บัญชามังกรเดือด บทที่ 598 ทีมเหลิ่ง
เผชิญหน้ากับดวงตาแก่ของจี้ฉางที่สังเกตุเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างละเอียดชัดเจน ในใจของฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะแอบถอนใจยังเป็นคนแก่ที่มีประสบการณ์ต่อกรได้ยากจริง ๆ
อยู่ต่อหน้าคนที่มีความรู้กว้างขวางเข้าใจเหตุผล ไม่มีความจำเป็นแกล้งเลอะเลือน
เขายิ้มปากกว้างพูด“อะไรก็ปกปิดคุณชราชราคนนี้ไม่ได้จริง ๆ ”
“พูดตามตรง ช่วงระยะเวลานี้เดิมทีผมก็เตรียมที่จะไปญี่ปุ่นสักครั้งหนึ่งล่ะ”
นึกถึงเรื่องของเหลิ่งหยุนขึ้นมา ฉินเทียนหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกังวลใจเล็กน้อย
เขาแจ้งให้ราชาหนูทราบแล้ว สังเกตุการเคลื่อนไหวของเหลิ่งหยุนอย่างใกล้ชิดมีสถานการณ์ก็รายงานทันที แต่ตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราว
สำหรับนิสัยของเหลิ่งหยุน เขามีลางสังหรณ์ว่าตัวเองเกรงว่าจะต้องไปด้วยตัวเองสักครั้งแล้ว ไม่งั้นตาแก่ที่นั่นไม่สามารถอธิบายได้อย่างเด็ดขาด
ดังนั้นเขารับปากจูจูช่วยมังกรซ่อนรูปตรวจสอบเรื่องของจินหู่ แต่คือถือโอกาสทำไปด้วยก็เท่านั้นแล้ว
ไม่แน่ว่าถึงเวลานั้นไปญี่ปุ่นแล้ว ยังสามารถอาศัยพลังของมังกรซ่อนรูปได้
ฉินเทียนรู้ถึงแม้มังกรซ่อนรูปเป็นฝ่ายทางการยุทธจักรของอาณาจักรมังกร ที่ต่างประเทศไม่มีบุคลากรที่ปรับปรุงภายในอย่างเป็นทางการแต่มีสายลับมากมายอย่างแน่นอน
สายลับเหล่านั้นเก็บตัวอยู่ที่ญี่ปุ่นนานแล้ว ก็กลมกลืนกับทุกด้านของสังคมนานแล้วอย่างแน่นอน
ข่าวรายงานสถานการณ์ที่พวกเขามีอยู่เป็นของที่พวกเขาต้องการ
อีกอย่างหลังเถ้าแก่ใหญ่พูดคุยกับแดนเหนือเสร็จแล้ว ในใจของฉินเทียนเกิดความแปลกใจต่อเฒ่าหัวมังกรพี่ใหญ่ของมังกรซ่อนรูปคนนี้
คิดอยู่ตลอด หาโอกาสไปเจอยังไง
ยังมีบนจดหมายขนไก่ที่เถ้าแก่ใหญ่ให้กับตัวเอง สรุปแล้วเป็นกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมอะไร เพราะอะไรมีเพียงแค่มองเห็นเฒ่าหัวมังกรถึงสามารถเปิดได้？
ความสัมพันธ์ของเถ้าแก่ใหญ่กับเฒ่าหัวมังกร สรุปแล้วเบื้องหลังยังมีเรื่องที่แอบซ่อนอะไรอยู่？
เขามีลางสังหรณ์ มีเพียงมองเห็นเฒ่าหัวมังกรถึงจะเปิดเผยปริศนาเหล่านี้ได้
ดังนั้นเขารับปากจูจูอาศัยโอกาสสะสมทุนที่เจรจากับเฒ่าหัวมังกรเล็กน้อย พูดได้ว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสามนัด
อาศัยโอกาส ฉินเทียนยังคิดดึงความสัมพันธ์ให้ไกล้ชิดกับจี้ฉาง ดูว่าจะสามารถดึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเฒ่าหัวมังกรบางอย่างออกมาได้หรือเปล่า
เขามักรู้สึก ด้านหน้ามีกระดาษหน้าต่างกั้นไว้ชั้นหนึ่ง และด้านหลังของกระดาษหน้าต่างมีตาแก่สองสามคนขุดหลุมไว้เสร็จแล้ว มองตัวเองอยู่อย่างเลวทรามรอให้ตัวเองกระโดดลงไปอยู่
ใครจะรู้จี้ฉางหัวเราะฮ่า ๆ เลยทันที พูด“อย่างนั้นตาแก่ก็รอคอยผู้นำใหญ่ได้รับชัยชนะและเอาข่าวดีกลับมาด้วยความเคารพแล้ว”
“วันนี้เป็นวันจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการ มีเรื่องมากมายต้องจัดการฉันก็ขอตัวแล้ว ผู้นำใหญ่เชิญตามสบาย”
“ก็เหมือนเป็นในบ้านของตัวเองอย่างนั้น ไม่ต้องเกรงใจอย่างเด็ดขาด”
พูดอยู่ก็เดินหายไปอย่างรวดเร็วแล้ว
ฉินเทียนมีใบหน้าที่ไม่รู้จะทำยังไง คนอายุมากก็ยิ่งไม่มีความน่าเชื่อถือ ม้ายิ่งแก่ก็ยิ่งปลิ้นปล้อน คนโบราณไม่ได้หลอกเราจริง ๆ
ท้องฟ้าสว่างมาก
คฤหาสน์จี้ที่กว้างใหญ่ค่อย ๆ ครึกครื้นขึ้นมา
วันนี้เป็นวันแต่งงานใหญ่แต่งภรรยาอย่างเป็นทางการของจี้ซิง เป็นสถานการณ์ฉากที่ร้อนแรงแค่คิดก็รู้
ฉินเทียนอยู่เป็นเพื่อนซูซูกระทั่งรอถึงพิธีแต่งงานเสร็จสิ้น กินงานเลี้ยงมงคลเสร็จแล้วทุกคนก็ออกไปอย่างต่อเนื่อง เขาและซูซูมาถึงห้องด้านหลังบอกลากับจี้ซิงและหลิวชิงเหยา
เวลานั้นจุยเฟิงได้หายตัวไปแล้วไม่ได้บอกลา
ฉินเทียนรู้เขาต้องหลบขึ้นมาแน่นอน ฝึกฝนวิชามีดของหนังสือวิชาดาบนั่นอย่างมุมานะเขาพูดให้เวลาเขาหนึ่งปี อย่างนั้นฉินเทียนก็เชื่อหลังหนึ่งปีแล้วยุทธจักรของอาณาจักรมังกรจะมีราชาดาบแขนเดียวเพิ่มขึ้นมาคนหนึ่ง
หลิวชิงเหยาเพิ่งจะเริ่มต้นเป็นภรรยา ยังมีบางอย่างไม่เคยชินดึงมือของซูซูอยู่ไม่อยากให้ซูซูไป
ซูซูเม้มปากยิ้มพูด“ต่อมาเป็นฮันนีมูนของสองสามีภรรยาพวกคุณแล้ว เพลิดเพลินให้มาก ๆ แล้วกัน”
“ถ้าหากคุณรู้สึกโดดเดี่ยวจริง ๆ ก็ไปหาฉันที่หลงเจียงถึงยังไงตอนนี้ฉันก็ว่างจนน่าเบื่อ”
หลังผู้หญิงสองคนนัดกันแล้ว นี่ถึงอาลัยอาวอนไม่อยากแยกจากกัน
กลับถึงอุทยานมังกร ฉินเทียนเปลี่ยนไปจนเห็นได้ชัดว่ามีเรื่องกลัดกลุ้มบางอย่างขึ้นมา
เวลาผ่านไปทุกวัน ระยะห่างที่เขารับปากจูจูไว้จะออกเดินทางไปญี่ปุ่นในหนึ่งเดือนก็ใกล้เข้ามาวันหนึ่ง
แต่ถามใจตัวเอง ตอนนี้เขาไม่อยากเคลื่อนไหวจริง ๆ
ด้านหนึ่งคือไม่วางใจซูซู หล่อนตอนนี้คือตั้งครรภ์อยู่
อีกด้านหนึ่งราชาหนูทางนั้นไม่มีข่าวคราวคืบหน้าเกี่ยวกับเหลิ่งหยุนมาตลอด
เอาตามรายงานสายสืบของราชาหนูที่ญี่ปุ่น ราชินีงูและสมาชิกกลุ่มงูของหล่อนหลายวันนี้ก็อยู่ที่ทีมเหลิ่งตลอด ทำการค้าขายดี ๆ ไม่มีความผิดปกติใด ๆ
ทีมเหลิ่งก็เป็นสถานที่พักผ่อนหนึ่งของเหลิ่งหยุนและกลุ่มงูของหล่อนที่ญี่ปุ่น ก็เป็นร้านค้าที่ลงทะเบียนถูกต้อง หลัก ๆ ก็ขายของประเภทเครื่องสำอางสำหรับผู้หญิงที่ทำด้วยมือบางอย่าง
เหลิ่งหยุนนอกจากเป็นราชินีงูที่เย็นชาแล้ว เป็นฆาตกรเลือดเย็นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติในการใช้ชีวิตหล่อนก็เป็นผู้หญิงที่มีความสามารถหลากหลายคนหนึ่ง
ที่ทีมเหลิ่งขายเครื่องสำอางทำด้วยมือเหล่านั้นก็ไม่ใช่มีชื่อเสียงเกินกว่าความสามารถที่แท้จริง แต่อาศัยวัสดุที่ดีอย่างแท้จริงอีกทั้งการออกแบบของความคิดที่ละเอียดอ่อนไม่เหมือนใคร ที่ญี่ปุ่นได้รับความคิดเห็นที่ดีอย่างกว้างขวางจากผู้หญิง
เพราะเป็นงานทำด้วยมือบริสุทธิ์ การผลิตมีจำกัดปรากฏสภาพการณ์ที่สินค้าไม่เพียงพอต่อความต้องการบ่อย ๆ
แต่นี่เพียงแค่เป็นความชอบของเหลิ่งหยุน อีกทั้งเป็นวิธีหนึ่งที่ป้องกันฐานะเดิมทีหล่อนไม่ใส่ใจที่จะอาศัยเหล่านี้มาหาเงิน
ดังนั้นก่อนหน้านี้ต่างก็เป็นการทำงานที่ไม่ต่อเนื่องทำ ๆ หยุด ๆ บางครั้งออกไปปฏิบัติภาระกิจ พอทีมเหลิ่งปิดก็เป็นสิบวันครึ่งเดือน
แต่ตอนนี้เอาตามข่าวของราชาหนู ยากมากที่จะได้เห็นเหลิ่งหยุนโผล่หน้ามาทุกวัน อีกทั้งบริหารร้านด้วยตัวเอง
นี่ผิดปกตินะ！
เอาตามความเข้าใจที่ฉินเทียนมีต่อศิษย์น้องที่เอาแต่ใจคนนี้ เบื้องหลังนี้จะต้องมีเรื่องที่แอบซ่อนแน่นอน
สำหรับนิสัยของเหลิ่งหยุน ในเมื่อรู้แล้วพ่อแม่ของหล่อนถูกฆ่าในปีนั้นมีเรื่องแอบซ่อนอยู่อีก นั่นคือจะไม่ปล่อยไปอย่างไม่สนใจอย่างเด็ดขาด
ฉินเทียนยิ่งคิดใจก็ยิ่งไม่สงบ
ในที่สุดถึงวันที่ยี่สิบแล้ว ห่างจากระยะเวลาที่จูจูให้เขาหนึ่งเดือนเหลือเพียงสิบวันแล้ว
ฉินเทียนทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ ตอนที่โทรหาจูจูติด ได้ทิ้งเบอร์ไว้ให้เขาอันหนึ่งก่อนที่จะไป
“ในที่สุดคุณก็ตัดใจได้โทรหาฉันแล้วเหรอ？”
“ฉันยังคิดว่าคุณจะเป็นเต่าหดหัวในกระดองแล้วล่ะ” ในสายโทรศัพท์จูจูหัวเราะอย่างสบาย ๆ
ครั้งที่แล้วถึงแม้ถูกฉินเทียนหลอกใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนเพื่อได้รับประโยชน์ แต่สุดท้ายหล่อนเอามีดจี้บนคอของฉินเทียนแล้ว บังคับให้เซ็นสัญญายอมจำนนพูดให้ถูกคือพันธมิตรบนเตียง
คิดถึงจุดนี้หล่อนยังคงเบิกบานใจมาก
ฉินเทียนไม่มีอารมณ์โกรธกับหล่อน พูดเสียงต่ำ“พูดมาเถอะ ถึงที่นั้นแล้วติดต่อคนของคุณยังไง”
“ยังมีคนของคุณน่าเชื่อถือได้หรือเปล่า？”
จูจูรีบพูด“วางใจ！”
“ขอแค่คุณบอกเวลาการเดินทางของฉัน ฉันรับรองลงจากเครื่องบินแล้วก็จะมีคนไปรับคุณ”
“น่าเชื่อถือแน่นอน”
“คุณเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง？เตรียมพร้อมออกเดินทางเมื่อไหร่？”
ฉินเทียนคิดเล็กน้อยแล้วถึงยังไงก็หลบไม่พ้นไม่ช้าก็เร็ว งั้นก็รีบแก้ไขจัดการไปเลยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงทุก ๆ วัน
อีกอย่างพอไปนี้นานเท่าไหร่ถึงได้กลับมายังไม่ยืนยันเลย ตอนนี้ซูซูตั้งครรภ์ยังสั้นอยู่เขายังมีเวลา
ถ้าหากทำให้เวลาล้าช้าลงไปอีกกลัวว่าตอนที่ซูซูคลอดจะรีบกลับมาไม่ทัน ก็ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้
ต่างก็พูดว่าผู้หญิงคลอดลูกเป็นด่านที่เสี่ยงอันตรายมาก ฉินเทียนจะไม่อนุญาตให้เขาไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนข้างกายซูซูในช่วงเวลาที่สำคัญนั้นได้อย่างเด็ดขาด
ดังนั้นเขาตัดสินใจแล้ว
“พรุ่งนี้ผมก็ไป การเดินทางโดยละเอียดคุณมาจัดเตรียม”
หลังยืนยันแล้วก็คืออธิบายกับซูซูยังไงแล้ว
ฉินเทียนคิดไปคิดมา สุดท้ายพูดที่ญี่ปุ่นมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อเฉินเอ้อร์กั่วเป็นโรคที่รักษาไม่หายชนิดหนึ่ง เห็นแก่หน้าของเฉินเอ้อร์กั่วเขาต้องการไปรักษาสักหน่อย
เพราะอาการโรคอาจจะซับซ้อนมาก ต้องการเวลาการรักษาดังนั้นไม่ยืนยันว่าจะสามารถกลับมาได้เมื่อไหร่ชั่วคราว
ซูซูกลับไม่สงสัยแม้แต่นิด กลับกันถูกฉินเทียนใกล้ชิดมากทั้งวันจนรำคาญ หล่อนก็รู้สึกไม่ค่อยเหมาะสมเล็กน้อย
ผู้ชายที่ดีมีจุดมุ่งหมายที่ยาวไกล
ดังนั้นหล่อนเก็บกระเป๋าสัมภาระให้ฉินเทียนด้วยตัวเอง ที่จริงก็ไม่มีอะไรก็เป็นเสื้อผ้าที่เปลี่ยนซักสองสามชิ้น
ฉินเทียนตั้งใจมอบหมายให้เหลิ่งเฟิง เหลยเป้าอีกทั้งฉานเจี้ยนของสวนสัตว์ร้าย สังเกตุความปลอดภัยของอุทยานมังกรอีกทั้งหลงเจียงให้มาก ๆ
วันที่สองเช้าตรู่ เขาอาศัยที่ซูซูนอนหลับสนิทยกกระเป๋าออกไปอย่างเงียบ ๆ คนเดียว