แย่แน่!
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนอื่น ๆ แต่สำหรับเฟิ่งชิงเฉินแล้วนางรู้สึกแย่และวุ่นวายมาก ถึงนางจะไม่ชอบ นางก็ต้องลงจากรถม้าในเวลานี้
เพราะนางไม่กล้าปล่อยให้คุณชายหยวนซีรอ และนางไม่อยากมีปัญหาเพราะคำพูดของคนมีชื่อเสียง
คำพูดของคนดังนั้นมีอิทธิพลกว่าข่าวลือในท้องตลาด คำพูดเพียงคำเดียวอาจทำให้คนตายทั้งตลาดได้?
หากผู้มีความรู้จะสบถคำพูดใส่ใครซักคนมันช่างเจ็บปวดใจยิ่งนัก นางรู้ดีว่าการที่ผู้มีความรู้เหล่านั้นสบถคำพูดออกไปจะมีผลเช่นไร แต่นางไม่อยากให้เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นในเวลานี้
เฟิ่งชิงเฉินโชคดีมาก แม้ว่านางจะนิสัยเสีย แต่นางก็ใส่ใจกับสิ่งรอบข้าง และลงจากรถม้า
“คุณชายหยวนซีลำบากมาตามชิงเฉินถึงบนรถม้า ชิงเฉินสมควรตาย” เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกดีที่นางตำหนิตัวเอง ดีกว่ารอให้หยวนซีมาตำหนินาง
นางสวมชุดแพทย์ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนในชุดขาวซึ่งเด่นชัดเป็นพิเศษ หยวนซีรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย
ชุดของเฟิ่งชิงเฉินเป็นสีขาวพื้นไม่มีลวดลายใดๆทำให้คุณชายหยวนซีตกตะลึง หลังจากที่เขามีสติกลับมา เขาก็พูดว่า “ชิงเฉิน ไม่ต้องสุภาพกับข้าหรอก สาวใช้เจ้าบอกว่าเจ้าไม่ยอมลงจากรถม้า ข้าเลยมาตามเจ้าด้วยตัวเอง ”
เขาคิดว่าเฟิ่งชิงเฉินไม่ให้เกียรติเขา และนางมีความมั่นใจในตัวเองมากซึ่งเขาชื่นชมเฟิ่งชิงเฉินไม่น้อยถึงขนาดออกปากขอแต่งงาน แต่เฟิ่งชิงเฉินไม่ยอม เขาจะทำอย่างไรดี?
ความเย่อหยิ่ง และหยิ่งทะนงนั้นไม่ใช่ชื่อเสียง
คุณชายหยวนซีถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มคน เฟิ่งชิงเฉินรู้ว่านางต้องให้เกียรติหยวนซี และถ้ามันทำร้ายใบหน้าของ คุณชายหยวนซีและมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับ คุณชายหยวนซีนางจะต้องทำอย่างแน่นอน ไม่ได้ผลดี
เฟิ่งชิงเฉินดูหวาดกลัว “คุณชายหยวนซีดูท่าทางจริงจัง วันนี้ชิงเฉินไม่สะดวก”
“ไม่สะดวก ทำไมไม่สะดวก?
เฟิ่งชิงเฉินอยากจะมองบน ผู้ชายคนนี้เรื่องเยอะกว่าผู้หญิงเสียอีก “ขอบคุณคุณคุณชายหยวนซีสำหรับความห่วงใยที่มีต่อชิงเฉิน ชิงเฉินสุขภาพแข็งแรงดี ข้าเพิ่งเสร็จภารกิจในวังเลยยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า”
เฟิ่งชิงเฉินโชคดีอย่างยิ่งที่ไม่ได้นำเสื้อผ้าชุดที่สามมาเปลี่ยน และยังปฏิเสธเสด็จอาเก้าที่ให้นางเปลี่ยนชุดพระชายาของอ๋องเก้า
นางไม่อยากถูกมองว่าเป็นหญิงสำส่อน มีความสัมพันธ์กับเสด็จอาเก้าตอนกลางวัน
“เสื้อผ้าไม่สำคัญ คุณหนูเฟิ่งสามารถเปลี่ยนได้” คุณชายหยวนซีโบกมือ และสาวใช้สุดสวยหลายสิบคนก็ออกมาจากหอจู๋เฟิ่ง
เฟิ่งชิงเฉินไม่สามารถปฏิเสธท่าทางนี้ได้เลย เฟิ่งชิงเฉินยิ้มและพยักหน้า เซี่ยหว่าน ตงชิง “พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องดูแลคุณหนูที่นี่” พวกนางไม่อาจดูแลเจ้านายได้ หากเกิดอุบัติเหตุขึ้น พวกเขาต้องดูแลตัวเองเท่านั้น
เซี่ยหว่านและตงชิงตกตะลึงครู่หนึ่ง และเมื่องพวกนางกำลังจะพูด เฟิ่งชิงเฉินก็จ้องไปที่สาวใช้สองคนจนสาวใช้ทั้งสองไม่กล้าที่จะพูดอีกต่อไปและก้าวถอยหลังอย่างเชื่อฟัง
เฟิ่งชิงเฉินเข้าไปในหอจู๋เฟิง แม้ว่าคุณชายหยวนซีจะอยู่ที่นั่น พวกเขาทั้งสองต้องผ่านการตรวจค้นก่อนเข้าไป . .
หลังจากเข้าไปในหอจู๋เฟิ่งแล้ว เฟิ่งชิงเฉินก็เปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อนางออกมาหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว คุณชายหยวนซีได้สั่งให้คนวาง
“ชิงเฉิน เพลงของเจ้า “ท้องทะเลและฟ้าสีคราม” ไพเราะมาก ผ่านไปสามวันแล้ว เสียงนี้ยังคงตราตรึงใจ ได้ยินว่าเฟิ่งชิงเฉินเล่นฉินไร้สายได้ หวังว่าข้าจะโชคดีที่ได้ฟังบทเพลงนี้จากเจ้า วันนี้เป็นวันรวมตัวกันระหว่างบรรดาเพื่อของคุณชายหยวนซี ชิงเฉิน ได้โปรดเล่นเพลง “ท้องทะเลและฟ้าสีคราม” ให้ฟังจะได้ไหม? หยวนซีชี้ไปที่นั่งที่ว่าง และให้เฟิ่งชิงเฉินนั่งลง
ในตำแหน่งนั้น มีฉินไร้สาย!
เฟิงชิงเฉินเหลือบมอง ส่วนใหญ่เป็นนักแสดง และบางคนก็ดูสนุกสนานอย่างชัดเจน แม้ว่านางจะรู้จักเพียงไม่กี่คน แต่พวกเขาเป็นเจ้านายของตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองจักรวรรดิ
เฟิ่งชิงเฉินพยักหน้าไปทางหยวนซีและนั่งลง ทุกคนต่างคิดว่าเฟิ่งชิงเฉินจะเริ่มเล่นฉินจริงๆ เฟิ่งชิงเฉินกล่าวว่า “วันนี้ข้าเล่นไม่ได้จริงๆ” นางไม่มีอารมณ์
“โอ้ เกิดอะไรขึ้นกับ ชิงเฉิน?” คุณชายหยวนซีแสดงความไม่พอใจอย่างมากกับพฤติกรรมที่ไม่ให้เกียรติของเฟิ่งชิงเฉิน
เขาให้เกียรติเชิญเฟิ่งชิงเฉิน แต่เฟิ่งชิงเฉินทำเช่นนี้ น่ารังเกียจจริงๆ
“วันนี้ชิงเฉินพบผู้ป่วยที่พิเศษ และข้าไม่เข้าใจอาการป่วยของเขา ข้าอารมณ์เสีย และไม่มีใจที่จะเล่นฉินจริงๆ” สีหน้าและนัยตาของเฟิ่งชิงเฉินสงบ มีแววตาขุ่นเคือง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นความหมายของการปัดป้อง
คุณชายหยวนซีรู้ดีว่าเฟิ่งชิงเฉินปฏิเสธที่จะเล่น และมันก็ไร้ประโยชน์สำหรับเขา ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามา
“ข้าได้ยินมาว่าคุณหนูชิงเฉิน ใจดีและมีเมตตา วันนี้มาเห็นคุณหนูตัวจริงก็รู้สึกว่าจริงอย่างที่ใครๆบอก ข้าสนใจในผู้ป่วยของคุณหนูชิงเฉิน หยวนซีอย่าบังคับคุณหนูเลย” ผู้ชายคนนั้นถือแก้วไวน์ในมือพิงเสาประตู
พฤติกรรมเจ้าชู้ แต่ดูสง่าและเป็นกันเอง ซึ่งทำให้คนรู้สึกดี
แน่นอน ผู้ชายผู้นี้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ไม่ธรรมดาอารมณ์ดี และมีความละเอียดอ่อน
เมื่อ เฟิ่งชิงเฉินเดาว่าใครมา หยวนซีก็พูดขึ้น “หยุนเซียว เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”
หยุนเซียวลูกชายคนโตของตระกูลหยุน ก่อนที่หวังจิ่นหลิงจะโด่งดัง เขาเป็นคนที่น่าทึ่ง มีทั้งความสามารถและหล่อเหลา
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฟิ่งชิงเฉินมองอีกครั้ง โอเค… ต้องบอกว่าเมื่อเทียบกับรูปลักษณ์และท่าทาง ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่ได้ด้อยกว่าจิ่นหลิง แต่ละคนมีข้อดีของตัวเอง
“พอดีมีปัญหากับร้านขายยาของตระกูลหยุนในตงหลิง ที่บ้านเลยส่งข้ามาดู” หยุนเซียวพูดเบาๆ
หยวนซีพยักหน้า และกล่าวว่าเขารู้ “ดูเหมือนว่ามีโอกาสมากมายสำหรับเราที่จะพบกัน ต่อไปข้าก็จะอยู่ที่ตงหลิงเช่นกัน”
“ใช่ เรามีเวลารวมตัวกันมากขึ้นในอนาคต คุณหนูเฟิ่งมีบุญคุณกับร้านขายยาของเรา วันนี้ข้าขอเชิญคุณหนูเฟิ่งไปกับข้า” จากนนั้นหยุนเซียวยกแก้วขึ้น “เพื่อเป็นการขอบคุณและขอโทษข้าจะดื่มให้ท่านสามแก้ว”
หยุนเซียวดื่มไวน์ทั้งหมดในแก้ว และคนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เติมเขาให้เต็มทันที หยุนเซียวดื่มไวน์สามแก้วโดยไม่มีคำพูดอะไร เขาตั้งใจดื่มมาก
เป็นการยากที่จะบอกว่าทุกคนปฏิเสธมันก่อน
เฟิ่งชิงเฉินเริ่มเข้าใจว่าทำไมตระกูลหยุนถึงเป็นตระกูลที่สร้างพ่อค้า หยุนเซี่ยวมีชื่อเสียงมาก หยุนเซียวคนนี้ซื่อตรง
หยุนเซียวบอกว่าเขามาที่ร้านขายยาตระกูลหยุน แต่เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกว่าอีกฝ่ายมาหานางเองมากกว่า และอยากจะพูดคุยเรื่องของการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะและการชันสูตรพลิกศพ
เฟิ่งชิงเฉินครุ่นคิดในใจ นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับความร่วมมือ บางทีนางอาจต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลหยุน หากนางต้องการเป็นหมอจริงๆ
แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน แต่เฟิ่งชิงเฉินไม่ได้เกลียดชังหยุนเซียว ดังนั้นเฟิ่งชิงเฉินจึงลุกขึ้นขอโทษทุกคนและจากไปพร้อมกับหยุนเซียว…