บทที่ 1539 – ราชันย์อสรพิษหยกวารี 3 เศียร ทำลาย
“บุปผามังกรพิษนั้นเป็นพืชที่มีพิษรุนแรงเป็นอย่างยิ่ง มันคือต้นกำเนิดของพิษในร่างกายของมังกรพิษและสามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่ที่มีพิษรุนแรงเท่านั้น แม้ว่ามันจะมีชื่อว่าบุปผามังกรพิษ แต่หากสามารถนำความเป็นพิษออกไปจากมันได้ มันก็สามารถใช้ปรุงยาระดับพระเจ้าได้ มันสามารถมอบความตายให้กับเจ้าได้หรืออาจจะเสริมความแข็งแกร่งให้แก่เจ้าได้ ถ้าหากผู้ที่ฝึกฝนเคล็ดวิชาทางด้านพิษหรือสัตว์อสูรที่มีพิษได้รับมันไปก็จะทรงพลังยิ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว”
ฉินชิงอธิบายคร่าวๆแต่ชิงสุ่ยก็รู้ได้ทันทีว่าดอกไม้นี้ล้ำค่ามากเพียงใด ดอกไม้นี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าหญ้านกหงษ์เพลิงเลย
“นี่เป็นสิ่งที่ดีอย่างยิ่ง” ดวงตาของชิงสุ่ยเป็นประกายขึ้นทันที
“ชิงสุ่ย ฟังข้านะ มังกรพิษนั้นยากที่จะรับมือได้ พวกเราอาจจะพ่ายแพ้แม้ว่าเราจะร่วมมือกัน” ฉินชิงคิดในตอนนี้ก่อนที่นางจะถอนหายใจออกมา
“เราจะรู้ได้ยังไงกันถ้าหากไม่ได้ลอง? ฉินชิง มาลองดูกันเถอะ!” ชิงสุ่ยมองไปยังใบหน้าที่งดงามของฉินชิง
ฉินชิงมองไปยังสีหน้าของชิงสุ่ยและรู้สึกตกตะลึง นางรู้สึกเสมอว่าคำพูดของชิงสุ่ยนั้นเต็มไปด้วยความหมายที่แตกต่างกันมากมาย นางกรอกตาลงและตอบกลับไปว่า “เจ้ามั่นใจงั้นหรือ?”
“ข้าจะพยายามให้ถึงที่สุด ข้าจะยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้าได้ยังไงกัน?”
เมื่อมีโอกาสชิงสุ่ยก็ไม่ลืมที่จะบอกรักนาง
ฉินชิงพูดไม่ออก นางไม่ได้รู้สึกไม่ชอบแต่รู้สึกอยากจะหัวเราะออกมา นางรู้สึกว่ามันน่าสนใจอย่างยิ่งเพราะคำพูดเหล่านี้ทำให้นางรู้สึกมีความสุขในหัวใจ
“ไปลองดูกันเถอะ” ก่อนหน้าที่พวกเขาจะมาที่นี่ฉินชิงและชิงสุ่ยก็ได้ตัดสินใจที่จะสำรวจหนองน้ำมังกรพิษแต่พวกเขายังคงลังเลใจอยู่
หนองน้ำที่พวกเขาเห็นคงไม่ใช่หนองน้ำมังกรพิษที่แท้จริง มันเป็นเพียงทางผ่านเข้าไปยังหนองน้ำมังกรพิษที่อยู่ภายในเท่านั้น
พวกเขาทั้งสองคนตรงเข้าไปยังหนองน้ำที่อยู่ภายในอย่างรวดเร็ว ในระหว่างทางนั้นมีอสรพิษจำนวนนับไม่ถ้วนที่พยายามโจมตีพวกเขาแต่เหล่าอสรพิษก็ไม่อาจเข้าใกล้พวกเขาได้เลย
แต่สำหรับมังกรพิษมันสามารถใช้ฝนพิษมาจากระยะไกลๆได้แต่กำลังกายของมันนั้นไม่ได้มากนัก ชิงสุ่ยยังคงสามารถใช้กฏแห่งพระราชวังเก้าเทวาปกป้องพวกเขาได้
แต่ในระหว่างนี้ชิงสุ่ยต้องการที่จะปิดบังตัวเองเอาไว้ก่อน เขาจับมือของฉินชิงเพื่อป้องกันอันตรายใดๆที่อาจเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ฉินชิงไม่ได้ปฏิเสธและยอมให้เขาจับมือ ไม่เพียงเท่านั้นนางอยากรู้สึกได้ว่านางสงบนิ่งอย่างยิ่ง
แม้ว่าเส้นทางนี้พวกเขาจะไม่เคยมามาก่อนแต่ก็สามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย ที่นี่มีสารพิษกระจายอยู่ทั่วทุกแห่ง แม้แต่เหล่ายอดฝีมือก็อาจจะไม่กล้ามาที่นี่ถ้าหากไม่มีสิ่งที่สามารถป้องกันตัวได้ พวกเขาอาจจะโดนพิษโดยไม่ได้ตั้งใจและนำไปสู่ความตายได้
ชิงสุ่ยอยู่ท่ามกลางเขตแดนแห่งราชันย์และพลังธรรมชาติของเขา เขารู้สึกมั่นใจในพลังของตนเอง นอกจากนี้ด้วยยารักษาพิษและทักษะย่างก้าว 9เทวาทำให้เขารู้สึกปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
หลังจากที่เข้าไปจนสุดท้ายก็ได้เห็นพื้นที่ขนาดใหญ่อยู่เบื้องหน้า พื้นที่นี้เหมือนมีกำแพงกั้นไม่ให้คนธรรมดาเขาก็ยังหนองน้ำมังกรพิษ เพราะถ้าหากพวกเขาเข้ามายังที่แห่งนี้ต่อให้มีหมื่นชีวิตก็ไม่พอ
ชิงสุ่ยไม่ได้ผ่อนคลายในตอนที่เขาจับมือของฉินชิงเอาไว้ เขาจับมือของนางเดินตรงไปที่หนองน้ำในทันที
ชิงสุ่ยไม่ได้สงบนิ่งเหมือนกับฉินชิง เขารู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อจับมือของนาง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ในตอนนี้หัวใจของเขาเต้นระรัวไม่ได้จับมือกับนาง
ไม่นานหลังจากนั้นชิงสุ่ยก็ได้เห็นหนองน้ำมังกรพิษ แม้ว่ามันจะมีชื่อว่าหนองน้ำแต่มันเหมือนกับทะเลสาบขนาดใหญ่มากกว่า น้ำที่นี่กระจ่างใสและแวววาวราวกับหยกมันดูบริสุทธิ์อย่างยิ่ง
“นี่คือหนองน้ำมังกรพิษหรือ?” ชิงสุ่ยถามด้วยความสงสัย แม้ว่าจะมีดอกไม้หลากสีสันรอบๆหนองน้ำแห่งนี้แต่มันก็ยังคงเต็มไปด้วยพิษที่อันตราย ในหนองน้ำแห่งนี้มีทั้งเต่า กุ้ง ปลา และทั้งหมดก็เต็มไปด้วยพิษ
“ที่นี่แหละ แม้ว่าน้ำที่นี่จะดูใสสะอาดแต่มันก็เต็มไปด้วยพิษรุนแรง พืชพรรณและสัตว์น้ำที่อยู่ที่นี่ก็ด้วยเช่นกัน”
รอบตัวพวกเขานั้นยังมีเขตแดนของรัศมีสีขาวป้องกันเอาไว้อยู่พวกเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบใดๆ
“พี่สาวชิง แล้วพวกเราต้องเข้าไปในหนองน้ำมังกรพิษนี้หรือไม่?” ชิงสุ่ยมองไปรอบตัว หนองน้ำแห่งนี้น่าจะเป็นรังของมังกรพิษ
“อื้ม น่าจะต้องทำแบบนั้น ข้าเชื่อว่าบุปผามังกรพิษจะต้องอยู่ที่ข้างใต้ของหนองน้ำแห่งนี้ หากพวกเราโชคดีมากพอคงจะได้รับมันไปโดยที่ไม่ต้องปะทะกับมังกร” ฉินชิงยิ้มให้ชิงสุ่ย
แต่ชิงสุ่ยรู้ได้ทันทีว่าโอกาสที่พวกเขาจะได้รับดอกไม้นี้โดยที่ไม่ต้องปะทะกับมังกรนั้นแทบจะเป็นศูนย์ เขายังคงมีวิธีที่สามารถทำให้พวกเขาเข้าไปในหนองน้ำแห่งนี้ได้ ตัวอย่างเช่น ไข่มุกทำลายวารี แม้ว่าก่อนหน้านี้ชิงสุ่ยจะคืนมันให้กับเจ้าเต่าเฒ่า แต่เขาก็ได้รับไข่มุกนี้มาเพิ่มด้วยเช่นกัน นอกจากนี้พวกเขาทั้งสองคนยังถือเป็นยอดฝีมือและยังมีร่างกายที่ต้านทานพิษได้ดี เขตแดนแห่งราชันย์ก็ยังสามารถทำงานได้แม้จะอยู่ในน้ำ
ทั้งสองคนตรงเข้าไปยังหนองน้ำมังกรพิษโดยไม่ลังเล น้ำรอบๆตัวพวกเขาค่อยๆกระเพื่อมในขณะที่พวกเขาเดินลึกลงไปเรื่อยๆ
“ชิงสุ่ย เราต้องระวังให้ดี มังกรพิษย่อมต้องทรงพลังมากยิ่งขึ้นเมื่อมันอยู่ในหนองน้ำแห่งนี้แต่พลังของพวกเรานั้นลดลงไปประมาณ 20%.” ฉินชิงย้ำเตือน
นี่คือกฎของโลกใบนี้ มนุษย์อาจจะเหาะเหินได้บนท้องฟ้าและอาจจะสามารถหายใจในน้ำได้ พวกเขาสามารถใช้พลังได้อย่างเต็มที่เมื่ออยู่บนพื้นดินหรือบนอากาศ แต่เมื่ออยู่ในน้ำพลังของพวกเขาจะถูกลดลงไปประมาณ 20%
สำหรับสัตว์อสูรธาตุน้ำหรือสัตว์อสูรที่อาศัยอยู่ในน้ำพลังของพวกมันจะเพิ่มขึ้น 20% แทน แต่เมื่อพวกมันต้องมาอยู่บนพื้นดินหรืออยู่กลางอากาศพลังของพวกมันก็จะถูกลดลงไปด้วยเช่นกัน
สำหรับสัตว์อสูรเวหาพลังของพวกมันจะเพิ่มขึ้น 20% เมื่อพวกมันอยู่บนท้องฟ้า แต่พลังของพวกมันจะลดลงไปเมื่ออยู่บนพื้นดินหรืออยู่ในน้ำ
มังกรนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษอย่างยิ่ง มันสามารถอยู่ได้ทั้งบนพื้นดิน ในน้ำ แล้วบนท้องฟ้า มังกรสมุทรนั้นสามารถเพิ่มพลังของมันขึ้นอีก 1 เท่าเมื่อมาอยู่ในน้ำ แต่พลังของมันจะเพิ่มขึ้นน้อยกว่า 50% เมื่อมันอยู่บนดินหรืออยู่บนท้องฟ้า
กุ้งและปลารอบๆตัวของเขาว่ายหนีออกไปเมื่อพวกเขาลงมาในน้ำ
ฟ่อ ฟ่อ!
ทันใดนั้นก็มีเสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น พวกเขาทั้งสองคนรู้สึกตกใจ พวกเขามองตรงไปที่ต้นตอของเสียงและรู้สึกตกใจอย่างยิ่ง
ราชันย์อสรพิษหยกวารี 3 เศียร!
สัตว์อสูรตัวนี้มีสายเลือดของมังกรหยกวารีในร่างกาย การที่มันมี 3 หัวนั่นหมายความว่ามันทรงพลังอย่างยิ่ง มังกรหยกวารีนั้นมีสีเขียวดุจหยกแต่สำหรับราชันย์อสรพิษนั้นต่างออกไปศีรษะที่อยู่ตรงกลางของมันนั้นมีสีเขียวดุจหยก แต่ศีรษะอีกสองข้างที่อยู่รอบๆนั้นมีสีดำสนิท
ร่างกายของมันยาวกว่า 500 เมตร มันขดตัวอยู่ในน้ำราวกับมังกรเมื่อมันจ้องมองมาที่ชิงสุ่ยและฉินชิงพร้อมกับส่งเสียงขู่ออกมา
ดวงตาสีเขียวของมันเริ่มเปล่งแสงออกมา แต่ก่อนที่มันจะได้ทำอะไรเสียงคำรามของอสูรสยบมังกรก็ดังขึ้นมาอย่างกึกก้องขณะที่มันพุ่งออกมา แม้ว่าจะอยู่ในน้ำความเร็วของมันก็ไม่ได้ลดลงไป เมื่อราชันย์อสรพิษหยกวารี 3 เศียรได้เห็นอสูรสยบมังกรร่างกายของมันก็สั่งขึ้นทันทีและความรู้สึกที่อยากจะหนีก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของมัน
อสูรสยบมังกรนั้นถือเป็นศัตรูต่อสัตว์อสูรที่มีสายเลือดของมังกร อย่างน้อยที่สุดสัตว์อสูรสายพันธุ์มังกรก็จะถูกลดพลังลงไป 20% เมื่อต้องเผชิญหน้ากับมัน นอกจากนี้ยังทำให้สัตว์อสูรสายพันธุ์มังกรนั้นรู้สึกอยากจะหลบหนีเมื่อมันไม่สามารถปลดปล่อยพลังออกมาได้อย่างเต็มที่
ปัง!
อสูรสยบมังกรพุ่งตรงออกไปทันที ในตอนนี้ชิงสุ่ยเข้าใจที่มันคำรามออกมาก่อนหน้านี้ อสูรสยบมังกรตั้งใจจะทำให้อสรพิษยักษ์ที่อยู่ตรงหน้านั้นโดนลดพลังลงไปก่อนที่มันจะพุ่งเข้าไปโจมตี
ในตอนนี้พลังของอสูรสยบมังกรก็ไม่ได้ถือว่าน้อย ตราบใดที่ศัตรูมีความเร็วน้อยกว่ามันอสูรสยบมังกรก็จะเป็นเหมือนปีศาจสำหรับผู้ที่เป็นศัตรูของมันเลย
ราชันย์อสรพิษหยกวารี 3 เศียรนั้นเป็นสัตว์อสูรที่ไม่ได้เด่นในเรื่องความเร็วแต่โดดเด่นในด้านพละกำลัง มันมีพิษที่รุนแรงแต่ทั้งหมดนั้นก็เทียบไม่ได้กับความเร็วของอสูรสยบมังกร
ฟุ ฟุ…
ฟ่อ ฟ่อ…
เลือดสีดำของมันไหลออกมาย้อมหนองน้ำมังกรพิษอย่างต่อเนื่องขณะที่มันส่งเสียงร้องออกมา ไม่นานหลังจากนั้นราชันย์อสรพิษหยกวารีก็สิ้นชีวิตไป ชิงสุ่ยเก็บศพของเอาไว้ในดินแดนหยกยุพราชอมตะของเขา ราชันย์อสรพิษก็ถือว่าเป็นสมบัติชิ้นหนึ่งเช่นกัน ส่วนต่างๆมากมายในร่างกายของมันที่สามารถใช้ในการปรุงยาหรือยาพิษได้
ฉินชิงไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอีกต่อไปเมื่อนางเห็นชิงสุ่ยเก็บสิ่งที่มีขนาดใหญ่เข้าไป เมื่อชิงสุ่ยย้ายต้นหยกเพชรก่อนหน้านี้ นางยังรู้สึกได้อีกว่าชิงสุ่ยยังสามารถเก็บผลไม้นี้ได้ในเวลาที่สั้นลงไปอย่างมาก
พวกเขาทั้ง 2 คนรู้สึกอ่อนล้าเล็กน้อยเมื่อได้สังหารราชันย์อสรพิษหยกวารี 3 เศียรไป พวกเขายังรู้สึกได้ว่าเพราะความตายของราชันย์อสรพิษอาจจะการเตือนมังกรพิษได้
“พี่สาวชิง ท่านทราบถึงพลังของมังกรพิษหรือไม่?” ชิงสุ่ยยิ้มขณะที่เขาถามขึ้น
“ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่ก็เริ่มรู้สึกกังวลและเสียใจกับการมาครั้งนี้แล้ว” ฉินชิงส่ายศีรษะของนาง
“ข้าไม่ได้อยู่ที่นี่หรือ? ไม่ต้องกลัวไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้าจะปกป้องเจ้าเอง” ชิงสุ่ยหัวเราะ
“ผู้ชายกฌชอบที่จะสัญญาอะไรออกมาง่ายๆ” ฉินชิงตอบกลับไป
“โอ้ สิ่งที่ข้าสัญญานั้นล้วนแต่เป็นสิ่งที่ข้าคิดแล้วทั้งสิ้น”
ฉินชิงไม่ได้กล่าวอะไรออกมาอีก ระหว่างทางกลับชิงสุ่ยยังคงมีช่องว่างความสัมพันธ์ ในหัวใจของนางนั้นความรักเป็นสิ่งที่ทั้งศักดิ์สิทธิ์และเห็นแก่ตัว นางไม่อยากให้ผู้ชายของตนเองนั้นมีหญิงสาวคนอื่น นี่จึงเป็นเหตุผลเดียวที่นางไม่ยอมรับเขา
ชิงสุ่ยไม่อาจเข้าใจความคิดของนางได้แต่เขาก็สามารถพอเดาได้ ด้วยเหตุผลนี้เขาจึงไม่ได้บังคับนะ แม้ว่าชิงสุ่ยจะได้บอกไปแล้วว่าเขานั้นรักนางและพร้อมที่จะตามนางไปทุกที่ ถ้าหากว่าพวกเขานั้นไม่ได้มีโชคชะตาระหว่างกันจริงๆเขาก็คงต้องยอมแพ้แม้ว่านางจะเป็นหนึ่งในหญิงสาวในภาพโฉมงาม
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ หนองน้ำมังกรพิษนั้นมีความลึกที่มากยิ่งนัก ความเร็วของพวกเขาลดลงไปเรื่อยๆเมื่อพวกเขาลงไปสู่ใต้พื้นน้ำ ตอนนี้พวกเขาลงมาลึกกว่าพันเมตรแล้ว
มีแสงไฟกระพริบมาจากเบื้องล่าง ชิงสุ่ยนึกถึงพระราชวังทับทิมขึ้นมาทันที ที่แห่งนี้มีแสงไฟปรากฏขึ้นน่าจะเป็นอะไรบางอย่างที่คล้ายคลึงกับพระราชวังทับทิม!
ปุ!
พวกเขาทั้งสองคนรวมถึงอสูรสยบมังกรเข้าไปในแสงไฟนี้และไปปรากฏในพื้นที่ที่กว้างใหญ่ ไม่ใช่เป็นพระราชวัง แต่คล้ายกับหุบเขาลึกขนาดใหญ่
ภูเขาที่จมอยู่ใต้น้ำอาจจะสามารถพบได้ทุกที่ ปริมาณของพลังวิญญาณก็มีอย่างมหาศาลและโคจรไปมาอย่างรวดเร็ว ชิงสุ่ยรู้ว่าที่แห่งนี้ต้องเป็นที่ที่สำคัญอย่างแน่นอน
ที่นี่เงียบสงบยิ่งนัก ไม่มีร่องรอยของสัตว์อสูรใดๆแต่มีพืชพรรณมากมายที่สามารถมองเห็นได้รอบตัว ยังมีแม้แต่พืชที่หายากที่มีอายุเกินกว่า 10,000 ปี!
ชิงสุ่ยรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างยิ่งเพราะเขาจำได้ว่าพืชเหล่านี้ล้วนเป็นสมุนไพรหายากที่เขาตามหาอยู่ทั้งสิ้น ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจอะไรและเก็บสมุนไพรพวกนี้อย่างเร่งรีบ
พืชพรรณที่อยู่ในบริเวณนี้หายไปอย่างรวดเร็ว… ฉินชิงมองไปที่ชิงสุ่ยและคิดว่าเขาเหมือนโจรคนหนึ่ง โจรที่เต็มไปด้วยความโลภ
“เจ้าช่างโลภมากยิ่งนัก” ฉินชิงยิ้มให้กับความไม่รู้จักพอของชิงสุ่ย
“ดูสิ มันยังมีอีก แม้ว่าข้าจะโลภ แต่ข้าก็จะมีความโลภแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ!” ชิงสุ่ยหัวเราะออกมา แต่เขาก็ยังคงจ้องมองไปที่ฉินชิง ความตั้งใจของเขานั้นเปิดเผยออกมาอย่างเต็มที่ เขาเป็นคนโลภ โลภมากยิ่งนักสำหรับนาง