มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 601
เป็นสายเรียกเข้าจากแซค
“คุณคลอฟอร์ด พวกเรามีความคืนหน้าบางอย่างเกี่ยวกับจี้หยกครับ!” แซคกล่าวขึ้นมาทันทีที่เจอรัลด์รับสายโทรศัพท์
“โอ้? ตอนนี้คุณอยู่ไหน?” เจอรัลด์ถามกลับ
ผู้ประเมินทรัพย์สมบัติที่เชี่ยวชาญจากนอร์ทเบย์มีชื่อว่าเซย์เดน เวย์แฮม เจอรัลด์เคยพบกับเขามาก่อนในช่วงงานเลี้ยงคนดัง และพวกเขายังดื่มให้กันและกันในวันนั้นอีกด้วยซ้ำ
เนื่องจากว่าเขามีปัญหาที่ต้องจัดการในตอนนั้น เจอรัลด์จึงบอกแซคให้พาคุณชีเกสมาด้วย เพื่อมาพบกับคุณเวย์แฮม คุณชีเกสเองรู้แต่เพียงว่าจี้หยกถูกผลิตขึ้นทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดซอลฟอร์ดเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม รายละเอียดเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมันก็ยังคงคลุมเครืออยู่จนถึงบัดนี้ สายของแซคเป็นสัญญานว่าในที่สุดพวกเขาก็สามารถค้นพบบางอย่างแล้ว
“ผมอยู่ในคฤหาสน์ของคุณเวย์แฮมพร้อมกับคุณชีเกสในตอนนี้ คุณอยากจะมาในตอนนี้ไหมครับ คุณคลอฟอร์ด?”
“ผมจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้!”
หลังจากวางสาย เขาก็เล่าแผนการของเขาให้โยเอล และคนอื่น ๆ ฟัง ก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังคฤหาสน์ของคุณเวย์แฮม
คุณเวย์แฮมและครอบครัวของเขามีอิทธิพลอย่างมากเช่นเดียวกับชื่อเสียงที่ดี แม้ว่าพวกเขาจะเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีสำหรับธุรกิจของพวกเขาในนอร์ทเบย์ แต่ธุรกิจของคุณเวย์แฮม จริง ๆ แล้วกลับเริ่มต้นขึ้นในเมย์เบอร์รี่ เนื่องจากบ้านเกิดของคุณเวย์แฮมก็อยู่ในเมย์เบอร์รี่เช่นกัน มันจึงสมเหตุสมผลที่เขาจะกลับมาบ้านเกิดของเขา ในตอนนี้ที่เขาแก่ชรามากแล้ว
ในช่วงงานเลี้ยงคนดัง ตระกูลเวย์แฮมก็ถูกมองว่าเป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียงและมีอิทธิพลมาก
แน่นอนว่าเจอรัลด์ จะงดเว้นจากการปฏิบัติต่อครอบครัวเช่นนี้อย่างเย็นชา
สักครู่เดียว เจอรัลด์ก็มาถึงที่คฤหาสน์ของเวย์แฮมแล้ว เขาพบว่าคุณเวย์แฮมกำลังดื่มชาอยู่กับทั้งแซค และคุณชีเกสอยู่
“คุณคลอฟอร์ด!” ทั้งแซคและคุณชีเกสกล่าวขึ้นมาอย่างเคารพ ขณะที่พวกเขาลุกขึ้น
หลังจากพยักหน้าให้พวกเขาแล้ว เขาก็หันไปมองที่คุณเวย์แฮมก่อนจะพูดขึ้นมา “ขอบคุณมากนะครับสำหรับเรื่องนี้ คุณเวย์แฮม”
“ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องสุภาพ และเป็นทางการขนาดนี้ เชิญครับ นั่งลงก่อน”
หลังจากการทักทายสั้น ๆ คุณเวย์แฮมก็ตัดเข้าสู่ใจความสำคัญทันที
“คุณคลอฟอร์ด จี้อันนี้มาจากตระกูลจากเมืองเวนดอลในจังหวัดซอลฟอร์ด แม้ว่าจี้ประเภทนี้จะหายากมากก็ตาม ผมก็โชคดีพอที่ไปที่เมืองเวนดอลกับเจ้านายของผม เมื่อประมาณห้าสิบปีก่อน ในตอนที่ผมเห็นมันครั้งแรกนั้น ชายหนุ่มท้องถิ่นคนหนึ่งที่เมืองนั้นสวมมันไว้อยู่ มันน่าจะเป็นสัญลักษณ์ของตระกูลพวกเขานะครับ!” คุณเวย์แฮมอธิบาย
“แล้วนั่นคือตระกูลอะไรเหรอครับ?” เจอรัลด์ถามอย่างค่อนข้างกระวนกระวายใจ
ด้วยความสัตย์จริง เจอรัลด์ไม่ได้สนใจที่จะช่วยเหลือพ่อของเขาในการตามหาผู้หญิงที่ชื่อเซร่าคนนั้นเลยจริง ๆ แต่อย่างไรก็ตาม เควต้าก็แทบจะเหมือนคนเดียวกันกับเซร่า ผู้หญิงที่พ่อของเขาตามหาอยู่ตลอดเวลา นี่คือสิ่งที่ทำให้เจอรัลด์สงสัย
‘เควต้าเป็นน้องสาวของฉันที่มีพ่อคนเดียวกันกับฉัน แต่มีแม่คนละคนหรือเปล่า…?’
‘ทำไมฉันถึงรู้สึกใกล้ชิดขนาดนั้นกับเควต้าทุก ๆ ครั้งที่ฉันพบเธอล่ะ?’
แน่นอนว่ามีบางอยางทะแม่ง ๆ กับเหตุการณ์นี้ เนื่องจากพ่อของเขาจะไม่เล่าความจริงให้เขาฟัง ไม่ว่าเจอรัลด์จะถามเขามากแค่ไหนก็ตาม เจอรัลด์จะค้นหาความจริงเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
เวย์แฮมส่ายหัวของเขาเล็กน้อย ขณะที่เขาพูดขึ้นมา “ผมเพิ่งหารือเรื่องนี้กับทั้งคุณชีเกส และคุณไลล์ก่อนหน้านี้ ผมยังคงค่อนข้างเด็กมากในตอนนั้น และผมเพียงแค่เหลือบมองไปที่ชายหนุ่มที่สวมจี้อันนั้นแค่ครั้งเดียว โดยปราศจากความผิดพลาด ผมจำได้ชัดเจนว่าเห็นจี้อันนั้น แต่ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าชายคนนั้นอยู่ตระกูลไหนในเมืองเวนดอล ผมยังตรวจสอบตระกูลใหญ่สองสามตระกูลในเมืองเวนดอลกับคุณไลล์เมื่อครู่นี้ด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่มีตระกูลใหญ่ไหนเลยที่มีขนบธรรมเนียมเช่นนี้!” คุณเวย์แฮมกล่าว
“เข้าใจแล้วครับ…อืม เนื่องจากว่าพวกเราก็รู้แล้วว่ามันมาจากเมืองเวนดอล ผมมั่นใจว่ามันจะไม่ใช่เรื่องยากมากเกินไปที่จะตรวจสอบหาความจริงเกี่ยวกับมัน!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขายิ้มจาง ๆ
ขณะที่พวกเขาพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ คุณชีเกสก็ลุกขึ้นยืนฉับพลัน และเดินไปที่นาฬิกาลูกตุ้ม จ้องมองมันอย่างสงสัย เขาถามขึ้นมา “ถ้าผมจำไม่ผิด นาฬิกาลูกตุ้มอันนี้มาจากยุค 1900…ถูกต้องไหมครับ คุณเวย์แฮม?”
คุณเวย์แฮมพยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “ใช่แล้ว! มันถูกสร้างขึ้นมาในเมืองเอ็ม และในตอนนั้น มันก็ถูกตั้งไว้ในห้องทำงานของประธานาธิบดีอีกด้วยซ้ำ!”
“คุณจัดการซื้อของเช่นนี้มาได้อย่างไรกันล่ะครับ?” คุณชีเกสถาม รู้สึกประหลาดใจ
“มันเป็นของขวัญวันเกิดจากตระกูลหลง จากยานเคนน่ะ!” คุณเวย์แฮมกล่าว พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ
เนื่องจากว่าคุณเวย์แฮมพูดถึงตระกูลหลงขึ้นมาอย่างสบาย ๆ จึงเห็นได้ชัดว่าคุณเวย์แฮม ไม่ได้รู้ถึงความขัดแย้งระหว่างเจอรัลด์ และตระกูลหลง