กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 673
ไม่มีใครในที่เกิดเหตุคาดคิดว่า โดนัลด์ผู้ซึ่งกำลังต่อว่าชาร์ลีและกดดันให้นายท่านมัวร์อธิบายก่อนหน้านี้ จู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
แม้แต่ฌอนเองก็ตกตะลึงในเวลานี้!
เขาโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัวและเขาถามว่า “พ่อ! ทำไมพ่อถึงสุภาพและเป็นกันเองกับไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์อย่างเขา? อย่าลืมว่าเขาเรียกตระกูลเราว่าขยะตอนเราอยู่ข้างนอกเมื่อสักครู่นี้!”
ในเวลานี้ โดนัลด์โพล่งออกมาว่า “ไอ้ลูกเวร! แกควรหุบปากเดี๋ยวนี้!”
มีหลายอย่างที่โดนัลด์ไม่สามารถพูดต่อหน้าทุกคนที่นี่
อย่างไรก็ตาม เขาคำรามอยู่ในใจอยู่แล้ว
ไอ้ลูกเวร! แกจะไปรู้อะไร?
ฌอนยังหนุ่มและร่างกายของเขาอยู่ที่จุดสูงสุด ในแบบที่เขายังอายุยี่สิบ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงร้องเพลงได้ทุกคืน ปาร์ตี้และดื่ม เข้านอนตอนตีตาม ตื่นตอนเก้าโมงเช้าหรือแม้แต่ไม่นอนทั้งคืนเลยก็ได้ อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกต่อไปแล้ว่!
สภาพร่างกายในปัจจุบันของฌอนเป็นเรื่องปกติของผู้ชายที่ได้รับอาหารเพียงพอ ซึ่งจะไม่เข้าใจว่าชายผู้หิวโหยจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเขาหิว!
ลูกชายของเขาได้กินปลาและเนื้อสัตว์ที่ราคาแพงทุกวัน ดังนั้นเขาจะเข้าใจได้อย่างไรว่าคนที่ไม่ได้กินข้าวเป็นเวลาสามวันจะก้มโค้งเพียงเพื่อข้าวแค่หนึ่งคำ?
นั่นเป็นเพราะเขาไม่เคยประสบกับความหิวเลยมาในชีวิต!
เขาจะไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกหิวที่ทำให้คน ๆ นั้นสติแตกได้ เช่นเดียวกับประสบการณ์ผมร่วง แขนขาที่อ่อนแอและการหายใจที่ไม่สม่ำเสมอ เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมคนที่หิวโหยถึงต้องคุกเข่าเพื่อขอขนมปัง!
สำหรับคนอย่างโดนัลด์ แม้ว่าเขาจะยังไม่ถึงวัยชรามากนัก แต่เขารู้ว่าร่างกายของเขาอยู่ในสภาพที่แย่ลงมากเมื่อเทียบกับวัยหนุ่มของเขา เขามีเงิน มีฐานะและความแข็งแกร่ง แต่เขาไม่มีความเยาว์วัยอีกต่อไป ดังนั้น เมื่อโดนัลด์เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทางร่างกายของนายท่านมัวร์ เขาก็ปรารถนาสิ่งเดียวกันนี้อย่างลึกซึ้งในใจ
เขายินดีจ่ายห้าร้อยล้านดอลลาร์เพื่อซื้อยาวิเศษแบบนี้ ที่จริงแล้วเขายอมจ่ายห้าพันล้านดอลลาร์เพื่อซื้อยาแบบนั้นด้วยซ้ำ!
สีหน้าของฌอนดูน่าเกลียดมากหลังจากโดนพ่อดุ
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าคุยกับพ่อเพราะเขาเข้าใจอารมณ์ของพ่อเป็นอย่างดี ถ้าฌอนยังคงพูดกับเขาต่อไป ฌอนรู้ว่าพ่อของเขาอาจจะหวดเขาในที่สาธารณะได้!
ขณะที่ฌอนรู้สึกแย่และเตรียมที่จะถอย โดนัลด์สังเกตว่าชาร์ลีไม่ตอบสนองต่อข้อเสนอของเขาเลย ดังนั้นเขาจึงรีบตะโกนใส่ฌอนที่กำลังจะหนีว่า “แกมันโง่! มาตรงนี้และขอโทษคุณเวดซะ!”
ฌอนมีสีหน้าลำบากใจมากในขณะที่เขาพูดโดยไม่รู้ตัวว่า “พ่อ พ่อขอให้ผมขอโทษเขาจริง ๆ เหรอ?”
โดนัลด์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ใช่! ฉันต้องการให้แกมาตรงนี้และขอโทษคุณเวดเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นแกเจอดีแน่!”
ฌอนไม่เคยคิดว่าพ่อของเขาจะตำหนิและดุเขาภายใต้สายตาที่จ้องมองและจับตามองของผู้คนมากมาย เขารู้สึกเหมือนกำลังจะตายจริง ๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะจัสมินก็กำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาเยาะเย้ย…
สิ่งนี้ทำให้ฌอนรู้สึกเหมือนกับว่า เขากำลังรู้สึกอึดอัดจะตายในตอนนี้!
เขาไม่สามารถหยุดตัวเองจากการโพล่งออกมาว่า “พ่อ! ต่อให้พ่อฆ่าผม ผมก็ไม่มีวันขอโทษไอ้งั่งที่ไร้ประโยชน์และน่าสมเพชแบบนั้นหรอก!”
หลังจากนั้น ฌอนก็หันหลังและเดินออกไปทันที
โดนัลด์โกรธจัดมากเมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้!
เขารู้ว่าข้อบกพร่องที่หนักที่สุดของลูกชายคือเขาไม่เคยรู้เลยว่าเขาควรจะแสดงและมีประพฤติกรรมอย่างไรกับทุกสถานการณ์
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นมหาเศรษฐี แต่ก็มีบางครั้งที่พวกเขาต้องก้มหน้าก้มตากราบไหว้ผู้อื่น ในเวลาเช่นนี้ หากพวกเขาต้องคุกเข่าลง พวกเขาก็ควรจะคุกเข่าลงด้วยความเต็มใจ
ยาฟื้นฟูร่างกาย เป็นยาวิเศษอย่างแท้จริง คงจะดีถ้าเขาไม่เคยเห็นยานี้มาก่อน อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เห็นมันด้วยตัวเขาเองแล้ว เขาก็ไม่ต้องการที่จะพลาดมัน!
โดนัลด์รู้ว่ามันจะเป็นความเสียใจที่มากที่สุดในชีวิตของเขา ถ้าเขาพลาดโอกาสนี้!
ศักดิ์ศรีของลูกชายมีค่าแค่ไหนกันเชียวเมื่อต้องเผชิญกับโอกาสเช่นนี้?
ขณะที่โดนัลด์กำลังจะห้ามลูกชายไม่ให้จากไป ชาร์ลีซึ่งนิ่งเงียบตลอด ตอนนี้เขาเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยขณะที่เขาพูด “คุณเว็บบ์ เนื่องจากฌอนไม่มีความสุข จึงไม่มีประโยชน์อะไรในการทำให้เรื่องยุ่งยากสำหรับเขา ดังคำกล่าวที่ว่า ไม่มีการบังคับใด ๆ ที่จะเป็นที่พอใจได้ ในทำนองเดียวกันการบังคับขอโทษก็ไม่เป็นที่ยอมรับเช่นกัน”
หลังจากนั้น ชาร์ลีหันความสนใจจากโดนัลด์ ก่อนที่เขาจะมุ่งความสนใจไปที่ที่นายมัวร์แทน “นายท่านมัวร์ ยาฟื้นฟูร่างกายนี้ อย่างน้อยสามารถยืดอายุขัยของคุณได้อีกสิบปีหรือมากกว่านั้น ผมเชื่อว่าคุณสามารถอยู่ได้ถึงร้อยปีได้อย่างง่ายดาย ผมหวังว่าคุณจะไม่ลืมที่จะเชิญผมไปงานเลี้ยงวันเกิดครบรอบร้อยปีของคุณเมื่อถึงเวลา!”
เมื่อนายท่านมัวร์ได้ยินคำพูดของชาร์ลี ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา เขาตื่นเต้นมาก ในเวลานี้ เขาคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรวดเร็วด้วยเสียงอันดังขณะที่เขาพูดอย่างเคร่งครัด “ฉันขอขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณเวด! ฉันจะไม่มีวันลืมความเมตตาและความกรุณาของคุณที่มีต่อชายชราอย่างฉัน!เลย”
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าและพูดว่า “อย่าเพิ่งขอบคุณผม คุณควรจะขอบคุณจัสมินหลานสาวที่ดีและกตัญญูด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ผมคงไม่รู้จักคุณหรือตระกูลมัวร์เลย แล้วนับประสาอะไรจะให้ยาฟื้นฟูร่างกายที่มีค่าและล้ำค่านี้แก่คุณ! ดังนั้นคุณไม่ควรลืมสิ่งที่เธอทำเพื่อคุณและคุณจำต้องปฏิบัติต่อเธออย่างถูกต้องในอนาคต!”
จัสมินอดไม่ได้ที่จะใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี
เธอรู้ว่าชาร์ลีกำลังให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่เธอในเวลานี้!
มันเป็นของขวัญชิ้นใหญ่มากที่สามารถรับประกันได้ว่าเธอจะสามารถสืบทอดตระกูลมัวร์จากปู่ของเธอได้!