังถูกจับตัวเขานั้นก็ต้องตกตะลึง
“ประธานฟาน เป็นอะไรไปครับ!?
โกรธ!
เขาชี้นิ้วไปที่ผู้จัดการร้านอาหารและพูดออกมา “เกิดอะไรขึ้นกับนาย! ทําไมถึงไปจับประธานจาง! นายรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร? เธอคือเจ้าของลิ้งเค่อเอ็กซ์โป! นายจับเธอแบบนี้ได้ยังไง ปล่อยเดี่ยวนี้!”
ใบหน้าของผู้จัดการร้านเต็มไปด้วยความเย็นชาและดูถูกเหยียดหยาม
อึ้งเค่อเอ็กซ์โป?
ขอโทษด้วยฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้!
“ฉันไม่ได้ถาม!”
“ฟังนะ ฉันคือรองประธานของธนาคารหัวเซียสาขาเมืองหลวง!”
ฟ้านเหมาเชิดหน้า!
คุกเข่าเลียเท้าฉันสิ!
ในฐานะประธานสาขาย่อย เขาจึงมีอํานาจและเงินมากมายและมีนักธุรกิจคอยประจบอยู่ตลอด ดังนั้นเขาจึงมีภาพจําว่าตัวเองนั้นเป็นคนที่สุดยอดมาก!
แต่ในเวลานี้เองหลังจากที่เจียงเฉินได้ยินแบบนั้น เขาก็มองไปที่ฟานเหมาอย่างเย็นชา
รองประธานของธนาคารหัวเซี่ย!
เจ้าหมูนี่เนี่ยนะ?
คนแบบนี้เป็นรองประธานได้ด้วยหรอ?
ไม่มีสายตาเอาเสียเลย!
เจียงเฉินกําลังจะแสดงตัวออกไปและสั่งสอนบทเรียนให้อีกฝ่าย แต่…
เควินพูดออกมา “รองประธษนของธนาคารหัวเซี่ยสินะ ฉันจะจําเอาไว้!”
ก่อนหน้านี้ธนาคารหัวเซียนั้นมีความสัมพันธ์ และการร่วมมือกับเมอร์เซเดส เบนซ์ และแน่นอนว่าจนถึงตอนนี้เมอร์เซเดส เบนซ์กับธนาคารหัวเซียนั้นก็ยังคงมีความสัมพันธ์กันอยู่
ฟานเหมามองไปที่เควินและหหรี่ตาลง “นายเป็นใคร?”
เควิน “ฉันคือประธานเมอร์เซเดส เบนซ์ประจําภูมิภาคจีน! เควิน บัลลัท!”
]
ใบหน้าของฟานเหมาเปลี่ยนไปทันที
เมอร์เซเดส เบนซ์!
หน้าซีด!
เขารีบก้มหน้าลง “ผมขอโทษจริงๆครับ คุณเควิน ผมขอโทษจริงๆ!”
ฟานเหมาก้มหน้าและขอโทษอย่างต่อเนื่อง
เจียงเฉินที่ได้เห็นฉากนี้ก็ยิ่งไม่พอใจยิ่งกว่าเดิม
เจ้าสารเลวนี้มันเป็นรองประธานของธนาคารหัวเซี่ยแต่กลับคุกเข่าให้คนอื่นง่ายๆ!
มันคือความอัปยศของธนาคาร!
เจียงเฉินได้ตัดสินโทษประหารอีกฝ่ายไว้ในใจของเขาแล้ว!
เจียงเฉินไม่ทนอีกต่อไป เขาแค่นเสียงเย็นชาออกมา ก่อนจะพาเฉียวซินออกจากห้องไป
“คุณเจียง คุณเจียง”
เมื่อวอร์เรนกับเควินเห็นเจียงเฉินเดินออกไป พวกเขาก็ไม่สนใจเรื่องในห้องต่อ พวกเขามองไปที่ฟานเหม่ยอิงและฟานเหมาเพื่อจดจําใบหน้า ก่อนจะถามเจียงเฉินออกไปอย่างรวดเร็ว
ทิ้งกลุ่มคนไว้ให้ตกตะลึงอยู่เบื้องหลัง
หนุ่มคนนั้นเป็นใคร?
สถานะของเขาสูงยิ่งกว่าประธานของเมอร์เซเดส เบนซ์งั้นหรอ?
ในที่สุดวอร์เรนกับเควินก็ตามเจียงเฉินออกมานอกร้านทัน
เควินพูดขอโทษอย่างต่อเนื่อง “คุณเจียง ผมต้องขอโทษจริงๆ ทั้งหมดมันเป็นความผิดของผมเองที่จัดการได้ไม่ดี”
เจียงเฉินโบกมือ “ไม่เป็นไร แต่แค่วันนี้เท่านั้น!”
หลังจากนั้นเขาก็ขึ้นรถพาเฉียวซินไปโรงพยาบาลทันที เพราะเธอนั้นได้รับบาดเจ็บดังนั้นการไปที่โรงพยาบาลเลยจะดีกว่า เพราะถึงยังไงผู้หญิงก็ไม่ควรที่จะมีแผลเป็น
วอร์เนรและเควินมองเจียงเฉินขับรถออกไป
“คุณเจียงหมายความว่ายังไง?”
“ผมก็ไม่รู้….แต่เห็นได้ชัดว่าคุณเจียงโกรธมาก!”
“ท่านประธานวอร์เรน ผมไปส่งรถให้คุณเจียง พรุ่งนี้เลยน่าจะดีกว่า!”
“ฉันก็คิดแบบนั้น!”
“ครับ ผมจะสั่งลูกน้องของผมทันที”