ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 566
“ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาเป็นคนที่น่าประทับใจไม่น้อย…”
“แต่ตอนนี้ไม่สำคัญ…”
“ท่านหมายถึง…” เบรนท์ถาม ขณะโน้มตัวก้มลง
ลีออนมีประกายอาฆาตในแววตาของเขา แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “บัควู้ดต้องการเจ้าชายเพียงคนเดียวเท่านั้น”
“ในเมื่อฉันกลับมาแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีเจ้าชายยอร์กอีกต่อไป”
ทุกคนในตระกูลซิลวามีแววตาตื่นเต้น
พวกเขาหลับใหลมานานหลายปี ในที่สุดเจ้าชายของพวกเขาก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้ว
ลีออนไม่พูดอะไรอีก เขาหันกลับไปมองยังทิศทางของภูเขาซิลเวอร์นิมบัส
คนที่มีความทะเยอทะยานมักจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่พวกเขาได้ลงมือทำ
หากพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แม้แต่สวรรค์ก็จะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง
***
วันรุ่งขึ้น ในสำนักงานชั่วคราวของ ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ต แซ็คและควินน์มารวมตัวกันเพื่อตามหาแมนดี้
แมนดี้มองดูทั้งสองคนและถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันได้ยินมาว่ามีหัวหน้าแก๊งสร้างปัญหาในไซต์งานก่อสร้าง ฉันสงสัยว่าเธอจะจัดการกับมันได้ไหม ฉันมาที่นี่เพื่อดูว่ามีอะไรให้ฉันหรือเปล่า” แซ็คพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“คนที่มีความสามารถจะจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ได้ราบรื่น! เธอตักเตือนพวกอันธพาลเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น แมนดี้ เธอนี่มันไร้ปะโยชน์จริง ๆ !” ควินน์พูดและหัวเราะอย่างเย็นชา
แมนดี้มองไปที่ทั้งคู่แล้วหัวเราะ
“พวกเธอสองคนน่าประทับใจจริง ๆ อุตส่าห์ไปว่าจ้างพวกอันธพาลเพื่อมาสร้างปัญหาให้กับบริษัทของตัวเองเพียงแค่ไม่กี่วันที่มาถึงบัควู้ด”
“ฉันดูพวกเธอสองคนไม่ผิดจริง ๆ ”
“จะเป็นไปได้ยังไง? เธอก็รู้ว่าเราเพิ่งมาที่บัควู้ดได้ไม่กี่วัน เราจะไปติดต่อพวกอันธพาลที่นี่ได้ยังไง?”
แซ็คปฏิเสธทันที
“มีผู้หวังดีคนหนึ่งบอกฉันถึงเรื่องที่ก่อสร้างกำลังมีปัญหา ฉันกังวลเกี่ยวกับโครงการ ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตจริง ๆ !”
แซ็คเกือบจะแสดงอาการมาดร้ายออกมา
นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่าโอลด์ ไนเนอร์ ได้ถอนตัวออกมาแล้ว เขาอยากใช้โอกาสนี้เพื่อทำให้แมนดี้หลุดออกจากตำแหน่งของเธอ
แมนดี้ไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ว่าทั้งสองคนมีส่วนเกี่ยวโยงกับ โอลด์ ไนเนอร์ มาตั้งแต่แรก
ฮาร์วีย์ไม่ได้บอกเธอว่าพวกซิลวาก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ด้วย ถ้าไม่อย่างนั้น เธอคงคิดแล้วว่าทั้งสองคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกซิลวาด้วย
แต่ในสายตาของแมนดี้ ทั้งสองยังคงเป็นพวกหน้าด้านไร้ยางอายเหมือนเดิม
เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ แต่พวกเขายังคงทำราวกับว่าพวกเขามาเเพื่อให้ความช่วยเหลือ พวกเขาช่างไร้ยางอายจริง ๆ
“ตอนนี้ฉันไม่ว่าง ฉันไม่มีเวลาให้มาเล่นกับพวกนายทั้งสองหรอกนะ”
แมนดี้หันหลังออกจากสำนักงานชั่วคราว
แซ็คและควินน์คิดว่าพวกเขามีอำนาจควบคุมเธอได้อย่างเต็มที่ ทั้งคู่ไม่ให้ปล่อยเธอไป
ในขณะนั้นกลุ่มคนงานสวมหมวกนิรภัยก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
คนที่เป็นหัวหน้าพวกเขา คือ โอลด์ ไนเนอร์
แต่ในชุดคนงานก่อสร้าง เขาไม่ได้ดูน่ากลัวเลย
“ท่านประธานซิมเมอร์ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ? มีคนสร้างปัญหาให้คุณหรือเปล่า?” โอลด์ ไนเนอร์ ถามทันที เขาต้องการใช้โอกาสนี้ทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อหน้าแมนดี้
“โอ้ พระเจ้า พวกคนงานกล้าพูดเรื่องเหลวไหลแบบนี้ได้ยังไง? บ้าที่สุด!”
แซ็คอารมณ์เสียทันทีและเตะไปที่โอลด์ ไนเนอร์
ความโกรธฉายชัดในแววตาของ โอลด์ ไนเนอร์ เขาค่อย ๆ ถอดหมวกกันน็อคออกจากหัวของเขา
ควินน์ตบหน้า โอลด์ ไนเนอร์ แล้วดุด่าเขา “ไอ้พวกคนงานอย่างแกที่มองมาที่ฉันแบบนี้มันน่ารังเกียจมากรู้ไหม?”
ร่างกายของแซ็คสั่นสะท้าน จากนั้นเขากลับมารู้สึกตัวอีกครั้งและรีบคว้ามือของควินน์ทันที
“แซ็ค! นายกำลังทำอะไร?!”
ควินน์กำลังอารมณ์ไม่ดี
แซ็คจ้องเขม็งไปที่ควินน์ แล้วโค้งคำนับในขณะที่เขาพยักหน้าให้เธอทำตาม
“นายใหญ่… นายใหญ่ไนเนอร์… ท่านมาที่นี่ทำไม?”
‘นายใหญ่ไนเนอร์งั้นเหรอ?’
‘โอลด์ ไนเนอร์ เหรอ?’
‘คนที่ดูเหมือนคนงานกระจอก ๆ คนนี้เป็นหัวหน้าแก๊งที่เลื่องชื่อในบัควู้ดที่แซ็คพูดถึงงั้นเหรอ?’
ควินน์ตกใจจนไม่อยากจะเชื่อ