ตอนที่ 297

Legend of the mythological genes

จักรวาลนั้นกว้างมาก

แม้ว่าใครจะรู้พิกัด แต่มันนั่นก็เป็นเพียงทิศทางทั่วไปเท่านั้น

ตลอดทางเฟิงหลินต้องพบกับสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนต่าง ๆ ซึ่งบางครั้งก็เกินจินตนาการของเขา

เฟิงหลินอยู่ในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคยกับอวกาศระหว่างดวงดาวอย่างสิ้นเชิง เขาสูญเสียความรู้สึกในการชี้นำอย่างสมบูรณ์

สิ่งเดียวที่เขามั่นใจก็คือเขาอยู่ใกล้กับกาแล็กซี่ทางช้างเผือก

ปัจจุบัน วิญญาณงูหลามรออยู่ภายในรูหนอนและเฟิงหลินก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปอีก เขาสามารถควบคุมกระสวยอวกาศเพื่อเดินทางด้วยความเร็วเหมือนมดคลานไปหาเป้าหมาย เมื่อเขาพบสถานที่ที่ปลอดภัยเขาถึงจะเข้าสู่หนอนและผ่านมันไปอย่างรวดเร็ว

อารมณ์ของเฟิงหลินยังผ่อนคลาย

หลังผ่านการสอบ เขาไม่เคยคาดหวังว่าถนนสู่ความสุขของเขาจะเต็มไปด้วยอุปสรรค เขาเกือบจะถูกเผ่าพันธุ์ต่างดาวฆ่า

บางครั้งก็มีสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่ไม่จำเป็นต้องบังเอิญขนาดนี้

ดูเหมือนว่าสภาพแวดล้อมที่มนุษย์อาศัยอยู่นั้นไม่สงบเหมือนที่ปรากฏบนพื้นผิว

ในอดีตเฟิงหลินเคยอาศัยอยู่ในใจกลางของกาแล็กซี่ทางช้างเผือก เขาไม่เคยรู้สึกอะไรเลย … จนถึงตอนนี้

ยิ่งเข้าใกล้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าใกล้เผ่าพันธ์นอกโลกมากขึ้นเท่านั้น

พรมแดนของอาณาจักรมนุษย์ไม่สงบและสงครามยังคงดำเนินต่อไป

หลังจากมาถึงจุดนี้ได้แล้ว เฟิงหลินก็นั่งลงบนพื้น เขาเอายาชำระล้างไขกระดูกออกมาฟื้นฟูพลังของเขาและบ่มเพาะต่อ

เวลาเป็นสิ่งสำคัญที่ไม่สามารถหยุดนิ่งได้แม้แต่หนึ่งวินาที

ความร้อนที่ไหลผ่านร่างกายของเขาและความแข็งแกร่งจากร่างกายที่เหนื่อยล้าฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

ศักยภาพทางพันธุกรรม +1.6, +1.6, +16 …

เสียงเตือนจากปัญญาประดิษฐ์ปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาทันที

“มีดาวนิวตรอนขนาดใหญ่อยู่ข้างหน้า โปรดทำการอ้อมทันทีหรือเข้าไปในรูหนอน! หากกระสวยอวกาศยังคงเดินหน้าต่อไป มันจะถูกสนามแรงโน้มถ่วงของดาวนิวตรอนจับและตกลงไปที่ดาวนิวตรอน ถ้ากระสวยตกลงไป มันจะถูกทำลายให้กลายเป็นนิวตรอนพื้นฐาน! “

ดาวนิวตรอน!

เฟิงหลินลืมตา

ดาวนิวตรอนถูกสร้างขึ้นจากวัสดุจักรวาลที่มีความหนาแน่นสูงเป็นพิเศษ มวลของมันเกินกว่าจินตนาการ แรงโน้มถ่วงขนาดใหญ่สามารถบดขยี้โครงสร้างพื้นฐานที่สุดของสสารจนถึงจุดที่แม้แต่โครงสร้างอะตอมพื้นฐานก็ไม่สามารถรักษาได้ โปรตอนและอิเล็กตรอนจะรวมกันเป็นนิวตรอน

เมื่อบางสิ่งถูกแรงดึงดูดจากแรงโน้มถ่วงจับ วัตถุใด ๆ ก็จะสลายตัวและกลายเป็นส่วนหนึ่งของดาวนิวตรอน

จากการคำนวณของปัญญาประดิษฐ์ กระสวยอวกาศเฟิงหลินตรวจพบว่าสนามแรงโน้มถ่วงจะส่งผลกระทบต่อวัตถุใด ๆ ภายในสี่ปีแสงรอบดาว

นี่เป็นเพียงรัศมี!

ถ้าเฟิงหลินต้องการบินรอบดาว เขาจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบห้าปีแสง

ภายในสุญญากาศจักรวาลสัมบูรณ์ มวลของสสารบินเร็วกว่าที่อื่น แต่ไม่เกินความเร็วแสง

ด้วยการแปลงนี้จะใช้เวลาอย่างน้อยสิบห้าปีในการเดินทางอ้อมรอบดาวนิวตรอน

จักรวาลเป็นป่ามืดที่เต็มไปด้วยความโหดร้ายและมนุษย์ก็เป็นเหมือนละอองดาวในจักรวาล

ชีวิตของเรามีกี่ปี? มันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เวลาสิบห้าปีกับสิ่งที่ไร้ความหมาย

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแล่นเรือออกจากทะเล ดังนั้นเขาทำได้เพียงเสี่ยงโดยการเข้าไปในรูหนอนเท่านั้น

“เปิดรูหนอน!” เฟิงหลินถอนหายใจในขณะที่เขาพูดจากนั้นเฟิงหลินก็พายานบินเข้าไปในอุโมงค์และรีบผ่านเข้าไป

หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง มีการเปลี่ยนแปลงในอุโมงค์ งูหลามวิญญาณกำลังตามหลังเขา

เฟิงหลินไม่มีทางเลือกนอกจากต้องล่าถอย

โชคดีสำหรับเขา เขาประสบความสำเร็จในการบินผ่านดาวนิวตรอน

หนึ่งชั่วโมงที่ใช้ในการข้ามช่องหนอนทำให้เขาบินผ่านอย่างน้อย 1,000 ปีแสง

เฟิงหลินถอนหายใจด้วยความโล่งอก ผ่านไปอีกหนึ่งวันขณะที่เขาเดินทางต่อ

ด้านนอกห้องโดยสาร ดาวหมุนรอบแสงดาวกะพริบไม่หยุด

ระหว่างทางเขาพบสภาพแวดล้อมต่าง ๆ รวมถึงพายุดาวฤกษ์, ผลกระทบของดาวตก

จักรวาลนั้นใหญ่และเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์

ปรากฏการณ์ที่หายากชนิดใดๆจะดูสวยงามในตอนแรก แต่สำหรับเฟิงหลินมันเป็นอันตรายที่ยิ่งใหญ่ ถ้าเขาสามารถหลีกเลี่ยงอันตรายได้เขาจะหลีกเลี่ยงมัน สำหรับสิ่งที่เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เขาต้องเสี่ยงโดยใช้เทคโนโลยีรูหนอน

การเดินทางในอวกาศระหว่างดวงดาวเต็มไปด้วยอันตราย

เขาจะต้องระมัดระวังในแต่ละขั้นตอนที่เขาทำ

เฟิงหลินไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน เขาทำได้เพียงพึ่งพาทิศทางทั่วไปจากพิกัดของมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงเท่านั้น

ในพริบตาก็ผ่านไปสามวันแล้ว

ทันใดนั้นปัญญาประดิษฐ์ก็ประกาศเตือน

“คำเตือน! พลังงานเหลืออยู่ 19%! มันกำลังจะถึงจุดวิกฤติ 10%! เมื่อพลังงานหมดกระสวยอวกาศจะสูญเสียระบบการไหลเวียนของระบบนิเวศ กรุณาเติมพลังงานโดยเร็วที่สุด!”

โชคร้ายไม่เคยมาครั้งเดียว!

มันต้องใช้พลังงานเป็นจำนวนมากในการใช้เทคโนโลยีรูหนอน สิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นคือตลอดเส้นทางเขาถูกงูหลามวิญญาณไล่ล่า

พลังงานของกระสวยอวกาศกำลังหมด!

ถ้าเขาสูญเสียพลังงานที่จะแล่นไปข้างหน้า เขาจะลอยอยู่ในจักรวาลโดยไม่รู้ว่าเขาจะลงจอดที่ไหน

ถ้าเป็นอย่างนั้นมันอาจจะใช้ทั้งชีวิตของเขาเพื่อค้นหาดาวเคราะห์ที่จะลงจอด

“ฉันจะหาพลังงานได้ยังไง?” เฟิงหลินถาม

ปัญญาประดิษฐ์ตอบ “กระสวยอวกาศนี้ติดตั้งระบบทำลายวัสดุระหว่างดวงดาวซึ่งจะแปลงสสารเป็นพลังงานจำนวนมาก คุณภาพของสสารที่สูงขึ้นจะเปลี่ยนเป็นพลังงานที่มากขึ้น มันสำคัญมากที่สุดที่เราจะลงจอดที่ดาวเคราะห์ที่มีวัตถุแข็งเยอะๆ ร่องรอยของสสารที่ลอยอยู่ในอวกาศไม่เพียงพอที่จะรองรับการใช้พลังงานขนาดใหญ่ของกระสวยอวกาศ!”

หลังจากได้ยินสิ่งนี้เฟิงหลินตัดสินใจสั่งให้ปัญญาประดิษฐ์ใช้พลังงานที่เหลือเพื่อค้นหาดาวเคราะห์ใกล้เคียง เพื่อที่เขาจะได้หาที่ตั้งหลักได้

“ได้ค่ะ! นายท่าน!” ปัญญาประดิษฐ์ตอบ ระบบการสำรวจภายนอกของกระสวยอวกาศเปิดอยู่

เวลาผ่านไปและพลังงานก็ลดลงทีละนิด

เฟิงหลินรออย่างอดทน

เมื่อเปรียบเทียบกับความโหดร้ายของจักรวาล ความสามารถของเขาก็ยังอ่อนแอเกินไป

ในเวลานี้เขาสามารถทำได้เพียงฝากความหวังของเขาไว้กับความสามารถของภูเขาผลไม้เท่านั้น หวังว่ามันจะมีพลังมากพอ

ไม่นาน ผ่านไปครึ่งชั่วโมงพลังงานก็ลดลงถึง 15% ก่อนที่ผลลัพธ์จะปรากฏขึ้นในที่สุด

“นายท่านจากการวิเคราะห์ดวงดาวรอบ พบว่ามีจำนวนสสารอยู่ห่างไปสิบปีแสง!” รายงานของปัญญาประดิษฐ์ปรากฏ

“เปิดรูหนอนแล้วตรงไปที่นั่น!” โดยไม่คำนึงถึงความอันตราย เฟิงหลินก็ใช้ประโยชน์จากรูหนอนอีกครั้ง

งูหลามวิญญาณติดตามเขาไปทันที มันพยายามโจมตีเขาด้วยปากดำของมันอย่างต่อเนื่อง

กระสวยอวกาศเป็นเหมือนเหยื่อของงูหลาม หากเขาไม่ระวังเขาก็จะถูกกลืนกินทั้งตัว

หลังจากการไล่ล่าที่ดุเดือด กระสวยอวกาศหนีพ้นจากอันตรายได้

ดาวสีแดงขนาดยักษ์ปรากฏตรงหน้าของเฟิงหลิน แรงดึงดูดอันทรงพลังได้ดูดวัตถุจากท้องฟ้าขนาดเล็กหลายพันดวงมารวมกันเป็นกลุ่มดาวเคราะห์

กระสวยอวกาศพุ่งกระโจนเข้าใส่เพื่อดูว่ามันสามารถเข้าถึงได้จากทุกทิศทาง ราวกับว่ามันเป็นเขาวงกตที่ทุกอย่างยากที่จะแยกออกจากกัน

เมื่อกระสวยอวกาศร่อนลง มีการส่งหุ่นยนต์ออกไปหาเหมืองแร่และพบเส้นทางที่ให้พลังงานสูง

วัตถุต่าง ๆ ถูกใส่ไว้ในเตาหลอมและเปลี่ยนเป็นพลังงานที่อุดมสมบูรณ์ในทันที

อัตราพลังงานเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

8%, 9%, 10% … มันทะลุผ่านระดับวิกฤติและสูงกว่า 30% วิกฤตด้านพลังงานจึงบรรเทาลง

เฟิงหลินถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หากมีพลังงานทุกอย่างจะง่ายขึ้น แม้ว่าเขาจะหายไปในอวกาศในที่สุดเขาก็สามารถหาทางของเขาได้

“นายท่าน!” ปัญญาประดิษฐ์รายงานข้อมูลทั้งหมดในทันที

“มีอะไร?” เฟิงหลินรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย ทุกครั้งที่ปัญญาประดิษฐ์รายงานบางสิ่ง มันไม่เคยเป็นข่าวดี เขาไม่ทราบว่ามันเป็นปัญหาอะไรในครั้งนี้

“ร่องรอยของชีวิตถูกค้นพบบนดาวใบนี้!”

“อะไรนะ?”