ไม่น่าแปลกใจที่นายน้อยของพวกเขาโดนใบสั่ง สองคนนั้นทำให้รถติด!
พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่านายน้อย ‘มิสเตอร์ภูเขาน้ำแข็ง’ จะทำให้รถติดเพราะจูบผู้หญิง!
อาห้าได้สติก่อนและกล่าวว่า “เร็วเข้า ลบวิดีโอ และตรวจสอบสัญญาณบนถนนใกล้ๆ บริเวณนั้นด้วย แล้วถ้ามีใครลงข้อความเกี่ยวกับเรื่องนี้บนโซเชียลมีเดีย ก็รีบลบออกเร็วๆ เลย”
แม้นายน้อยจะไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเอง แต่เฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุปจำเป็นต้องสนใจ หากพวกเขาไม่ลบข้อความพวกนั้น เฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุปจะได้พาดหัวข่าวพรุ่งนี้แน่ ‘มิสเตอร์ภูเขาน้ำแข็ง ประธานเฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุป กลายเป็นคนคลั่งรักไปแล้ว’
พระเจ้า! อาห้าเชื่อว่าหุ้นเฉียวต้องดิ่งลงสู่ระดับต่ำสุดหากมีข่าวแบบนั้น!
นอกจากนี้เฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุปยังอยู่ในช่วงเวลาวิกฤติ ศัตรูพร้อมจะเคลื่อนไหว หากคนเหล่านั้นสร้างปัญหาจากเรื่องนี้ นายน้อยจะต้องเจอเรื่องยุ่งยากมากมาย…
เขาไม่ได้ห่วงว่าเจ้านายจะกลัวเกรงเรื่องนี้ เขาแค่ไม่ต้องการให้คนพวกนั้นมีโอกาสข่มขู่เจ้านายโดยใช้คุณหนูเซียวเป็นเครื่องมือ หากนายน้อยถูกทำให้ระคายเคือง บางสิ่งที่น่าสะพรึงอาจเกิดขึ้น
จากที่อาห้ารู้จักนายน้อยมา นายน้อยจะแก้แค้นอย่างโหดเ**้ยมที่สุดอย่างแน่นอน หากเขาโกรธ!
…
ทางอีกด้านหนึ่ง เมื่อเฉียวเหลียงวางสายโทรศัพท์ ถังซีก็อดถามไม่ได้ว่า “ทำไมคุณถึงให้นามบัตรกับตำรวจจราจรไปล่ะ”
ในเมื่ออาห้าจัดการกับเรื่องนี้ได้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องให้นามบัตรเขากับตำรวจคนนั้น อาห้าจะลบวิดีโอทั้งหมดที่มีภาพเฉียวเหลียง จริงๆ แล้วเขาสามารถขับรถหนีไปได้เลยตอนที่ตำรวจกำลังเขียนใบสั่ง ถ้าเขาขับเร็วพอ เขาไม่จำเป็นต้องให้นามบัตรกับตำรวจเพราะนั่นจะเป็นหลักฐาน…
เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว “นั่นเป็นนามบัตรของรองประธาน”
“ฮะ?” ถังซีตะลึงงัน ประธานเฉียว ทำไมคุณถึงมีนามบัตรของรองประธานติดมาด้วย คุณแอบหลงรักเขาอยู่หรือเปล่า!
เฉียวเหลียงยิ้ม ลูบผมถังซี หักพวงมาลัยเปลี่ยนเลนแล้วอธิบายว่า “ช่วงที่ผ่านมารองประธานคนนั้นเงียบเกินไป ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เลยต้องหาอะไรสักอย่างให้เขาทำ”
“คุณก็เลยเอานามบัตรเขาติดตัวมาด้วย อย่างนั้นเหรอ” ถังซีถามพลางคิดอยู่ในใจ ถึงคุณจะอยากสร้างปัญหาให้เขา แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมีนามบัตรเขาติดตัวมาด้วยนี่
“ผมแค่ใส่ไว้ในกระเป๋า ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนี้จะได้ใช้ ผมคิดว่าถ้าตำรวจจราจรหาวิดีโอกล้องวงจรปิดไม่เจอ พวกเขาอาจประกาศทางออนไลน์ ผมควรหาอะไรให้เขาทำ เผื่อว่าตอนนี้เขาจะเผลอคิดไปว่าเขากำลังอยู่ดีมีสุข”
ถังซีเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดทันที เธอเลิกคิ้ว “สิ่งที่คุณทำอยู่ตอนนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับรองประธานคนนี้ใช่ไหม”
เฉียวเหลียงเปิดไฟเลี้ยว รถเปลี่ยนเลนและเลี้ยวเข้าไปจอดที่หน้าอาคารสำนักงานสามชั้น หลังจากขับมาประมาณสองร้อยเมตร “ถึงแล้ว”
เมื่อเห็นอาคารสำนักงานหลังนี้ ดวงตาถังซีก็เป็นประกายสดใส ลืมเรื่องที่เพิ่งถามเฉียวเหลียงเมื่อครู่ไปทันทีและลงจากรถ เมื่อเห็นว่ามีสัญลักษณ์ ‘เดอะควีน’ อยู่บนอาคาร เธอก็หันกลับไปมองเฉียวเหลียงด้วยความประหลาดใจ “คุณเช่าอาคารนี้ให้ฉันทั้งหลังเลยเหรอ”
เฉียวเหลียงลงจากรถ เมื่อเห็นรอยยิ้มอย่างพึงพอใจบนใบหน้าเธอ เขาก็ส่ายศีรษะ “ผมซื้ออาคารหลังนี้เพื่อเป็นการลงทุนในบริษัทคุณ คุณจ่ายเงินคืนให้ผมได้เมื่อธุรกิจของบริษัทคุณประสบความสำเร็จ หรือไม่ก็…”
ถังซีมองหน้าเขาภายใต้แสงอาทิตย์ ฉีกยิ้มกว้างอย่างสดใส “หรือไม่ก็อะไรคะ”
“หรือคุณจะใช้เป็นของหมั้นของผมก็ได้” เฉียวเหลียงรีบเดินเข้ามาหาแล้วกอดเอวเธอจากด้านหลัง วางคางบนไหล่เธอ มองไปยังอาคารสามชั้นที่อยู่ท่ามกลางตึกสูงระฟ้า ซึ่งได้รับการตกแต่งแล้วอย่างงดงาม พร้อมกับกระซิบว่า “ผมจะเป็นผู้ลงทุน คุณเป็นผู้รับผิดชอบการดำเนินงาน ให้อาคารหลังนี้เป็นของหมั้นที่ผมมอบให้คุณ ได้ไหม”
“ไม่ได้ค่ะ” ถังซีหันกลับไปมองเฉียวเหลียงและยิ้ม “ฉันจะจ่ายเงินคืนให้คุณ ฉันจะเป็นผู้ลงทุนบริษัทของฉันเอง ฉันไม่ต้องการของหมั้นใดๆ”
เฉียวเหลียงขมวดคิ้ว “ทำไมล่ะ”
“เพราะฉันจะไม่รู้สึกถึงความสำเร็จเลย ถ้าฉันพึ่งพาคุณหมดทุกอย่าง” ถังซีมองขึ้นไปยังอาคารขนาดใหญ่ แม้จะมีเพียงสามชั้นแต่ก็เพียงพอสำหรับการเริ่มต้น อันที่จริงชั้นเดียวก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องถึงสามชั้นแบบนี้
เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว “อะไรหรือ ที่จะทำให้คุณรู้สึกถึงความสำเร็จ”
ถังซียิ้ม หันกลับไปมองเฉียวเหลียงแล้วกล่าวอย่างมั่นใจ “ฉันจะรู้สึกถึงความสำเร็จ ถ้าฉันมีบริษัทนี้เป็นสินสอดติดตัวไปหลังแต่งงาน”
เฉียวเหลียงยิ้ม “ตกลง เอาที่คุณสบายใจ”
ถังซีหัวเราะเบาๆ แล้วจูบแก้มเขา “ขอบคุณค่ะ เบย์แมกซ์ของฉัน”
เฉียวเหลียงยิ้มกว้างด้วยท่าทางพึงพอใจ เขาจูบแก้มเธอด้วย และถามว่า “แล้วคุณจะอนุญาตแค่ให้ผมจูบแก้ม ตอบแทนการช่วยเหลืออันยิ่งใหญ่ของผมเหรอ”
ถังซีเขิน แต่ไม่โกรธเขา “แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ”
“จูบแบบฝรั่งเศส เดี๋ยวนี้…”
“หยุดเลย! เดี๋ยวจินฮั่นกับหลี่ม่านหยางก็มาถึงแล้ว น่าอายจะตายถ้าพวกเขามาเห็นเราแบบนั้น!” ใบหน้าถังซีร้อนผ่าวแดงก่ำไปทั้งหน้า ทำไมเมื่อก่อนหน้าโน้นเธอถึงไม่เคยรู้เลยว่าแฟนเธอชอบจูบเธอมากขนาดนี้!
“ฮ่าๆ … ใช่ค่ะ… จริงด้วย…” ทันทีที่ถังซีพูดจบ เสียงหัวเราะของหลี่ม่านหยางก็ดังลั่นอยู่ข้างหลังพวกเขา “จริงๆ แล้ว เรามาถึงได้สักพักแล้วล่ะค่ะ…”
หลี่ม่านหยางหันกลับไปจ้องหน้าจินฮั่นขณะบ่นว่า “เป็นความผิดของเธอคนเดียวเลย ถ้าเธอไม่ส่งเสียงดัง เราคงได้ดูเจ้าชายกับเจ้าหญิงจูบกันแบบฝรั่งเศส!”
ถังซีอายมากยิ่งขึ้น เธอรีบออกจากอ้อมแขนเฉียวเหลียง ยิ้มให้หลี่ม่านหยางแล้วกล่าวอย่างเขินอาย “ในเมื่อคุณสองคนมาแล้ว เราก็เข้าไปดูข้างในกันเถอะ เนื่องจากคุณสองคนเป็นพนักงานสองคนแรกของบริษัทเรา ฉันให้สิทธิ์คุณเลือกห้องทำได้”
สองหนุ่มสาวทักทายถังซีกับเฉียวเหลียง ถังซีตอบอย่างเคอะเขินด้วยใบหน้าแดงก่ำ แล้วหมุนตัวเดินไปยังทางเข้าอาคาร ขณะที่เฉียวเหลียงพยักหน้าให้พวกเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วตามถังซีไป
ขณะมองตามเฉียวเหลียง หลี่ม่านหยางอุทานอย่างหลงใหลคลั่งไคล้ เธอยกมือทาบอก ใช้ข้อศอกกระทุ้งจินฮั่น ซึ่งมีสีหน้าถมึงทึงอย่างที่สุด “เธอเห็นอะไรไหม ท่านประธานเฉียว! ประธานเฉียวผู้เป็นตำนาน! โอ…เขาเหมาะที่จะเป็นท่านประธานสุดๆ! ช่างโรแมนติกเหลือเกินตอนที่พวกเขากอดกัน! ใจฉันละลายหมดแล้ว! ละลายกลายเป็นแอ่งน้ำไปแล้ว! โอย หวานจัง!”
จินฮั่นจ้องมองหลี่ม่านหยางอย่างเย็นชา พร้อมกับกล่าวเย้ยหยัน “น่าอายจะตายที่ทำแบบนี้ในที่สาธารณะ! น่าอับอายที่สุด!”