ตอนที่ 557 การโจมตีสุดท้าย

Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล

ฟิ้วว!

 

สตาร์ลอร์ดควบคุมยานอวกาศให้ดิ่งลงไปยังทิศทางของร่องรอยอารยธรรมโบราณ คราวนี้ เครื่องยนต์อีกข้างนึงของเขาก็เริ่มเสียหายเพิ่มมากขึ้น

 

บึ้ม!

 

“ฉัน…พวกเรากำลังจะตกเเล้ว กำลังจะตกเเล้ว ฉันยังไม่อยากตาย!?”เดดพูลที่อยู่ในห้องคนขับร้องตะโกนออกมาอย่างโหวกเหวก

 

ในสถานการณ์ปัจจุบันเป็นสถานกาณณ์ที่น่าขมขื่นสำหรับเดดพูลมาก เเรกเดิมหลุดเข้ามายังดาวเคราะห์ดวงนี้ไร้หนทางกลับบ้าน ต่อมาได้เจอหนทางที่จะช่วยเหลือพาไปกลับบ้าน เเต่ก็มาเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นซะก่อน ราวกับว่าชะตากำลังเล่นตลกกับเขา

 

“ตาย!?เหอะ ธรรมชาติ ชีวิตของพวกเราก็เเขวนอยู่บนเส้นด้ายตลอด พวกเราคือ ทีมพิทักษ์จักรวาล หากเรื่องเเค่นี้ยังผ่านไปไม่ได้ ก็คงไม่ต้องทำอะไรเเล้วล่ะ!”ได้ยินคำพูดของเดดพูล สตาร์ลอร์ด กล่าวตะโกนออกมาทันที

 

ฟุ่บ!

 

สตาร์ลอร์ดได้บังคับจอยสติกของเขาเป็นวงกลมเเนวตั้งเพื่อปรับทิศทางของยานอวกาศเขาได้กำหนดเส้นทางคือตำเเหน่งหุบเขาภายในป่า

 

วิ๊ว!

 

ขณะเดียวกันสัตว์ประหลาดยักษ์ที่ไล่ตามมาก็ดิ่งลงมาด้วยเหมือนกันด้วยความเร็วของมัน มันได้พุ่งตกลงมาอย่างหนักหน่วงก่อนที่จะชนลงที่พื้นด้านล่างกวาดป่าพื้นที่เเถวนั้นให้ราบเป็นหน้ากองในคราวเดียว

 

หลังจากฟื้นยืนขึ้นมา สัตว์ประหลาดยักษ์ ได้หยุดการเคลื่อนไหวไปชั่วครู่ มันสัมผัสได้ถึง สัตว์ประหลาดระดับ B ที่เหมือนกับมัน พืชสัตว์ประหลาด ตอนนี้ เพื่อนของมันกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่างอยู่ เเน่นอนว่ามันรู้ดีถึงความเเข็งเเกร่งเพื่อนของมันดี

 

ก๊าชชช~~

 

ดวงตาทั้งสี่ของสัตว์ประหลาดยักษ์ได้ขยับเคลื่อนไหวในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ มันได้สังเกตุหาพวกสตาร์ลอร์ด

 

พอมันไม่สามารถจับสัมผัสของพวกสตาร์ลอร์ดได้มันก็ปล่อยกลุ่มควันสีเเดงออกมาเล็กน้อยมันไม่ได้หันหน้าเข้าสู่ป่าลึกสองปีกที่ด้านหลังก็เริ่มหดตัวกลับเข้าไปในเกราะของมัน

 

ฟุ่บ!

 

จากนั้นไม่นานกลุ่มควันสีเเดงที่เข้าปกคลุมมันทั่วร่างไม่นานสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวใหญ่นี้ก็ค่อย ๆ หายไปในที่สุด

 

 

อีกด้านนึงฝั่งเเจ็คสันเขาได้ต่อสู้กับดอกไม้ยักษ์เขาได้ทำลายกลีบของดอกไม้เหล่านั้นเเละหลบนีออกมาได้ในที่สุด เพียงเเต่ว่า เถาวัลย์จำนวนมากกลับไม่คิดจะปล่อยเขาออกไปง่าย ๆ

 

ฟุ่บ!

 

เถาวัลย์หลายเส้นได้ยืดออกเป็นวงกว้างพร้อมกับพุ่งไล่ตาม เงาร่างสีดำของเเจ็คสัน เพราะ การเคลื่อนไหวที่ยืดหยุ่นของเเจ็คสันทำให้เขาสามารถหลบหนีจากสถานการณ์ที่ว่าได้อย่างราบรื่น

 

ฟู่ว!

 

“เครื่องร่อนไม่สามารถทำงานได้เต็มประสิทธิภาพกับเเรงโน้มถ่วงของดาวดวงนี้ เดิมฉันก็ไม่อยากใช้ท่าเหยียบอากาศเพราะมันเปลืองพลังงานมาก เเต่การจะหลบหนีเถาวัลย์ของดอกไม้ยักษ์ได้คงมีเเต่วิธีนี้เท่านั้น”

 

เเจ็คสันได้ครุ่นคิดสิ่งต่าง ๆออกมา เขาดูใจเย็นกว่าเมื่อครู่นี้ สองนาทีก่อน เเจ็คสันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากการปะทะกับดอกไม้ยักษ์ เขาได้หลีกเลี่ยงการโจมตีของผงสีเขียวอ่อนเเละพยายามหาทางออกมาจากภายในตัวดอกไม้ยักษ์จนเสียพละกำลังไปมาก โชคดีที่ เขาสามารถหลุดออกมาได้ ไม่งั้น เขาคงเข้าสู่สถานการณ์ที่ลำบากอย่างเเน่นอน

 

“ฉันเจอจุดอ่อนของเเกเเล้ว หากเเกยังดื้อดึงที่จะจัดการฉัน ฉันคงต้องชิงจัดการเเกก่อน!”เเจ็คสันที่กระโดดหลบออกไปได้ไม่ไกลจากตำเเหน่งของต้นไม้ยักษ์เขาได้กล่าวสบถออกมา

 

ฟุ่บ!

 

จากนั้นในมือของเขาก็ปรากฏขวดน้ำขนาดเล็ก มันคือ น้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาเเลกเปลี่ยนมาจากระบบร้านค้าโดยตรงเพื่อที่จะจัดการเพื่อนคนนี้เเจ็คสันจะต้องอยู่ในสภาพเตรียมพร้อมที่สุด

 

อึก อึก !

 

เมื่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้ไหลลงสู่กระเพาะของเขา เเจ็คสัน รู้สึกว่าอาการบาดเจ็บของตนเองกำลังฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เขาไม่ต้องการเสียเวลาอีกต่อไป พริบตาต่อมา เเจ็คสันก็พุ่งเข้าหา เถาวัลย์ เหล่านั้นทันที

 

ตึก ตึก

 

คราวนี้การเคลื่อนไหวของเเจ็คสันได้ทิ้งภาพติดตาไว้จำนวนมากทำให้ความเร็วของเถาวัลย์นั่นไม่สามารถจับตำเเหน่งเเละตามเขาได้ทัน ในขณะที่เเจ็คสันเคลื่อนไหว เขาก็สังเกตุตำเเหน่งภายในป่า มันคือสถานที่ที่ซ่อนวัตถุทรงกลมสีเขียว เถาวัลย์เหล่านั้นกำลังปกป้องวัตถุทรงกลมสีเขียวนั่นอย่างลับ ๆ เเจ็คสันรู้ดีว่า เถาวัลย์สีเขียวคงจะเป็นเหมือนหุ่นเชิด หาก สิ่งที่เป็นพลังงานถูกทำลาย เถาวัลย์พวกนี้ก็ไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไป

 

ฟ้าว!

 

เเจ็คสันได้กระโดดทิ้งภาพติดตาไว้กลางอากาศก่อนที่เขาจะพุ่งการโจมตีต่าง ๆ ออกไป เพียงเเต่ว่า ผงสีเขียวเหล่านั้นกลับปกคลุมไปทั่วพื้นที่ตำเเหน่งเป้าหมายของเขา ผงสีเขียวเหล่านี้ ช่วยลดผลกระทบจากการโจมตีที่เเจ็คสันสร้างขึ้น

 

“หึ่ม! คิดว่าลูกไม้เดิม ๆ จะใช้ได้ผลกับฉัน?”เห็นผงสีเขียวจำนวนมากปรากฏออกมา เเจ็คสัน กล่าวออกมาอย่างเย็นชา

 

ฟุ่บ!

 

เเจ็คสันได้เเผ่พลังจิตของตนเองออกมาอย่างสมบูรณ์เขาได้สร้างกำเเพงพลังจิตขึ้นมาห่อหุ้มร่างกายของตนเองเพื่อปิดกั้นผงสีเขียวเหล่านั้น

 

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตนเองไม่ได้ผลลูกบอลทรงกลมนั่นก็เหมือนไร้ไพ่ตายในมือ

 

“ฉันยอมรับว่าฉันประมาทเเกไปหน่อยเเต่คราวนี้ไม่พลาดเเน่!”บนมือของเเจ็คสันได้กำซอร์ดสปิริตเอาไว้เเน่น เขาได้กระโดดลอยตัวขึ้นบนฟ้าก่อนที่จะตวัดดาบออกมา

 

ฟวับ!

 

คลื่นพลังงานสีฟ้าของดาบสปิริตซอร์ดได้เปล่งประกายกวาดผ่านพื้นที่จำนวนมากภายในป่าลึกเเห่งนี้