บทที่ 201 เกี่ยวอะไรกับพวกคุณหรอ（1）
หลังจากที่ส่งวีแชทไป เย่เฉินก็ได้รับข้อความต่างๆไม่หยุด
คนแรกที่ตอบกลับ คือซ่งหวั่นถิง： “อาจารย์เย่วางใจเถอะ พรุ่งนี้ซ่งหวั่นถิงจะไปแสดงความยินดีอย่างแน่นอน！”
ต่อมาเป็นฉินกาง： “ขอบคุณคำเชิญของอาจารย์เย่ วันพรุ่งนี้จะไปร่วมงานอย่างแน่นอน！”
หวังเจิ้งกางพูดว่า： “อาจารย์เย่ พรุ่งนี้ผมจะพาลูกและหลานชาย ไปแสดงความยินดี ถือโอกาสพาไอ้ตัวแสบสองคนนี้ไปสำนึกกลับตัวกลับใจต่อหน้าคุณ…..”
ทุกคนตื่นเต้นกับคำเชิญของเย่เฉิน คิดว่าเป็นโอกาสที่ดีที่จะเชื่อมสัมพันธ์กับอาจารย์เย่
เดิมทีเซียวชูหรันยังคงรู้สึกเสียใจกับพิธีเปิดในวันพรุ่งนี้ กลับไม่คิดเลย สามีได้เตรียมโชว์สุดอลังการให้แล้ว!
กลับถึงบ้าน เซียวชูหรันได้อาบน้ำพักผ่อนแต่หัวค่ำ เตรียมพิธีเปิดกิจการในวันพรุ่งนี้เช้า
เย่เฉินก็ได้นอนแต่หัวค่ำเหมือนกัน ในสมองคิดว่า พรุ่งนี้จะทำยังไงให้ภรรยากลายเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจทั่วทั้งเมืองจินหลิง
……
วันต่อมา
วันนี้เป็นวันที่เซียวชูหรันกำหนดเปิดกิจการ
เพราะว่าไม่มีเงิน อีกทั้งเพิ่งจะเริ่มต้น ดังนั้นเซียวชูหรันจึงได้เช่าที่ของบริษัท อยู่ในอาคารหย่องซิงที่ห่างไกล
แม้ว่าอาคารหย่องซิงเป็นอุตสาหกรรมในเครือของตี้เหากรุ๊ป แต่มันไม่พอที่จะกล่าวถึง ปกติแล้วตี้เหากรุ๊ปขี้เกียจทำเอง จึงได้มอบบางส่วนให้กับบริษัทนายหน้าจัดการ
เดิมทีเย่เฉินต้องการพูดกับหวังตงเสวี่ยนว่า ให้เธอจัดสถานที่ของอาคารหย่องซิงหนึ่งชั้นให้ว่าง ให้ภรรยาเขาใช้เป็นที่อยู่สำนักงาน
แต่คิดดูแล้ว กลัวว่าจะอธิบายกับเซียวชูหรันไม่ได้อีก จึงยอมให้เธอใช้เงินตัวเองเช่าสำนักงานเล็กๆห้องหนึ่ง
เซียวชูหรันและเย่เฉินเวลานี้ก็ได้ยืนอยู่หน้าประตูบริษัท รอต้อนรับแขก
เมื่อวาน เซียวชูหรันได้ส่งการ์ดเชิญให้หุ้นส่วนที่ก่อนหน้านี้เคยทำงานในตระกูลเซียว ตลอดจนรวบรวมความกล้า ส่งให้หวังตงเสวี่ยนของตี้เหากรุ๊ปหนึ่งใบ แต่ในใจของเธอยังคงตื่นเต้น ไม่รู้ว่าแขกเหล่านี้จะมาหรือเปล่า
ตัวเองขาดความสามารถ ถ้าหากว่าแม้แต่งานเปิดกิจการก็เงียบเหงา หลังจากนี้คนในวงการก็คงดูถูกบริษัทของเธอมากยิ่งขึ้น
เย่เฉินเห็นท่าทางเธอตื่นเต้น จึงรีบปลอบใจว่า： “ที่รัก ตอนนี้ยังเช้าอยู่ คาดว่าพอถึงเวลา แขกก็คงมากันหมด คุณไม่ต้องกังวล”
กำหนดเวลาเปิดให้บริการคือสิบโมงเช้า ตอนนี้เพิ่งจะเก้าโมง ไม่มีใครมาถึงก็เป็นเรื่องปกติ
และผ่านไปไม่นาน ทันใดนั้นโทรศัพท์เซียวชูหรันก็ดังขึ้น
หลังจากที่รับสายแล้ว ถึงรู้ว่าเป็นสายจากเคาน์เตอร์ของอาคารหย่องซิง บอกว่าตระกูลเซียวมาเยือน เลยโทรมาแจ้งล่วงหน้า
เย่เฉินก็ได้ยินเสียงจากโทรศัพท์ดังออกมา ถามด้วยความแปลกใจว่า： “ตระกูลเซียว? พวกเขามาที่นี่ทำไม? คุณส่งการ์ดเชิญให้เหรอ?”
เซียวชูหรันส่ายหน้า พูดว่า： “ก่อนหน้านี้มีเรื่องกับพวกเขาถึงขนาดนั้น ฉันจะเชิญพวกเขามาทำไม อาจเป็นเพราะอยากมาหัวเราะเยาะพวกเรามั้ง…….ที่เคาน์เตอร์บอกว่า คุณย่ามาด้วยตัวเองเลย ยังพาลุงใหญ่และครอบครัวมาอีก อีกเดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งวู่วามกับพวกเขานะ”