ตอนที่ 1663 เลือกโอกาสของตัวเอง (2)
ในที่สุดสีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กหนุ่มแต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว เขาก้มหน้าลงช้าๆและพูดด้วยเสียงกระซิบที่แทบจะไม่ได้ยิน “ข้าไม่มีทางเลือก”
“งั้นหรือ?”จวินอู๋เสียเลิกคิ้ว
เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นสบตาจวินอู๋เสีย
“ข้าไม่มีทางเลือกเขาอยากให้ข้าฆ่าใคร ข้าก็ต้องฆ่า”
“เจ้าไม่เลือกแล้วรู้ได้ยังไงว่าไม่มีทางเลือก?” จวินอู๋เสียพูด
“น้องสาวข้าอยู่ในมือเขา”เด็กหนุ่มคนนั้นกล่าว
จวินอู๋เสียมองเด็กหนุ่ม“เล่ามาซิว่าเรื่องเป็นยังไง”
เด็กหนุ่มเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเขารู้สึกว่าจวินอู๋เสียไม่มีความคิดที่จะฆ่าเขา และดูเหมือนเสียงในใจเขาจะบอกว่านี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายของเขาแล้ว
“ข้าคือหลานบุญธรรมของผู้อาวุโสเยว่หรือพูดอีกอย่าง ข้าคือหุ่นเชิดของเขา……”
ชื่อของเด็กหนุ่มคือเยว่อี้พ่อแม่ของเขาเคยเป็นศิษย์ของวิหารเงาจันทราที่เสียชีวิตไปอย่างไม่คาดคิดขณะทำภารกิจ ทิ้งเยว่อี้ที่อายุแค่ 7 ขวบกับน้องสาวอายุ 3 ขวบของเขาเอาไว้ หลังจากพ่อแม่ตาย เยว่อี้และน้องสาวก็ถูกผู้อาวุโสเยว่รับไปเลี้ยงดูและกลายเป็นหลานชายหลานสาวของผู้อาวุโสเยว่
ผู้อาวุโสเยว่เป็นผู้อาวุโสที่มีความอาวุโสมากที่สุดในวิหารเงาจันทราและมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับประมุขวิหารเงาจันทรา ทำให้สถานะของเขาสูงกว่าผู้อาวุโสคนอื่น
เยว่อี้แสดงพรสวรรค์ออกมาให้เห็นตั้งแต่เด็กหลังจากเขาถูกผู้อาวุโสรับไปเลี้ยงดู ผู้อาวุโสเยว่ก็เพิ่มการฝึกฝนในแต่ละวันให้เขา ทุ่มเทดูแลเขาอย่างเต็มที่
สิ่งนี้น่าจะทำให้เยว่อี้รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณและซาบซึ้งในความเมตตาที่เลี้ยงดูเขามาแต่ภายใต้ฉากหน้าที่สวยงามนี้คือสิ่งสกปรกที่ผู้คนยังทนดูไม่ได้
เยว่อี้มีใบหน้าที่หล่อเหลาและโดดเด่นมากมาตั้งแต่เด็กตอนยังเป็นเด็ก เขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้หญิงอยู่บ่อยๆ
ตอนแรกที่เยว่อี้เพิ่งถูกผู้อาวุโสเยว่รับมาเขาก็ไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ แม้ว่าผู้อาวุโสเยว่จะอายุมากแล้ว แต่ก็ใจดีและเป็นกันเองมาก และยังปฏิบัติกับน้องสาวของเขาเป็นอย่างดีเช่นกัน
จนกระทั่งวันหนึ่งเยว่อี้ถูกเรียกไปที่ห้องของผู้อาวุโสเยว่ตามลำพัง ฝันร้ายก็เริ่มต้นขึ้น……
สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าเยว่อี้คือหลานชายที่ผู้อาวุโสเยว่รักใคร่เอ็นดู แต่ความจริงแล้ว เขากลายเป็นที่ปลดปล่อยอารมณ์ของผู้อาวุโสเยว่ เมื่อเยว่อี้โตขึ้น พลังของเขาก็เพิ่มขึ้น แต่เขาก็ยังไม่มีโอกาสหลุดพ้นจากมัน
เพราะน้องสาวร่วมสายโลหิตเพียงคนเดียวของเขาอยู่ในกำมือของผู้อาวุโสเยว่
เป็นเวลาหลายปีเหลือเกินที่เยว่อี้ยอมทนทุกอย่างเพียงเพราะผู้อาวุโสเยว่ไม่เคยลงมือกับน้องสาวของเขานั่นคือสิ่งเดียวในชีวิตที่เขาห่วงใย
ตราบใดที่น้องสาวของเขายังอยู่ในกำมือของผู้อาวุโสเยว่เยว่อี้ก็จะไม่มีวันเป็นอิสระไปตลอดชีวิต
จวินอู๋เสียฟังทุกอย่างที่เยว่อี้เล่าคิ้วของนางขมวดขึ้นเล็กน้อย นางรู้สึกได้ว่าเยว่อี้ไม่ได้จงรักภักดีต่อวิหารเงาจันทราอย่างแท้จริง แต่ความจริงเบื้องหลังนั้นทำให้นางรู้สึกขยะแขยงอย่างที่สุด!
“ข้าเลือกอะไรไม่ได้เลยเจ้าเลือกได้ว่าจะฆ่าข้าตอนนี้ หรือพอข้ากลับไปที่วิหารเงาจันทราและผู้อาวุโสเยว่รู้เรื่องที่พวกเจ้าซุ่มโจมตีรถม้า เขาจะต้องส่งข้าออกตามล่าพวกเจ้าอย่างแน่นอนข้ารู้ว่าตัวข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเจ้า แต่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ทำไมไม่ฆ่าข้าซะตอนนี้เลยล่ะ?” เยว่อี้มองจวินอู๋เสียอย่างสงบ ราวกับอดีตอันเหลือทนที่เขาพูดถึงนั้นไม่ใช่อดีตของเขา และในดวงตาของเขาก็ไม่มีประกายเลยแม้แต่น้อย
จวินอู๋เสียหรี่ตานางโจมตีสิบสองวิหารเพื่อปกป้องตัวเองและเพื่อแก้แค้น แต่เมื่อนางได้รู้ว่าเกิดเรื่องสกปรกโสโครกเช่นนั้นขึ้นที่วิหารเงาจันทรา ความตั้งใจที่จะล้มล้างพวกมันทั้งหมดก็ยิ่งเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นมากขึ้น
ทันใดนั้นจวินอู๋เสียก็หันไปมองเยว่อี้และพูดว่า “เจ้าไม่มีทางเลือกจริงๆ ตอนนี้ตรงหน้าเจ้าก็มีอยู่ทางเดียวให้เลือก”