เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 585
ตระกูลอี่ว์ที่อยู่ทิศใต้ของเมือง และเป็นตระกูลผู้ดีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ของเมืองตงหวา
ตระกูลผู้ดีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ก็คือตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจ แค่คนๆเดียวก็สามารถทำให้ตระกูลแข็งแกร่งมากๆ
ทุกคนต่างรู้ดี อี่ว์หลงเฟิงที่เป็นผู้นำของตระกูลอี่ว์ เขาเป็นนักบู๊แดนปราณฟ้าและมีชื่อเสียงมากๆในเขตตงหวา สิบปีที่ผ่านมา ผู้นำตระกูลอี่ว์หลงเฟิงไม่ได้เข้ามายุ่งกับเรื่องในตระกูลอี่ว์แล้ว เรื่องนี้คนที่รู้เรื่องมีน้อยมากๆ เพราะเขาเก็บตัวฝึกฝนอย่างเดียว ตอนนี้เขาอยู่ที่เขตตงหวาหรือไม่ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เหมือนกัน
ตอนนี้ คนที่เข้ามาควบคุมตระกูลอี่ว์ก็คือลูกชายคนโตของอี่ว์หลงเฟิง เขาชื่ออี่ว์ชิงเฉิน
อี่ว์ชิงเฉินเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบปี เขาฝึกฝนถึงแดนปราณดินแล้ว ก่อนหน้านี้เขาได้รับฉายาว่าไอ้บ้าอี่ว์ ตอนนี้เขากำลังบำเพ็ญตนอยู่ และขนานนามตัวเองว่าท่านเจ้าคุณอี่ว์
เขามีหน้าตาที่ธรรมดามากๆ มีคิ้วที่หนาและดวงตาที่ใหญ่ และร่างกายที่อ้วนมากๆด้วย
มีเพียงมือของเขาอย่างเดียวที่เรียวยาวและสวยมากๆเหมือนกับมือของหญิงสาว ไม่ต้องพูดถึงผิวด้านของคนฝึกบู๊เลย แม้แต่บาดแผลก็ไม่มีแม้แต่นิดเดียว มือของเขาทั้งขาวและสวยมากๆ
ถ้าคนที่รู้จักตระกูลอี่ว์ พวกเขาจะรู้ทันทีว่าที่มือของเขาสวยมากๆเพราะวิชาของตระกูลอี่ว์
หัตถ์ศักดิ์สิทธิ์ปิดเมฆ
ทุกคนในตระกูลอี่ว์ฝึกฝนวิชานี้จนมือไร้ฝุ่น มือสวยเหมือนหยกขาว มีแต่อี่ว์ชิงเฉินคนเดียวเลย
วันนี้ อี่ว์ชิงเฉินฝึกฝนวิชาอยู่ด้านหลังสวน
คู่ต่อสู้ของเขานั้นก็คือหุ่นเชิดอันหนึ่ง รูปร่างของมันเป็นสีเลือดสด ราวกับเป็นหุ่นเชิดที่มีชีวิต
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
หลังจากโจมตีด้วยฝ่ามือสี่ครั้งใส่ร่างกายของหุ่นเชิดแล้ว การโจมตีด้วยฝ่ามือแต่ละครั้งนั้น ทำให้ท้องฟ้าเกิดการสั่นสะเทือนไปด้วย
หุ่นเชิดสีเลือดสดไม่ได้เป็นอะไร แต่กำแพงที่อยู่ห่างออกไปร้อยฟุตกลับมีรอยฝ่ามืออันใหญ่ปรากฏ
เมื่อมองดูกำแพงทั้งหมด มันเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือจำนวนมาก การโจมตีผ่านอากาศแบบนี้ พลังปราณก่อตัวอย่างหน้าแน่นและไม่ได้สลายไป มันทำให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าอี่ว์ชิงเฉินแข็งแกร่งแค่ไหน
เมื่อโจมตีฝ่ามือสี่ครั้งแล้ว อี่ว์ชิงเฉินก็รีบเก็บพลังปราณกลับมาทันที
อี่ว์ชิงเฉินมองดูหุ่นเชิดที่อยู่ด้านหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:”กวนหาน หุ่นเชิดของนายหาอันนี้ไม่เลวจริงๆ ในอนาคตข้างหน้าฉันก็คงต้องหาหุ่นเชิดสักอันหนึ่งแล้ว”
จู่ๆหุ่นเชิดสีเลือดสดก็ลืมตาขึ้นมา สายตาที่ทำมาจากโลหะของมัน เมื่อมองดูแล้วก็รู้สึกแปลกๆ
การเคลื่อนไหวของมันแข็งทื่อมากๆ การขยับตาของมันก็ต้องเคลื่อนไหวหลายๆครั้ง
น้ำเสียงของมันอย่างว่างเปล่ามากๆ หุ่นเชิดกวนหานพูด:”ลุงชิงเชิง นายอยากจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้หรอก”
อี่ว์ชิงเฉินพูดอย่างเย็นชา:”ตอนนี้เรียกฉันว่าลุงชิงเชิงแล้วเหรอ? เมื่อก่อนใครเป็นคนพูดว่าจะไม่ขอความช่วยเหลือจากฉัน”
หุ่นเชิดกวนหานพูด:”ตอนนั้นฉันพูดจาประมาทเกินไป หวังว่าลุงชิงเชิงจะไม่ถือสาฉัน”
อี่ว์ชิงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”ฉันไม่ถือสานายอยู่แล้ว ฉันแค่อยากได้วิชาของนาย วิชานี้ชื่อมารฟ้ากลืนร่างใช่ไหม? เอาวิชานี้มาให้ฉัน นายก็ไปจัดการสำนักโลหิตพิฆาตของตัวเองได้เลย ครั้งหน้าถ้าเจออาจารย์ของนาย บอกให้อาจารย์ช่วยหาวิธีเปลี่ยนร่างกายให้นายด้วย ถ้านายไม่ให้วิชากับฉัน อย่าหาว่าฉันโหดร้ายที่ไล่พวกเศษสวะและนายออกนอกประตูของตระกูลอี่ว์ ตัดหางปล่อยวัดพวกนายก็แล้วกัน”
กวนหานพูด:”อาจารย์ลุง ผมพูดไปแล้ว ขอแค่ลุงสังหารลู่ฝานได้ ฉันจะให้วิชานี้กับลุงอย่างแน่นอน”
อี่ว์ชิงเฉินมองหน้ากวนหานและพูด:”ตอนนี้ลู่ฝานมีชื่อเสียงมากๆ และเขาก็มีสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลอี้ว์ การสังหารเขาไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆเลย”
ดูเหมือนกวนหานจะตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาเป็นหุ่นเชิด ทำให้เขาแสดงความรู้สึกออกมาไม่ได้ มองเห็นเพียงแค่หุ่นเชิดสั่นไหวไม่หยุด
“อาจารย์ลุง พวกเราเป็นคนของสำนักเทพวิญญาณ พวกเราต้องกลัวคนธรรมดาอย่างลู่ฝานด้วยเหรอ!”
อี่ว์ชิงเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”เป็นแค่ลูกศิษย์ในนามเท่านั้น นายคิดว่าฐานะตัวเองสูงส่งมากๆเหรอ ถึงแม้นายตายไปแล้วจริงๆ นอกจากอาจารย์ของนายแล้ว ใครจะเป็นห่วงความเป็นความตายของนายอีก นายมันโง่มากๆ!”
อี่ว์ชิงเฉินเดินไปข้างๆและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ เขาหยิบกระจกขึ้นมาและมองใบหน้าของตัวเอง และพูดด้วยความภาคภูมิใจ:”ฉันยิ่งอยู่ก็ยิ่งหล่อ เดิมทีเคยมีคนจำนวนมากบอกว่าฉันหน้าตาที่ขี้เหร่ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย ตอนนี้ทำไมถึงไม่มีใครกล้าพูดอีกแล้วละ หึ!”