บทที่ 273 สาปแช่ง ดุว่าคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธ

รักหวานอมเปรี้ยว

เยี่ยมบุญมองดูส้มเปรี้ยวที่ยังนอนสลบอยู่ และสีหน้าของเขาก็ยิ่งแย่ขึ้นกว่าเดิม “ใช่ สวรรค์ไม่มีตา ส้มเปรี้ยวถูกรังแก แผนการของพวกเราก็ล้มเลิกไปหมด !”

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ถลึงตาใส่เขา “นี่มันเวลาไหนแล้วเนี่ย คุณยังคิดแต่แผนการของคุณอยู่ ลูกสาวเกิดเรื่องแบบนี้ คุณไม่คิดจะกังวลหน่อยเลยเหรอ?”

“ถ้าผมไม่กังวลละก็ ตอนนี้ผมคงไม่อยู่ที่นี่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ผมกำลังเครียดอยู่ เรื่องที่ส้มเปรี้ยวถูกรังแกได้แพร่ไปทั่วในโลกออนไลน์แล้ว เปปเปอร์ก็คงจะรู้แล้วแน่นอน ตอนนี้เรื่องการถอนหมั้นของพวกเขา ได้หมายเสร็จไปแล้ว และไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้แล้ว” เยี่ยมบุญนวดขมับของเขา

ในที่สุดคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ และเธอก็ไม่ร้องไห้อีกต่อไปแล้ว และถามอย่างเร็วว่า “แล้ว……พวกเราควรทำอย่างไรดีตอนนี้?”

ดวงตาของเยี่ยมบุญโศกเศร้า “ทำไงได้อีก ก็ยอมรับชะตากรรมไงละ!”

แม้ว่าเปปเปอร์จะยังรักส้มเปรี้ยวอยู่ แต่ส้มเปรี้ยวเกิดเรื่องเช่นนี้ละก็ เปปเปอร์ก็ต้องถอนหมั้นกับส้มเปรี้ยวแน่นอนเลย ใครจะอยากถูกสวมเขาละ?

อีกอย่างถ้าไม่ถอนหมั้นละก็ คนอื่นก็จะต้องหัวเราะเยาะเขาแน่

“จะถอนหมั้นจริงเหรอคะ” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ไม่ค่อยยินยอมสักเท่าไหร่

ถ้าถอนหมั้นละก็ คุณนายพวกนั้นจะมองและคิดเธออย่างไร?

“ไม่งั้นละ? พวกเราไม่เพียงแต่ต้องตอบตกลงการถอนหมั้นของเปปเปอร์ แถมพวกเรายังควรเป็นฝ่ายไปขอถอนหมั้นเองด้ย ตอนนี้ทุกคนในวงการรู้เรื่องที่ได้เกิดขึ้นกับส้มเปรี้ยวแล้ว หากพวกเราไม่เป็นฝ่ายไปขอถอนหมั้นเองละก็ พวกเขาก็จะหัวเราะเยาะ ดูถูกเรายิ่งขึ้น และถึงกับนินทาเราลับหลัง บอกว่าเราไม่ไม่ยอมปล่อยตระกูลนวบดินทร์ไป” เยี่ยมบุญตอบกลับด้วยความเหนื่อยล้า

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ปิดหน้าและร้องไห้อีกครั้ง “ทำไมเราถึงเจอเรื่องแบบนี้ด้วย!”

เยี่ยมบุญไม่ได้พูดอีกต่อไป เพียงแค่มองไปที่ส้มเปรี้ยวด้วยท่าทางที่รังเกียจ

ทำไมถึงเจอเรื่องแบบนี้?

มันก็คือความผิดของไอ้เวรนี้ไง ไม่มีเรื่องทำอยู่บ้านเฉยๆไม่ได้เหรอ? จะวิ่งออกไปอยู่นั่นแหละ ทำให้ตระกูลภักดีพิศุทธิ์กลายเป็นเรื่องตลกของคนอื่น

ขณะนี้ มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น คือผู้ช่วยของเยี่ยมบุญ

“มีเรื่องอะไร?” เยี่ยมบุญมองไปที่ผู้ช่วยและถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

ผู้ช่วยอ้าปากแล้วตอบว่า:“ท่านประธานเยี่ยมบุญ แย่แล้วครับ นอกโรงพยาบาลมีนักข่าวและสื่อเยอะมากเลยครับ อยากรู้สถานการณ์ล่าสุดของคุณหนูครับ”

เมื่อได้ยินอย่างนี้ ใบหน้าของเยี่ยมบุญก็มืดลงมาทันที

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ยิ่งโมโหจนหน้าแดง “ไปให้พ้น ให้พวกเขาไปให้พ้นเลย!”

สื่อเหล่านั้น ต้องการใช้ลูกสาวของเธอมาเป็นตัวทำเงิน!

ช่างไร้มโนธรรมจริงๆเลย!

“ให้รปภ.ไล่มันออกไปให้หมด ถ้าใครไม่ไป ก็แจ้งตำรวจและฟ้องว่าพวกเขาราวีเรา!” เยี่ยมบุญตะคอกอย่างดัง

ผู้ช่วยพยักหน้า “ผมเข้าใจละครับประธานเยี่ยมบุญ ฉันจะไปทำตามที่ท่านสั่งโดยทันทีเลยครับ”

พูดเสร็จ เขาก็หันหลังเดินจากไป

ทันทีที่ผู้ช่วยพึ่งจากไป ก็มีหมอคนหนึ่งเดินเข้ามา

“คุณเยี่ยมบุญครับ ผลตรวจของเหลวในร่างกายของคุณส้มเปรี้ยวออกมาแล้วนะครับ ผลปรากฏว่า มีผู้ชายหกคน” ขณะที่หมอพูด เขาก็ใช้สายตาที่แปลกประหลาดมองดูส้มเปรี้ยว

ว่ากันว่าวงของคนรวยนั้นวุ่นวาย ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเชื่อมาก่อน

ตอนนี้ เขาเชื่อแล้ว!

“หกคน?”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ตกใจกับตัวเลขนี้และลุกขึ้นยืนทันใด ร่างกายของเธอสั่นไปทั้งตัว

เยี่ยมบุญก็เหมือนกัน ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีผู้ชายเยอะขนาดนี้ข่มขืนลูกสาวเขา

“ส้มเปรี้ยว ส้มเปรี้ยวที่น่าสงสารของแม่……”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์กอดส้มเปรี้ยวไว้และร้องไห้อย่างเสียใจ

เยี่ยมบุญกัดฟันแน่นแล้วเอามือชกกำแพง “ไอ้สารเลว!”

“เยี่ยมบุญ คุณต้องล้างแค้นให้ส้มเปรี้ยวนะ!”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เงยหน้ามองเยี่ยมบุญ

เยี่ยมบุญหายใจเข้าลึก ๆ พยายามระงับความโกรธในใจของเขาและพยักหน้าอย่างเศร้าโศก “แน่นอน ผมจะโทรหาตำรวจเดี๋ยวนี้ และให้ไอ้สารเลวหกคนนั้นติดคุก!”

ว่าแล้ว เขาก็หยิบมือถือออกมาแล้วโทรหาตำรวจ

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาตาม

ยังไงก็ตาม ตอนนี้ส้มเปรี้ยวยังไม่ได้ถอนหมั้นกับเปปเปอร์ พวกเขายังคงเป็นคู่หมั้นกันอยู่ ส้มเปรี้ยวเกิดเรื่องเช่นนี้ เราควรบอกเปปเปอร์สักคำ

ไม่แน่เปปเปอร์อาจจะสงสารที่ส้มเปรี้ยวถูกรังแก และไม่ถอนหมั้นแล้วก็ได้?

ด้วยความคิดเช่นนี้ คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์จึงตัดสินใจโทรหาเปปเปอร์

เปปเปอร์รับโทรสายแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “มีเรื่องไร?”

“เปปเปอร์ ส้มเปรี้ยวเกิดเรื่องแล้ว คุณ……”

“ผมรู้ครับ” เปปเปอร์นั่งอยู่ในห้องรับแขก จ้องไปที่ทีวีฝั่งตรงข้าม และตอบอย่างเฉยชา

ในทีวี กำลังเล่นข่าวอุบัติเหตุของส้มเปรี้ยวอยู่พอดี แต่ใบหน้าของเขาสงบ ราวกับว่าคนในอุบัติเหตุนั้นไม่ใช่คู่หมั้นของเขา แต่เป็นเพียงคนที่ไม่สำคัญคนหนึ่ง

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ไม่สามารถยอมรับทัศนคติแบบนี้ของเขาได้ ทำหน้างอแล้วพูดว่า “เปปเปอร์ ในเมื่อคุณรู้ว่าส้มเปรี้ยวเกิดเรื่องแล้ว ทำไมคุณถึงยังเฉยเมยขนาดนี้”

“ไม้งั้นละครับ?ผมควรทำยังไง?”เปปเปอร์ถามกลับอย่างหน้านิ่ง

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์จับโทรศัพท์อย่างแน่ “คุณไม่มาโรงพยาบาลดูเธอหน่อยหรือ”

ขณะที่เปปเปอร์กำลังจะตอบกลับ โทรศัพท์ก็ถูกแย่งไป

พิศมัยเอามือจับโทรศัพท์มือถือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งเท้าสะเอว และยืนอ้าขา นอกจากเพราะว่ารูปร่างเธอดูอวบ จึงทำให้ดูเหมือนวงเวียน ซึ่งทำให้คนดูแล้วน่าสนใจมีความสุข

“ดูอะไร ผู้หญิงที่ชอบมั่วผู้ชายที่เคยถูกแปดเปื้อนไปแล้ว มีอะไรน่าดูนัก?”พิศมัยตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยความรังเกียจ

ยังไรก็ตามเมื่อก่อนเธอชอบส้มเปรี้ยวขนาดไหน ตอนนี้เธอรู้ว่าส้มเปรี้ยวถูกข่มขืน ก็รังเกียจส้มเปรี้ยวมากเท่านั้น

ผู้หญิงที่สกปรกไปแล้ว จะมีสิธท์อะไรมาแต่งงานกับลูกชายของเธอ และเข้าประตูบ้านของตระกูลนวบดินทร์ได้อย่างไร!

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ได้ยินคำที่พิศมัยพูด โมโหจนเกือบเป็นลม “คุณ……คุณกล้าด่าลูกสาวฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบมั่วผู้ชายเหรอ?”

“หรือจะไม่ใช่?โดนคนอื่นเล่นมาแล้ว ไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบมั่วผู้ชายคืออะไร แถมยังนอนเปลือยกายอยู่บนถนนใหญ่ โสเภณีในซ่องโสเภณียังไม่เท่ามันเลย!”พิศมัยสาปแช่งด้วยน้ำลายกระเด็น

“คุณ……คุณ……”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์สั้นไปทั้งตัว

เธอที่เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย แข่งเรื่องสาบานละก็ จะไปสู้กับพิศมัยที่ทำธุรกิจได้ไงละ

สองประโยคนี้ที่พิศมัยพูดมานั้น ทำให้เธอไม่รู้จะด่าไงต่ออีกเลย

พิศมัยเบะปาก “คุณอะไรห้ะ ยังคิดจะให้ลูกชายฉันไปดูลูกสาวที่ชอบมั่วผู้ชายของคุณนั่นเหรอ คุณฝันไปเถอะ!”

เธอวางสายในทันที เอาโทรศัพท์คืนให้เปปเปอร์ กวาดล้างความเย่อหยิ่งเมื่อกี้ออกไป แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:“เปปเปอร์ ลูกห้ามไปดูส้มเปรี้ยวเด็ดขาดเลยนะรู้หรือไม่?”

มีรอยยิ้มแวบผ่านไปในดวงตาของเปปเปอร์ เขาพยักหน้าเล็กน้อย “ไว้ใจได้ครับแม่ ผมไม่ได้คิดที่จะไปดูเธออยู่แล้วครับ”

“งั้นก็ดี งั้นก็ดี!”พิศมัยยิ้มอย่างมีความสุขมากยิ่งขึ้น

เปปเปอร์มองลง “ผมอยากถอนหมั้นกับส้มเปรี้ยวครับ”

พิศมัยตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “แน่นอน ผู้หญิงคนนั้นถูกคนอื่นเล่นสักขนาดนั้น ต้องถอนหมั้นอย่างแน่นอน พอถอนหมั้นเสร็จแล้ว แม่จะแนะนำคนที่ดีกว่านี้ให้ลูก”

เปปเปอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เอาล่ะแม่ เรื่องพวกนี้ค่อยว่ากันทีหลังละกันครับ แม่ไปพักผ่อนก่อนเถอะ”

“ได้ แม่ก็เหนื่อยมากแล้วด้วย แม่ไปก่อนนะ” พิศมัยหาวและเดินขึ้นไปชั้นบน

เปปเปอร์ยังคงนั่งอยู่บนโซฟาและมองดูทีวีต่อไป

ในทีวี กำลังถ่ายทอดเหตุการณ์ของส้มเปรี้ยวอย่างละเอียด

ข้างต้นระบุอย่างชัดเจนว่า ส้มเปรี้ยวถูกพบในย่านใจกลางเมืองแบบเปลือยกายถูกใส่ไว้ในกระสอบ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้มันมีปัญหา

โดยปกติแล้ว ถ้าอาชญากรคนหนึ่งต้องการล่วงละเมิดผู้หญิง เขาต้องลักพาตัวผู้หญิงคนนั้นไปยังที่ที่มีคนน้อยและที่ที่ไม่มีกล้องวงจรปิด เพราะแบบนี้ ก็จะไม่มีใครรู้

แต่สถานการณ์ของส้มเปรี้ยวกลับต่างออกไป คนที่ละเมิดเธอเอาเธอใส่กระสอบแล้วโยนเธอที่ย่านใจกลางเมือง ราวกับว่าอยากให้คนพบเจอว่าเธอถูกล่วงละเมิดเร็วๆนี้ และให้ข่าวที่เธอถูกละเมิดได้แพร่ไปอย่างรวดเร็วเพื่อให้คนทั่วโลกได้รับรู้

เปปเปอร์หรี่ตาลง

จุดประสงค์ของบุคคลนั้นชัดเจนอย่างมากแล้วว่าเพื่อทำลายส้มเปรี้ยว

แต่เป็นใครกันแน่นะ?

กำลังคิดอยู่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เปปเปอร์เก็บความคิดทั้งหมดลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู คือผู้ช่วยเหมันตร์โทรมานี่เอง

“เรื่องอะไร?”เปปเปอร์รับสาย