กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 739
หลังจากการประนีประนอมอย่างสมบูรณ์ของโดนัลด์ ทั้งพ่อและลูกชายที่ได้รับบาดเจ็บและพิการทำได้เพียงพยายามพาจอห์นนี่และบอดี้การ์ดอีกสี่คนออกจากโรงแรมแชงกรีลาอย่างทุลักทุเล
ทั้งสองคนพิการไปแล้ว แต่ฌอนกลับอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชยิ่งกว่าเดิม จ้อมือและขาของเขาหักดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะพาชายทั้งห้าออกจากโรงแรม
ทั้งพ่อและลูกชายทำได้เพียงใช้กำลังและความพยายามทั้งหมดเพื่อลากจอห์นนี่ออกไป พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหอบเหนื่อยกับทุกย่างก้าวที่พวกเขาทำ
พวกเขาไม่เพียงแต่เหนื่อยและอ่อนล้าอย่างมากเท่านั้น แต่ขาที่หักของพวกเขายังเจ็บอย่างสาหัสอีกด้วย
ในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรือส่งเสียงใด ๆ เลย พวกเขาทำได้เพียงกัดฟันขณะที่ยังคงลากชายห้าคนนั้นออกไป
ไอแซคกอดอกราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับการแสดงดี ๆ ต่อหน้าเขา เขาเพียงมองดูพ่อและลูกชายใช้กำลังทั้งหมดเพื่อลากชายทั้งห้าไปที่ทางเข้าโรงแรมแชงกรีลา
โดนัลด์ทำได้เพียงนั่งลงบนพื้นในขณะที่เขายกมือขึ้นเพื่อเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา หลังจากนั้นเขาถามไอแซคว่า “คุณคาเมรอน คุณพอใจหรือยัง?”
ไอแซคพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่างไรก็ตาม แกใช้เวลานานเกินไป ฉันขอให้แกออกจากแชงกรีลาภายในสิบนาที แต่แกใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมงในการทำแบบนั้น!”
“ผมต้องขอโทษจริง ๆ…” โดนัลด์ทำได้เพียงอดทนต่อความอับอายในขณะที่เขาพูด “ทั้งลูกชายของผมและขาของผมหัก ดังนั้นจึงค่อนข้างไม่สะดวกสำหรับเราที่จะอุ้มชายห้าคนนั้นออกจากแชงกรีลา ผมขอโทษที่ทำให้เสียเวลาอันมีค่าของคุณ”
ไอแซคสูดจมูกก่อนจะพูดว่า “ฉันดีใจที่แกรู้เรื่องนี้!”
หลังจากนั้น ไอแซคพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ทางเข้าโรงแรมแชงกรีลายังคงเป็นอาณาเขตของฉัน ดังนั้นแกควรรีบหาคนมารับ ถ้าฉันเห็นว่าแกยังอยู่ที่นี่ตอนที่ฉันออกมาทีหลัง ฉันจะหักขาอีกข้างของแกด้วย!”
ทันทีที่ไอแซคพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและจากไปทันที
ทั้งพ่อและลูกชายอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลและสิ้นหวังอย่างมาก
ฌอนร้องเสียงดังขณะถามโดนัลด์ว่า “พ่อครับ เราควรทำอย่างไรดี? ผมอยากกลับบ้าน ผมอยากกลับไปที่ซัดเบอร์รี่ ผมไม่ต้องการที่จะอยู่ในโอลรัส ฮิลล์อีกต่อไปแล้ว…”
โดนัลด์กัดฟันของเขาในขณะที่เขาพูดว่า “พ่อจะโทรหาคุณปู่ของลูกตอนนี้และขอให้เขาส่งเฮลิคอปเตอร์พาเรากลับบ้าน!”
อันที่จริง โดนัลด์สูญเสียความหวังที่จะอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ไปแล้ว เขาแค่อยากจะกลับไปซัดเบอร์รี่เพื่อรักษาขาที่หักให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ดังนั้นโดนัลด์จึงโทรหาพ่อของเขาทันที หลังจากโทรติดแล้ว โดนัลด์ก็บอกกับพ่อของเขาเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้
นายท่านเวบบ์โกรธมากเมื่อได้ยินคำพูดของลูกชาย
“ตระกูลเวดนั้นทำเกินไปแล้ว!”
พวกเขาจะหักขาลูกชายและขาหลานชายคนโตได้อย่างไรกัน? เป็นไปไม่ได้เลยที่นายท่านเวบบ์จะไม่รู้สึกโกรธกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าเขาจะโกรธ เขาก็ทำได้เพียงถอนหายใจในขณะที่พูดว่า “รอก่อนนะ พ่อจะติดต่อบริษัทการบินในโอลรัส ฮิลล์เพื่อที่จะเช่าเฮลิคอปเตอร์ให้รับลูกมาโดยเร็วที่สุด”
โดนัลด์รู้ว่าพ่อของเขาลาออกจากวงการแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะโกรธมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเวบบ์ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่ามดเมื่อเทียบกับตระกูลเวด พวกเขาไม่มีอำนาจหรือทรัพยากรที่จะสู้กับพวกเขาได้เลย
ไม่กี่นาทีต่อมา ชายชราโทรหาโดนัลด์และพูดว่า “พ่อได้จัดเตรียมเฮลิคอปเตอร์ให้ไปรับลูกแล้ว เขาจะไปรับลูกในอีกสิบห้านาที!”
“ดีเลยครับพ่อ…” โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเล็กน้อย
เขาไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูขนาดนี้มาทั้งชีวิต เมื่อถึงจุดนี้ เขารู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ถูกทำร้ายอย่างร้ายแรงและสิ่งที่เขาคิดได้ก็คือต้องรีบกลับบ้านโดยเร็วที่สุด
หลังจากวางสาย โดนัลด์บอกกับลูกชายของเขาว่า “คุณปู่ของลูกได้เตรียมเฮลิคอปเตอร์มารับพวกเราในอีกสิบห้านาที!”
ฌอนอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นทันทีที่ได้ยินคำพูดของโดนัลด์
โดนัลด์กอดเขาแน่น ทั้งพ่อและลูกชายยังคงสะอื้นร้องไห้พร้อมกัน
ในเวลานี้ จอห์นนี่และบอดี้การ์ดอีกสี่คนที่นอนอยู่บนพื้นก็รู้สึกอึดอัดใจเช่นเดียวกัน
พวกเขาทุกคนทั้งโมโหและเสียใจมากเพราะตอนนี้พวกเขากลายมาเป็นทั้งคนที่ไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ พวกเขาอาจไม่มีโอกาสที่จะได้ยืนหยัดขึ้นได้อีกเลย
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงโชคดีมากที่ไอแซคออกคำสั่งให้ตระกูลเวบบ์ดูแลชายทั้งห้าเป็นอย่างดี ไอแซคยังสั่งให้โดนัลด์พาพวกเขามาที่โอลรัส ฮิลล์อีกเป็นครั้งคราวเพื่อที่เขาจะได้เช็คคนเหล่านี้อีกด้วย
นี่หมายความว่าพวกเขาจะไม่ถูกฆ่าโดยตระกูลเวบบ์ แต่ในทางตรงกันข้ามตระกูลเวบบ์จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดูแลพวกเขาไปตลอดชีวิต
หากเป็นกรณีนี้ พวกเขาสามารถมั่นใจได้ว่าจะมีคนดูแล และเลี้ยงดูพวกเขาไปตลอดชีวิต อย่างที่รู้กันดีว่าโดนัลด์เขาพร้อมจะสั่งให้ใครสักคนฆ่าชายทั้งห้าอย่างแน่นอนเพื่อที่เขาจะได้กำจัดคนเหล่านี้ทิ้งเสีย!