ตอนที่ 424 เทพสงครามจ้าวกั๋วจู้
“ฟังฉัน รอด ! ไม่ฟัง ตาย !”
คำพูดนี้ดังกึกก้องอยู่ในหูของเขา เขามองไปที่เย่เซิ่งเทียนอย่างตกตะลึง จนเผลอลืมความเจ็บปวดก่อนหน้าไปจนหมดสิ้น แววตาปรากฏร่องรอยของความสงสัย ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้
คำพูดนี้ที่ชายในตอนนั้นเคยพูดไว้ !!
น้ำเสียงเดียวกัน เหมือนกับลอกกันมา !
เยือกเย็นเหมือนกัน ไม่สนใจเฉกเช่นเดียวกัน !
แต่ในตอนนั้น เขาไม่มีโอกาสได้เห็นใบหน้าภายใต้หน้ากากของฉีเทียนต้าเซิ่ง แม้แต่เข้าไปใกล้สิบเมตรก็ทำไม่ได้ ทำได้เพียงฟังคำพูดนี้อยู่ห่าง ๆ เท่านั้น
เจ้าเทพ !
หรือว่าเย่เซิ่งเทียนจะเป็นเจ้าเทพ ?
ถ้าหากไม่ใช่ อย่างนั้นทำไมน้ำเสียงในการพูดถึงเหมือนกันกับตอนนั้น !!
ทันใดนั้นราวกับสายฟ้าฟาดเข้ามาในใจของเขา ร่างกายเหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่าน !
เย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ !
ไม่อย่างนั้น หวางฮัวเฉียงจอมอวดดี จะให้เกียรติเย่เซิ่งเทียนขนาดนั้นได้อย่างไร ?
เฉิงเทียนกุ้ยเคยได้ยินมาว่า หวางฮัวเฉียงเป็นลูกศิษย์ของเจ้าเทพ แต่มีแค่ไม่กี่คนที่เชื่อ เพราะลูกศิษย์เหล่านั้น ทุก ๆ คนสามารถกระทืบเท้าจนโลกสั่นสะเทือนได้
แต่ตอนนี้เขารู้แล้ว หวางฮัวเฉียงบอกว่าตนเองเป็นลูกศิษย์ของเย่เซิ่งเทียน แต่เฉิงเทียนกุ้ยกลับไม่เคยได้ยินชื่อเย่เซิ่งเทียนมาก่อน และหวางฮัวเฉียงก็ยังมีพลังระดับเทพสงคราม อาจารย์ของเขาไม่มีทางเป็นคนไร้ชื่อเสียงเรียงนามได้
หลังจากที่มีเจ้าเทพคอยปกครอง นักบู๊ทุกคนจะต้องลงประวัติ หลังจากเหตุการณ์นี้ ทำให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดเป็นที่รู้จัก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเย่เซิ่งเทียนที่มาจากสนามรบเลย
แต่เขากลับไม่เคยได้ยินชื่อเย่เซิ่งเทียนมาก่อน !
มีเพียงแค่เขาเป็นเจ้าเทพเท่านั้น ตอนนี้ทุกอย่างชัดเจนหมดแล้ว
เวลาที่คนคนหนึ่งรู้สึกสงสัยบางอย่างขึ้นมา ในเวลาเดียวกันกับมีเหตุผลที่จะพูดออกมา นั่นก็มีความเป็นไปได้ถึง80%แล้วว่าจะเป็นเรื่องจริง
เฉิงเทียนกุ้ยที่เริ่มเข้าใจทุกอย่าง ตอนนี้หัวของเขาขาวโพล่น ความวุ่นวายในจิตใจราวกับคลื่นยักษ์ที่พัดเข้ามา ยากที่จะสงบ
พวกเขาได้ดูถูกเยาะเย้ยเย่เซิ่งเทียนผู้เป็นเจ้าเทพ !!
หากให้เปรียบเทียบ ตอนนี้เฉิงเทียนกุ้ยแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว !
เขาอยากจะพูดบางอย่าง แต่ปากก็ถูกเย่เซิ่งเทียนต่อยจนกรามหลุด เลือดออกโตไหลออกมา
ปั้ง ๆ ๆ !
ตอนนี้เขาคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว หัวโขกคำนับไปที่พื้น เลือดสด ๆ ไหลนอง
นายพลเฉิงที่คิดว่าตนอยู่สูงกว่าน่ายกย่องกว่า ตอนนี้กลับตาขาว !
เขาคิดว่าคุณงามความดีที่เขาเคยทำไว้จะช่วยให้เขาอุ่นใจได้บ้าง แต่ต่อหน้าเย่เซิ่งเทียนนั้นมันไร้ประโยชน์ !
ยิ่งไปกว่านั้น ในนาทีเขารับรู้ได้ทันทีว่าเย่เซิ่งเทียนกำลังต้องการชีวิตเขา !
ตอนนี้เขาเข้าใจคำพูดของเย่เซิ่งเทียนก่อนหน้านี้แล้ว
ตอนนี้ ข้าฆ่าเจ้าได้ !
“ช้าก่อน !”
หยวนเวินจินกลัวจนหน้าซีด เขาไม่คิดว่าเย่เซิ่งเทียนจะฆ่าเฉิงเทียนกุ้ยจริง ๆ เขาคิดว่าเย่เซิ่งเทียนมากที่สุดก็แค่ตบเฉิงเทียนกุ้ยเท่านั้น
แต่ตอนนี้เขาคงไม่รอดแล้ว !
“เย่เซิ่งเทียน ไว้ชีวิตนายพลเฉิงแล้วฉันสัญญาว่าจะไว้ชีวิตนาย ไม่อย่างนั้นนายต้องตายแน่ !”
เหล่ารบพิเศษสิบกว่าคนมึนงง พวกเขาจ้องเย่เซิ่งเทียนตลอดเวลา ความเร็วของเย่เซิ่งเทียนนั้นมากเกินไปจนพวกเขาไม่ทันจะได้รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น !
กระบอกปืนหลายสิบกระบอกมุ่งตรงไปยังเย่เซิ่งเทียน
ส่วนนักแม่นปืนสามนายที่กำลังตกตะลึงอยู่ เมื่อได้สติก็หันกระบอกปืนไปยังเย่เซิ่งเทียน
“ใครที่ไม่รู้จักเป็นตาย กล้าฆ่าคนที่นี่ อยากตายนักใช่ไหม ?”
ทันใดนั้นเอง ก็มีรถทหารขับเข้ามา กองกำลังทหารสองกองกระโดดลงมา !
เข้าล้อมรอบสถานที่นี้อย่างรวดเร็ว !
ผู้ชายวัยกลางคนสวมชุดเครื่องแบบเดินออกมา ร่างของเขาเต็มไปด้วยกระแสลมปราณอันมหาศาล !
หยวนเวินจินเมื่อเห็นก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เทพสงครามจ้าวกั๋วจู้มาถึงแล้ว !