เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 412
“พวกแก จัดการมันให้ปางตาย! ฉันจะทำให้ทุกคนได้รู้ ว่าในตงไห่นี้ใครที่มันทำให้ตระกูลหลันไม่พอใจมันจะมีจุดจบอย่างไร!”
พูดจบ ใบหน้าของหลันฮ๋าวเต็มไปด้วยความป่าเถื่อนโหดร้าย
เขาเงยหน้าขึ้นอย่างทะนงตน ด้วยใบหน้าที่คิดว่าตนเองคือหนึ่งเดียวในใต้หล้า!
เขาเต็มไปด้วยรังสีสังหารที่น่าสะพรึงกลัว
เขาต้องการเชือดไก่ให้ลิงดู!
เขาต้องการให้ทุกคนได้รู้ว่า
อย่าบังอาจทำให้ตระกูลหลันขุ่นเคือง!
“ครับ!”
สิ้นคำสั่งการ
กลุ่มชายร่างใหญ่ก็เข้าไปรุมทำร้ายโจวเสี่ยวเฉ่าอีกครั้ง
พวกมันลงมืออย่างไร้ความปราณี
เห็นได้ชัดว่าพวกมันกะจะทำให้โจวเสี่ยวเฉ่าปางตาย!
“อั่ก! เอื่อะ! โอ๊ย!”
โจวเสี่ยวเฉ่าร้องคร่ำครวญอย่างน่าเวทนา
เธอไม่รู้ว่าจะต่อต้านอย่างไร เธอจึงทำได้เพียงหลบเลี่ยงอย่างสุดชีวิต
แต่การเผชิญหน้ากับกลุ่มชายร่างใหญ่
ไม่ว่าเธอจะหลบเลี่ยงอย่างไร ก็ยากจะหนีพ้นชะตากรรมแห่งความตาย!
เห็นดังนั้น
หลันฮ๋าวสูดซิการ์เข้าปอดเฮือกใหญ่ ด้วยท่าทางชอบอกชอบใจ
ในฐานะผู้ที่มีอำนาจตัดสินใจในเขตพื้นที่สีเทาของตงไห่
คนที่ตายในเงื้อมมือเขา มีไม่น้อย!
หลันฮ๋าวมีจิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต
คนที่ทำให้เขาไม่พอใจ ไม่ตายก็พิการ
ดังนั้นในตงไห่นี้ คนมากมายเห็นหน้าเขาก็เหมือนเห็นผี เคารพจนอยากอยู่ให้ไกลห่าง!
หลันฮ๋าวชอบใจในความรู้สึกนี้เป็นอย่างมาก
เขายังจำได้ ตอนนั้นเขาเป็นเพียงนักเลงข้างถนนธรรมดาคนหนึ่ง
แต่
ทันใดตระกูลเย่ก็ขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนแทบไม่น่าเชื่อ กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของตงไห่
ขนาดตระกูลหลันยังสูงขึ้นอย่างรวดเร็วตามไปด้วย กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในตงไห่
ด้วยเหตุนี้ ชีวิตของเขาจึงเปลี่ยนไป!
อาศัยอิทธิพลของตระกูลหลัน เขาทำความชั่วมาทุกอย่างแล้วในตงไห่!
ไม่มีใครจะมากล้าอะไรกับเขา
เพียงเพราะเขาเป็นคนของตระกูลหลัน
แล้วตระกูลหลัน ก็เป็นญาติฝั่งแม่ของตระกูลเย่!
ความรู้สึกแสนสบายที่สูงส่งอยู่บนหิ้ง มีอำนาจอิทธิพลล้นฟ้า ทำให้เขาหลงระเริง! “ดี ดีมาก!”
ทันใดนั้น
ในที่เกิดเหตุมีเสียงฟาดฝ่ามือดังขึ้น เพียะ! เพียะ! เพียะ!
เสียงฝ่ามือใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
คนๆหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้าๆ
ขณะที่ชายร่างสูงใหญ่ห้าวหาญผู้นี้เดินเข้ามา อุณหภูมิของทั้งบ้าน ก็ดูเหมือนจะลดลงทีละน้อย
ชั่วพริบตาเดียวอุณหภูมิก็ตกลงสู่จุดเยือกแข็ง!
กลุ่มชายร่างใหญ่ หยุดมือลงโดยไม่รู้ตัว รู้สึกว่าลมหายใจหยุดนิ่ง!
และในตอนนี้ โจวเสี่ยวเฉ่าก็นอนหายใจรวยรินอยู่ที่พื้นไปแล้ว
“ดี ดีมาก!” หยางเฟิงแววตาโกรธขึ้ง เอ่ยปากอย่างช้าๆ
เสียงของเขา มีพลังทุ้มลึก ให้ความรู้สึกน่าเกรงขาม!
ทำให้หัวใจของทุกคน เต้นตึกๆตักๆไม่เป็นจังหวะโดยไม่รู้ตัว!
ชั่วพริบตาเดียว ก็คือนรก!
อาศัยสายตาเฉียบแหลมของหยางเฟิง
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไร ว่าชายร่างใหญ่กลุ่มนี้ทำร้ายโจวเสี่ยวเฉ่าปางตาย!
โจวเสี่ยวเฉ่า เป็นแค่เพียงหญิงสาวที่เป็นโรคนูแนนซินโดรมแต่กำเนิด
ไอ้พวกนี้ จะไม่ปล่อยไปแม้แต่ตัวเดียว
พวกมันจะไม่ต่างจากหมูจากหมาเลยทีเดียว!
“แกเป็นใคร?” หลันฮ๋าวหรี่ตามองหยางเฟิง
เขาขมวดคิ้ว
ในตงไห่นี้ ไม่น่าเชื่อว่ายังมีคนกล้ามาก้าวก่ายเรื่องของตระกูลหลัน? รนหาที่ตายหรือ?
ขณะเดียวกัน หลันฮ๋าวยังมองประเมินหยางเฟิงตั้งแต่หัวจรดเท้า
ในตอนนี้หยางเฟิง ใส่ชุดลำลองสบายๆ ดูๆแล้วไม่เหมือนคนใหญ่คนโตอะไร
คิดได้ดังนั้น หลันฮ๋าวกล่าวด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยามอีกครั้ง : “ไอ้หนุ่ม แกเป็นใคร? กล้าดีอย่างไรมายุ่งเรื่องตระกูลหลันของพวกฉัน? หรือแกไม่รู้ ว่าในตงไห่นี้ การทำให้ตระกูลหลันขุ่นเคือง มีเพียงหนทางเดียวคือตาย!”
ได้ยินดังนั้น
สีหน้าของหยางเฟิงก็มืดหม่นลงอย่างสิ้นเชิง
ตระกูลหลัน!
ตระกูลหลันอีกแล้ว!
ตระกูลหลันนี่ ยังไม่รู้อีโหน่อีเหน่เลยจริงๆ!
“ฉัน?” หยางเฟิงเผยรอยยิ้ม : “ฉันเป็นใคร ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ แกจบเห่แล้ว!”
จิ๊!
เหล่าชายร่างใหญ่ล้วนตะลึงงัน
ในตงไห่นี้ มีคนกล้าข่มขู่ตระกูลหลัน?
“ฮ่าๆๆ!” หลันฮ๋าวหัวเราะขึ้นมา : “ไอ้หนุ่ม คนในตงไห่ที่มันกล้าพูดแบบนี้กับฉันน่ะนะ ฉันว่าแกนั่นแหละจบเห่แน่!”
พูดจบ
เขาโบกมือพร้อมพูดว่า : “สหาย จัดการ! วันนี้ฉันจะให้มันได้รู้ว่า การทำให้ตระกูลหลันของฉันไม่พอใจจะมีจุดจบอย่างไร!”
สิ้นเสียงสั่งการ