บทที่206 การรวมตัวกันของคนใหญ่คนโต（2）
คนทั่วทั้งตึกต่างก็ครึกครื้นขึ้นมา ก็แค่งานเปิดกิจการเท่านั้นเอง คิดไม่ถึงว่าจะงานใหญ่ขนาดนี้ แม้แต่เฮลิคอปเตอร์ก็มา!
ฝูงชนต่างพากันโผล่หัว มองไปที่คนสองสามคนที่ยืนอยู่หน้าประตูบริษัท
เซียวชูหรันดูมึนงง แม้ว่าเธอจะเชิญคนมาบ้าง แต่คนเหล่านั้นกับเธอก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่ ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังไม่รู้จักใครที่สามารถใช้เฮลิคอปเตอร์ได้
ในกลุ่มคน มีคนตกใจพูดว่า: “กระเช้าดอกไม้รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นในตำนานของทิฟฟานี่ไม่ใช่เหรอ? ดูเหมือนว่ากระเช้าดอกไม้นี้จะมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งล้าน!”
“ว๊าว คุณดูดอกไม้ในกระเช้าดอกไม้เหล่านี้ ดูเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน! สวยเกินไปแล้ว!”
“นั่นคือดอกทิวลิปเนเธอร์แลนด์นิ! ดอกทิวลิปยอดนิยมในเนเธอร์แลนด์ คล้ายกับบลูแกรสส์ในประเทศของเรา มีชื่อเสียงมาก แค่กิ่งเดียวก็มีค่าถึงหลายพันตลอดจนหลายหมื่นหยวนเลย ยังมีกุหลาบสีฟ้า จูเลียตโรส…..ดอกไม้หายากอันดับต้นๆของโลก!ดอกไม้เหล่านี้ไม่สามารถปลูกได้ในประเทศของเรา สามารถจัดส่งทางอากาศจากต่างประเทศเท่านั้น!”
“มิน่าล่ะถึงได้ใช้เฮลิคอปเตอร์!คาดว่าหลังจากขนส่งจากต่างประเทศมาที่สนามบินแล้ว ก็ถูกส่งมาที่นี่โดยตรงด้วยเฮลิคอปเตอร์!”
“ถ้างั้นแล้ว กระเช้าดอกไม้เพียงทิฟฟานี่ตะกร้าเดียวมูลค่าถึงหนึ่งล้าน ดอกไม้อันล้ำค่าภายใน อาจจะถึงหนึ่งล้าน…….”
“ทั้งหมด ณ ที่นี้….มียี่สิบตะกร้า … ราคารวม มากกว่า 40 ล้าน?”
“โอ้พระเจ้า นี่ถึงเรียกว่ารวยจริง!งานเปิดกิจการเดียว เพียงแค่มอบกระเช้าดอกไม้ก็ปาไป40กว่าล้าน?!”
“ใช่!และดอกไม้เหล่านี้ก็อยู่ได้ไม่นาน กลัวว่ามันจะเหี่ยวเฉาในอีกไม่กี่วัน นี่มันฟุ่มเฟือยเกินไปแล้ว …”
นายหญิงใหญ่เซียวที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้กลืนน้ำลายไปอึกหนึ่ง
เธอก็ชอบปลูกดอกไม้มากเหมือนกัน ที่ลานคฤหาสน์ของตระกูลเซียวก็ได้ปลูกดอกไม้นานาชนิดหลายกระถาง
แต่ว่า เธอกลับทำใจไม่ได้ที่จะซื้อดอกไม้แพงๆระดับโลกมาปลูก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งดอกทิวลิปสีแดงแกลมขาวคลาสสิกที่สุดในเนเธอร์แลนด์ กิ่งเดียวก็เกือบหมื่นแล้ว
เซียวเวยเวยก็มองจนตาลอยแล้ว พูดเบาๆว่า: “คุณย่า ฉันจำได้ว่าคุณชอบดอกทิวลิปเนเธอร์แลนด์มาก แต่ว่าสุดท้ายก็ทำใจซื้อไม่ได้ สามารถซื้อได้แค่ดอกทิวลิปนิเธอร์แลนด์ได้ในราคาไม่กี่ร้อยหยวนเท่านั้น คนเหล่านี้จะให้ของขวัญที่มีค่าเช่นนี้แก่เซียวชูหรันได้อย่างไร! ”
พอนายหญิงใหญ่นึกถึงดอกทิวลิปนิเธอร์แลนด์ของตัวเอง เทียบกับดอกทิวลิปเนเธอร์แลนด์ของคนอื่น นั่นคือห่างกันหลายพันไมล์!
ดังนั้น ในใจของเธอยิ่งมีความอิจฉาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ อดไม่ได้ที่จะแอบคิด ถ้าหากถึงเวลาที่จะไป สามารถเอาไปสักสองสามอันก็คงดี เอาไปปลูกในสวนของตัวเอง ดูว่าจะสามารถเลี้ยงให้รอดได้ไหม….
และในเวลานี้เอง ด้านนอกมีคนตะโกนเสียงสูงออกมา:
“หวังตงเสวี่ยนรองประธานของตี้เหากรุ๊ป ตระกูลซ่งซ่งหวั่นถิง ผู้นำตระกูลหวังหวังเจิ้งกาง ผู้นำตระกูลฉินฉินกาง หมอเทวดาซือเทียนฉี ขอแสดงความยินดีกับคุณนายเย่ในการเปิดบริษัท ขอให้บริษัทเงินทองไหลมาเทมา ธุรกิจเจริญรุ่งเรือง!”
ไม่ใช่แค่ตระกูลเซียวที่ตกใจ ก็แม้แต่พนักงานของอาคารหย่องซิงต่างก็ตกใจเหมือนกัน!
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในเครืออุตสาหกรรมของตี้เหากรุ๊ป แต่ว่าตี้เหากรุ๊ปไม่ค่อยได้มาแทรกแซง คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้รองประธานบริษัท ตลอดจนมีคนใหญ่คนโตมากมายในจินหลิง ทั้งหมดมาที่อาคารที่ไม่เตะตาแห่งนี้เพื่อร่วมงานเปิดบริษัทของเซียวชูหรัน!
คนใหญ่คนโตจำนวนมากมารวมตัวกันที่อาคารหย่องซิง สำหรับอาคารหย่องซิงแล้ว เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก
สิ่งนี้ยังทำให้หลายคนสงสัยในใจ: บริษัทที่เพิ่งเปิดกิจการนี้ ตกลงมีเบื้องหลังอะไร ทำไมถึงได้มีคนใหญ่คนโตมาอวยพรเยอะขนาดนี้
คนของตระกูลเซียวก็ตกตะลึงเช่นกัน ทุกคนมีความสงสัยอยู่ลึกๆในใจ: เซียวชูหรันคนนี้ตกลงมีเกียรติขนาดไหนกัน?!
เซียวชูหรันเองก็ตะลึง เพียงแค่ได้ยินชื่อ ก็ได้ทำให้เธอตื่นเต้นมากแล้ว
ท้ายที่สุดตอนนี้ตระกูลเซียวทั้งหมดก็น่าเวทนาโดยสิ้นเชิง เซียวชูหรันก็รู้ดี ตัวเองถือได้ว่าเป็นเพียงการเริ่มต้นธุรกิจเท่านั้น คนใหม่ที่จนและไม่ได้มีความสามารถสูงอะไร ในจินหลิงไม่ได้มีรากฐานอะไรเลย
ดังนั้น คนใหญ่คนโตเหล่านี้เป็นไปได้ยังไงที่จะมาร่วมงานด้วยตัวเองเพื่องานเปิดกิจการของตัวเอง
หรือว่า…..เป็นเพราะเย่เฉินสามีของตัวเอง?!