ตอนที่ 861 : แปรสภาพมังกร
หลงฉวนอู่สูญเสียวิญญาณมังกรเซียน เป็นเขาโดนสอนสั่งบทเรียนครั้งใหญ่ ถูกตบหน้าต่อหน้าผู้คนจํานวนมากถึงสองครั้งครา สําหรับเขาแล้ว มันคือความอัปยศตลอดชั่วชีวิต และวันนี้ หัวใจของเขากําลังจะได้รับการปลอบประโลม โดยการสาบานว่าจะสังหารฉินหยุนให้จงได้!
“หากเราชนะ หลูจิ้งก็จะเทใจให้กับเรา ทั้งยังจะได้รับวิญญาณมังกรกลับคืน!” หลงฉวนอู่กล่าวในใจพร้อมถูไม้ถูมือที่อัดแน่นด้วยพลัง เขากําลังรอให้การศึกเริ่มขึ้น
ตึง!
เสียงสัญญาณการต่อสู้ดังขึ้นแล้ว!
ทันทีเมื่อการประลองเริ่มขึ้น หลงฉวนอู่จึงใช้ความเร็วสูงล้ําพุ่งเข้าหาฉินหยุน แต่แล้วเวลานี้ ฉินหยุนพลันหายวับอย่างไร้ร่องรอยในชั่วลมหายใจ
ตู้ม!
หมัดของหลงฉวนอู่มาพร้อมเสียงมังกรค่ารามพุ่งทะยาน มังกรทองคําเบื้องหลังของเขาได้ม้วนตัวพลิ้วไหว เคลื่อนผ่านมวลอากาศว่างเปล่า ฝูงชนที่รับชมส่งเสียงร้องอุทาน พวกเขาไม่คาดคิดว่าฉินหยุนสามารถหลบหนี ได้รวดเร็วเพียงนี้
“เลิกทําตัวเป็นเต่าหัวหดแล้วเสนอหน้าออกมา!” หลงฉวนอู่คํารามโกรธเกรี้ยว มังกรทองศาเบื้องหลังก็คำรามร้อง
ฉินหยุนพลันปรากฏตัวร่วงหล่นจากฟากฟ้า! ขณะทิ้งตัวลงมา หลิงหยุนเอ่อจึงปลดปล่อยแรงโน้มถ่วงอันมหาศาล เข้าสะกดลงที่ร่างหลงฉวนอู่จนเขาต้องแบกรับความกดดันหนักอึ้ง
“อย่าได้คิดว่าจะหนีรอด!” หลงฉวนอู่คําราม ร่างกายเริ่มสัน มังกรทองค่าด้านหลังทอประกายแสงสีทองพุ่งตรงเข้าฉีกกระชากพลังแรงโน้มถ่วง
นี่ถือว่าอยู่ในการคาดการณ์ของฉินหยุน เขาจึงปลดปล่อยพลังความสามารถเทวะทรมานอันแข็งแกร่งที่สุดออกมา เพียงครู่ที่มันแทรกซึมเข้าร่างหลงฉวนอู่ ด้วยเพราะเคยประสบพบเจอมาก่อน ครั้งก่อนนั้นเขาไม่อาจต้านรับมันไว้ ทว่าตอนนี้ เขาได้กลืนกินเลือดมังกรเซียน พลังเพิ่มขึ้นกว่าปกติถึงหลายเท่าอย่างชวนสะพรึง ทําให้เขาสามารถต้านทานความเจ็บปวดส่วนใหญ่เอาไว้
หลงฉวนอู่คํารามอย่างเจ็บปวด เสียงคํารามดังถึงฟากฟ้า มังกรทองคําเบื้องหลังพุ่งทะยานเข้าใส่ฉินหยุน
ตู้ม!
ฉินหยุนซึ่งทิ้งตัวลงมา เวลานี้ถูกมังกรทองค่าเข้าปะทะจนร่างกระเด็น แรงโน้มถ่วงมหาศาลพร้อมความสามารถเทวะทรมานล้วนไม่มีผล ฉินหยุนกว่าจะทราบก็สายเกินไป!
“เหอะ… ตัวบัดซบเช่นเจ้าก็รู้จักเพียงแต่ใช้อุบาย! ตอนนี้ต่อหน้าพลังอันไร้เทียมทาน อุบายเล็กจ้อยเหล่านั้นหรือยังมีประโยชน์? เจ้าพ่ายแพ้แล้ว!” หลงฉวนอู่หัวเราะเสียงดังก้อง เขาก้าวเดินเข้าหาฉินหยุนเชื่องช้า แขนทั้งสองยืดออกเป็นผลให้หลายคนต้องตะโกนออกเสียงดัง
“หลงฉวนอู่ไร้ผู้ต้าน! หลงฉวนอู่ไร้ผู้ต้าน!”
หลายคนต่างเริ่มตะโกนกันคนแล้วคนเล่า ตอนนี้เสียงตะโกนถือว่าดังที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา มันเข้าเขย่าหัวใจและจิตวิญญาณทุกผู้คนที่นี้
หลังถูกโจมตี ฉินหยุนร่างปะทะกับพื้น เมื่อลุกขึ้นยืนได้ สีหน้าของเขายังคงอาการสงบ เขาไม่ได้ถูกออร่าอันเลิศล้ําของหลงฉวนอู่ข่มขวัญแต่อย่างใด แม้เสียงตะโกนร้องดังก้องรอบข้างก็หาได้ส่งผลใดไม่
“หัวล้านสารเลว มังกรของข้าจะเป็นผู้สังหารเจ้า!” หลงฉวนอู่หัวเราะดัง “ไป!”
มังกรทองคําพลันยาวกว่าหนึ่งร้อยเมตร มันแปรสภาพกลายเป็นมังกรขนาดใหญ่ขึ้นปกคลุมท้องฟ้าเหนือลานประลองยุทธ์
“จงพิการให้แก่ข้า!”
มังกรทองคําอ้าปากใหญ่โตของมัน พร้อมยิ่งเอาสายฟ้าทองคําเสียงดังสนั่นกังวานเข้าหาฉันหยุน
ตุ้ม!
สายฟ้าทองค่าปะทะกับพื้นดิน เป็นผลให้ทั้งสนามประลองแห่งนี้ต้องสั่นไหวรุนแรง ฉินหยุนหลบเลี้ยงมาได้ก่อนจะใช้สองนิ้วประสานกันยังออกซึ่งล่าแสงสีดา
“ดัชนีทะลวงฟ้า ดัชนีที่สอง บดขยขุนเขาแยกสมุทร!”
ก่อนจะสับฟันหลายครั้ง
ลำแสงนี้ราวกับยาวไร้สิ้นสุด และคมกริบซึ่งสีดํา มันทะยานออกด้วยความเร็วสูง เข้าที่มังกรทองคํา
ฟีบ ฟีบ ฟีบ…
ร่างมังกรทองคําอันใหญ่โต เวลานี้กลับกลายเป็นเศษซากขนาดเล็กจํานวนมหาศาล!
ตุ้ม!
ฉินหยุนต่อยหมัดขึ้นฟ้า เคล็ดวิชามังกรหลอมหกกระบวน กระบวนท่าสวรรค์ทลาย หมัดพุ่งทะยาน นำพามาพร้อมพลังทําลายล้างชวนสะพรึง ราวกับคลื่นพลังเหล่านี้คิดบดบังสวรรค์และปกคลุมผืนแผ่นดิน
เสียงกรีดร้องชวนสะพรึงดังกึกก้อง มันก่อเกิดขึ้นเป็นออร่าชวนขนลุกจนเป็นผลให้ผู้คนต้องรู้สึกราวสวรรค์ฟากฟ้าเบื้องบนถล่มลงมา!
มังกรทองคําาถูกเฉือนนั่นออกเป็นชิ้นเมื่อครู่ ตอนนี้ต้องแบกรับการโจมตีรุนแรง มันกลับกลายเป็นสายลมหายวับกลับคืนเข้าสู่ร่างกายของหลงฉวนอู่
บรรดาผู้รับชมที่เมื่อครู่โห่ร้องตะโกนดัง เวลานี้กลับกลายเป็นแข็งค้าง! เพราะวิชายุทธ์ที่ฉินหยุนเพิ่งใช้งานปลดปล่อยออกมา ไม่เคยมีผู้ใดในพวกเขาพบเห็นมาก่อน นอกจากนี้แล้วยังแข็งแกร่งชวนพรั่นพรึง
ฉินหยุนไม่ใช้ฝ่ามือมังกรสัมบูรณ์ เพราะเกรงว่าอาจไปกระตุ้นให้ผู้คนสํานักมังกรฟ้าจดจําได้ เพราะหากใช้ฝ่ามือมังกรสัมบูรณ์ หลงฉวนอู่คงนอนกองแทบเท้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หลงฉวนอู่ตื่นตะลึงถึงที่สุด เขาคํารามร้องโกรธแค้นคิดลงมือ กระนั้นฉินหยุนใช้เงาปลิดชีพลมหายใจสมบูรณ์ ร่างกายเลือนหายไร้ซึ่งออร่าใดหลงเหลือ พร้อมกันนี้ เขายังลั่นการโจมตีปลดปล่อยหมัดออก มีแต่ลำแสงที่พบเห็นปรากฏยิงออกจากบริเวณหนึ่งพุ่งตรงเข้าหาหลงฉวนอู่ เสียงของพลังดังแทบทะลุโสดประสาท
นี่คือมังกรหลอมหกกระบวน กระบวนท่าแสงไหลหลั่ง หมัดพลังงานเคลื่อนตัวรวดเร็ว ราวกับมันเป็นมวล แสงเคลื่อนตัวด้วยความเร็วแสง หลงฉวนอู่ถูกลําแสงดังกล่าวโจมตีไหล่ต้องปริเปิดออกซึ่งบาดแผลใหญ่
ฉินหยุนที่หายตัวไปเมื่อครู่ ครานี้ปรากฏด้านบนศีรษะหลงฉวนอู่ หมัดของเขาประสานกันเกิดขึ้นเป็นหัวค้อนขนาดใหญ่ยักษ์ทุบฟาดลงมา
แรงทิ้งตัวอันมหาศาล นําพามาพร้อมออร่าอันแข็งแกร่ง รวมถึงเสียงมังกรคลุ้มคลั่งคํารามประหนึ่งคิดปกครองฟากฟ้าและแดนดิน นี่คือมังกรหลอมกระบวนท่ามังกรพิโรธ
ไม่เพียงแต่กระบวนท่าการเคลื่อนไหวรุนแรงสุดหยั่ง พละกําลังของมันยังชวนสะพรึง เวลานี้ การโจมตีดังกล่าวได้ปะทะกับร่างหลงฉวนอู่ เป็นผลให้ร่างกายของเขาต้องเจ็บปวดเหลือแสน
ตู้ม!
หมดของฉินหยุนต่อยเข้าที่ศีรษะหลงฉวนอู่ พลังหมัดคลุ้มคลั่งดุร้ายแล่นเข้าร่างกายผ่านทางศีรษะ หลงฉวนอู่คํารามร้องชวนสังเวชดังออก
“ฉวนอู่!” ผู้คนสํานักมังกรฟ้าต่างส่งเสียงร้องตะโกนดัง
ผู้คนที่นี้ต่างต้องอุทานยามได้เห็นหลงฉวนอู่ต้องมีสภาพเช่นนี้
ตึง!
ฉินหยุนต่อยอีกหนึ่งหมัดเข้าที่หน้าท้องหลงฉวนคู่ ราวกับสายฟ้ารุนแรงระเบิดตัวออกที่ภายใน มันมาพร้อมพลั่งสั่นไหวคิดทําลายสรรพสิ่ง หลงฉวนอู่ถูกโจมตี ร่างจึงกระเด็ดลอยลิ่วปะทะม่านพลังเวทีประลองยุทธ์ ฉินหยุนใช้งานเงาปลิดชีพลมหายใจสมบูรณ์ไล่ตาม ปรากฏตัวต่อหน้าหลงฉวนอู่ในพริบตา
หลงฉวนอู่ขณะกําลังจะร่วงหล่นกับพื้น พลันต้องแผ่นหลังแนบชิดม่านพลังพร้อมถูกหมัดของฉินหยุนระดมโจมตี
ตึง ตึง ตึง!
ฉินหยุนลอยตัวกลางอากาศ หมัดเคลื่อนตัวราวแสงวูบวาบพร้อมระเบิดออกซึ่งสายฟ้าสีดํา พวกมันแล่นปราดเข้าสู่ร่างหลงฉวนคู่หมดสิ้น หมัดกว่าสิบต่อยออกในพริบตา รวมแล้วเวลานี้ผ่านไปหลายร้อยหมัด
แต่ละหมัดจะส่งเสียงแตกหักดังให้ได้ยิน ราวกับมันคิดบดขยี้จนหัวใจผู้ได้รับฟังต้องเต้นตามจังหวะ หลงฉวนอู่ถูกทุบตีจนถึงขนาดไม่อาจแม้ตะโกนขอยอมแพ้ เป็นที่ทราบกระจ่างว่าเขาคงสิ้นสติไปเรียบร้อยแล้ว
บรรดาผู้อาวุโสสํานักมังกรฟ้าตะโกนร้องจนลําคอเสียงแห้งผาก หลายผู้คนที่รับชมต่างหวาดกลัวถึงแก่น พวกเขาไม่คาดคิดว่าราชันยุทธ์ระดับต้นจะครอบครองพลังชวนพรันพรึงเพียงนี้ได้
ผู้คนล้วนทราบว่าหลงฉวนอู่ได้กลืนกินเลือดมังกรเซียนเข้าไป พละกําลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล กระนั้นก็ยังต้องตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เช่นนี้!
แม้กําลังของหลงฉวนอู่เพิ่มขึ้นมหาศาล ทว่ามันก็เป็นไปอย่างมีขีดจํากัด เพราะเขาไม่อาจดูดกลืนโลหิตมังกรเซียนโดยสมบูรณ์ในระยะเวลาอันสั้น ทําให้ไม่อาจเผยพลังแท้จริงออกมา ดังนั้นแล้ว ฉินหยุนที่สามารถใช้กํา ลังสูงสุดแต่เดิมได้ ย่อมเป็นฝ่ายสะกดข่มเขาตั้งแต่การศึกเริ่มต้น
“เจ้าหัวล้านนั่นออกมาจากหอคอยเก้ามังกรทัณฑ์อสูรในสองวัน มันไม่ได้อาศัยโชค!”
“เด็กน้อยผู้นี้ครอบครองกําลังชวนสะพรึงนี้ได้อย่างไร? เหตุใดจึงแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าหลงอวดัง?”
“หลงอวี้คังแม่ไม่ยอดเยี่ยมเทียบเท่า กระนั้นก็เป็นเด็กที่มีพรสวรรค์!”
“ชายผู้นี้ถึงกับเก็บซ่อนพรสวรรค์ระดับนี้เอาไว้โดยตลอด!”
“หลงฉวนอู่คงจบสิ้นแล้วกระมัง?”
กระทั่งเซียนหมูจิ้งยังต้องเผยสีหน้าหนักอึ้ง นางไม่ใช่กังวลถึงหลงฉวนอู่ แต่นางเป็นกังวลว่าแม้เป็นนางก็อาจไม่ได้รับชัยชนะ
“เจ้าหัวล้านนั้น หากเจ้าสังหารฉวนคู่ ก็อย่าได้คิดว่าจะได้รับกระดานค้นหามังกร!” ชายชราสํานักมังกรฟ้าร้องตะโกนสุดเสียง
ฉินหยุนเมื่อได้ยินจึงหยุดมือ หลงฉวนอู่ร่างร่วงหล่นปะทะพื้นรุนแรง เขาคือราชันยุทธ์ผู้มาจากแดนเซียนอ้างว้าง เขาครอบครองร่างเซียนอันทรงอํานาจแข็งแกร่ง เขาไม่มีทางตกตายเพียงเท่านี้
ด้วยสภาพอันย่ําแย่ อาการบาดเจ็บถือว่ารุนแรงหนักหนา ร่างกายแทบไม่อาจขยับ กระดูกและกล้ามเนื้อต่างถูกบดขยื้อย่างไม่อาจใช้งาน ฝูงชนที่รับชมเงียบเสียง พวกเขาเพียงทําตัวสงบรับชมม่านพลังที่ค่อยเปิดตัวออก
ขณะทุกสิ่งอย่างเงียบงัน หลงอวดังจึงตะโกนขึ้นเสียงดัง “หลงฉวนอู่ไร้ผู้ต้าน… หลงฉวนอู่ไร้เทียมทาน… หลงฉวนอู่ผู้ชนะตลอดกาล… ฮ่าฮ่าฮ่า! พวกเจ้ากลุ่มคนหน้าโง่ที่ร้องตะโกนแหกปากเมื่อครู่ ครานี้เพิ่งกินมูลฝอยสัตว์เข้าไปหรือ? เหตุใดจึงหยุดตะโกนกันแล้ว?”
หลงอี้คังหัวเราะดังจากใจ “พวกเจ้าล้วนเป็นตัวบัดซบ ร้องตะโกนแหกปากประหนึ่งคนบ้าอยู่เมื่อครู่ ตอนนี้ คงรู้สึกราวถูกตบหน้ากระมัง? กลุ่มคนผู้โง่เขลา หลงฉวนอู่มันเป็นบิดาพวกเจ้า? หรือว่าเป็นอาจารย์? ภักดีป้อยอต่อมันถึงเพียงนั้นได้กินอาหารสุนัขไปกกระสอบกันแล้ว?”
หลงอคงยังคงพูดกล่าววาจาเหยียดหยันต่อไปเรื่อย เป็นการถากถางกลุ่มคนทั้งสนามประลองแห่งนี้ บรรดาผู้ชมเริ่มโกรธแค้นยามได้รับฟัง พวกเขาสบถด่าทอหยาบคายตอบโต้ พวกเขาถึงขั้นตะโกนจนใบหน้าแดงก่ำ เพราะหลงฉวนอู่พ่ายแพ้อเนจอนาถจนทําพวกเขาเสียหน้าครั้งใหญ่หลวง
หลงคังเฉิงทะยานร่างขึ้นบนเวทีประลอง ยืนหยัดเคียงข้างฉินหยุน ครึ่งเซียนสํานักมังกรฟ้าพบเห็นสีหน้าถมึงทึงและเย็นเยือกของหลงคงเฉิง พวกเขาจึงไม่กล้ายื่นมือเข้าแตะต้องฉินหยุน พวกเขากังวลต่อหลงคังเฉิงมาโดยตลอด อย่างไรแล้ว ก็ไม่มีใครคิดอยากให้ครึ่งเซียนหกทัณฑ์พิบัติต้องทุ่มสุดตัว
“ดังที่เราตกลงกันเอาไว้ ส่งมอบกระดานค้นหามังกรให้อวีเทียน!” หลงคังเฉิงกล่าว
“อย่าได้แม้แต่จะคิด!” ชายชราสํานักมังกรฟ้าเผยเสียงเกรี้ยวกราด “ฉวนอู่พิการสิ้นสภาพ ทั้งวิญญาณยุทธ์ และแก่นเต่ล้วนตกตาย!”
“เพราะอย่างนั้นเจ้าจึงคิดกลับคืนคําพูด?” หลงคังเฉิงเผยสีหน้าดํามืด น้ําเสียงนี้เพื่ออัดแน่นด้วยจิตสังหารอันเปี่ยมล้น
ตอนนี้เอง ฝูงชนรับชมที่ก่นด่าหลงอคังจึงเงียบปาก
“ผู้ใดใช่ให้มันท่าฉวนอู่จนพิการ?” ชายชราเผยเสียงกราดเกรี้ยว
“เจ้าจะมอบมาให้หรือไม่ให้?” มือของหลงคงเฉิงพลันแปรเปลี่ยนเป็นกรงเล็บมังกร มันเข้าตะครุบศีรษะชายชราไว้อย่างดุดัน นี่คือกรงเล็บมังกรา มันราวกับเป็นกรงเล็บมังกรของจริง เกล็ดมังกรที่เผยออกได้กรีดผ่านอากาศจนเกิดเสียงหวีดร้องของสายลม กรงเล็บนี้แหลมคมยิ่ง ทั้งยังทอประกายแสงอันเย็นเยือก ผู้พบเห็นต่างหวาดกลัว
“เจ้า… นี่เจ้าฝึกฝนวิชามังกรสวรรค์ถึงขั้นแปรสภาพมังกร…” ชายชราเผยความหวาดกลัวสุดหยั่ง
“นําเอากระดานค้นหามังกรออกมา!” หลงคังเฉิงออกแรงกดฝ่ามือลง เป็นผลให้ศีรษะชายชราถูกบีบรุนแรงจนปริแตก ทว่าชายชราผู้นี้ยังไม่ตาย
บรรดาผู้รับชมต่างหวาดกลัวสุดขีด กําลังของหลงคังเฉิงชวนสะพรึงได้เพียงนี้ คิดลงมือให้ได้ผลลัพธ์เช่นที่ทําต่อครึ่งเซียนสํานักมังกรฟ้านั้นไม่ใช่เรื่องง่าย บรรดาครึ่งเซียนที่เหลือของทั้งตระกูลหลงและสํานักมังกรฟ้าต่างหวาดกลัวสุดขีด การฝึกฝนวิชามังกรสวรรค์จนถึงขั้นแปรสภาพมังกรได้เป็นเรื่องยากสําเร็จ
อย่างน้อยก็ตลอดช่วงเวลาหนึ่งหมื่นปีมานี้ มันแทบไม่เคยมีผู้ใดฝึกฝนสําเร็จจนถึงขั้นนี้ได้ กระนั้นหลงคังเฉิงกลับคือผู้ที่สามารถ
ชายชราหวาดกลัวจนถึงกระดูกสันหลัง เขาเร่งรีบนําเอากระดานค้นหามังกรออกมาโยนส่งมอบให้แก่ฉินหยุน
ฉินหยุนรับกระดานค้นหามังกรด้วยความหวาดกลัวเกาะกุมหัวใจ กําลังของหลงคังเฉิงที่เผยออกนี้ มันทําให้เขาตื่นตะลึงอย่างสุดขีด