บทที่ 597 เข้ากันได้อย่างมีความสุข

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 597 เข้ากันได้อย่างมีความสุข

ฉินเทียนมีใบหน้าหดหู่

ตั้งแต่ไหนมาไม่เคยคิดว่าจะถูกผู้หญิงคนหนึ่งกดบนเตียง บังคับให้เซ็นสัญญายอมจำนน

ที่สำคัญเขาไม่ยืนยัน พวกแม่เสือคนนี้จะกล้าให้ตัวเองมีดหนึ่งจริง ๆ หรือเปล่า

อย่างที่จูจูพูดมา ฐานะของหล่อนที่เป็นตัวแทนคือฝ่ายรัฐบาล ต้องการปาดคอของตัวเองจริง ๆ แล้วอย่างนั้นตัวเองก็ตายฟรีแล้ว

หรือยังสามารถไปหามังกรซ่อนรูปแก้แค้นเหรอ?

คุณผู้หญิง!

เวลานี้เขาอยากหาความช่วยเหลือจากจี้ซิงและจุยเฟิง ใบหน้าเพิ่งหมุนไปคิดไม่ถึงจี้ซิงจู่ ๆ พลิกตัว ใบหน้าหันไปทางจุยเฟิงทางนั้นแล้ว

และจุยเฟิงก็พลิกตัวแล้วใบหน้าหันไปทางด้านนอก

เอาสองก้นทิ้งให้ฉินเทียนแล้ว พวกเขายังคงนอนหลับเสียงลมหายใจของจมูกเสียงดังเหมือนฟ้าร้อง เหมือนนอนหลับฝันหวานแล้ว

แม่งเอ๋ย……

ฉินเทียนไม่มีวิธีอื่น ๆ ทำได้เพียงยิ้มพูดต่อจูจู“คุณดู หนึ่งปีเป็นยังไง?”

“คุณก็รู้ เรื่องนี้สำคัญมากไม่สามารถมองข้ามได้ ผมต้องทำความพร้อมให้เรียบร้อยทั้งหมด!”

“บุ่มบ่ามไป อีกนิดเดียวสุดท้ายก็ไม่สำเร็จผมตายกลับเป็นเรื่องเล็กทำให้เรื่องใหญ่ของพวกคุณล้าช้าก็ไม่ดีแล้ว”

“คุณว่าใช่หรือเปล่า?”

จูจูยิ้มพูด“ที่คุณพูดมีเหตุผล แต่หนึ่งปีนานมากแล้ว”

“ฉันให้โอกาสคุณอีกหนึ่งครั้ง คิดให้ดีพูดให้เหมาะสมใหม่อีกครั้ง”

พูดอยู่ มีดในมือก็กดลงไปเล็กน้อย

ฉินเทียนรีบยื่นมือทำท่าทางการยอมแพ้ พูด“อย่า ๆ ๆ ……คุณให้ผมคิดอีกหน่อย”

“ไม่งั้น ครึ่งปี?”

บนมือของจูจูใช้แรง“คิดอีก”

ฉินเทียนกัดฟันแล้ว“สามเดือน คงจะได้แล้วมั้ง!”

จูจูส่ายหน้าแล้ว“ไม่ได้ คิดอีก”

ฉินเทียนรำคาญแล้วจริง ๆ พูดอย่างอารมณ์เสีย“กูไม่ไปแล้ว คุณหาคนอื่นแล้วกัน!”

เอาดวงตาหลับลงเลยทันที เตรียมใจไม่มีความกลัวใด ๆ

จูจูยิ้มอย่างเย็นชา พูด“ยังเป็นผู้นำของสำนักงานใหญ่พันธมิตรธุรกิจของเจ็ดเมืองทางใต้ ดูการพัฒนาจุดนี้ของคุณหน่อย”

“ฟังนะ ฉันให้เวลาเตรียมพร้อมแก่คุณหนึ่งเดือน ในหนึ่งเดือนคุณจะต้องเดินทาง”

“วางใจ ไม่ใช่ให้คุณไปต่อสู้โดดเดี่ยว ถึงทางนั้นแล้วคนของพวกเราจะติดต่อคุณ”

“การรายงานสถานการณ์ข่าวอีกทั้งอาวุธที่คุณต้องการ พวกเขาต่างก็สามารถเสนอได้”

“ถ้าคุณไม่รับปาก ตอนนี้ฉันก็ฆ่าคุณแล้วก็ไปพูดข้างนอกว่า คุณตั้งใจมอมเหล้าฉันอาศัยตอนที่ฉันเมาเหล้าล่วงเกินฉัน”

“ถึงเวลานั้นคุณเสียชื่อเสียง ตายแล้วก็เจอคนรังเกียจ”

“เข้าใจแล้วหรือยัง?”

ฉินเทียนทำหน้าขรึม พูดอย่างอารมณ์เสีย“งั้นเรื่องที่คุณรับปากผมหลังเรื่องสำเร็จ พาผมไปเจอคุณปู่ของคุณอีกทั้งให้อาวุธและวิชาการต่อสู้แก่ผมยังคิดรวมด้วยหรือเปล่า ?”

ใบหน้าของจูจูเต็มไปด้วยรอยยิ้ม“คุณยังเป็นคนที่โลภจริง ๆ ”

“วางใจ เรื่องที่พี่สาวรับปากคุณแล้ว พูดแล้วทำได้แน่นอน”

“ขอแค่คุณเอาภาระกิจทำอย่างสวยงาม ถึงเวลานั้นโกดังลับของมังกรซ่อนรูป คุณก็เข้าไปเลือกหาได้ตามสบาย”

“จำไว้นะ ออกเดินทางในหนึ่งเดือน ไม่งั้นฉันรับรองคุณจะเสียใจภายหลังตลอดชีวิต!”

พูดอยู่ หล่อนคิดไม่ถึงจะยื่นมือตบบนหน้าของฉินเทียนแล้ว ก็เหมือนพี่สาวคนโตคนหนึ่งกำลังหยอกล้อน้องชายคนหนึ่งอยู่

จากนั้นนี่ถึงเก็บมีดแล้ว หัวเราะคิกคักอย่างสวยงามออกไปอย่างหยิ่งผยอง

ฉินเทียนเต็มไปด้วยความโกรธ มองเห็นร่างกายของจี้ซิงที่อยู่ด้านข้างกำลังสั่นไหว ถูกกลั้นหัวเราะแล้ว

“กูถูกคนเอามีดมาจี้คอบีบบังคับ พวกแกยังแกล้งนอนอยู่!”

“เอาพวกแกไว้ใช้อะไร!”

เขาถีบเท้าหนึ่งออกไป จี้ซิงอุทานอย่างตกใจเสียงหนึ่ง กระแทกไปโดนจุยเฟิงสองคนต่างก็กลิ้งไปถึงด้านล่างเตียงแล้ว

จี้ซิงมองเห็นสีหน้าของฉินเทียนที่เขียวคล้ำ เขาขยี้ตาพูดด้วยใบหน้ามึนงงว่า“พี่เทียน เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?”

“คุณคงจะไม่เกิดโรคทางจิตใจใช่ไหม?”

“รู้อย่างนี้นานแล้วก็ไม่นอนกับคุณแล้ว”

“ไสหัวไป!”ฉินเทียนด่าแล้วเสียงหนึ่ง ลุกขึ้นลงจากเตียงหันเดินไปด้านนอก

เกิดเรื่องชนิดนี้แล้ว แม่งยังนอนอะไรอีก

ด้านหลังส่งเสียงหัวเราะที่หยิ่งผยองที่ไม่สามารถควบคุมได้ของจี้ซิงและจุยเฟิงมา

ด้านนอก ท้องฟ้าเพิ่งสว่าง

ลานใหญ่ของตระกูลจี้ที่ใหญ่มาก ตกอยู่ในความเงียบสงบเป็นบริเวณยังไม่ได้ตื่นขึ้นมา

ฉินเทียนสูดอากาศที่หวานเย็นในยามเช้าเข้าสู่ในปอดเฮือกใหญ่ เรียกระบบการทำงานของร่างกายที่หลับลึกให้ตื่นขึ้นแล้ว

อารมณ์ที่หดหู่ในที่สุดก็ขจัดหายไปหมด

เขาอยากเดินเล่นหน่อย ทำความเข้าใจบางเรื่องให้ชัดเจนเดินตามเส้นทางเล็ก มาถึงสวนดอกไม้โดยไม่รูตัว

ได้ยินเสียงคำรามต่ำจากไกล ๆ อย่างไม่ชัดเจน ในใจพอหวั่นไหวเดินไปแล้ว

เพียงเห็นด้านหลังพุ่มดอกไม้พื้นที่โล่ง ตรงกลางเป็นหินกรวดสีขาวดำปูเป็นรูปไทเก๊ก

เวลานี้ชายชราคนหนึ่งใส่เสื้อเชิ๊ตกังฟูสีเทายืนบนรูปไทเก๊กกำลังฝึกหมัดอยู่

ออกหมัดช้ามาก จู่ ๆ พอมองก็ไม่มีความแตกต่างอะไรกับลุงที่ฝึกออกกำลังกายตอนเช้าที่ข้างถนนสวนสาธารณะ

แต่มองในสายตาของฉินเทียน กลับอดไม่ได้ที่จะตกใจแล้ว

ดูเหมือนเบาแต่แรงมาก!

ดูเหมือนแรงมากแต่เบา!

เปลี่ยนแปลงหนักเบาอย่างไม่มีกฏเกณฑ์ แฝงด้วยเหตุผลที่ถูกต้องอย่างไม่ชัดเจน

นี่ก็คือวิชาบู๊ของตระกูลจี้นั่นเอง!

ชายชราผมขาวโพลน แต่ท่าทางมีความกระฉับกระเฉงมาก สองดวงตาแฝงไปด้วยแสงของจิตวิญญาณอย่างไม่ชัดเจน

มีความยอดเยี่ยมกว่าวิชากังฟูที่จี้ซิงแสดงออกมาต่อฉินเทียนในห้องฟิตเนสที่หยุนชวนครั้งนั้นไม่รู้เท่าไหร่แล้ว

กระทั่งฉินเทียนมองเห็น ตามที่ชายชราออกหมัดคลื่นอากาศที่เดิมมีอยู่แล้วเคลื่อนไหวและติดตาม

ในพริบตาเขามองเหมือนตกลงในภวังค์แล้ว

ไม่นาน ชุดวิชาหมัดหนึ่งต่อยเสร็จ ชายชราเก็บพลังพ่นอากาศจากนั้นหัวเราะฮ่า ๆ เสียงดัง

“วันนี้ฉันฝึกหมัด แอบรู้สึกถึงในอากาศมีแรงกดดันอยู่จิตใจกระสับกระส่าย”

“ที่แท้คือมีคนเก่งที่ไม่ธรรมดาอยู่ด้านข้าง”

พูดอยู่ ดวงตาแก่คู่หนึ่งที่เหมือนคบเพลิงหันมองไปทางฉินเทียนที่อยู่ด้านหลังพุ่มดอกไม้แล้ว

ฉินเทียนรีบอมยิ้มเดินไป แสดงความเคารพอย่างนอบน้อม

“คุณก็คือนายท่านจี้ใช่ไหม”

“ผู้น้อยฉินเทียน”

“เดินมาถึงที่นี่อย่างไม่ได้ตั้งใจ เดิมทีไม่ควรแอบดูแต่วิชาหมัดของคุณสวยงามมากไปแล้ว ตกในภวังค์อย่างไม่รู้ตัว”

“ยังขอให้อภัยด้วย”

ต้องรู้ว่าแอบดูวิชาการต่อสู้ของคนอื่นก็เป็นข้อห้ามที่สำคัญของยุทธจักร ฉินเทียนได้ละเมิดข้อห้ามแล้วอย่างไม่ได้ตั้งใจ

แสงในดวงตาของจี้ฉางที่สว่างไสวหายไป ก็เป็นนายท่านที่รูปร่างอ้วนคนหนึ่ง

เขาอมยิ้มพูด“ผู้นำฉินไม่ต้องเกรงใจแล้ว”

“จี้ซิงเด็กนั่นสามารถคบเพื่อนคนอย่างคุณนี้ได้ ดูแล้วเขามีความก้าวหน้าจริง ๆ แล้ว”

“นี่ก็เป็นเกียรติของตระกูลจี้พวกเราแล้ว”

ฉินเทียนยิ้มพูด“คุณท่านไม่ต้องเกรงใจ”

“เรื่องของจิ่นหูก่อนหน้านี้ยังโชคดีที่ตระกูลจี้ช่วยเหลือด้วยความยุติธรรม ผมเป็นผู้น้อยมาที่บ้านเกิดแล้วเอาตามเหตุผลควรจะไปเยี่ยมคุณล่ะ”

“เป็นผมที่เสียมารยาทแล้ว”

จี้ฉางกลับไม่ใส่ใจแม้แต่นิด“ฉันแก่แล้ว พวกคุณคนหนุ่มควรที่จะอยู่กับคนหนุ่มอยู่แล้ว”

จู่ ๆ เปลี่ยนหัวข้อพูด“เมื่อกี้ฉันมองเห็นหลานสาวของเจ้าเฒ่าหัวมังกรออกไป มองไปแล้วมีท่าทางที่เบิกบานใจมาก”

“ดูแล้วพวกคุณเข้ากันได้อย่างมีความสุขมากนะ”

เจ้าเฒ่าหัวมังกร?

รอเดี๋ยว

ฉินเทียนตะลึงเล็กน้อย พูดด้วยใบหน้าที่ตกใจ“นายท่านจี้คุณกับเฒ่าหัวมังกรผู้รับผิดชอบของมังกรซ่อนรูป มีความสัมพันธ์ที่สนิทกันมากเหรอ?”

ถ้าไม่ใช่สนิทมาก ไม่มีทางที่จะเรียกชื่ออย่างสนิทสนมอย่างนี้

นี่กลับเป็นการค้นพบครั้งใหญ่เรื่องหนึ่ง!

จี้ฉางยิ้มแล้วก็ไม่ได้ตอบเลยทันที

“เรื่องนั้นจูจูเคยพูดถึงกับฉัน อยากให้ตระกูลจี้ออกหน้า

“แต่คุณก็รู้ คนที่หน้าเกลียดสองสามคนนี้ของตระกูลจี้ยากที่จะรับผิดชอบภาระกิจที่สำคัญอย่างนี้ได้ ตัวเองเสียหายแล้วกลับไม่เป็นอะไร ทำให้เรื่องใหญ่ของคนอื่นล้าช้าก็ไม่ดีแล้ว”

“ดังนั้นฉันไม่ได้รับปากหล่อน”

“ตอนนี้ดูแล้วหล่อนหาคนที่เหมาะสมเจอแล้ว”

ฉินเทียนถอนหายใจแล้ว ฝืนยิ้มพูด“คุณท่าน ทำไมรู้สึกว่าผมถูกหลอกใช้เป็นเครื่องมือโจมตีคนอื่นแล้วล่ะ”

“ใช่ ผมได้รับปากหล่อนแล้ว”

จี้ฉางยิ้มพูด“คุณเด็กนี่ก็อย่าเสแสร้งต่อหน้าฉันแล้ว!”

“ถึงแม้ฉันเจอคุณเป็นครั้งแรก แต่เรื่องของคุณกลับฟังมาไม่น้อยคุณไม่ใช่คนที่ยอมเสียเปรียบ”

“คุณยอมรับปาก จะต้องยังมีการวางแผนของตัวเองใช่ไหม?”