ตอนที่ 1655 ร่วมอวยพรวันเกิด (3)
จวินอู๋เสียไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้นเลย นางเดินนําเย่ฉาและเย่กูตรงไปยังห้องโถงใหญ่ที่ประมุขวิหารหยกวิญญาณอยู่
ประมุขวิหารหยกวิญญาณกําลังนอนตะแคงอยู่บนโซฟานุ่ม เมื่อเห็นจวินอู๋เสียปรากฏตัวต่อหน้า ใบหน้าหล่อเหลานั่นก็กระตุกเล็กน้อย
สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเขาไม่อยากเห็นใบหน้าของเด็กเวรนั่นมากแค่ไหน
“จะเอาอะไรอีกล่ะ?” ประมุขวิหารหยกวิญญาณรู้สึกว่าการที่เขาเลือกร่วมมือกับจวินอู๋เสีย ในตอนนั้นคือความผิดพลาด
ไม่ว่าเขาจะประท้วงและปฏิเสธยังไงก็ตาม เด็กคนนี้ก็ยังทําตามความพอใจของตัวเองต่อไป สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจไม่พูดอะไร ปล่อยให้ทําไปตามใจ โชคดีที่นอกจากความอวดดีเล็กน้อยแล้ว เด็กคนนี้ทําตัวเหมาะสมมาก ไม่เคยทําตัวเป็นปฏิปักษ์กับศิษย์คนอื่นๆของวิหารหยกวิญญาณ ไม่งั้นประมุขวิหารหยกวิญญาณก็ไม่รู้ว่าเขาจะโยนเจ้าเด็กคนนี้ออกไปด้วยตัวเองรึเปล่า
แน่นอนว่าจะทําแบบนั้นได้ก็ต่อเมื่อเทพพิทักษ์ประตูทั้งสองของจวินอู๋เสียไม่อยู่!
“ท่านยังจําข้อตกลงของเราได้ไหม?” จวินอู๋เสียมองไปที่ประมุขหยกวิญญาณอย่างสงบนิ่ง ไม่สนใจสายตารังเกียจแบบสุดๆของเขา
“ข้าย่อมไม่ลืม” ประมุขวิหารหยกวิญญาณเลิกคิ้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเงื่อนไขน่าดึงดูดที่เด็กคนนี้พูดเอาไว้ในตอนแรก เขาจะถูกล่อให้ขึ้นมาบนเรือโจรสลัดลํานี้ได้อย่างไร!?
“อีกสิบวันเป็นวันเกิดของประมุขวิหารจึงหง วิหารต่างๆจะส่งคนของตนไปร่วมอวยพรวันเกิด ท่านสามารถไปรับดอกเบี้ยส่วนหนึ่งได้” จวินอู๋เสียกล่าวอย่างเฉยเมย แต่คําพูดของนางทําให้ประมุขวิหารหยกวิญญาณไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้
[ดอกเบี้ย]
[ความหมายของคํานี้เป็นไปได้ทั้งใหญ่และเล็ก จวินอู๋เสียวางแผนจะทําอะไรบางอย่างระหว่างงานเลี้ยงวันเกิดของประมุขวิหารจิงหงงั้นหรือ?]
ประมุขวิหารหยกวิญญาณหยุดมองด้วยสายตารังเกียจ ดวงตาของเขาฉายแววระมัดระวังขึ้นมา
แม้ว่าวิหารจิงหงจะเทียบกับวิหารปีศาจเพลิงและวิหารมารโลหิตไม่ได้ แต่ก็สามารถรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ได้โดยไม่พังทลาย เมื่อไม่ถูกวิหารอื่นกดขี่อย่างเต็มที่ วิหารจิงหงย่อมมีความแข็งแกร่งของตัวเอง และในวันเกิดประมุขวิหารจิงหง ตามกฎของสิบสองวิหารแล้ว พวกเขาจะส่งคนไปร่วมอวยพรวันเกิดแน่ๆ เรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่ประมุขวิหารหยกวิญญาณเคยประสบมาก่อนที่จะตกต่ําลง
ถึงจะพูดว่าเป็นการอวยพรวันเกิด แต่มันเหมือนกับงานที่วิหารต่างๆส่งศิษย์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดของตนมาอวดความแข็งแกร่งกันมากกว่า เป็นวิธีหนึ่งที่พวกเขาใช้อวดตัวเอง
แล้วจวินอู๋เสียก็เลือกช่วงเวลานี้มาเชิญเขา เห็นได้ชัดว่าเด็กคนนี้คิดจะทําอะไรบางอย่างระหว่างงานเลี้ยงแต่!
– งานเลี้ยงจะจัดขึ้นในวิหารจิงหง ในช่วงเวลานั้น ยอดฝีมือจากวิหารต่างๆก็อยู่ด้วย เด็กคนนี้กล้าแค่ไหนที่เลือกช่วงที่ไม่เหมาะสมที่สุดในการทําลายล้างสิบสองวิหาร?
[สมองเขามีน้ําเข้าไปรึไง?]
“เจ้าแน่ใจหรือว่าจะไปที่นั่นเพื่อ “เก็บดอกเบี้ย” ของข้า ไม่ใช่เอาชีวิตไปทิ้ง?” ประมุขวิหารหยกวิญญาณหรี่ตามองจวินอู๋เสีย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อในความสามารถของจวินอู๋เสีย แต่วิธีนี้มันกล้าบ้าบินเกินไป หากพลาดเพียงก้าวเดียวแล้วโดนค้นพบเข้า เด็กคนนี้จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังทันที ถูกปิดล้อมหมดทุกด้านเช่นนั้น แม้ว่าจะมีเยฉาและเย่กูคอยปกป้อง แต่การที่จวินอู๋เสียจะหลบหนีไปได้อย่างปลอดภัยภายใต้การถูกปิดล้อมรอบด้านจากวิหารจิงหงและพวกยอดฝีมือจากวิหารต่างๆ มันจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างแน่นอน
[เด็กคนนี้กําลังเล่นกับชีวิตของตัวเอง!]
“ถ้าเชื่อข้าก็ไป ถ้าไม่เชื่อก็แล้วแต่ท่านเถอะ” จวินอู๋เสียไม่คิดจะอธิบายให้ประมุขวิหารหยกวิญญาณฟังมากนัก นางมาบอกเขาก็เพราะต้องการทําตามข้อตกลงที่ให้ไว้เท่านั้น
มุมปากของประมุขวิหารหยกวิญญาณกระตุกเล็กน้อย ในใจอยากจะฟาดเจ้าเด็กเวรคนนี้ให้ตายคามือนัก
[เมื่อไรเจ้าเด็กนี่จะรู้จักพูดดีๆบ้าง!?]