ตอนที่ 250 ปกปิด
“ฉันบอกหรือคะว่าท่านเป็นอะไร” ถังโจวโจวไม่กล้าสบตาคุณแม่ถัง ทำให้คุณแม่ถังรู้ว่าถังโจวโจวต้องไปทำความผิดอะไรมา ลูกสาวกำลังมีเรื่องปกปิดเธอ
“โจวโจว แม่สามีลูกเกิดเรื่องทำไมไม่บอกแม่ ลูกจะปิดบังแม่ไปถึงเมื่อไร ลูกกลับมาบ้านครั้งนี้ก็เพราะเธอใช่ไหม”
“แม่คะ ไม่มีอะไรจริงๆ แม่อย่าคิดมาก แม่ไปอยู่เป็นเพื่อนพ่อเถอะค่ะ หนูกำลังยุ่งอยู่ ไว้ค่อยคุยกันนะคะ” ถังโจวโจวถือถ้วยอยู่ใบหนึ่งที่ยังล้างไม่เสร็จ ทำได้แค่บอกให้คุณแม่ถังออกไปก่อน
“แม่อยู่กับพ่อทุกวัน ห่างกันสักหน่อยคงไม่เป็นไร ไม่เหมือนลูกที่แต่งงานออกไปแล้ว แม่ควรจะอยู่กับลูกให้มากต่างหาก”
ถังโจวโจวได้ยินคุณแม่ถังพูดอย่างนั้นก็รู้สึกเสียใจ ในใจรู้สึกไม่ดีขึ้นมา แต่ทำได้แค่ยิ้มและพูดว่า “แม่ขา หนูก็ยังดีอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วหนูก็รู้ว่าแม่คิดถึงหนูมาก ถึงได้กลับมาอยู่ด้วยแล้วนี่ไงคะ แม่อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย ทุกอย่างยังปกติดีค่ะ”
ถังโจวโจวทนบรรยากาศอันน่าอึดอัดนี้แทบไม่ไหว คุณแม่ถังควรมีความสุข และไม่ควรต้องเสียใจเพราะเธออีก ที่เธอต้องปิดบังคุณแม่ถังอย่างนี้ ก็เพียงแค่ต้องการให้คุณแม่ถังได้ใช้ชีวิตอย่างสบายใจเท่านั้น
ถังโจวโจวล้างจานเสร็จ เช็ดมือ แล้วเดินออกมา คุณพ่อคุณแม่ถังกำลังนั่งดูทีวีกันอยู่ ถังโจวโจวจึงหยิบโทรศัพท์มานั่งเล่น
หวังหวาพาลั่วอิงไปส่งที่โรงพยาบาล คุณแม่ลั่วเห็นลั่วอิงมาแล้ว จึงกวักมือเรียกให้เธอเข้าไปหาทันที “ลั่วอิง ทำไมวันนี้มาเยี่ยมย่าได้ล่ะ”
“คุณย่าให้ผู้หญิงไม่ดีคนนั้นไปรับหนูหรือคะ” ลั่วอิงพูดด้วยสีหน้าโกรธมาก หรือผู้หญิงคนนั้นโกหกเธอ? ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครั้งหน้าเธอจะสั่งสอนเมิ่งชิงซีให้หนัก ลั่วอิงเกลียดผู้หญิงคนนั้นมากจริงๆ
คุณแม่ลั่วเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น “ที่แท้ชิงซีไปรับหนูมาเหรอ ย่าให้เธอไปรับหนูเอง แต่ย่าแค่พูดขึ้นมาเฉยๆ ไม่คิดว่าเธอจะไปรับหนูจริงๆ ชิงซีนะชิงซี”
“หนูไม่สนหรอกค่ะ” ลั่วอิงเบ้ปาก ตอนนี้เธอไม่มีความสุขเลย เดิมทีจะได้ไปกินข้าวที่บ้านคุณยายกับแม่โจวโจวแล้ว ไม่คิดว่าจะถูกผู้หญิงไม่ดีโกหกปั้นเรื่องใส่อย่างนี้
“ลั่วอิง เป็นอะไร มาเยี่ยมย่าแล้วไม่มีความสุขเหรอ”
เท้าเล็กๆ ของลั่วอิงยืดไปข้างหน้า เกิดเสียงเอี๊ยดบนพื้นเล็กน้อย บรรยากาศดูอึดอัดขึ้น “คุณย่าคะ คุณย่าอย่าโกรธแม่โจวโจวได้ไหม เธอเป็นคนดีมาก ไม่ได้ตั้งใจจะผลักคุณย่า”
ลั่วอิงได้ยินแม่นมจ้าวพูดว่าถังโจวโจวผลักคุณแม่ลั่วตกบันได เธอไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิด แม่โจวโจวเป็นคนจิตใจดีมาก จะทำเรื่องอย่างนั้นได้อย่างไร ต้องเป็นแผนของผู้หญิงไม่ดีคนนั้นแน่
“ลั่วอิง รู้ไหมว่าย่ารักหนูมาก ทำไมไม่คิดถึงจิตใจของย่าบ้างเลย ถ้าหนูยังจะพูดถึงถังโจวโจวอีก ต่อไปก็ไม่ต้องมาหาย่าแล้ว! ย่าเป็นย่าของหนูแท้ๆ แต่กลับไม่เคยเชื่อย่าเลย แล้วยังจะไปเชื่อคำพูดคนนอกอย่างถังโจวโจวอีก”
คุณแม่ลั่วเริ่มสงสัยว่าถังโจวโจวทำเสน่ห์ใส่คนในบ้านหรือเปล่า ลั่วเซ่าเชินกับลั่วอิงถึงได้ปกป้องเธอกันนัก
“คุณย่าคะ หนูไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น…” ลั่วอิงพยายามอธิบาย แต่น่าเสียดายที่คุณแม่ลั่วเพียงได้ยินชื่อถังโจวโจวก็ระเบิดลงแล้ว โชคดีที่คุณพ่อลั่วไม่อยู่ในห้อง ถ้าคุณพ่อลั่วได้ยินว่าลั่วอิงช่วยขอร้องให้ถังโจวโจว คิดว่าคงได้ตัดปู่ตัดหลานก็คราวนี้
“ลั่วอิง กลับบ้านไปเถอะ เดี๋ยวย่าจะให้หวังหวาไปส่ง และย่าก็ไม่อยากให้หนูมาเยี่ยมย่าอีก” คุณแม่ลั่วเสียใจมาก หลานตัวเองแท้ๆ กลับช่วยพูดแทนคนอื่น ถังโจวโจว ผู้หญิงสารเลว เธอคงทำเสน่ห์ใส่เซ่าเชินกับลั่วอิงจริงๆ
ตอนที่ 251 คุณพ่อลั่วจะจัดการเรื่องนี้เอง
คุณแม่ลั่วคิดหาทางว่าจะทำอย่างไรให้ถังโจวโจวออกจากตระกูลลั่วไปเสียที และให้เธอได้เมิ่งชิงซีมาเป็นสะใภ้
ตอนนี้อาเชินก็ดื้อ เธอใช้เขาก็ไม่มีประโยชน์ คุณแม่ลั่วตั้งมั่นว่าจะไม่ใจอ่อนอีกแล้ว เธอสัมผัสผ้าพันแผลบนหัวของเธอ นี่เป็นสิ่งที่ถังโจวโจวทำกับเธอ ดังนั้น ถังโจวโจวต้องชดใช้!
ใบหน้าคุณแม่ลั่วเผยรอยยิ้มชั่วร้าย เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เธอก็เก็บงำอารมณ์ทันที “อวี้ฮุ่ย ปวดหัวอีกหรือเปล่า” คุณพ่อลั่วเห็นคุณแม่ลั่วลูบผ้าพันแผล จึงคิดว่าอาการเจ็บกลับมาอีก
คุณแม่ลั่วเอามือลงทันที “เหวินอวี๋ ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากแตะดูว่ายังเจ็บอยู่ไหม ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะหายดี”
“ไม่ต้องกังวลหรอก อีกไม่นานก็หายแล้ว ถ้าคุณเบื่อ ผมจะช่วยพยุงคุณออกจากเตียงไปเดินเล่นนะ”
“ช่างเถอะ พรุ่งนี้ค่อยออกไปเดิน” ตอนนี้ลั่วอิงก็ไม่อยู่แล้ว
“ลั่วอิงมาแล้วใช่ไหม” คุณพ่อลั่วเช็ดตัวพลางชวนคุณแม่ลั่วคุย
“อืม เธอมาพูดแทนถังโจวโจวด้วย” เมื่อคุณแม่ลั่วพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาก็โกรธจัด หลานสาวคนนี้ที่สู้เลี้ยงดูมา ตอนนี้กลับรู้จักแต่ช่วยคนอื่น ไม่เป็นห่วงย่าเลยสักนิด ใช้ได้ที่ไหนกัน
“อย่าโมโห ลั่วอิงยังเล็ก ไม่รู้เรื่อง แล้วเรื่องถังโจวโจวคุณคิดจะทำยังไง” คุณพ่อลั่วไม่ได้ถามถึงเรื่องนี้เลยตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ เขารู้ว่าหลังจากคุณแม่ลั่วบาดเจ็บก็ไม่เคยสบายใจได้สักวัน แล้วลูกชายก็ไม่ได้ดั่งใจ คุณแม่ลั่วก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ทั้งสองคนเป็นสามีภรรยากัน เมื่อคุณแม่ลั่วได้ยินคุณพ่อลั่วถามเรื่องนี้ขึ้นมา ก็รู้ความคิดของเขาทันที “หรือว่าคุณคิดออกแล้วว่าจะทำยังไง” คงไม่เหมือนแบบที่เธอคิดไว้ทั้งหมด แต่คุณพ่อลั่วก็ไม่ใช่คนเยือกเย็นอะไรนัก ถ้าเป็นแบบที่เธอคิดจริงๆ อีกไม่นานเมิ่งชิงซีก็จะได้มาเป็นคนบ้านตระกูลลั่วแล้ว
“ไม่ใช่ว่าคุณไม่อยากเจอหน้าเธออีกหรือไง ในเมื่อเธอทำให้คุณบาดเจ็บก็ต้องรับผิดชอบ” แต่ไหนแต่ไรมาคุณพ่อลั่วก็ไม่ได้รู้สึกดีกับถังโจวโจวอยู่แล้ว ในความคิดเขา ผู้หญิงที่ไม่สามารถช่วยให้ลูกชายของเขาก้าวหน้าในอาชีพ หรือแสดงความสามารถใดๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อเขาได้ เธอก็ไม่เหมาะสมกับตระกูลลั่วแล้ว
“เหวินอวี๋ ฉันแค่อยากให้เธอหย่ากับอาเชิน เรื่องที่ผลักฉันก็จะแล้วกันไป ฉันจะไม่ถือสาความผิดครั้งนี้ของเธออีก แต่ถ้าเธอไม่แยกกับอาเชิน ฉันก็จะไม่ให้เธอได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้อีกเลย” คุณพ่อลั่วก็ไม่ได้คิดว่าความคิดของคุณแม่ลั่วผิดตรงไหน เขาเองก็คิดอย่างนี้เช่นกัน
“ได้ ผมเห็นด้วยกับคุณ อีกไม่กี่วันผมจะไปพบถังโจวโจว แล้วทุกอย่างจะเป็นไปตามที่คุณต้องการ”
“เหวินอวี๋ คุณต้องดูแลตัวเองด้วยนะ ฉันไม่อยากให้คุณเป็นอะไรไป ถ้าคุณป่วยขึ้นมาอีก…” เมื่อได้ยินว่าคุณพ่อลั่วจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ในที่สุดคุณแม่ลั่วก็คลายกังวลได้เสียที เธอมีความสุขขึ้นมาก
“ผมรู้แล้ว จะไม่ทำให้คุณต้องเป็นห่วง” แล้วคุณพ่อคุณแม่ลั่วก็คุยเล่นกันในห้องผู้ป่วยอย่างสบายใจ
หวังหวามาส่งลั่วอิงที่โรงพยาบาลได้ไม่นาน เขาก็ต้องรับลั่วอิงพาไปส่งที่คฤหาสน์หลังเล็กอีก เมื่อลั่วอิงกลับมาถึงบ้าน ลั่วเซ่าเชินก็ยังไม่กลับมา
“คุณหนู ไปกินข้าวบ้านคุณยายมาแล้วหรือคะ” กว่าลั่วอิงจะถึงบ้านก็หนึ่งทุ่มกว่าแล้ว ก่อนหน้านี้ป้าหลิวได้รับสายจากลั่วเซ่าเชินบอกว่าลั่วอิงจะไม่กลับมากินข้าวที่บ้าน ดังนั้น เธอจึงไม่ได้เตรียมอะไรไว้ แต่ไม่ทันไรลั่วอิงก็กลับมาแล้ว?
ลั่วอิงส่ายหน้า เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกสลดหดหู่มาก ป้าหลิวจูงเธอไปนั่งที่โซฟา
“คุณหนู บอกป้าหลิวสิคะว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่ว่าวันนี้ต้องไปกินข้าวบ้านคุณยายหรือคะ” คุณผู้หญิงก็อยู่ที่นั่น คุณหนูน่าจะมีความสุขมากกว่านี้สิ
“เปล่าค่ะ หนูไม่ได้ไปบ้านคุณยาย ฮือๆๆ ผู้หญิงนิสัยไม่ดีคนนั้นหลอกหนู แล้วคุณย่าก็ต่อว่าหนูอีก”