บทที่ 1556 – เข็มแห่งชีวิตและความตาย

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

บทที่ 1556 – เข็มแห่งชีวิตและความตาย

ตูม

 

เสียงที่สนั่นดังขึ้น ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นสามารถปัดป้องการจู่โจมของอีกฝ่ายไปได้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ในช่วงเวลาเพียงแต่เสี่ยววิเขาได้ใช่ฝ่ามือศักดิ์สิทธิ์ออกมา เนื่องจากมันมีพลังที่คล้ายคลึงกลับพลังของฉินชิง ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจใช้มันต่อต้านการจู่โจมในครั้งนี้

 

ผลที่ออกมาเขาไม่เพียงแต่จะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เขานั้นยังสามารถสะท้อนการจู่โจมดังกล่าวกลับไปที่อีกฝ่ายได้

 

ถึงในตอนนี้เขานั้นจะยังได้บาดเจ็บสาหัส แต่เขารู้ดีว่าอาการบาดเจ็บนี้ ยังไม่เพียงพี่ที่จะทำเขาเป็นอันตรายถึงชีวิต ในตอนนี้ชิงสุ่ยมองไปที่อีกฝ่ายที่ได้รับบาดเจ็บอย่างมากจากการจู่โจมของตัวเอง

 

 

เขาไม่ทราบว่าสมาชิกทั้งสองคนจากตระกูลเยว่นี้เป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลของพวกเขาหรือไม่ แต่ที่เขารู้ต้องมีคนไม่น้อยที่ต้องตายด้วยกระบี่แห่งพระบิดาและพระบุตรของพวกเขา การโจมตีของพวกเขาเป็นอะไรที่ยากจะรับมืออย่างมาก ในครั้งนี้ชิงสุ่ยรู้สึกว่าตัวเองโชคดีอย่างมากที่สามารถรอดมาได้ หากเขานั้นไม่มีทักษะที่แอบซ่อนเอาไว้ เขาก็เกรงว่าเขาเองก็คงจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วในตอนนี้  หากเป็นใครคนอื่นๆคงยากที่จะรับมือกับทักษะสวรรค์ไร้ปราณีของพวกเขา

 

ในตอนนี้ฉินชิงได้พุ่งเข้าไปที่ชิงสุ่ยด้วยความเป็นห่วง เหมือนเห็นเลือดที่อาบไปทั่วร่างกายของเขา มันทำให้เธอโมโหอย่างมาก ก่อนที่จะพุ่งออกไปที่ชายทั้งสองในทันที

 

เมื่อเห็นฉินชิงที่ไร้สติ ชิงสุ่ยรู้สึกกังวลอย่างมาก มันทำให้เขาลอยตัวขึ้นก่อนที่จะกำที่ไปง้าวทองในมือและเรียกเข็มแห่งชีวิตและความตายออกมา

 

ผลวายุกระจ่าง!

 

ในตอนนี้ความเร็วของชิงสุ่ยเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขารู้ดีกว่าเขาไม่สามารถยืดการต่อสู้ในครั้งนี้ไปได้อีกต่อไป  ในขณะที่เขามีความคิดที่จะตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามด้วยความเร็วของเขา

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้พุ่งออกไปข้างหน้าฉินชิง ถึงแม้ฉินชิงจะมีความเร็วทีสูงอย่างมาก แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่อาจเทียบทักษะก้าวย่างเก้าเทวาของชิงสุ่ยได้

 

ในตอนนี้มันเป็นการยากที่จะระบุการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาดของชิงสุ่ย ด้วยผลวายุกระจ่างและทักษะของชิงสุ่ย ในตอนนี้การเคลื่อนไหวของชิงสุ่ยนั้นเป็นดังลำแสงสีทองพุ่งไปที่ทางชายชรา ขณะที่เขาใช้เข็มในมือแทงไปที่จุดเทียนหลิงของชายชรา มันทำให้ชายชรากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขาได้ปิดเบี้ยวไปมากด้วยความเจ็บปวด ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ยอมแพ้ เขาได้หมัดขึ้นก่อนที่จะชกไปที่ชิงสุ่ย แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่อาจทำอะไรชิงสุ่ยได้ เนื่องจากความแข็งแกร่งของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมาก หากไม่ใช่ผลของทักษะสวรรค์ไร้ปราณีและกระบี่เล็กในมืออีกข้างของเขา เขานั้นไม่แม้แต่จะสร้างรอยขีดขวนให้ชิงสุ่ยได้เลย ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้ยิ้มออกมาด้วยใบหน้าของมัจจุราชก่อนที่จะยกมือขึ้น

 

 

หนึ่งฝ่ามือปิดท้องฟ้า!

 

เสียที่ดังก้อง ได้กังวานดังขึ้น ก่อนที่ร่างของชายชรากระเด็นไปข้างหลังด้วยแรงกระแทก นอกจากนี้กระบี่ในมือของเขาชายชราก็ตกเป็นของเขาเรียบร้อยแล้ว

 

กระบี่แห่งพระบิดาและพระบุตรต้องอาศัยการประสานงานของกระบี่ทั้งเล่มเข้าด้วยกัน ดังนั้นผู้ใช้ต้องเชื่อมต่อกันผ่านหัวใจและจิตวิญญาณของพวกเขา ด้วยวิธีนี้กระแห่งพระบิดาและพระบุตรจะสามารถปลดปล่อยศักยภาพที่แท้จริงออกมาได้ ยิ่งไปกว่านั้นมันยังเป็นอาวุธที่เหมาะสม ดังอาวุธที่สร้างมาเพื่อพ่อลูก

 

ชิงสุ่ยไม่ทราบว่าศัตรูของเขาเป็นพ่อและลูกกันจริงหรือไม่ แต่ชิงสุ่ยก็รู้สึกว่าพวกเขาอาจจะเป็นพ่อลูกกัน

 

“พ่อ!” ชายหนุ่มคนนั้นตะโกนออกมาด้วยความโมโห  ไม่มีใครหรอกในโลกใบนี้ที่จะสามารถทนเห็นการตายของพ่อของตัวตายไปต่อหน้าต่อตาไปได้ ดังนั้นเขาจึงตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด ในตอนนี้ชิงสุ่ยมั่นใจแล้วพวกเขานั้นเป็นพ่อลูกกัน มันจึงทำให้พวกเขาสามารถใช้พลังที่แม้จริงของกระบี่ออกมาได้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยกำลังจะพุ่งเข้าไปจัดการเขา แต่ชิงสุ่ยก็ต้องหยุด นั่นเพราะในตอนนี้ชายหนุ่มคนนั้นได้ใช่กระบี่ในมือของเขาฟันลงไปที่คอของตัวเองเรียบร้อยแล้ว มันทำให้ชิงสุ่ยงงงวยอย่างมาก ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนั้น หรือเพราะเขารู้ว่ายังไงเขาก็ไม่สามารถรอดไปได้จึงเลือกที่จะตายด้วยฝีมือตัวเอง อย่างไรก็ตามชิงสุ่ยก็ไม่ได้สนใจมันอีกต่อก่อนที่เขาจะหยิบกระบี่อีกเล่มขึ้นมา

 

หลังจากที่ชิงสุ่ยได้ถือกระบี่คู่นั้นในมือเขารู้สึกได้ว่ามันนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับอย่างมาก ราวกับว่าเขาสามารถใช้มันทำอะไรก็ได้ในโลกใบนี้

 

แต่ในตอนนี้ชิงสุ่ยก็ทำได้แค่โยนมันไว้ในดินแดนหยก เพราะเขายังไม่สามารถใช้การมันได้ด้วยตัวคนเดียว

 

 

หลังจากที่ทุกๆอย่างจบลงความเงียบได้กลับมาปกคลุมยอดเขาแห่งนี้อีกครั้ง

 

“ไม่เพียงแค่สองปิศาจแห่งตระกูลฉ๋าย นี่แม้กระทั้งสองพ่อลูกผู้ใช่กระบี่แห่งพระบิดาและพระบุตรของตระกูลเยว่ก็ยังถูกจัดการลงไปได้อีก ชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวจริงๆ!”

 

“ใช่ เขาไม่ใช่คนที่พวกเราจะเทียบได้เลย!”

 

“แต่ถึงอย่างไรตอนนี้เขาก็ได้รับบาดเจ็บอย่างมาก เจ้าคิดว่าเขานั้นจะสู้ต่อไปหรือไม่? “

 

“ในตอนนี้ตระกูลฉ่ายและเยว่ก็ได้ส่งตัวแทนออกมา จนทำให้ชายหนุ่มคนนี้ก็บาดเจ็บอย่างมากภายใต้สถานการณ์ที่ได้เปรียบเช่นนี้ ตระกูลกู๋คงไม่ปล่อยมันไปง่ายๆหรอก “

 

“นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ นี่เท่ากับพวกเขาเอาเปรียบชายหนุ่มคนนั้นอย่างมาก แม้ว่านี้จะเป็นขอเสนอของพวกเขา แต่หากตระกูลกู่ทำแบบนั้น พวกเขาก็แทบจะไม่ต่างอะไรกับคนที่ไร้ศักดิ์ศรีเลย? “ชายคนหนึ่งกล่าวออกมา

 

“นี่แหละพวกเขา  พวกเขายินดีเสียหน้า โดยประณามเพื่อที่จะกำจัดศัตรูของพวกเขา “

 

……

 

รอบต่อไปได้เริ่มขึ้นหลังจากที่ชิงสุ่ยและฉินชิงได้พักฟื้น ในตอนนี้มีชายสองคนเข้ามา

 

ในตอนนี้ชายสองคนที่ได้ปรากฏตัวขึ้น พวกเขามีความแข็งแกร่งไม่น้อยกว่าฉินป่ายฟงเลย นอกจากนี้พวกเขายังดูมีอายุใกล้เคียงกับชายชรา

 

ชายชราสองคนที่มากจากตระกูลกู่ มีผมและเคราสีขาวที่งามสง่า  อย่างไรก็ตามในสายตาที่พวกเขาจ้องมองไปที่ชิงสุ่ยกลับเต็มไปด้วยความกังวลและระแวง

 

“ตระกูลกู่ มาที่นี่เพื่อท้าประลอง!” ประโยคดังกล่าวดังขึ้นมาจากชายชราคนหนึ่งที่ยืนอู่ทางด้านซ้าย เขาสวมใสเสื้อคลุมสีฟ้าเอาไว้

 

“ตระกูลฉินรับคำท้าย!”

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยไม่ได้สุภาพอีกต่อไป นี้คือเป้าหมายที่เขาจัดการประลองขึ้นในวันนี้ ทั้งหมดเพื่อต้องการที่จะสังหารคนของตระกูลกู๋อย่างสง่าผ่าเผย

 

ในตอนนี้ชายชราทั้งสองได้เรียกสัตว์อสูรของตัวเองออกมา สิงโตสีทองคำขนาดใหญ่สองตัวได้ปรากฏตัวขึ้น มันนั้นมีขนาดใหญ่กล่าว500เมตร นอกจากนี้ความน่าเกรงขามของมันก็ไม่ได้ด้อยกว่ามังกรเลยแม้แต่น้อย

 

ชิงสุ่ยยิ้มออกมาเมื่อเห็นพวกเขาเรียกสัตว์อสูรออกมา สิงโตทองคำของพวกเขาเป็นสัตว์อสูรที่ได้รับสืบทอดสายเลือดของราชสีห์เพลิงทองคำมาอย่างไม่ผิดพลาดๆ ดังนั้นมันจึงจัดได้ว่าเป็นสัตว์อสูรที่มีสายเลือดอสูรบรรพกาลผสมอยู่ เมื่อเห็นอีกฝ่ายเรียกอสูรออกมาชิงสุ่ยจึงได้เรียกอสูรสยบมังกรและอสูรนรกรัตติกาลออกมา

 

คำราม!

 

อสูรสยบมังกรได้ผงาดขึ้น และคำรามออกมาการปรากฏตัวของมันทำให้สิงโตทองคำของอีกฝ่ายนั้นถึงกับสั่นไหวด้วยความกลัว

 

ถึงแม้อสูรสยบมังกรจะมีความสามารถที่โดนเด่นในการสังหารมังกร แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นอสูรที่น่าเกรงขามอย่างมากสำหรับอสูรชนิดอื่นๆ นั่นเพราะมังกรที่เป็นราชาแห่งทองนภายังต้องตกตายตัวน้ำมือของมัน แล้วอสูรชนิดอื่นๆที่แม้มังกรก็มิอาจต่อกรได้จะรับมือกับมันได้อย่างไร