เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 575
เวลาผ่านไปรวดเร็วดั่งสายน้ำ
เพียงพริบตาก็ผ่านไปสามวันแล้ว
สามวันนี้ลู่ฝานอยู่ในจวนหัวหน้าเขต ทุกวันเมื่อฝึกเสร็จ ไม่มีอะไรทำก็เดินเล่นไปทั่ว ทำให้รู้จักลูกหลานตระกูลอี้ว์ไม่น้อย
อี้ว์เซี่ยวเอ๋อร์ก็มาทุกวัน พูดคุยเรื่องเคล็ดวิชาบู๊กับลู่ฝาน คุยประสบการณ์ที่ได้จากวิถีบู๊ วันเวลาผ่านไปอย่างสบายมาก
เวลาสามวัน เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็กัดกินกระบี่กลืนทิพย์ไปพอประมาณแล้ว
พลังด้านบนโดนกัดกินจนเหลือเบาบาง นี่เป็นสิ่งที่ลู่ฝานตั้งใจให้เจดีย์เสวียนเก้ามังกรเหลือไว้
เป้าหมายคือความสามารถกัดกินเลือดสารจำเป็นของกระบี่
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรได้วิชามารกลืนจิต ที่กวนหานใช้จากกระบี่กลืนทิพย์ จากนั้นถ่ายทอดวิชานี้ให้ลู่ฝาน
ลู่ฝานคิดอยู่นาน แต่ก็ไม่ได้ฝึก
ไม่ใช่ว่าวิชานี้ไม่เก่งกาจ กลับกันขนาดเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ยังเอาแต่ชมวิชาชุดนี้ เป็นผลงานระดับสูงของวิชาชั่วร้ายจริงๆ
แว้งกัดน้อย ฝึกฝนเร็ว ไม่มีข้อจำกัด
ถ้าเอาวิชาชุดนี้ไปแลกเปลี่ยนกันกับผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย แลกยาเซียนมาสักสองขวด ก็ไม่ใช่ปัญหา
สิ่งสำคัญคือลู่ฝานกลัวว่าฝึกวิชาชุดนี้แล้ว เขาจะมีออร่าชั่วร้ายทั้งตัว และกลายเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายไปเลย
โดนคนทั้งโลกตามฆ่า เพราะวิชาเพียงชุดเดียว ดูเหมือนไม่ค่อยคุ้ม
วิชานี้ไม่เหมือนวิชาลับอย่างวิชาชิงวิญญาณของเขา แค่ได้ฝึก บนตัวต้องมีออร่าชั่วร้ายแน่นอน
ลำบากน่ะสิ!
คิดไปคิดมา ลู่ฝานเก็บสิ่งนี้เอาไว้ก่อน
“ไอ้เก้า แกดูดซับพลังเป็นไง ฟื้นฟูถึงขั้นไหนแล้ว”
ลู่ฝานเดินในจวนหัวหน้าเขต พลางถามไอ้เก้าในใจ
“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฟื้นฟูได้ 10 เปอร์เซ็นต์แล้ว อิอิ พลังของกระบี่เล่มนี้ไม่เลวจริงๆ ถึงแบ่งให้ไม่คมไปแล้วส่วนหนึ่ง พลังที่เหลือก็เพียงพอให้ฉันฟื้นฟูได้ 10 เปอร์เซ็นต์ เจ้านาย ตอนนี้ฉันสามารถใช้พลังเจดีย์ชั้นแรกของฉันได้แล้ว คุณจะทดสอบหน่อยไหม”
ลู่ฝานถามว่า “พลังอะไร”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตอบว่า “รวมวิญญาณ หรือไม่ก็ทำลายวิญญาณ แค่ฉันอยู่ในตัวเจ้านาย วิญญาณของเจ้านายจะถูกรวมอย่างต่อเนื่อง บวกกับวิชาชิงวิญญาณของเจ้านาย สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ”
ขณะลู่ฝานกำลังฟัง เจดีย์เสวียนเก้ามังกรคุยโม้
มีเสียตะโกนดังขึ้นจากไม่ไกล
“คุณชายลู่ฝาน”
เมื่อหันไปมอง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินยิ้มเข้ามา
ลู่ฝานรู้จักผู้หญิงคนนี้ คุณเมี่ยวอี่ว์ หนึ่งในหลานสาวของหัวหน้าเขตอี้ว์
เขายังจำได้ตอนที่ตัวเองอยู่สวนหอมปาฟาง เคยเจอกับคนที่เอาแต่ใจอย่างคุณเมี่ยวอี่ว์หนึ่งครั้ง
แต่ช่วงนี้ดูเมี่ยวอี่ว์ดูเป็นการเป็นงานมากขึ้น กระโปรงยาวลากพื้น สง่างามและสุขุม
มีรอยยิ้มตรงหางตา ผมถูกมวยเอาไว้ ดูอ่อนหวานมาก
“คุณเมี่ยวอี่ว์มีอะไรเหรอ”
ลู่ฝานถามเบาๆ
เมี่ยวอี่ว์เดินเข้ามา มองอาคารริมน้ำข้างหน้า ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายลู่ฝานอารมณ์สุนทรีย์จริงๆ ฉันมีเรื่องไม่เข้าใจในวิถีบู๊มากมาย คุณชายลู่ฝานช่วยชี้แนะได้ไหม”
พูดพลาง เมี่ยวอี่ว์เดินเข้ามายืนคู่กับลู่ฝาน แต่ดูเหมือนจะใกล้กันเกินไปหน่อย
ลู่ฝานหันไปมอง เห็นหนุ่มสาวตระกูลอี้ว์ส่วนหนึ่ง หันมามองฝั่งนี้ไม่หยุด
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “วิชาตระกูลอี้ว์มีมากมาย เคล็ดวิชาบู๊ยิ่งโดดเด่น ไม่ต้องให้ผมสอนหรอก คุณเมี่ยวอี่ว์อยากเรียน ผมว่ามีหลายคนยอมสอนคุณนะ”
เมี่ยวอี่ว์พูดอย่างคับแค้นใจเล็กน้อย “เว้นแต่คุณชายลู่ใช่ไหม”
ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ ไม่ได้ตอบอะไร