ตอนที่ 2130 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (1)
หนานกงอวิ๋นอี้พึ่งมาถึงเขตตะวันตก เมื่อเขาเห็นสตรีกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับหงหลิง ดวงตาของเขาเบิกกว้างแล้วเขาก็ขยี้ตาด้วยความไม่เชื่อ
นี้…คือหงหลวนงั้นหรือ ข้าเห็นไม่ผิดใช่หรือไม่ นี่คือหงหลวนจริงๆ งั้นหรือ
หนานกงอวิ๋นอี้หยุดทันที เขาอยากเดินไปข้างหน้าหลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าพอดังนั้นเขาจึงยืนอยู่ไกลๆ อย่างอ้อยอิ่งและมองนางอย่างโง่งม เขากลัวว่าหงหลวนจะหายไปทันทีที่เขาก้าวไปข้างหน้า
หงหลวนสัมผัสได้ถึงสายตาของหนานกงอวิ๋นอี้ นางก็เห็นหน้ามามองบุรุษหล่อเหลาที่ปรากฏตัวขึ้นแล้วรอยยิ้มก็แผ่ไปทั่วใบหน้างดงามของนาง
“หนานหงอวิ๋นอี้ ไม่ได้เจอกันนานนะ เจ้าจำข้าไม่ได้แล้วงั้นหรือ”
เสียงของหญิงสาวยังคงเหมือนเดิมและทำให้หนานกงอวิ๋นอี้นึกถึงตอนที่พวกเขาเจอกันครั้งแรก…ความรู้สึกทั้งหมดก็ท่วมท้นภายในใจเขา ทั้งความปิติยินดี ความตื่นเต้นรวมถึงความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้—ความรู้สึกทั้งหมดก็รุกรานเข้าสู่หัวใจของเขา
“หงหลวน เจ้ายังมีชีวิตอยู่งั้นหรือ”
นางยังมีชีวิตอยู่งั้นหรือ หรือว่าข้ากำลังฝัน
หงหลิงก็ได้สติกลับมาเหมือนกันแล้วถามว่า “หลวนเอ๋อร์ เจ้าบอกว่าข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าตายแล้วแน่ๆ และศพของเจ้าก็อยู่ที่แม่นางอวิ๋นดังนั้นตอนนี้เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร”
“เรื่องมันยาว” หงหลวนยิ้ม “ตอนนั้นข้าตายไปจริงๆ และก็ได้ไปโลกหลังความตายด้วย”
โลกหลังความตาย? หงหลิงสะดุ้ง โลกหลังความตายมีจริงงั้นหรือ
“ปกติแล้วเมื่อตายคนก็จะเข้าไปในโลกหลังความตายและไม่มีทางออกมาได้ ถ้าพวกเขามาปรากฏตัวในโลกของสิ่งมีชีวิต วิญญาณของพวกเขาก็จะสลายไปทันที” หงหลวนพูดต่อหลังจากที่เหลือบมองหงหลิง
หงหลิงพยายามเข้าใจ “ถ้าอย่างนั้นเจ้า…”
เจ้ามาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร
“ท่านพ่อ ไม่ว่ากฎคืออะไรแต่ตราบใดที่ท่านควบคุมพลังได้มากพอ ท่านก็สามารถทำลายมันได้” สีหน้าของหงหลวนจริงจังมาก “และข้าก็ค่อนข้างโชคดีแล้วได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่มาทำให้ข้าสามารถครอบครองพลังน่าเกรงขามในเวลาสั้นๆ นี่จึงทำให้ข้าสามารถแหกกฎของสวรรค์แล้วกลับมาที่แคว้นได้”
พูดอีกอย่างก็คือ หงหลวนในตอนนี้ยังเป็นแค่วิญญาณ เพราะว่านางสามารถควบคุมพลังที่ยิ่งใหญ่ได้ทำให้นางสามารถปรากฏตัวในร่างกายหยาบได้
ถ้านางอยากฟื้นคืนชีพโดยสมบูรณ์ก็มีแค่วิธีเดียวก็คือคืนชีพกับศพที่ถูกเก็บรักษาอย่างดี!
“แม่นางหง” ผู้เฒ่าจวินตื่นเต้น “เจ้าบอกว่าเมื่อตายคนก็จะไปโลกหลังความตายใช่หรือไม่ ถ้าอย่างนั้นภรรยาที่ตายไปแล้วของข้าก็อยู่ที่โลกหลังความตายเหมือนกันงั้นหรือ”
หงหลวนถอยหลังแล้วเงียบ นางทนตอบคำถามไม่ได้แต่นางก็ยังตอบอย่างซื่อสัตย์ “โลกหลังความตายเลวร้ายว่าแคว้นเจ็ดเมืองมากและยังเกิดการสังหารหมู่ขนานใหญ่บ่อยครั้ง อดีตนายหญิงจวินจากไปหลายปีแล้วดังนั้นข้าก็รับรองไม่ได้ว่านางยังอยู่ที่โลกหลังความตายหรือไม่”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นผู้เฒ่าจวินก็ถอนหายใจแล้วพูดอย่างขบขันเชิงเหน็บแนม “ข้าก็รู้ดีเรื่องนี้เป็นแค่ความหวังลมๆ แล้งๆ ต่อให้นางอยู่ที่โลกหลังความตายแล้วอย่างไร ข้าก็เข้าไปไม่ได้และนางก็ออกมาไม่ได้”
นั่นเป็นการบอกว่าการแยกกันด้วยชีวิตกับความตายโหดร้ายขนาดไหน
“ยอดฝีมือที่มาโจมตีเขตตะวันตกถูกกำจัดแล้ว พวกเราไปช่วยคนจากประตูเมืองอื่นๆ เถอะ” ผู้เฒ่าจวินพูดอย่างเคร่งเครียดหลังจากที่ฟื้นฟู
ในที่สุดหนานกงอวิ๋นอี้ก็ถอนสายตาจากหงหลวนแล้วหันไปมองผู้เฒ่าจวิน “ข้าผ่านเขตเหนือมาแล้วตอนที่มาที่นี่ ดังนั้นเขตเหนือก็ไม่มีปัญหาแล้ว ท่านไม่จำเป็นต้องไป”
“ยังเหลือเขตตะวันออกและเขตใต้” ผู้เฒ่าจวินพูดพร้อมขมวดคิ้ว “โดยเฉพาะเขตตะวันออก อวิ๋นชิงหย่าอาจจะไม่สามารถป้องกันไปอีกต่อไป…”
ตอนที่ 2131 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (2)
ทันทีที่จวินหลิงเทียนพูดจบ เขาก็เห็นอวิ๋นชิงหย่าและหนิงซินเดินจับมือกันเข้ามาหาพวกเขา ในที่สุดความกังวลก็หายไป อวิ๋นชิงหย่ากำลังมาที่นี่ก็หมายความว่าได้เป็นนัยๆ ได้ว่า เขตตะวันออกเองก็ปลอดภัยแล้ว
จวินหลิงเทียนก็เห็นจวินเฟิ่งหลิงและสามีของนางอยู่ด้านหลังของพวกเขาอย่างรวดเร็ว แล้วดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง น้ำเสียงของเขาเองก็ตื่นเต้น “หลิงเอ๋อร์ เจ้า…เจ้ากลับมาแล้วงั้นหรือ”
ความจริงแล้วก่อนหน้านี้จวินหลิงเทียนก็รับรู้ว่ามีใครบางคนผ่านด่านแต่เขาไม่ได้เชื่อมโยงเรื่องนี้กับจวินเฟิ่งหลิงเลยแม้แต่น้อย เขาคิดว่าใครบางคนจากแผ่นดินเทพวิญญาณเป็นคนผ่านด่าน ความเข้าใจก็พลันเกิดขึ้นเมื่อเขาเห็นบุตรสาวของเขาปรากฏตัว
ก่อนที่เสี่ยวอวิ๋นจะจากไป นางบอกว่าหลิงเอ๋อร์และสามีของเขาที่พรสวรรค์ที่ตัวจับได้ยาก ถ้าพวกเขากินผลเขฬะมังกร พวกเขาต้องผ่านด่านเป็นเซียนจักรพรรดิได้แน่นอน…
“อดีตผู้นำตระกูลจวิน ผู้ตระกูลจวินเองก็กลับมาแล้วแต่เขากังวลเกี่ยวกับท่านดังนั้นจึงส่งพวกเรามาดู ตอนนี้ศัตรูทั้งหมดถูกกำจัดแล้ว ในที่สุดเมืองวิญญาณของพวกเราก็ปลอดภัย!”
เมื่อได้ยินเสียงของเขา ทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็เผลอถอนหายใจอย่างโล่งอก
ตอนแรกอวิ๋นชิงหย่าจับจ้องอยู่ที่จวินหลิงเทียนเท่านั้นและไม่ได้สังเกตเห็นหงหลวน แต่สายตาของเขาก็ขยับแล้วเมื่อเห็นหงหลวนที่อยู่ข้างๆ เขาก็ตะลึงงันไปโดยสมบูรณ์
“แม่นางหงหลวน?”
เขาเห็นอะไรกันเนี่ย แม่นางหงหลวนจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร…
“เรื่องมันยาว พวกเรากลับไปคุยเรื่องนี้กันเถอะ” จวินหลิงเทียนถอนหายใจเบาๆ “เสี่ยวอวิ๋นและเซียวเอ๋อร์จากไปนานแล้ว ข้าสงสัยว่าพวกเขาจะกลับมาเมื่อไหร่”
โชคดีที่พวกเขาสามารถปกป้องพื้นที่ที่หนึ่งไม่ให้แปดเปื้อนก่อนที่พวกเขาจะกลับมา
“ท่านพ่อเจ้าค่ะ ท่านอาของเฟิงเอ๋อร์บอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ พวกเราจะไปปรึกษากันที่บ้าน คนชั่วนั่นกล้าบุกรุกแคว้นเจ็ดเมืองดังนั้นพวกเราไม่สามารถนั่งดูและรอความตายได้!”
ประกายเย็นชาพาดผ่านดวงตาของจวินเฟิ่งหลิงแล้วเปลี่ยนเป็นคมกริบ พายุรุนแรงก็ฉายในดวงตาคู่นั้นจางๆ
“เข้าใจแล้ว พวกเราจะไปปรึกษากันว่าพวกเราจะแก้แค้นคนพวกนี้อย่างไรที่บ้าน!”
เขา จวินหลิงเทียน ไม่ใช่คนใจบุญ ในเมื่อพวกเขากล้ามาบุกรุกถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็ต้องเตรียมที่โดนแก้แค้น!
…
แผ่นดินเทพวิญญาณ
ตอนนี้อวี๋เทียนเดินวนไปมาอย่างกังวลด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจอย่างชัดเจน
ชายชราหลายคนบินลงจากท้องฟ้าและเดินมาหาอวี๋เทียน
“อวี๋เทียน เจ้าตามหาพวกเราอย่างเร่งด่วนทำไม เกิดอะไรขึ้น” ผู้ที่พูดเป็นชายชราในชุดสีน้ำเงิน เขามีสีหน้าเหลืออด อาจจะเป็นไม่พอใจที่อวี๋เทียนรบกวนตารางฝึกพลังฌานของพวกเขา
“ข้าไม่มีทางเลือกอื่นอีกต่อไปแล้วดังนั้นข้าจึงตามหาพวกเจ้า” อวี๋เทียนหัวเราะอย่างบิดเบี้ยว “พวกเจ้ายังจำเจวี๋ยเชียนได้หรือไม่”
เจวี๋ยเชียน?
ชื่อนี้เสียดแทงหูพวกเขาราวกับสายฟ้าและทำให้พวกเขาตัวสั่น ความหวาดกลัวปรากฏอยู่บนใบหน้าของพวกเขา และพวกเขาก็หน้าถอดสี
สำหรับพวกเขาแล้วชื่อของเจวี๋ยเชียนคือฝันร้าย…
“ตอนนี้เจ้าจะพูดถึงเจวี๋ยเชียนไปทำบ้าอะไร บุรุษผู้นั้นตายไปนานแล้ว!” ชายชราอีกคนในชุดสีเทากัดฟันราวกับบังคับให้ตัวเองเชื่อว่าเจวี๋ยเชียนตายแล้ว
อีกอย่างตอนนั้นเจวี๋ยเชียนก็บาดเจ็บหนักมาก ไม่มีทางที่เขาจะยังมีชีวิตอยู่!
“เจวี๋ยเชียนตายแล้วจริงๆ แต่ว่าข้าเห็นเขาที่กลับมาเกิดใหม่เมื่อไม่นานมานี้…” อวี๋เทียนหลับตา ตอนแรกเขาไม่อยากบอกชายชราพวกนี้แต่เขาไม่มีทางเลือกอีกต่อไปแล้ว