เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 576
เมี่ยวอี่ว์เข้าใกล้ลู่ฝานอีกหนึ่งก้าว ร่างกายอ่อนนุ่มติดกับตัวลู่ฝาน
“คุณชายลู่ฝาน ฉันรู้ว่านายอคติกับฉัน แต่ถ้าฉันบอกนายว่า มีเพียงการทำแบบนี้ ฉันถึงจะอยู่ในตระกูลใหญ่แบบนี้ต่อไปได้ นายจะเชื่อไหม”
เมี่ยวอี่ว์พูดด้วยเสียงสะอื้น
ลู่ฝานเขยิบออกไปหนึ่งก้าวด้วยสีหน้าราบเรียบ “ผมเชื่อ แต่มันเกี่ยวอะไรกับผม คุณเมี่ยวอี่ว์ ผมขอตัวกลับก่อน”
พูดจบ ลู่ฝานกำลังจะเดินออกไป
สีหน้าเมี่ยวอี่ว์เปลี่ยนไป จู่ๆ เธอทำสัญลักษณ์มือตรงมือซ้ายที่อยู่ด้านหลัง
ลู่ฝานยังเดินได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆ มีเสียงตะโกนดังขึ้นไม่ไกล
“เมี่ยวอี่ว์ ที่แท้เธออยู่นี่นี่เอง”
ชายร่างกายกำยำสูงใหญ่กลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ใบหน้าแต่ละคนไม่น่ามอง ดูร้ายกาจ
ไม่เพียงแค่นั้น คนพวกนี้ไม่สวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เปลือยท่อนบนเผยให้เห็นกล้ามเนื้อ เมื่อมองดูแล้วมีกันหลายคน
พวกที่ดูแค่หน้าตาก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีแบบนี้ เกือบทำให้ลู่ฝานหัวเราะออกมา
ตอนนี้เมี่ยวอี่ว์เหมือนกระต่ายน้อยตื่นตระหนก หลบอยู่ด้านหลังลู่ฝาน
“คุณชายลู่ ช่วยฉันด้วย”
เสียงเมี่ยวอี่ว์สะอื้น
ลู่ฝานมองกลุ่มคนด้านหน้าด้วยสีหน้าเอือมระอา “พวกนายจะทำอะไร”
ชายร่างกำยำที่เดินนำมา ชี้เมี่ยวอี่ว์ที่อยู่ด้านหลังแล้วพูดว่า “ให้เมี่ยวอี่ว์ที่อยู่หลังนายออกมา ฉันชอบเธอ อย่าแย่งกับฉัน ระวังขานายจะหัก”
ลู่ฝานถามต่อ “นายแน่ใจว่าเป็นเธอเหรอ เธอเป็นหลานสาวหัวหน้าเขตอี้ว์เชียวนะ ลงมือในจวนหัวหน้าเขต กล้ามากจริงๆ ไม่กลัวตายเหรอ”
ชายร่างกายกำยำอึ้งไป เหงื่อจะไหลลงมาจากหน้าผาก
ชายร่างกายกำยำพูดกับคนข้างๆ เบาๆ ว่า “เอาไงดี คุณหนูไม่ได้สั่งไว้”
“นายถามฉันทำไม ฉันก็ไม่รู้ ลงมือๆ!”
ชายร่างกายกำยำหันมา ชี้หน้าลู่ฝานแล้วพูดว่า “ไอ้หนุ่ม นายกำลังรนหาที่ตาย รุมกระทืบเขา!”
พูดจบ กลุ่มชายร่างกายกำยำพุ่งเข้ามาหาลู่ฝาน
พวกเขาไม่ถืออาวุธ เหวี่ยงหมัดเข้ามาสู้
พูดจริง พละกำลังใช้ได้เลย ล้วนอยู่ในระดับแดนปราณใน
แต่พละกำลังแค่นี้ของพวกเขา ต่อหน้าลู่ฝาน ยังเทียบกับกากเดนไม่ได้เลย
ลู่ฝานขี้เกียจขยับไปไหน กำหมัดขวา ใช้หมัดอู๋เซี่ยงออกมา
ทันใดนั้น มีรอยยุบบนหน้าอกชายร่างกายกำยำพวกนี้ พวกเขาล้มลงบนพื้นทันที
เมี่ยวอี่ว์ยืนดูด้านหลังลู่ฝานอย่างตื่นเต้น
ชายร่างกายกำยำที่นำมา เอามือจับหน้าอก แล้วตะโกนว่า “นายคือคุณชายลู่ฝาน พระเจ้า พวกเรารีบหนีเร็ว!”
พูดจบคนพวกนี้หนีไปแบบไม่เห็นเงา
แม้ลู่ฝานไม่ได้ลงมือรุนแรง แต่ความสามารถในการต้านทานของคนพวกนี้ก็ไม่ได้ด้อย!
ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ หันไปมองเมี่ยวอี่ว์แล้วพูดว่า “คุณเมี่ยวอี่ว์ ไม่เป็นไรแล้ว”
เมี่ยวอี่ว์ดึงชายเสื้อลู่ฝานแล้วพูดว่า “คุณชายลู่ฝาน ครั้งนี้ขอบใจคุณมากจริงๆ คุณพาฉันไปได้ไหม คืนนี้ฉันอยู่ห้องคุณได้ไหม ฉันกลัว”
ลู่ฝานจ้องเมี่ยวอี่ว์ หัวเราะแล้วพูดว่า “ได้สิ คุณเตรียมของแล้วมาสิ”
เมี่ยวอี่ว์พยักหน้ารัว แล้วรีบออกไป
ลู่ฝานยิ้มในใจแล้วพูดว่า “ไอ้เก้า แกว่าละครตบตามาตรฐานต่ำแบบนี้ จะมีคนเชื่อจริงเหรอ”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ก็ต้องดูว่าคนคนนี้คิดแต่เรื่องแบบนั้นหรือเปล่า”
ลู่ฝานยิ้มบางๆใช้วิชากายตามเมี่ยวอี่ว์ไป
ไม่นาน ลู่ฝานเห็นเมี่ยวอี่ว์เดินเลี้ยวมายังลานประลองบู๊ของตระกูลอี้ว์ อีกทั้งกลุ่มคนที่เพิ่งแสดงเมื่อกี้ ก็อยู่ที่นี่ด้วย