มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 543
“มีอะไรเหรอ?” เจอรัลด์ถามเธอ รู้สึกอึ้งไป
ควีนนี่พูด “พรุ่งนี้นายว่างไหม?”
“ทำไมล่ะ? ฉันอาจจะต้องไปซื้อวัตถุดิบบางอย่างพรุ่งนี้”
วันมะรืนนี้เป็นวันเกิดของเขา คุณป้าวินเทอร์จะเป็นคนทำอาหาร เช่นนั้นเขาจึงไม่อาจปล่อยให้เธอไปที่นั่นด้วยตัวเองและใช้เงินของเธอซื้อวัตถุดิบต่าง ๆ เองได้ เขาจึงอยากจะทำให้มั่นใจได้ว่าเขาซื้อเครื่องปรุงต่าง ๆ ด้วยตัวเอง
ควีนนี่ยิ้มเยาะ
“นายทานอาหารที่คุณปู่และคุณย่าของฉันทานมาสองสามวันที่ผ่านมานี้ ทำไมจู่ ๆ ถึงจะไปซื้อวัตถุดิบขึ้นมาบ้างล่ะ? เออจริงสิ วันเกิดของนายคือวันมะรืนนี้ ใช่ไหม? เช่นนั้นยังไงซะ การซื้อวัตถุดิบก็ไม่ควรเป็นเรื่องยุ่งยากอะไรขนาดนั้น ตอนนี้ ฉันมีเรื่องดี ๆ บางอย่างรอนายอยู่ แค่วางเรื่องอื่นทั้งหมดนี้ไว้ก่อนเถอะ”
“ว้าว จริง ๆ แล้วเธอมีเรื่องดี ๆ รอฉันอยู่ด้วยเหรอ?” เจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ อย่างขมขื่นและเหน็บแนม
แม้ว่าเขาเติบโตมากับควีนนี่ แต่เธอก็มักจะไม่เป็นมิตรกับเจอรัลด์อยู่เสมอตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นเด็ก แม้จนกระทั่งตอนนี้ที่พวกเขาโตกันแล้ว พี่น้องของเธอก็ยังกลั่นแกล้งเขาอยู่เสมอ
เจอรัลด์ไม่พอใจพวกเขาอย่างมากเมื่อเขายังเป็นเด็ก แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี เขาจึงเลือกที่จฟังหูไว้หูและจะเพียงแค่โกรธเล็กน้อยเท่านั้นถ้าควีนนี่กล่าวโทษเขา
ตามปกติแล้ว เขาจะไม่ถือโทษโกรธเธอ ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเห็นแก่คุณลุงและคุณป้าวินเทอร์
ควีนนี่ยิ้มเยาะ
“นั่นนายหมายความว่ายังไง? นายไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าฉันดีกับนายแค่ไหน พรุ่งนี้พวกเราจะไปที่บ่อน้ำพุซันนี่ในฟูเอนติเพื่อสนุกกันเอง พวกเราอยากจะพานายไปด้วย พวกเราไม่มีโอกาสพานายออกไปสนุกเลยตั้งแต่นายกลับมา ตอนนี้ฟูเอนติได้รับการพัฒนาเพื่อการท่องเที่ยว ตอนนี้สถานที่แห่งนั้นจึงค่อนข้างดีเลยทีเดียว!”
“ว้าว จริง ๆ แล้วเธอดีขนาดนี้และจะพาฉันออกไปสนุกด้วยเหรอเนี่ย?” เจอรัลด์ยกคิ้วของเขาขึ้น
ฟูเอาติคือเมืองที่เบียนก้าอาศัยอยู่ เมืองเล็ก ๆ ที่น่าดึงดูดแปลก ๆ แห่งนั้นอยู่ถัดจากภูเขาและแม่น้ำ
นั่นเป็นเหตุผลบางอย่างสำหรับการพัฒนา
เจอรัลด์ก็อยากจะไปที่นั่นเหมือนกันเพื่อใช้เวลาทำอะไรสนุก ๆ บ้าง
แต่เขาค่อนข้างงุนงงที่เขาได้รับการเชิญชวนโดยควีนนี่อย่างกะทันหัน
“ไร้สาระน่า! เช่นนั้นนายจะมาหรือไม่ล่ะ? ฉันจะเลี้ยงอาหารนายด้วยนะ”
ควีนนี่กอดไหล่ของเธอและอุทานออกมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ
เจอรัลด์ส่ายหัว “ช่าวเหอะ ขอบใจนะ! แต่ฉันไม่ไป!”
“ห๊ะ? ว่าไงนะ?” มันไม่ได้เกิดขึ้นกับควีนนี่ที่เจอรัลด์จะปฏิเสธเธอได้
‘เขาไม่ควรรู้สึกกลัวแต่รู้สึกเป็นเกียรติหรอกเหรอ ด้วยนิสัยของเขาแล้ว?’ เธอสงสัย คิ้วของเธอขมวดขึ้นด้วยความไม่พอใจ
“ควีนนี่ เจอรัลด์อยู่ที่นี่แล้วใช่ไหม? เอ๋? ทำไมพวกเธอถึงยืนอยู่ข้างนอกกันล่ะในเมื่อกลับมาบ้านกันแล้ว? เร็วเข้า! มื้อเที่ยงพร้อมแล้ว เข้ามาทานมื้อเที่ยงกันตอนนี้เร็ว พวกเราสามารถคุยเกี่ยวกับความคืบหน้าของเหตุการณ์นั้นด้วยเหมือนกัน”
ในเวลาเดียวกัน คุณลุงวินเทอร์ก็เดินออกมาจากบ้านและส่งสัญญาณเรียกทั้งเจอรัลด์และควีนนี่ให้เข้าไป
แต่ควีนนี่ดูเย็นชา และเธอไม่ได้ขยับเขยื้อนเลย
“เกิดอะไรขึ้น ควีนนี่? ใครทำให้หนูไม่พอใจอีกแล้วล่ะ เพราะหนูเป็นหญิงสาวที่เย่อหยิ่งเช่นนี้งั้นเหรอ?” คุณลุงวินเทอร์ยิ้มอย่างขมขื่น
เธอพูดดูถูก “จะเป็นใครได้ล่ะคะ? เจอรัลด์ไง!”
“ไร้สาระน่า! ทำไมเจอรัลด์ถึงจะทำให้หนูไม่พอใจด้วยล่ะ?”
“แต่มันเป็นเรื่องจริง! หนูพยายามทำดีกับเขา; หนูชวนเขาไปสนุกกันในฟูเอาติ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เต็มใจยอมรับข้อเสนอดี ๆ ของหนูเลย เขาพูดว่าเขาจะไม่ไป!”
ควีนนี่ตอบ
“เจอรัลด์ ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง ทำไมไม่ไปและสนุกกันกับควีนนี่ล่ะ เธออาจจะแค่ต้องการมีช่วงเวลาดี ๆ กับเธอก็ได้ ทิวทัศน์ที่น้ำพุร้อนก็ค่อนดีเลยนะ ถ้าเธอไม่ติดธุระอะไรหรือยุ่ง ก็ไปเถอะ”
คุณลุงวินเทอร์ไม่ได้คิดว่ามีอะไรผิดปกติกับเรื่องนั้น เขารู้สึกว่าหลานสาวคนนี้ในที่สุดก็คิดได้เสียที
เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์และควีนนี่เข้ากันได้เป็นอย่างดีมากแค่ไหน คุณลุงวินเทอร์จึงยิ่งกว่ามีความสุขมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
“อ่า…ก็ได้ครับ พรุ่งนี้ผมจะไปละกัน”
เมื่อได้ยินคุณลุงวินเทอร์พูดไว้อย่างไร เจอรัลด์จึงไม่ได้พูดอะไรอีกและเพียงตกลงไป
“ฮึ่ม!”
ควีนนี่กรอกตาใส่เจอรัลด์ก่อนจะเข้าไปในบ้าน
เขาอาจจะไม่สามารถไปซื้อวัตถุดิบต่าง ๆ ในวันถัดไปได้แล้วเพราะเขาต้องไปข้างนอกกับควีนนี่ เช่นนั้นเจอรัลด์จึงไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตท้องถิ่นในบ่ายนั้นเพื่อซื้อของแทน
วันต่อมา
มันเป็นเวลาเช้าตรู่ และควีนนี่พาเจอรัลด์ไปด้วยกันกับพวกเธอยังจุดหมายปลายทางดังกล่าว
เธอขับรถพาสสาท และมันเป็นรถของพ่อของเธอ
จากนั้นเธอก็พาเจอรัลด์ไปด้วยและเริ่มการเดินทางไปยังฟูเอนติ
แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่อยากจะนั่งข้างคนขับ
เขารู้สึกว่ามันค่อนข้างอบอ้าวในรถ