ตุบ!
เเจ็คสันได้ตกลงไปในดอกไม้ยักษ์ร่างกายทั้งหมดของเขาในตอนนี้เป็นอัมพาต ดอกไม้ยักษ์นี่เองก็กำลังจะปิดกั้นโดยการใช้กลีบดอกไม้หนา ๆ ของมัน กรีบดอกไม้เหล้านั้นเเข็งเเรงมากทั้งยังโปร่งใส เเจ็คสันที่กำสปิริตซอร์ดในมือเริ่มออกเเรงทั้งหมดที่มีในตอนนี้ฟันออกไปเพื่อหวังไม่ให้มันปิดตัวลง
เเต่ว่าเเรงของเขาในตอนนี้ไม่สามารถทำได้กลีบดอกไม้ทั้งหมดได้ปิดตัวลงพริบตาเดียวเเจ็คสันก็ถูกขังอยู่ในดอกไม้ยักษ์ ตรงกลางของมันนั้นมีเกสรขนาดใหญ่ปักไว้อยู่มันเป็นศูนย์กลางของดอกไม้ทั้งหมด ความยาวของเกสรนี้สูงมากกว่า 5 เมตร เเจ็คสันจ้องมองไปที่มัน เเม้มันจะดูไม่น่าอันตราย เเต่โดยรอบเเล้ว มันกลับปลดปล่อยผงสีเขียวบางอย่างออกมา เเจ็คสันไม่ยอมที่จะพลาดเป็นครั้งที่สอง เขาพยายามถอยห่างไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้
ผงเหล่านั้นมีฤทธิ์ปั่นทอนพลังงานภายในของเขา ตอนนี้ เเจ็คสันได้ใช้พลังจิตในการฟื้นฟูเเละขับไล่มันออกจากร่างกายอยู่เเต่ขั้นตอนนี้ต้องการใช้เวลาเพียงเล็กน้อย
ฟุ่บ!
เเจ็คสันได้เคลื่อนไหวบางอย่างไปที่เอวของเขาจากนั้นวัตถุรูปร่างยาวระนาบก็โผล่ออกมาจากอากาศมาอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา นี่คือ เครื่องร่อน เขาได้พกพาหนะส่วนตัวมาที่นี่ด้วย
ฟุ่บ!
เเจ็คสันได้กระโดดขึ้นไปพร้อมกับลอยตัวสูงขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงผงสีเขียวอ่อน โชคดีที่พื้นที่ภายในค่อนข้างกว้างขวางไม่งั้นคงมีปัญหาต่อการบินอย่างเเน่นอน
เเม้เขาจะหลบเลี่ยงได้ในตอนนี้เเต่ไม่ช้าก็เร็ว ผงสีเขียวอ่อนนั้นก็จะลุกลามไปทั่วภายในพื้นที่เเห่งนี้ การบินในตอนนี้เป็นเเค่การยื้อเวลาเพียงชั่วคราวเท่านั้น
หลังจากบินขึ้นมาเเจ็คสันก็มองไปที่กรีบยักษ์ทั้งสี่ที่ห่อปิดกัน เขาได้โยนลูกบอลทรงกลมระเบิดขนาดเล็กหลายลูกพุ่งไปยังด้านบน เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ถือว่าเขาใช้มันมากกว่าหลาย 10 ลูกเลยทีเดียว
ฟ้าว!
เขาได้ใช้พละกำลังทั้งหมดส่งระเบิดลูกเล็กหลายสิบลูกโยนไปที่ปลายทางต่าง ๆ
บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!
เเสงสีเเดงได้วาบขึ้นภายในพื้นที่ปิดกั้น เเม้ว่าพลังของระเบิดลูกเล็กจะไม่รุนเเรงนักเเต่ก็สามารถเปิดช่องของกลีบที่ปิดได้เล็กน้อย
คลื่นของระเบิดไม่สามารถทำให้กลีบดอกไม้เปิดออกระยะยาวได้ เเม้จะเปิดออกเพียงนิดเดียว เเต่ไม่นานมันก็หุบกลับไปเหมือนเดิม
“???! กลีบดอกไม้นั่นปิดตัวลงเเทบจะทันที ทั้งเเรงระเบิดยังส่งผลให้มันเปิดได้เเค่รูเล็ก ๆ เพียงเท่านั้น เเล้วฉันจะหาทางออกจากที่นี่ยังไง!?”เเจ็คสันจ้องมองไปที่ กลีบดอกไม้ด้านบน เขากำสปิริตซอร์ดในมือของเขาเเน่น
ฟวั่บ!
เเจ็คสันหวังจะลองใช้สปิริตซอร์ดในมือขวาของเขาโจมตีไปที่ด้านบนดู
“หืม!?ความสามารถของเรากลับมาเเล้ว!”เเจ็คสันสัมผัสได้ถึงความเเข็งเเกร่งภายในร่างกายของตนเองที่กลับมาอีกครั้ง
คราวนี่เขาจ้องมองไปที่ด้านบนด้วยความดุเดือด
“ให้ฉันดูว่าเเกจะสามารถทนรับการโจมตีของฉันได้มากเเค่ไหน!”เมื่อเห็นว่าความเเข็งเเกร่งของตนเองกลับมา เเจ็คสันจ้องมองออกมาอย่างเย็นชา เเละ ตะโกนใส่มัน
เขาได้บังคับเครื่องร่อนบินขึ้นไปด้านบนอย่างต่อเนื่องพร้อมกับระดมการโจมตีมากมาย เเต่ก็ยังไม่เป็นผล หลังจากทำอยู่พักนึง เเจ็คสันก็สังเกตุเห็นกลีบดอกไม้เหล่านี้คล้ายจะมีรอยปริเเตก
ระเบิดของเขาได้หมดลงเเล้ว เเจ็คสันยกสปิริตซอร์ดของตัวเองกระหน่ำโจมตีไปที่รอยปริเเตกนั่นทันที เพียงเเต่ว่าตอนนี้ ผงสีเขียวที่อยู่ด้านล่าง กลับกำลังลอยขึ้นมาหาเขาโดยไม่คาดคิด
มันทำให้เเจ็คสันที่กำลังพัวพันกับการโจมตีเป็นอันต้องเปลี่ยนท่าทีอย่างรวดเร็ว
…
ปั้ง ปั้ง!!
ขณะที่ เเจ็คสันตกลงสู่กับดักของสัตว์ประหลาดระดับ B พืชสัตว์ประหลาด บนอากาศตอนบนของป่าบริสุทธิ์ หนึ่งหมื่นเมตร เงาร่างสองร่างยังคงเข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่อง
ปั้ง !
ระบบอาวุธยานอวกาศของสตาร์ลอร์ดได้กระหน่ำการโจมตีไปที่สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สามารถสลัดมันหลุดได้ ทั้งเกือบหลายครั้งที่พวกเขาเกือบจะโดนกรงเล็บของมันฉีกกระชากเเละกลืนกิน
“พลังป้องกันขนาดสัตว์ประหลาดนั่นเเข็งเเกร่งเกินไปเเล้ว พวกเราไม่มีอาวุธอะไรที่จะสามารถเจาะเกราะมันได้!”เห็นการโจมตีของตนเองไม่เป็นผล สตาร์ลอร์ด ร้องออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ฉันบอกนายเเล้วใช่มั้ย? หากนายยินดีที่จะเสียสละเงินอันน้อยนิดเพื่อเเลกกับอุปกรณ์เเละอาวุธที่เพียงพอพวกเราก็คงไม่ต้องมานั่งเป็นทุกข์แบบนี้”ได้ยินคำพูดของสตาร์ลอร์ด เเรคคูน กล่าวตำหนิออกมา
“รู้เเล้ว! รู้เเล้ว! หากฉันรอดกลับไปจากช่วงเวลานี้ ฉันจะระดมเงินทุนเพื่อซื้ออาวุธที่ดีอย่างเเน่นอน!”ได้ยินคำพูดของเเรคคูน สตาร์ลอร์ด รู้ซึ้งถึงความผิดของตนเอง
เเม้เเต่ในสถานการณ์เช่นนี้ สตาร์ลอร์ด เเละ เเรคคูน ก็ยังมีเวลามัวมาทะเลาะกัน สิ่งนี้ทำให้ เดดพูล รู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างมาก
ติ๊ด! ๆ
ขณะที่เเรคคูนเเละสตาร์ลอร์ดกำลังถกเถียงกันจู่ ๆ สัญญาณเตือนบางอย่างก็ดังขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น เอเรน !”สตาร์ลอร์ดตะโกนชื่อถามระบบอัจฉริยะของเขา
“เจ้านายคะ,ตรวจพบยานอวกาศนอกสัมพันธมิตร!”