บัญชามังกรเดือด บทที่ 599 แขกของภาคใต้
หน้าประตูของอุทยานมังกรก็มีรถเก๋งคันหนึ่งแขวนป้ายใบอนุญาตการขับขี่สีดำรออยู่นานแล้ว คนหนุ่มคนหนึ่งรูปร่างเหมือนหอกอย่างนั้นยืนตรงอย่างภาคภูมิใจ
เหมือนกับจูจูอย่างนั้นซ้ายแขวนมีดขวาพกปืน คนแปลกหน้าอย่าเข้าใกล้
แต่มองเห็นฉินเทียน เขายังคงพยักหน้าอย่างเคารพแล้วเรียกเสียงหนึ่ง“ผู้นำฉิน”
“หัวหน้าของพวกเราให้ผมมารับคุณ ส่งคุณไปที่สนามบิน”
“ผมแนะนำตัวเองสักหน่อย”
พูดอยู่เอาป้ายคำสั่งชิ้นหนึ่งส่งมาถึงด้านหน้าของฉินเทียน
ฉินเทียนมองเห็นป้ายโลหะสีดำ ด้านบนสลักมังกรสีแดงสดแถบหนึ่ง
ด้านล่างเป็นสองสามตัวอักษรเซียวยาง ใต้ 6.
เซียวยางก็เป็นชื่อของเขาแน่นอนอยู่แล้ว แต่ใต้6มีความหมายอะไร？ฉินเทียนไม่เข้าใจ
“ตัวเลขเป็นตัวแทนของระดับเหรอ？”เขาอดไม่ได้ที่จะถาม
เซียวยางยิ้มแล้วดึงประตูรถออก พูด“เวลาเร่งด่วน พวกเราขับไปพูดไปแล้วกัน”
ฉินเทียนพยักหน้าแล้ว ขึ้นรถเก๋งแล้ว
เซียวยางสตาร์ทรถไปด้วยพูดเสียงต่ำไปด้วย“ถูกแล้ว ตัวเลขเป็นตัวแทนของระดับ”
“สมาชิกส่วนในของมังกรซ่อนรูปทุก ๆ คนไม่ว่าเป็นในเขตพื้นที่ตะวันออก ตก ใต้ เหนือ ที่ไหนต่างก็เป็นระดับเดียวกันหมด”
“ระดับต้นก็คือ1สามารถทำได้ 3คือหัวหน้าทีมเล็ก 6คือหัวหน้าทีมกลาง”
“9คือหัวหน้าทีมใหญ่”
“ระดับ10ก็คือหัวหน้าใหญ่ หนึ่งเขตพื้นที่มีเพียงคนเดียวแล้ว”
ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะพูด“งั้นหัวหน้าใหญ่ก็คือสูงสุดแล้ว ไม่มีพื้นที่จะเลื่อนขึ้นแล้ว？”
เซียวยางพูดตามความจริง“หัวหน้าใหญ่ที่เกษียณอายุสามารถเข้าสมาคมผู้อาวุโสได้ นั่นถึงแม้เป็นหน่วยงานดูแลผู้สูงอายุแต่สิทธิในการพูดยังคงใหญ่มาก”
ฉินเทียนพยักหน้ายิ้มพูด“หัวหน้าใหญ่ของพวกคุณ ส่งหัวหน้าทีมกลางคนหนึ่งมาขับรถให้ผม น้ำใจอันนี้จำไว้แล้ว”
“หัวหน้าเซียวถ้าหากผมจำไม่ผิด หุบเขาเซวียนหยวนในวันนั้นคุณก็ไปแล้วใช่ไหม？”
เซียวยางพยักหน้า“ใช่แล้ว”
คิดลังเลเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ“ที่จริงพวกเราก็ถึงนานแล้ว ทั้งคดีต่างก็อยู่ในการควบคุมและสังเกตของพวกเราตลอด”
“เพียงแค่คิดไม่ถึงก็คือช่วงเวลาสุดท้ายที่สำคัญจะมีคนขับเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ โยนระเบิดควันและระเบิดน้ำตาไปช่วยลิเหลียง”
“กระทั่งพวกเราต่างก็ไม่ทันได้ตั้งตัว”
“หลังเรื่องแล้วพวกเราส่งคนไปไล่ตรวจสอบ แต่ไม่มีเบาะแสอะไรเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว”
อันนี้ก็อยู่ในความคิดของฉินเทียนนานแล้ว วิหารเทพสังหารนั่นกระทั่งเถ้าแก่ใหญ่ของวิหารพญายมต่างก็เอาเรื่องปกปิดไว้อย่างลึกซึ้ง
เป็นไปได้อีกยังไง ถูกไล่ตรวจสอบได้เบาะแสได้ง่าย ๆ
เซียวยางพูดอธิบาย“ป้ายคำสั่งฐานะของสมาชิกมังกรซ่อนรูปมีความแตกต่างกันน้อยมาก ที่ผมให้คุณดูก็คือเพื่อให้คุณแยกแยะออกได้สะดวก”
“ถึงเวลานั้นขอแค่มองเห็นบัญชาทางตะวันตก เชื่อว่าคุณจะจำได้”
ฉินเทียนหลับตาลงแล้ว พูดจาง ๆ “ผู้ดูแลทางตะวันตกจินหู่ คุณมีความเข้าใจไหม？”
“พูดให้ผมฟังได้ไหม เขาเป็นคนแบบไหน”
“ยังมีในเมื่อเขาเป็นฐานะของทางการและก็เป็นผู้ดูแลทางตะวันตกที่ยิ่งใหญ่อีก เพราะอะไรถึงไปที่ญี่ปุ่น”
“สรุปแล้วเขาตายยังไง？”
เซียวยางลังเลเล็กน้อย เหมือนคิดว่าเรื่องเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่สำคัญมาก ยังคงไม่กล้าพูดมั่ว ๆ
“เรื่องเหล่านี้ที่ผมเข้าใจก็ไม่ค่อยมาก ต่างก็เป็นพวกข่าวลือ”
“คุณฉิน คุณถึงญี่ปุ่นแล้ว สายลับของพวกเราจะบอกคุณทั้งหมด”
ฉินเทียนรู้อาศัยฐานะของเซียวยาง น่าจะไม่เข้าใจเนื้อหาใจความสำคัญ
อีกอย่างจินหู่ต่างก็ตายไปแล้วยี่สิบปี และเซียวยางมองไปแล้วสามสิบกว่าปี น่าจะเพิ่งมาเข้าร่วมมังกรซ่อนรูปทีหลัง
ก็ไม่ใช่แบ่งเขตอีก
เขาทำได้เพียงยกเลิก
ทำให้เขารู้สึกไม่สบายเล็กน้อยก็คือ เขารู้สึกชัดเจนเรื่องนี้ จูจู เฒ่าหัวมังกร กระทั่งรวมถึงเถ้าแก่ใหญ่อาจารย์ของเขาและจี้ฉางต่างก็ปิดบังอะไรเขาอยู่
สองสามคนร่วมมือกันทำสถานการณ์หนึ่ง ต้องการให้เขามุดเข้าไปไขปริศนานี้
ความรู้สึกชนิดนี้ไม่สดชื่นมาก ๆ ！
บนทางเขาคิดแล้ว ยังคงส่งข้อความหนึ่งให้เฉินเอ้อร์กั่วแล้วถามเฉินเอ้อร์กั่วช่วงนี้อยู่ที่ไหน กำลังยุ่งอะไรอยู่
เมื่อก่อนเขาจำได้เฉินเอ้อร์กั่วอยู่ที่รักษาความปลอดภัยทีมโล่ฟ้า รุกตลาดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เฉินเอ้อร์กั่วตอบกลับรวดเร็ว“พี่ใหญ่ ผมสองสามวันนี้ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำก็เตรียมตัวกลับประเทศไปเยี่ยมคุณกับพี่สะใภ้ล่ะ”
“คุณสะดวกหรือเปล่า？ถ้าสะดวกวันนี้ผมก็บินกลับไป”
ฉินเทียนตอบกลับ“ไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวฉันก็ต้องไปหาเหลิ่งหยุนที่ญี่ปุ่นแล้ว”
“นายเตรียมตัวสักหน่อย มีความเป็นไปได้มากที่ต้องการความช่วยเหลือของนาย ถึงเวลานั้นฉันจะติดต่อนาย”
เฉินเอ้อร์กั่วพูดทันที“แรง！”
“เหล่าหนิวก็ใกล้ที่จะออกจากการเก็บตัวแล้ว ถึงเวลานั้นผมพาเขาไปพร้อมกัน！”
เหล่าหนิว ราชาวัวของวิหารเทพ
มีพรสววรค์ที่แตกต่างจากคนอื่นก่อนที่จะเจอฉินเทียนก็เป็นปรมาจารย์ใหญ่ของมวยโบราณ แต่ดูเหมือนเขาเจอสิ่งที่ทำให้เกิดอุปสรรคแล้วภายใต้ความใจร้อนพื้นฐานศิลปะการต่อสู้เกือบจะถูกทำลายลงในเวลาอันรวดเร็วแล้ว
โชคดีที่เจอฉินเทียน ภายใต้การชี้นำของฉินเทียน เขาถึงทำให้จิตใจมั่นคงแล้ว
ครั้งนี้ได้เก็บตัวนานมากแล้ว เชื่อว่าหลังออกจากการเก็บตัวแล้วพลังการต่อสู้จะเพิ่มมากขึ้น
เมืองไต่ห่างจากญี่ปุ่นใกล้มาก มีราชาสองท่านนี้อยู่ข้าง ๆ ฉินเทียนในที่สุดก็วางใจเล็กน้อย
ถึงสนามบินแล้ว เซียวยางส่งฉินเทียนขึ้นเครื่องบินแล้วด้วยตัวเองผ่านช่องทางพิเศษ มองเครื่องบินบินขึ้นอยู่ตลอดเขาถึงหมุนตัว
แต่ก็ไม่ได้ออกไป แต่มาถึงห้องพักผ่อนของแขกวีไอพีแห่งหนึ่ง
ที่นี่จูจูและลูกน้องของภาคใต้สองสามคนได้รออย่างเงียบ ๆ นานแล้ว
“พี่ใหญ่ ฉินเทียนไปแล้ว” หลังเซียวยางเข้ามา พูดเสียงต่ำ
พยักหน้าแล้วไม่ได้พูด หล่อนยืนด้านหน้าของหน้าต่างมองในท้องฟ้าสีฟ้าครามด้านนอก เครื่องบินค่อย ๆ กลายเป็นจุดดำหนึ่ง
ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ใจลอยเล็กน้อย
เซียวยางลังเลเล็กน้อย ยังคงอดไม่ได้พูด“พี่ใหญ่ คุณคิดว่าอาศัยฉินเทียนคนเดียวสามารถแก้ไขปัญหาได้จริง ๆ ？”
“ที่จริง พวกเราสองสามคนเปลี่ยนฐานะก็สามารถไปช่วยเหลือได้”
ลูกน้องอีกสองสามคนก็คือสงสัยเหมือนกัน
จูจูเงียบเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ“เขาเป็นคนที่ตาแก่สองคนเลือกไว้ด้วยกัน”
“ที่จริงแผนการอันนี้ก็เริ่มนานแล้ว เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้โอกาสยังไม่สุกงอมดังนั้นไม่ได้บอกฉินเทียน”
“ตอนนี้เขานั่งบนตำแหน่งผู้นำใหญ่ของเจ็ดเมืองทางใต้แล้ว ต่อสู้กับวิหารเทพสังหารอีกก็ถือว่าผ่านการทดสอบแล้ว”
“กระทั่งสรุปแล้วจะสามารถทำสำเร็จหรือเปล่า พูดตามตรงฉันก็มีความสงสัยอยู่”
“แต่คนที่ตาแก่เลือก หวังว่าจะไม่เกิดความผิดพลาดแล้วกัน……”
“ติดต่อสายลับทันทีเตรียมรับคนลงจากเครื่อง รวมถึงต้องควบคุมดูแลการเคลื่อนไหวของฉินเทียนที่ญี่ปุ่นตลอดเวลา”
“ครับ！”ใบหน้าของเซียวยางอ่อนน้อมและเคร่งขรึม หยิบมือถือออกมาส่งข้อความหนึ่งออกไปแล้ว
……
ผ่านการบินมาหลายชั่วโมง ในที่สุดเครื่องบินก็ค่อย ๆ ลงจอดที่สนามบินของญี่ปุ่น
ฉินเทียนเดินออกมาตามกลุ่มคน มองเห็นด้านนอกยืนเต็มไปด้วยคนที่มารอรับเครื่องลง
หนึ่งในนั้นเป็นผู้ชายสี่สิบกว่าปีมองไปแล้วสุขุมมาก ในมือยกป้ายหนึ่งอยู่ด้านบนเขียนว่า“ ยินดีต้อนรับแขกของภาคใต้มาศึกษาดูงาน”
เขาเดินขึ้นไป พูดเสียงต่ำ“ผมชื่อฉินเทียน เป็นแขกของภาคใต้”
ผู้ชายพูดเสียงต่ำ“ผู้นำฉิน ตามผมมาเถอะ”