ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 176 ค่าแนะนําของอาวุโสเย่
“เย่หยู คุณยังต้องการที่จะสร้างตัวอ่อนดาบอยู่มั้ย?”
ถังฉี มองเย่หยู แล้วถามขึ้น
เย่หยู สแกนห้องหลอมอาวุธ และพบว่าเต็มไปด้วยชิ้นส่วนโลหะ
“นั่นคือทั้งหมดหรือ ไม่มีวัสดุอื่น ๆ ?”
ถังไท่ กล่าวจากด้านข้างว่า “อาวุโสเย่ สถานที่นี้เต็มไปด้วยวัสดุการหลอมอาวุธที่ใช้กันทั่วไป ในห้องเก็บของ มีวัสดุการหลอมที่หลากหลายมากขึ้น”
เมื่อมาถึงจุดนี้ถังไท่ ก็ยิ้มอย่างภูมิใจ “ไม่ใช่ว่า ตระกูลถังของเราคุยโว เมื่อพูดถึงการหลอมอาวุธ วัสดุที่ตระกูลถังมี ถ้าเราเป็นที่สอง ก็ไม่มีใครกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นที่หนึ่ง !”
เย่หยู ยกคิ้วของเขาขึ้นมา “หม?” “ผมต้องการเห็นด้วยตาตัวเอง”
ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในห้องเก็บวัสดุ สิ่งที่เข้ามาในดวงตาของพวกเขา คือกองภูเขาและแร่เหล็ก!
แร่และเหล็กจํานวนมาก ถูกวางอย่างเป็นระเบียบบนพื้นดิน พวกเขาเป็นเหมือนทหาร ที่ได้รับการตรวจสอบ พวกเขาถูกวางไว้อย่างเงียบ ๆ และปล่อยออร่าเย็นๆและมืดมน
ตั้งแต่แร่ทองแดง แร่เหล็ก จนถึงแร่เหล็กอุซซี่ ที่หายาก
จากวัตถุดิบที่ใช้กันทั่วไป สําหรับเหล็กกลั่น จนถึงทั้งสเตน ที่มีค่าและโลหะผสมโคบอลต์
มีหลายประเภท ทุกอย่างที่จําเป็นต้องมี!
เย่หยู ดูแร่เหล็กเหล่านี้ และวัตถุดิบ ดวงตาของเขากระพริบ แต่เขาก็ไม่รู้สึกสนใจเลย
ถังฉี เห็นว่า เย่หยู ไม่ได้พูดอะไรมานาน เขาจึงถามว่า “เพื่อนตัวน้อย คุณไม่ถูกใจเลยเหรอ?”
เย่หยุส่ายหัว ”พวกนั้นทั้งหมด เป็นแร่เหล็กธรรมดา ไม่มีอะไรอย่างอื่น อีกแล้วเหรอ?”
ถังไท่ ขมวดคิ้ว เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เขาพึมพํากับตัวเอง “อืม … นี่เป็นวัสดุการหลอมทั้งหมดของตระกูลถัง ส่วนที่เหลือ “
“เข้าใจแล้ว!” ดวงตาของถังไท่ส่องสว่าง ในขณะที่เขาตะโกนว่า “มีแร่อีกชนิด!”
ในเวลาเดียวกันดวงตาของ ถังฉี ก็สว่างขึ้นเช่นกัน “ถังไท่ หมายถึงแร่นั้นเหรอ?”
ถังไท่ พยักหน้า “ใช่!” มันเป็นอุกกาบาตก้อนนั้น ที่มาจากนอกโลกเมื่อสิบปีก่อน! “
สิบปีที่ผ่านมา อุกกาบาตร่วงหล่นลง และถูกค้นพบโดยศิษย์ของตระกูลถัง ที่ผ่านมา
และตระกูลถัง ก็ได้อุกกาบาตนั่นไป
ในแง่ของการหลอมอาวุธ วัสดุแร่นี้ควรเรียกว่า อุกกาบาตเหล็ก
เมื่อพวกเขาได้รับแร่นี้ ครั้งแรกช่างตีเหล็กของตระกูลถังหลายคนต้องการใช้มันเพื่อหลอมอาวุธ และอาวุธลับ
น่าเสียดาย ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างหนักแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถสกัดสิ่งสกปรกออกจากแร่ได้
สําหรับการปลอมแปลงอาวุธ และอาวุธลับ มันได้กลายเป็นตํานาน ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ช่างตีเหล็กของตระกูลถังได้หลงลืมมันไปนานแล้ว เกี่ยวกับอุกกาบาตสวรรค์ชิ้นนี้
หากไม่ใช่เย่หยุถามถึง, ถังไท่ คงไม่นึกถึงอุกกาบาตชิ้นนี้
เอี้ยด! เอี้ยด!
เสียงกุกกักดังขึ้น
ถังไท่ เอาแร่ที่ถูกลืม ออกจากห้องในห้องเก็บของ
ตูม!
พื้นทรุดตัว และถังไท่ วางแร่ไว้บนพื้น
เย่หยู ยกคิ้วขึ้น เผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ
มันหนักมาก!
เย่หยู ก้มตัวลง และสํารวจอุกกาบาตอวกาศชิ้นนี้ อย่างระมัดระวัง
แร่มีขนาดประมาณหัวของคน มันเป็นสีเข้มและลึก และไม่ได้สะท้อนแสงใด ๆ ในทางตรงกันข้าม แม้แต่แสงรอบ ๆ ก็ดูเหมือนจะถูกดูดซับโดยอุกกาบาตชิ้นนี้
พื้นผิวของอุกกาบาตนั้นราบเรียบ และเต็มไปด้วยรอยบุบเล็กและใหญ่
เขาเหยียดมือออก และจับมัน มีน้ำแข็งเย็นยะเยือก ถูกส่งจากนิ้วของเย่หยู มายังร่างกายของเขา
พรสวรรค์ของช่างตีเหล็ก จะเปิดใช้งานด้วยตัวเอง!
“ดี!” “เย่หยู อุทาน “อุกกาบาตเหล็ก ที่ยอดเยี่ยม!
จากความสามารถของเย่หยู เขาได้พิจารณาแล้วว่า นี่เป็นแร่ที่ยอดเยี่ยม มันก็เพียงพอแล้วที่จะสร้างตัวอ่อนดาบ!
“ใช้อันนี้แหละ!”
เย่หยู ยืนขึ้นแล้วพูดกับ ถังฉี
“เอาล่ะ เนื่องจากเพื่อนตัวน้อยชอบมัน แล้วเราจะใช้แร่นี้เพื่อสร้างตัวอ่อนดาบ!”
ในทางตรงกันข้าม ถังไท่ ถามด้วยความสงสัยเล็กน้อยว่า “อาวุโสเย่ แร่นี้ยากมากที่จะสกัดสิ่งสกปรกออกมา! ไม่ว่าจะเป็นการตีด้วยตนเอง หรือการทําให้บริสุทธิ์ที่มีความแม่นยําสูง ก็ไม่สามารถทําได้
“ไม่ต้องห่วง!” เย่หยู มองดูที่แร่ ยิ้มและพูดว่า “สําหรับผม มันไม่ยาก!”
ถังไท่ ตกตะลึง เขาตบหัวแล้วพูดว่า “ผม ไร้มารยาท กับ ทักษะการตีอาวุธของผู้อาวุโสเย่ การทําให้อุกกาบาตก้อนนี้บริสุทธิ์เป็นเหมือนขนมเค้ก!”
ทุกคนกลับไปที่ห้องหลอมอาวุธ ถังไท่ และช่างตีเหล็กสองสามคนผลักแร่ลงในเตา รอให้มันเผาจนแดง
เย่หยู หันกลับมามองช่างตีเหล็กในตระกูลถัง ที่อยู่ในห้องหลอมอาวุธ และพูดเบา ๆ ว่า “ทะเลแห่งความรู้นั้นไร้ขอบเขต และเส้นทางของการหลอมอาวุธก็เหมือนกัน!”
ฝูงชนของช่างตีเหล็กได้ยินคําพูดของเย่หยูและทุกคนก็เงียบลง พวกเขามุ่งความสนใจไปที่การฟังเขาพูด นี่เป็นการบรรยายส่วนตัวของช่างตีเหล็กอาวุโสของตระ
กุล!
“คุณจําสองเทคนิคที่ ผมใช้ในการหลอมอาวุธได้หรือไม่?”
เมื่อได้ยินแล้วทุกคนก็ตอบว่า “จําได้!” ให้ยกของหนัก ๆ ราวกับว่ามันเบา แล้วยกของเบาราวกับว่ามันหนัก!
“ถูกต้อง!” เย่หยู พยักหน้า จากนั้นก็ถามต่อไปว่า “จากนั้นบอกผมที มันมีวิธีอื่นอีกหรือไม่ ?
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็ตะลึง “สิ่งอื่น ๆ ?”
“ไม่ได้มีแค่สองวิธีเหรอ?”
“มีวิธีอื่นอีกไหม?” ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน! ”
ทันใดนั้น ถังไท่ ก็เบิกตาเมื่อหายใจเร็วขึ้น เขามองเย่หยูและถามอย่างเร่งด่วนว่า “อาวุโสเย่ ตามที่คุณพูดอยู่ มีวิธีอื่นอีกไหมในการสร้างอาวุธ?”
เย่หยู มองที่ ถังไท่ และพูดด้วยรอยยิ้ม” ใช่แล้ว!” ตามปกติ การหลอมอาวุธไม่ได้จํากัด เพียงแค่สองเทคนิคนี้ เท่านั้น! ”
ทุกคนตกใจเมื่อมองไปที่เย่หยู อย่างไม่เชื่อ ในความคิดของพวกเขา การตีเหล็กเป็นเพียงแค่การเคาะเบา ๆ ไปจนถึงสุดขีด มันเหมือนกับการยกของหนัก ๆ ราวกับว่ามันเบา และยกเบา ราวว่ามันหนักไม่มีอะไรอีกแล้ว!
แต่วันนี้ เย่หยู บอกพวกเขาว่า นอกเหนือจากสองวิธีนี้ มีวิธีอื่น สิ่งนี้จะไม่ทําให้พวกเขาแปลกใจได้อย่างไร?
“โอ้!” จริงๆแล้ว มีวิธีอื่น ๆ ! แต่เราไม่ทราบเลย! ”
“เฮ้อ!” หากไม่ใช่ อาวุโสเย่ เราคงไม่รู้อะไรเลย! ”
“อาวุโสเย่ โปรดบอกเราว่า มีวิธีการอื่นอีกไหม?”
“แน่นอน! อาวุโสเย่ ช่วยเปิดตาของเราที่เถอะ!”
เย่หยู โบกมือของเขาและทุกคนก็เงียบลง
“แทนที่จะเรียกมันว่าเป็นเทคนิค มันก็เหมือนกับการใช้ความแข็งแกร่ง!”
เย่หยู มองดูที่ถังไท่ และถามด้วยรอยยิ้ม “ถังไท่ เนื่องจากคุณเป็นนักสู้ขั้น เข้าสู่แก่นแท้ คุณจะรู้ว่ามีความแข็งแกร่งหลายประเภทใช่หรือไม่?”
“แน่นอน!” ถังไท่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ฉันฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่เล็ก และฉันฝึกฝนมาอย่างหนักเป็นเวลาสี่สิบปี! ในที่สุดเขาก็จะกลายเป็น เข้าสู่แก่นแท้
พลังนี้ชัดเจนอย่างมาก!
ตัวอย่างเช่นรูปแบบ และหมัดมวย จะช่วยให้ความแข็งแกร่งของคน แบ่งออกเป็นหลายรูปแบบ: พลังระเบิด, พลังนิ้วมือ, พลังพัวพัน, พลังความนุ่มนวล, พลังสั่นสะเทือน …” พลังเหล่านี้ สามารถรวมกันได้อีกครั้ง ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ลึกลับซับซ้อน ยิ่งขึ้น ! ”
ช่างตีเหล็กทั้งหมดที่อยู่ในปัจจุบัน เป็นผู้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ และสิ่งที่ด้อยที่สุดในบรรดาพวกเขา คือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ ระดับสี่ ขั้นสร้างกระดูก
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงเข้าใจในสิ่งที่ ถังไท่เพิ่งพูดไป
เมื่อเห็นว่าพวกเขาพยักหน้าเห็นด้วย กับคําพูดของเย่หยู กล่าวพร้อมกับ หัวเราะเบา ๆ “ดูเหมือนว่าทุกคน เข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงของความแข็งแกร่งนั้น
แตกต่างกันมาก การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ก็เป็นเช่นนั้น การหลอมอาวุธก็เหมือนกัน! โดยการเปลี่ยนแปลง ความหนักเบา ของน้ำหนัก อย่างนี้เหรอ?
ตูม!
คําพูดของเย่หยู นั้นเหมือนสายฟ้าที่ระเบิดในใจของทุกคน
ราวกับว่า ผานกู่ เพิ่งออกจากยุคดึกดําบรรพ์ แล้วก็เห็นโลกก็ชัดเจนขึ้น
สําหรับช่างตีเหล็ก คําพูดของเย่หยู นั้นเหมือนขวาน ผ่าสวรรค์ ในมือของผานกู่ เปิดประตูสู่การหลอมอาวุธ และนําพวกเขาเข้าสู่โลกที่กว้างใหญ่!
“ศิลปะการต่อสู้ กับความแข็งแกร่งการมีน้ำหนัก..”
“นั่นคือ วิธีที่มันเป็นเช่นนั้น มันเป็นอย่างนั้น!”
“ฉันเข้าใจ!” ดังนั้นเมื่อคุณฝึกศิลปะการต่อสู้ มันหมายความว่าคุณกําลังหลอมอาวุธ! “
“ ฮ่าฮ่า ถ้าไม่ได้ อาวุโสเย่ เราก็จะไม่มีทางรู้เรื่องนี้ได้!”
ช่างตีเหล็กทุกคนในปัจจุบัน นั้นตะลึงพรึงเพลิด พวกเขาพึมพํากับตัวเอง เมื่อพวกเขาตกอยู่ในความบ้าคลั่ง
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็ได้สติ ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยแสงที่ระยิบระยับ
“ถังไท่, ถังซวนหลิง, ถังหยาง, ขอขอบคุณ อาวุโสเย่ที่ตอบคําถามของเรา!”
ภายใต้การนําของ ถังไท่ ช่างตีเหล็กหลายสิบคน โค้งคํานับต่อเย่หยู และตะโกนอย่างพร้อมเพรียง
ถังฉี ยืนอยู่ด้านข้างยิ้ม ขณะที่เขาดู ถังไท่ และคนอื่น ๆ คํานับ เย่หยู ดวงตาของเขาสั่นคลอนด้วยความหวัง สําหรับการเติบโตของตระกูลถัง และกับซาบซึ้งบุญคุญต่อเย่หยู