ตอนที่ 1654 แผ่นหินกลัว
หลังตอบตกลงทํางานกับหยางหลิง หลินฮวงก็ส่งเขากลับไปในเขตแดนเทพภายในตัวเขา
ไม่เหมือนก่อนหน้าตอนเขายัดหยางหลิงเข้าเขตแดนเทพ ครั้งนี้ หลินฮวงส่งหยางหลิงไปดาวที่หลินชินกับหงซวงอยู่โดยตรง เขายังส่งหยางหลิงไปทางเข้าลานบ้านที่หงซวงอยู่ด้วย
ตอนหยางหลิงเปิดประตูไปและโผล่ตรงหน้าหงซวง นางก็ตกตะลึง
นางจ้องหยางหลิงและยืนอึ้งไปสักพักก่อนจะขยี้ตาตัวเอง นางคิดว่านางเห็นภาพหลอน
ตอนนางลืมตาอีกครั้ง หยางหลิงก็ได้มายืนตรงหน้านางแล้ว
หงซวงไม่อาจควบคุมน้ําตาไม่ให้เอ่อล้นได้” ข้าคิดว่าเจ้าตายไปแล้ว”
“ข้าเกือบตายแล้ว” หยางหลิงดึงหงซวงเข้าอ้อมแขน
หงซวงกอดหยางหลิงไว้แน่นราวกับนางกลัวว่าเขาจะหายไปอีก น้ําตาของนางไหลไม่หยุด
ทั้งสองไม่พูดอะไร พวกเขายังยืนนิ่งกับที่ กอดกันและยืนอยู่นาน
ตอนหงซวงหยุดร้องไห้ นางปาดน้ําตาและปล่อยหยางหลิงไป
เขายื่นมือออกไปและปาดคราบน้ําตาบนหน้านาง” ช่วงนี้เจ้าลําบากหน่อยนะ”
“ไม่เป็นไร” หงซวงส่ายหัว แล้วถาม” แล้วเจ้าหนีรอดมาได้ไง?”
“ข้าไม่ได้หนี” หยางหลิงอธิบายด้วยรอยยิ้ม” หลินฮวงฆ่าสาย…”
หยางหลิงรีบเล่าเหตุการณ์
นตัวเขา หลังส่งหยางหลิงเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขา เขาก็…
เริ่มยุ่งอยู่กับเรื่องของตน
“นิ้วทองคําที่ข้ามีตอนนี้คือเสี่ยวเฮย แผ่นหิน เพลิงนิรันดร์(ฉีหมิงเซี่ยง) หยินหยิน จอมเทพ) ประตูทุกอาณาจักรมนุษย์ทองคําจิ๋ว(ภูเขาดํา)และสมองวิญญาณ(พูดพล่าม) กับอีกสองอัน”ในความเป็นจริง หยางหลิงคือนักเดินทางคนเดียวที่หลินฮวงรู้จัก
แม้หลินซินจะมีนิ้วทองคํา หัวใจจักรพรรดิ หลินฮวงก็ไม่พูดกับนางเรื่องนักเดินทางเลย เขาปิดบังจากนางมาตลอด
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่ามันอาจถึงเวลาต้องคุยแล้ว
หลินฮวงทักทายหลินชินผ่านคลื่นเสียง จากนั้นก็ย้ายนางออกเขตแดนเทพของเขา
หลินซินดีใจที่ในที่สุดก็ได้พบหน้าพี่ชายนางอีกครั้งหลังไม่เห็นหน้าเขามานาน
“นั่งลงก่อน” หลินฮวงเทชาให้หลินซิน
เขากําลังคิดว่าจะพูดยังไง
หลินซินนั่งลงอย่างเชื่อฟัง นางสังเกตเห็นใบหน้าตึงเครียดของหลินฮวง และความสุขก็แทนที่ด้วยความวิตก
“พี่ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”
หลินฮวงเงียบไปชั่วขณะ จากนั้นก็มองนางและยิ้ม” หัวใจจักรพรรดิ โปรดออกมา”
“อะไร..” หลินซินตกใจตอนได้ยินเช่นนี้ นางไม่คิดว่าหลินฮวงจะรู้ความลับของนาง ที่ว่านางมีนิ้วทองคํา ไม่ใช่แค่นั้น เขายังรู้ชื่อมันด้วย
ขณะที่หลินซินกําลังหน้าเสีย ร่างจําแลงสามมิติที่ส่องแสงจากแหวนสื่อสารบนนิ้วนาง
มันคือหญิงสาวที่เหมือนกับหลินซินไม่มีผิด ต่างกันแค่สองสิ่ง ผมของนางเป็นสีม่วง และตาเป็นสีทอง
หลินฮวงผงะเล็กน้อยตอนเขาเห็นร่างจําแลงของหัวใจจักรพรรดิ เขารู้ว่านี่คือหน้าตาของหลินซินในชาติก่อน
เนื่องจากหัวใจจักรพรรดิปรากฏตัวในร่างนี้ มันก็คงไม่ได้บอกหลินซินถึงชีวิตที่แล้วของนาง
“มีเรื่องอะไร?”หัวใจจักรพรรดิมองหลินฮวงด้วยท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตร
ก่อนมันจะยอมรับหลินซินเป็นเจ้านาย มันได้ตกลงกับหลินฮวงว่ามันจะรักษาตัวตนของหลินฮวงในฐานะนักเดินทางไว้เป็นความลับ และหลินฮวงก็จะเก็บอดีตของหัวใจจักพรรรดิไว้เป็นความลับจากหลินซิน
แต่ทว่า ตอนนี้ที่หลินฮวงจู่ๆก็เรียกมัน มันจึงสงสัยว่าหลินฮวงอาจทําลายข้อตกลง
“ทั้งคู่รู้จักกันด้วยเหรอ?”ใบหน้าของหลินชิ้นเต็มไปด้วยความสับสน
เดิมที นางคิดว่าการที่นางครอบครองนิ้วทองคํานี้ถูกเก็บเป็นความลับจากพี่ชายนาง นางไม่คิดว่าพี่ชายนางจะรู้จักนิ้วทองคําของนางด้วย
“ข้าเคยเจอมันหลายครั้งก่อนเจ้าจะอ้างความเป็นเจ้าของมัน” หลินฮวงอธิบายทันที เขายังไม่อยากให้หัวใจจักรพรรดิเปิดเผยตัวตนเขาในฐานะนักเดินทาง
เหนือสิ่งอื่นใด วิญญาณของเขาได้เข้าสู่ร่างของคนอื่น ในทางทฤษฎี เขาจึงถือได้ว่าไม่ใช่พี่ชายจริงๆของหลินซิน
เขาไม่มั่นใจว่าหลินชินจะตอบสนองยังไงถ้านางรู้
“เราพบกันแค่สองหรือสามครั้ง เราไม่ได้รู้จักกันดี”หัวใจจักรพรรดิพยักหน้า
มันหันไปมองหลินฮวงหลังมันพูดจบ” บอกข้ามา เกิดอะไรขึ้น เจ้าถึงเรียกข้าออกมา?”
หลินฮวงจัดเรียงคําพูดในหัว”เจ้ารู้ว่าข้ามีนิ้วทองคํา จริงๆแล้ว ข้ามีมากกว่าหนึ่ง”
“แถม ข้าเพิ่งได้รับมาเพิ่มอีกสอง ข้าคิดว่าเสี่ยวชินควรดูมันและดูว่าจะเอาไปใช้ได้ไหม” หลินฮวงนํานิ้วทองคําที่เขาไม่ต้องการออกมา
ความแปลกใจแวบผ่านตาของหัวใจจักรพรรดิ แต่มันไม่พูดอะไร
มันสามารถเดาได้ว่าเขาได้รับมาได้ไง
“พี่สามารถมีได้มากกว่าหนึ่งเหรอ?” หลินซินตกตะลึง
“ใช่แล้ว น้องก็มีได้ มันแค่ว่ามันเป็นของหายาก มันจึงยากสําหรับคนธรรมดาที่จะครอบครอง” หลินฮวงพยักหน้า
หลินชินหันไปมองหัวใจจักรพรรดิหลังได้ยินเช่นนี้ มันดูเหมือนว่าความรู้สึกของหัวใจจักพรรรดิจะสําคัญต่อนาง
แต่หัวใจจักรพรรดิกลับไม่ใส่ใจและพยักหน้า”ใช่ ลองดูพวกมันสิ ถ้าพวกมันเหมาะสม เจ้าก็เอามาได้ เหนือสิ่งอื่นใด นิ้วทองคําทุกอันมีการทํางานต่างกัน บางอันอาจเป็นอันที่เจ้าต้องการ”
จากนั้นหลินซินถึงพยักหน้าและ
วินาทีต่อมา นางก็เงยหน้ามองหลินฮวง” ทั้งคู่ดูเหมือนจะใช้ได้กับข้านะ”
แม้การทํางานของหัวใจจักรพรรดิจะทรงพลัง พวกมันก็เน้นไปที่ด้านเครือข่ายออนไลน์กว่า มันแทบไม่เพิ่มความสามารถต่อสู้ของหลินซิน
นิ้วทองคําสองอันบนฝ่ามือหลินฮวง หนึงมีคลังพลังงานและความสามารถเปลี่ยนแปลง ซึ่งเท่ากับเพลิงนิรันดร์เวอร์ชั่นอ่อนกว่า อีกอันมีความสามารถสร้างอุปกรณ์จักรกล พวกมันไร้ประโยชน์ต่อหลินฮวงอย่างสมบูรณ์
แต่ทว่า หลินซินดูเหมือนจะสนใจในนิ้วทองคําทั้งคู่มาก
นางยังเริ่มออกแบบอาวุธปืนด้วยความสามารถสร้างอุปกรณ์จักรกล
“งั้นก็เอาไปสองเลยเถอะ” หลินฮวงโยนนิ้วทองคําทั้งสองให้หลินซิน
หลินชินเองก็รับคว้าพวกมันไว้” ขอบคุณค่ะ พี่”
หลินฮวงคุยกันหลินซินอีกเล็กน้อยหลังส่งนิ้วทองคําทั้งสองให้ จากนั้นก็ส่งนางกลับไปเขตแดนเทพภายในตัวเขา
ทันทีที่เขาส่งนางกลับ เสียงก็มาจากภายในตัวเขา
“หลินฮวง ข้าคิดได้แล้ว”
หลินฮวงพลันระบุได้ว่านี่คือเสียงของแผ่นหิน มันพูดอย่างยิ่งๆ”เจ้าคิดอะไรได้?”
“ตลอดมานี้ข้าได้สาบานว่าจะเป็นนิ้วทองคําของคนคนเดียว แต่ทว่า ตอนนี้ข้าตระหนักว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ที่ยอดฝีมือแท้จริงในหมู่นักเดินทางที่จะมีนิ้วทองคําแค่หนึ่ง”
ย้อนกลับไปวันนั้น แผ่นหินควบคุมวิญญาณได้ขอให้หลินฮวงแทนที่เสี่ยวเฮยด้วยมันเพราะนักเดินทางจะมีนิ้วทองคําหลักได้แค่หนึ่ง ข้อตกลงแรกนี้ยุติธรรม เพราะนิ้วทองคําหลักจะผูกพันธะกับเจ้านายไม้ว่าจะดีหรือชั่ว สําหรับนิ้วทองคําที่ตกลงกับเจ้านายทีหลัง พวกเขาจะกลายเป็นความสัมพันธ์แบบนาย-ทาส
ย้อนกลับไป หลินฮวงไม่เต็มใจแทนที่เสี่ยวเฮย แผ่นหินก็ไม่บังคับ มันแค่ทิ้งร่างแยกไว้ในตัวหลินฮวง ปล่อยให้หลินฮวงหานายใหม่ให้มัน
อย่างไรก็ตาม ตลอดหลายปีมานี้ หลินฮวงแทบไม่เจอนักเดินทางที่เชื่อใจได้เลย ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถหานายที่เหมาะสมให้แผ่นหินได้
แผ่นหินก็ไม่รบเร้าเช่นกัน เนื่องจากมันคือนิ้วทองคํา อายุขัยมันจึงยาวนานกว่าสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่
แต่ตอนนี้ มันเห็นถึงความสบายของหลินฮวงที่ได้รับนิ้วทองคํามามาก ในความเป็นจริง เขายังโยนพวกมันให้คนอื่นหน้าตาเฉย นั่นทําให้มันเริ่มรู้ตัวว่ามันก็ไม่ได้หายากและพิเศษอะไรมาก
“เจ้าอยากให้ข้าเป็นนายเจ้า?” หลินฮวงเข้าใจความหมายของมันทันที
“ถูกต้อง”แผ่นหินเงียบไปสักพักก่อนพูดต่อ”แต่ร่างต้นปัจจุบันของข้ายังอยู่ในสภาพเสียหาย
“ถ้าเจ้ายอมรับข้าเป็นนายจริง ข้าย่อมช่วยเจ้าฟื้นฟู” หลินฮวงรับปากทันที
งั้นก็ถือว่าตกลง”สุดท้ายแผ่นหินก็โล่งใจหลังได้ยินคํายืนยันจากปากหลินฮวง ในความเป็นจริง มันกังวลว่าหลินฮวงอาจปฏิเสธคําขอมันด้วยซ้ํา เหนือสิ่งอื่นใด มันเคยปฏิเสธหลินฮวง
หลินฮวงไม่คิดว่าการส่งนิ้วทองคําให้คนอื่นไปจะทําให้แผ่นหินกลัว ทําให้มันเต็มใจยอมรับเขาเป็นนาย
ในชั่วพริบตา เขาก็กลับเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขาและปรากฏตรงหน้าหน้าผาที่เขาพบแผ่นหิน
เขาเข้าใกล้หน้าผาและพุ่งผ่านไป ปรากฏในความว่างเปล่าที่แผ่นหินสร้าง
หลังเหลือบมองแผ่นหิน ซึ่งใหญ่ยิ่งกว่าดาวดวงไหน ร่างของหลินฮวงก็ปรากฏด้านบน
“เจ้าคิดดีแล้วนะ?” หลินฮวงถาม
“คิดดีแล้ว!” แผ่นหินไม่ลังเลอีก
พริบตาต่อมา แผ่นหินดําที่ใหญ่เท่าฝ่ามือมนุษย์ก็จมลงไปในแผ่นหินใต้เท้าของหลินฮวง นี่คือร่างแยกที่แผ่นหินทิ้งไว้ในตัวหลินฮวงก่อนหน้านี้
วินาทีต่อมา แผ่นหินยักษ์ก็เริ่มจมลงอย่างรวดเร็ว
หนึ่งลมหายใจต่อมา แผ่นหินใหญ่ก็หดจากขนาดเท่าดาวเป็นฝ่ามือ
มันเปลี่ยนเป็นแผ่นหินที่เต็มไปด้วยรอยแตกและเจาะทะลุเข้ากึ่งกลางระหว่างคิ้วหลินฮวงไป